Saturday, February 23, 2019

Η συγγραφέας Ισμήνη Μπάρακλη και τα βιβλία της

Η καταξιωμένη συγγραφέας Ισμήνη Μπάρακλη
Η Ισμήνη Μπάρακλη κατάγεται από το Ναύπλιο. Είναι κόρη του συγγραφέα Χαράλαμπου Μπάρακλη (1935-2012). Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός αγοριού. Φοίτησε στο St. George Commercial College και εργάστηκε ως Υπεύθυνη Εκδηλώσεων και Συνεδρίων σε μεγάλη οικονομική εφημερίδα για αρκετά χρόνια.

Η Ισμήνη Μπάρακλη κατάγεται από το Ναύπλιο. Είναι κόρη του συγγραφέα Χαράλαμπου Μπάρακλη (1935-2012). Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός αγοριού. Φοίτησε στο St. George Commercial College και εργάστηκε ως Υπεύθυνη Εκδηλώσεων και Συνεδρίων σε μεγάλη οικονομική εφημερίδα για αρκετά χρόνια. 

Η Ισμήνη Χ. Μπάρακλη γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο βιβλία και μυρωδιές μαγειρικής. Σπουδάζει, εργάζεται, ταξιδεύει, παντρεύεται, γίνεται μαμά, λατρεύει τη φύση, υμνεί τη φιλία και ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο με περισσότερο χιούμορ, ειλικρίνεια και αγνότητα! Ευσεβής της πόθος είναι, μέσα από τις αράδες της να κάνει τους αναγνώστες της να γελούν. Πιστεύει ότι το γέλιο είναι πηγή ζωής και τρόπος επιβίωσης σε χαλεπούς καιρούς και θεωρεί το βιβλίο ως το πιο υγιές μέσο για να το πετύχουμε. Γράφει 
για παιδιά και μεγάλους.
Βιβλία της Ισμήνης Χ. Μπάρακλη
(2019) Το χελιδόνι του Βορρά, εκδ. Ψυχογιός 
(2017) Σμύρνη. Κυνήγι μαγισσών, εκδ. Ψυχογιός 
(2016) Το μυστικό της πεταλούδας, εκδ. Ψυχογιός 
(2015) Το ημερολόγιο ενός κακομαθημένου, τόμ. Γ, εκδ. Μίνωας 
(2014) Λικέρ τριαντάφυλλο, εκδ. Μίνωας 
(2014) Το ημερολόγιο ενός κακομαθημένου, τόμ. Β, εκδ. Μίνωας 
(2013) Από τα Gucci στο... ταγάρι, εκδ. Μίνωας 
(2013) Το ημερολόγιο ενός κακομαθημένου, τόμ. Α, εκδ. Μίνωας
Το χελιδόνι του Βορρά
Λίγα λόγια
Αθήνα, 1982.
Η Δάφνη, μια δυναμική αρχιτέκτονας, με αφορμή τη συνάντηση με τον μεγάλο έρωτα των φοιτητικών της χρόνων, θα αναμοχλεύσει αναμνήσεις της ζωής της, για να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω και να συναντήσει ανθρώπους που τη σημάδεψαν, πριν κιόλας πάρει την πρώτη της ανάσα.

Κεντρική Μακεδονία, αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Ένα μωρό, μοναδικό απομεινάρι μιας φλεγόμενης καλύβας του βάλτου, αγωνίζεται να παραμείνει στη ζωή.
Δυο αδέρφια, με τα χέρια φυτεμένα στο μνήμα του πατέρα τους, ορκίζονται να πάρουν εκδίκηση.

Λίγα χρόνια μετά, ένα κορίτσι με μαρμαρωμένα πόδια αποχωρίζεται τον πατέρα του, που τον στέλνουν στην εξορία.

Παιδιά της ελληνικής Ιστορίας, ξετυλίγουν το κουβάρι του μύθου μέσα στη δίνη της, όταν εκείνη τρυπώνει ύπουλα στις ζωές τους για να τις συγκλονίσει, σε μια παραμυθένια πολιτεία, τα Γιαννιτσά, έναν ζωντανό μπερντέ με τα παλάτια του και τις καλύβες του, κι ανθρώπους λογιών λογιών που θα περάσουν εμπρός του, δειλούς και ήρωες, εχθρούς και φίλους.

