Η υπέροχη φίλη Μαίρη

Η Μαίρη είναι ένας σπάνιος χαρακτήρας που ευτύχισα να γνωρίσω πριν πολλά χρόνια στην Αθήνα. Από τότε, αν και ο καθένας τράβηξε το δρόμο του και δημιουργήσαμε τις δικές μας οικογένειες και υποχρεώσεις, εντούτοις, καταφέραμε να συνδεθούμε οικογενειακώς και να εξακολουθούμε να είμαστε πραγματικά, καλοί φίλοι. Καλλιεργημένη, μετριοπαθής, καταδεχτική, γεμάτη ευαισθησίες, αλτρουισμό και σπάνια χαρίσματα ανοχής και συγκατάβασης των άλλων, μας προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία φιλίας και αλληλοεκτίμησης.

Θα μπορούσαν να γραφτούν ύμνοι για τη Μαίρη. Η υπερβολή όμως, δεν την αντιπροσωπεύει. Η Μαίρη ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Εκτός, από τις εξαιρετικές επιδόσεις της στη ζωγραφική και άλλες τέχνες, είναι φανατική ζωόφιλος, όσο κανένας άλλος φίλος μας. Εάν πούμε ότι το κτήμα τους στο Μαρούσι είναι μισός ζωολογικός κήπος, θα το πιστέψετε; Με την ευκαιρία της σημερινής Παγκόσμιας Ημέρας των Ζώων, ιδού, μια μικρή έκπληξη γι’ αυτή!!

Αυτή είναι η Τιτίνα. Η Μαίρη τη μεγάλωσε με μπιμπερό. Έσβησε ήρεμα πριν λίγες μέρες στο σπίτι, χωρίς να υποφέρει από βαθιά γεράματα.

Τιτίνα και Μπιούτυ σε όμορφες στιγμές ξεγνασιάς.

Ο Μπιούτυ, δεν υπάρχει πιο τρυφερός γατούλης από αυτόν. Πλένει όλα τα αδεσποτάκια που του φέρνει κατά καιρούς η Μαίρη. Να φανταστείτε τις προάλλες, η Μαίρη έβγαλε από τη μηχανή του αυτοκινήτου ένα ολόγκριζο γατάκι και μετά από λίγες ώρες, που πήγε να το ταΐσει, ήταν ασπρίγκριζο! Ο Μπιούτυ του είχε κάνει το μπανάκι του...

Ο Ντάνυ και ο Μπιούτυ σε καλή παρεΐτσα σαν περστεράκια!!

Σκυλοκαυγάδες και καυγάδες μεταξύ σκύλων και γάτων, δεν υπάρχουν στο καταφύγιο της Μαίρης...

Αυτές είναι οι κουκλίτσες Σύλβια και Δάφνη. Τη Σύλβια, τη βρήκε η Μαίρη στο δρόμο σε άθλια κατάσταση πρόπερσυ. Αν και καθαρόαιμο σκυλάκι, την πέταξαν γιατί είχε καρκίνο.
Την πήρε στον κτηνίατρο και τη χειρούργησε και τώρα είναι μια χαρά. Κοιμούνται στα πόδια της Μαίρης και είναι η παρέα της.

Είναι μικρούλη, γλυκούλης, μόλις 5 κιλά και τα παιδάκια είναι ξετρελαμένα μαζί του.

Ο Μιμίκος και η Μαίρη, έτσι ονόμασε αυτά τα σκυλάκια η Μαίρη. Τα πήρε από ένα χωράφι πριν μερικά χρόνια. Ήταν εγκαταλελειμένα και στην κυριολεξία σκελετωμένα. Κατάφερε να τα πιάσει με τη βοήθεια της φίλης κτηνιάτρου, γιατί φοβόντουσαν πολύ τους ανθρώπους...

Η Μαμού βυζαίνει τη Δάφνη, που είναι γατομάνα και όχι μόνο.

Η γατούλα Λου με τον Ντάνυ ο οποίος είχε σάκχαρο. Η Μαίρη του έκανε μόνη της καθημερινά ενέσεις. Ο χαμός του, στοίχισε πολύ στη Μαίρη.

Η Δάφνη αγκαλιά με το μωρότης, τη Μαμού.

Η Μαίρη με τη Δάφνη στο κτήμα τους στο Μαρούσι.