Σμύρνη: Κυνήγι Μαγισσών
Λίγα λόγια
1922, Σμύρνη
Το κατατρεγμένο κορίτσι επιβιβάζεται στο πλοίο της σωτηρίας του, με προορισμό την Αμερική. Το μυστικό της θα γίνει ο ίσκιος που θα την ακολουθεί για μια ζωή.

1989, Δημοτικό Κοιμητήριο Κυλλήνης
Τα φτυάρια παλεύουν με το σκληρό χώμα πάνω από ένα αζήτητο μνήμα. Ξαφνικά παγώνουν όλα. Η εκταφή ματαιώνεται. Το μνήμα θαρρείς πως αντιστέκεται, σαν να κρύβει μέσα του μια ολόκληρη ιστορία. Ζωντανή. Στοιχειωμένη.

1993, Νέα Υόρκη
Το σημαδεμένο κορίτσι καταδύεται συχνά σε έναν αλλόκοτο εφιάλτη∙ φωτιά κι αντάρα, ουρλιαχτά και ολολυγμοί, και μια γυναικεία φιγούρα να ζητά από εκείνη κάτι… Άραγε τι; Ώσπου, μια παλιά φωτογραφία θα της γίνει εμμονή… ένα κυνήγι μαγισσών θα ξεκινήσει.

Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει η αλήθεια μέχρι να αναδυθεί στο φως, ακόμα κι αν άργησε μια ολόκληρη ζωή;

Το μυστικό της πεταλούδας
Λίγα λόγια
«Τιποτένιος ο άνθρωπος, οσμή από χώμα, καρτερεί τα φτερά να πετάξει, να ξυπνήσει μια μέρα πεταλούδα. Μυστικός ο αγώνας, κρυφός, μόνο για κείνον».

Τέσσερις γυναίκες στο χθες και το σήμερα ξεδιπλώνουν έναν τρισυπόστατο άντρα, ορίζοντας μοιραία και αμετάκλητα τη ζωή του, αυτή του Φραγκούλη του Ληστή, του Αυγουστή Παπαδάκη, του Γέροντα Ιωάννη∙ ενός επικίνδυνου ανθρώπου, ενός μοναδικά υπέροχου άντρα, ενός ταπεινού ασκητή… Ένας αόρατος διαβήτης χαράζει μοίρα προς μοίρα τον κύκλο της ζωής του, κεντώντας σταυροβελονιά παρόν με παρελθόν...

Ο ταραγμένος βίος ενός αμαρτωλού που τα βήματά του θα τον οδηγήσουν μέχρι τα πιο βαθιά μονοπάτια της αγάπης. Η παρανομία, τα πάθη, το έγκλημα θα συγκρουστούν με το βαθύτερο στοιχείο της ύπαρξης, τη συνείδηση. Κι ένας ισόβιος αγώνας ξεκινά, με τρόπαιο την κάθαρση και τίμημα τον αβάσταχτο έρωτα ανάμεσα σ’ έναν άντρα με σκοτεινό παρελθόν και μια γυναίκα με λαμπρό μέλλον… Πώς μπορεί ένας αδιέξοδος έρωτας να γεμίσει φως τις ζωές των ανθρώπων;
Το μυστικό της πεταλούδας ταξιδεύει παντού... 
Σύνοψη του βιβλίου «Λικέρ τριαντάφυλλο»
1904.
Η Ασημίνα μεγαλώνει στην παλιά πόλη του Ναυπλίου χωρίς την αγάπη του σκληρόκαρδου πατέρα της, μα μελώνει ως το φυλλοκάρδι από τη στοργή και τη γλύκα της μάνας της.
Μετά τον θάνατο της μητέρας της, σε ηλικία εννιά ετών, αναλαμβάνει να αναθρέψει τα ορφανά αδέρφια της.
Λίγα χρόνια αργότερα, γνωρίζει τον Παναή και ανάμεσά τους γεννιέται ένας μοιραίος έρωτας, που ανθίζει σε μια σχισμή του βράχου της Ακροναυπλίας, μέχρι την επιστράτευση του αγαπημένου της για τον πόλεμο στην απέναντι όχθη του Αιγαίου. 

1924.
Η Ασημίνα βρίσκεται στην Αθήνα διωγμένη από τον πατέρα της και παντρεμένη χωρίς τη θέλησή της…
1939.
Λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου, επιστρέφει στο Ναύπλιο, για να συνδεθεί και πάλι το νήμα της ζωής της με την ιστορία του τόπου της...
Μια μεθυστική ιστορία αγάπης που συμπορεύεται με την ιστορία της Ελλάδας.
Ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε ιστορικά γεγονότα, που οι σελίδες του αναδίδουν άρωμα από λικέρ τριαντάφυλλο...
Από τα Gucci στο... ταγάρι
...Η ζωή λοιπόν στην αρχή ήταν συναρπαστική. Σαν σοκολατάκι πολυτελείας που το ξεδιπλώνεις με λαχτάρα, ενθουσιασμό και περιέργεια να γευτείς μια πολύ φίνα γεύση. Ακριβώς έτσι την πάτησα κι εγώ. Και εκεί που το είχα δαγκώσει και περίμενα να ξεχυθεί η βελούδινη πραλίνα..., μου σκάει μια φαρμακίλα άλλο πράγμα, σαν ληγμένη αντιβίωση. Και είχα και όλα αυτά τα παραπλανητικά γλυκόλογα του «αφεντικού», που μου είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου... «Είσαι το μισό μου πορτοκάλι, είσαι το σύμπαν μου, είσαι ο ήλιος μου, είσαι το φως μου, είσαι η αδελφή ψυχή», που μάλλον ερμηνεύεται ως «θα σου βγάλω την ψυχή, αδελφούλα»!...

Η Ιόλη, μια φαινομενικά εύθραυστη αλλά κατά βάθος δυνατή γυναίκα, αγωνίζεται να βρει τις ισορροπίες της, την εσωτερική της γαλήνη και τη χαμένη αισιοδοξία της. Αυτοσαρκάζεται, διακωμωδεί, απομυθοποιεί, αλλά μέσα από όλη αυτή τη διαδρομή κάνει τον απολογισμό της, στην πιο αστεία του εκδοχή. Αλλάζει ιδέες, αναθεωρεί αντιλήψεις του παρελθόντος και προχωράει μπροστά, κρατώντας μόνο τις ουσιαστικές αξίες της ζωής. Με άλλα λόγια... «Από τα Gucci στο... ταγάρι». 

Η Ιόλη είναι μια απ' όλες μας και λίγο απ' όλες μας. Είμαστε εμείς!
Το ημερολόγιο ενός κακομαθημένου 3
Μετά την τελευταία σχολική χρονιά και τα απίστευτα γεγονότα που συνέβησαν, το μόνο που είχα ανάγκη περισσότερο από οτιδήποτε άλλο… ήταν ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Κι όταν λέμε διακοπές, εννοούμε καλοκαιρινές διακοπές! Τα νεύρα μου είχαν γίνει σαν αποκριάτικες ποδοπατημένες σερπαντίνες ύστερα από πάρτι βουβάλων… Κουρέλια δηλαδή! Μέχρι να τελειώσει το σχολείο, είδα και έπαθα*…

Και εκεί που νόμιζα πως η τύχη είχε γυρίσει πάλι με το μέρος μου, ύστερα από ένα μακρύ διάστημα δοκιμασιών και ατυχών συμβάντων, διαπίστωσα πως αυτά ήταν μόνο η αρχή μέσα στην απίστευτη κακοτυχία μου. ‘Η πως αυτό που ζω είναι απλώς η κανονική ζωή!
Και η κανονική ζωή είναι γεμάτη απρόοπτα όπως και… φαντάσματα που βρίσκονται παντού.
Ναι, ναι, σωστά ακούσατε… Φαντάσματα παντού!
Μανούλα μου…
Συνέντευξη με τη συγγραφέα Ισμήνη Μπάρακλη
στη Σπανού Γεωργία- Μαρία, Ιστορικό. 
Η συνέντευξη αυτή πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του Πρώτου Πανελλήνιου Συμποσίου Συγγραφέων Αργολίδας, με πρωτοβουλία και διοργάνωση του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. 

Συνιστά μια προσπάθεια γνωριμίας με την Ισμήνη Μπάρακλη, τη συγγραφέα, τον
άνθρωπο, μια ανάγνωση του έργου της μέσα από τα δικά της μάτια, μιας σκιαγράφηση
της προσωπικότητας της, που αναμφισβήτητα αφήνει τα χνάρια της στο συγγραφικό της
έργο, το οποίο αποτυπώνει κάθε φορά διαφορετικές εσωτερικές ανάγκες και παρορμήσεις.
Βιογραφικά Στοιχεία  Ισμήνης Μπάρακλη
Πριν μιλήσω για το συγγραφικό έργο  της Ισμήνης Μπάρακλη, θα ήθελα, να μιλήσω για εκείνη, ως άνθρωπο, ως προσωπικότητα. Είναι ανήσυχο πνεύμα, ιδιαίτερα εργατική και πολυτάλαντη. 