Αυτός είναι ο Φόρκυ σε μια επίσκεψη στο σπίτι μιας φίλης της Μαίρης. Τον είχε φέρει μια κυρία στη Μαίρη, μετά που τον είχε για πέντε χρόνια. Η Μαίρη έκανε απίστευτο αγώνα γι' αυτό το χαριτωμένο πλασματάκι και χθες το χάρισε σε μια οικογένεια με παιδάκια.

Δυο από τα 17 ζώα που συντηρεί η Μαίρη στο κτήμα τους στο Μαρούσι, όλα με τη δική τους ιστορία και τη μοναδική φροντίδα της Μαίρης.

Η Μπλάκυ με τον υπέροχο χαρακτήρα, ασυνείδητοι συνάνθρωποί μας, την παράτησαν στο δρόμο έγκυο, για να πάνε ανέμελοι διακοπές. Περιπλανιόταν, πεινασμένη και εξαντλημένη. Γέννησε στην αποθήκη του κήπου της Μαίρης.

Ο Πορτοκαλένιος με τα χριστουγεννιάτικα δωράκια του!

Αυτός είναι ο Τζίμις, ο αγαπημένος της οικογένειας της Μαίρης. Τον βρήκαν τα παιδιά της Μαίρης, κουταβάκι με σπασμένα τα δυο πισινά ποδαράκια του στη μέση του δρόμου και δίπλα του σκοτωμένο το αδελφάκι του. Ο κτηνίατρος πρότεινε ευθανασία. Έτσι, όμως, όπως τους κοίταζε στα μάτια ο Τζίμις, ήταν αδύνατο να το αποφασίσουν. Χειρουργήθηκε πολλές φορές και τώρα είναι μια χαρά κι ας κουτσαίνει λιγάκι.

Εδώ ο Πορτοκαλένιος παίζει με το σκυλάκι τη Δάφνη.

Βλέπετε καμάρι;

Η Λου είναι γλυκειά, τρυφερή και ευγνώμων. Τη μάζεψε η Μαίρη ένα βροχερό βράδυ από το δρόμο όταν την είδε έγκυο, να στριμώχνεται για λίγη ζεστασιά στην εξωτερική πόρτα ενός σπιτιού. Τυχερή Λου που βρήκες τη Μαίρη...

Αυτή είναι η Στέφανι με το μωρό της το Δία. Το αφεντικό της είχε πεθάνει και οι γείτονες την είχα δέσει σ΄ένα χέρσο χωράφι εκτεθειμένη στον ήλιο, στη βροχή, στο κρύο και στο χιόνι. Καθαόαιμο ροντ βάιλερ, άκακο σαν αρνάκι. Στο σπιτάκι που της αγόρασε η Μαίρη γέννησε τα εννέα μωρά της.

Σε φιλικό σπίτι ασφαλής πλέον ο Δίας, αφού το χάρισε η Μαίρη.

Η Μαίρη με τον μεγάλο της γιό και το πρώτο εγγονάκι της.

Είπαμε, η Μαίρη είναι χρυσοχέρα και ότι πέσει στα χέρια της γίνεται... έργο τέχνης!

Δείγματα κατασκευών δια χειρός Μαίρης!

Με τη Μαίρη στο σπίτι, της κοινής μας φίλης Τούλας (δεξιά) στο Μαρούσι.

Αγαπημένη μας φίλη Μαίρη,
Όλοι μας, στο διάβα της ζωής, συναντούμε ανθρώπους με τους οποίους συνδεόμαστε πιο στενά. Πολλές φορές, οι φιλίες είναι πιο δυνατές και από δεσμούς αίματος.

Τυχεροί οι άνθρωποι που κατάφεραν να δημιουργήσουν αληθινές φιλίες, που δοκιμάστηκαν και άντεξαν το χρόνο.
Νιώθουμε ιδιαίτερα τυχεροί που έχουμε τέτοιους φίλους στη ζωή μας. Ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για τη σταθερή φιλία, που μας προσφέρεις αφειδώλευτα και την πηγαία αγάπη και εκτίμηση που μας δείχνεις όλα αυτά τα χρόνια. Μας τιμάς ιδιαίτερα με την πολύτιμη και μοναδική σου φιλία. Η φιλία και η σκέψη σου είναι ευλογία στην ψυχή μας.
Φοίβος Νικολαΐδης