Παρατηρεί και αφουγκράζεται με ιδιαίτερη ευαισθησία, η οποία και αποτυπώνεται σε όλα τα έργα της, τον άνθρωπο στον μικρόκοσμό του και κατορθώνει με ευκολία να συγκεράσει τις πιο αντιφατικές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής, τα πάθη και τα λάθη της, χωρίς κριτική
διάθεση, μα με μια διάθεση κατανόησης, κοινωνοί της οποίας γινόμαστε όλοι μας μέσα από την πέννα της. Η αγάπη της για τον άνθρωπο είναι έκδηλή, γι’ αυτό μπορεί και διεισδύει στην ψυχή του, γι’ αυτό και βλέπει ό,τι δεν φαίνεται...

Το συγγραφικό της έργο ξεκινά το 2013 με την έκδοση δυο έργων της που σημείωσαν μεγάλη επιτυχία Μέχρι σήμερα έχει εκδώσει τρία βιβλία της παιδικής της σειράς «Το ημερολόγιο Ενός Κακομαθημένου». Τo πρώτο βιβλίο της τριλογίας της απέσπασε το δεύτερο Βραβείο Εφηβικής Λογοτεχνίας 2014 - Οι πένες της χρονιάς, καθώς και τρία μυθιστορήματα.

Η Ισμήνη με αμεσότητα και πολύ χιούμορ επιχειρεί στην παιδική της σειρά, αφενός να αποτυπώσει την καθημερινότητα με όλες τις αντιφάσεις των σύγχρονων εφήβων και αφετέρου να τις ερμηνεύσει, με καλή πάντα προαίρεση και με ιδιαίτερα διεισδυτική ματιά, όντας και η ίδια μάνα ενός έφηβου αγοριού.

Η θεματική των μυθιστορημάτων της ποικίλει, το πρώτο της μυθιστόρημα : «Από το Gucci... στο Ταγάρι» πραγματεύεται τη θέση της γυναίκας του σήμερα, τους πολλαπλούς της ρόλους και τα αδιέξοδα της μ’ έναν ανάλαφρο και κωμικό τρόπο, μα ιδιαίτερα αιχμηρό και καυστικό κάποιες φορές. Αποτυπώνει τις αυταπάτες, που υπαγορεύει ο σύγχρονος τρόπος ζωής της και τα προβλήματα, που εκείνη καλείται να διαχειριστεί, με συναισθηματικό κόστος , για να καταλήξει η ιστορία της έπειτα από περιπλάνηση στην μεγάλη αλήθεια « η ευτυχία δεν έχει να κάνει με τα υλικά αγαθά και τις Gucci τσάντες, αλλά με την εσωτερική μας γαλήνη».

Το «Λικέρ Τριαντάφυλλο», το αμέσως επόμενο μυθιστόρημα της , συνιστά μια αναδρομή στο χθες , ένα ταξίδι στη γενέτειρα πόλη της στο Ναύπλιο, που ταλανίζεται από τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις του 20ου αιώνα. Σ’ αυτό με περίσσια νοσταλγία θα έλεγε
κανείς, ότι ανασυνθέτει κομμάτια από το πάζλ εκείνης της εποχής διασώζοντας λαογραφικά και ιστορικά στοιχεία. Αποτυπώνει με ρεαλιστικό και άμεσο τρόπο
στερεότυπα , που καθόρισαν τις δομές και τον πυρήνα της κοινωνίας και της οικογένειας
του 20ου. Τα συναισθήματα όμως πρωταγωνιστούν…

Τέλος, το τελευταίο της μυθιστόρημα «Το Μυστικό της Πεταλούδας» αποτελεί μια προσπάθεια γνωριμίας με την ανθρώπινη ψυχή της δυνατότητές της, τα πάθη της, τον αγώνα της για προσωπική τελείωση και κάθαρση. Στο έργο αυτό διακρίνεται περίτρανα η
εσωτερική πάλη του ανθρώπου με το καλό και το κακό και ο διαρκής αγώνας του
ανθρώπου απέναντι στον εαυτό του. Ο ήρωας του έργου Αυγουστής Παπαδάκης μέσα από
την πολυτάραχη ζωή και τον δύσβατο δρόμο του, μας οδηγεί ασυνείδητα σε μια προσωπική ενδοσκόπηση, αναφορικά με τις επιλογές της ζωής που συνειδητά ή ασυνείδητα μας οδηγούν προς την προσωπική τελείωση.
Συνέντευξη 
Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω θερμά για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης, καθώς
μας δίνεις τη δυνατότητα να σε γνωρίσουμε και ως άνθρωπό, όχι μόνο ως συγγραφέα.
1. Η συγγραφή είναι συνήθως απότοκο μιας εσωτερικής ανάγκης, που άλλοτε υπαγορεύεται από συναισθήματα , που αδυνατούν να εκφραστούν με άλλο τρόπο και άλλοτε από εξωγενή ερεθίσματα, που κρίνεται αναγκαίο με κάποιο τρόπο να αποτυπωθούν. Κάνοντας μια αναδρομή στο χθες, τι πιστεύεις ότι σε ώθησε να καταπιαστείς με το γράψιμο;
Πολλές φορές αδυνατώ κι εγώ να κατανοήσω αλλαγές οι οποίες εισβάλλουν στη ζωή, απόρροια προφανώς εσωτερικών διεργασιών. Κι αδυνατώ, γιατί είναι μυστικές, ήσυχες, εσωτερικές, καμωμένες σίγουρα από καιρό, που περίμεναν καρτερικά την κατάλληλη στιγμή για να ευδοκιμήσουν. Δεν ξέρω τι ακριβώς με ώθησε να καταπιαστώ με τη γραφή, ξέρω όμως πως ήρθε αυθόρμητα στη ζωή μου, σαν εσωτερική ανάγκη που ζητούσε διέξοδο, ίσως ένα δώρο της ζωής το οποίο τιμώ και σέβομαι.

2. Τι αποτύπωμα άφησε το πρώτο σου βιβλίο στην ψυχή σου;
Το πρώτο μου βιβλίο ήταν Το Ημερολόγιο Ενός Κακομαθημένου, ένα βιβλίο που στη συνέχεια έγινε σειρά, μια επιτυχημένη τριλογία που αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά και έφερε χαρές και γέλια. Το πρώτο βιβλίο μου, σίγουρα πίσω από το ευτυχές γεγονός της επιτυχίας του, με βοήθησε να πιστέψω στις δυνάμεις μου για να μπορέσω να συνεχίσω. Κι έτσι έγινε.

3. Αν σου ζητούσα να ξεχωρίσεις κάποιο από τα βιβλία σου θα μπορούσες;
Αν εξαιρέσεις την παιδική μου σειρά, το κάθε μυθιστόρημα μου, αντιπροσωπεύει για εμένα μια λέξη, μια έννοια. Το πρώτο μου βιβλίο «Από τα Gucci στο ταγάρι» μέσα από μια ιδιαίτερα χιουμοριστική, σύγχρονη ιστορία, αντιπροσωπεύει για μένα την υπομονή. Το «Λικέρ Τριαντάφυλλο» μια γλυκόπικρη ιστορία του προηγούμενου αιώνα διαπραγματεύεται την αγάπη με την ουσιαστική της έννοια, ως αρετή που λυτρώνει και εξυψώνει τον άνθρωπο. Το τελευταίο μου μυθιστόρημα «Το Μυστικό της Πεταλούδας», κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο λογοτεχνικό μου βιβλίο, διαπραγματεύεται το μακρύ ταξίδι του ανθρώπου από το σκοτάδι στο φως. Και νομίζω πως είναι πολύ βαθύ και δύσκολο σαν θέμα, που με απασχόλησε δυο ολόκληρα χρόνια για να το γράψω. Είναι ένα βιβλίο με βαθιά μηνύματα πίσω από μια συγκλονιστική ιστορία με ήρωα έναν άντρα που στην αρχή θα μισηθεί αγρίως, στην πορεία όμως θα αγαπηθεί με πάθος από τους αναγνώστες του.

4. Πιστεύεις ότι τα προσωπικά σου βιώματα, οι μνήμες και οι εικόνες της ζωής σου, παρεισφρέουν με κάποιο τρόπο στις ζωές και στους ήρωες των βιβλίων σου;
Τα βιώματα, οι εικόνες, οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μας… όλα μας σφραγίζουν, συνειδητά ή ασυνείδητα. Όλα αφήνουν το κατακάθι τους μέσα μας. Και από τη φύση μου ήμουν πάντα άνθρωπος που προτιμούσα να ακούω παρά να ακούγομαι. Να παρατηρώ τον κόσμο και να μένω έξω από αυτόν, να συλλέγω εντυπώσεις, εικόνες, οσμές, αλλά και κάτι άλλο ουσιαστικότερο, να παρακολουθώ τα γυρίσματα της μοίρας, τις επιπτώσεις των πράξεων μας, αυτήν την ανεξήγητη και ανεξέλεγκτη συνήθεια της ζωής να αντιζυγίζει πράξεις.

5. Τι σου προσφέρει εντέλει το γράψιμο, ως άνθρωπο, εκτός από την αναγνωσιμότητα και την επιτυχία.
Το γράψιμο είναι λαχτάρα, αγάπη και μεράκι, είναι όμως και μια τέχνη μεγάλης ευθύνης που εξαργυρώνεται στην καρδιά του αναγνώστη σε γραμμάτια σεβασμού. Και νομίζω τελικά πως αυτό που προσφέρει στον αναγνώστη το έχει προσφέρει ήδη και στον δημιουργό του… ημέρευση ψυχής, ανάταση καρδιάς και νου, εξημέρωση συναισθημάτων.

6.Τι πιστεύεις ότι προσφέρεις στους αναγνώστες σου ή τι θέλεις να προσφέρεις;
Η πρόθεσή μου είναι αυτή ακριβώς που προείπα. Ουσιαστικός προβληματισμός,
φωτεινά συναισθήματα, ψυχική ανάταση και ίσως ακόμη μέσα από το βιβλίο κατορθώσει ο αναγνώστης να ανακαλύψει δικά του μονοπάτια στο προσωπικό του ταξίδι.

7. Αν σου ζητούσα να επιλέξεις ένα ή μια συγγραφέα, που άγγιξε την ψυχή σου και αποτέλεσε πρότυπο για σένα , ποιον θα επέλεγες.
Είναι τόσοι πολλοί. Λειτουργώ σαν τις μέλισσες και μαζεύω την πολύτιμη γύρη από παντού. Και είναι πραγματικά δύσκολο να ξεχωρίσεις κάτι και κάποιον. Τις προάλλες με προσκάλεσαν σε έναν εφηβικό διαγωνισμό για τη βράβευση κειμένων που διακρίθηκαν, και ειλικρινά διαβάζοντας τα κείμενα των παιδιών ένιωσα να καθαρίζει το μυαλό μου με τη φρεσκάδα και την αλήθεια τους. Πώς να ξεχωρίσεις κάτι; Γίνεσαι μαθήτρια της ζωής μέχρι την τελευταία στιγμή, ευαίσθητη και ανοιχτή σε νέες συγκινήσεις, γιατί πάντα, εκεί, μέσα στο χυλό της κοινωνίας, στη γενικευμένη πνευματική και ηθική κατάπτωση, θα συνεχίσουμε να βρίσκουμε φωτεινά κείμενα που θα ταιριάζουν με τη συνείδησή μας, θα μας καθαρίζουν το βλέμμα, θα μας ζεσταίνουν την καρδιά και θα μας τονώνουν τον βηματισμό σε τούτη τη ζωή…

8. Εάν έπρεπε να στείλεις μονάχα ένα μήνυμα στους αναγνώστες σου, ποιο θα ήταν;
Είμαστε περαστικοί σε έναν σύντομο βίο. Ας εκμεταλλευτούμε τον χρόνο αυτό με όσα μέσα φυσικά και υλικά μας έδωσε η ζωή, ας αδράξουμε τις στιγμές, ας οικοδομήσουμε ό,τι μπορούμε με καλοσύνη και αγάπη. Ας γίνουμε, εμείς, φωτεινοί και ακτινοβόλοι, ας επηρεάσουμε, εμείς, το περιβάλλον μας! Φείδου χρόνου, λοιπόν!

Συμπέρασμα 
Ένα καλό βιβλίο σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, αναδεικνύει αποχρώσεις της ψυχής
σου, που μπορεί ποτέ να μη διέκρινες, αν δεν είχε πέσει στα χέρια σου. Ένα καλό βιβλίο αποτελεί και θα αποτελεί πάντα ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία, μια απόδραση από το σήμερα. Η πέννα της Ισμήνης , είναι το μονοπάτι…
 

No comments: