Wednesday, November 30, 2011

Διαδηλώσεις στη Νέα Υόρκη

Διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις στη Γουώλτ Στριτ

Απολογούμαστε για την ταλαιπωρία, αλλά προσπαθούμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο.
Οι διαδηλώσεις για την κατάσταση της οικονομίας ήταν έντονες και η απαρχή άλλων.
Ευρηματικά συνθήματα παντού και όλες οι ηλικίες μαζί.
Δημοκρατία όχι πλουτοκρατία.
Φορολογείστε τους πλούσιους.  -  Ερευνείστε τη διαφθορά της Γουώλ Στρητ.
Λόγω των πρόσφατων περικοπών στον προϋπολογισμό, το φως στην άκρη του τούνελ έχει απενεργοποιηθεί.
 Διαμαρτυρόμαστε για το γεγονός ότι έχουμε ανάγκη να διαμαρτυρηθούμε.
 Ο Θεός μισεί τις τράπεζες.
 Η απληστία της Γουώλτ στριτ δεν είναι το δόγμα μου.
Πρόβατα του κόσμου. Ξυπνάτε!

Λατρεύω τη Γουώλτ Στριτ με τις παχουλές γάτες, τα ψητά του φούρνου, τα βραστά, τα φρικασέ, τα τηγανιτά, τα πισσωμένα και τα φτερωτά!
 
Θα μπορούσα να χάσω τη δουλειά μου, επειδή έχω φωνή.
Πρέπει να δώσουμε στον εαυτό μας την άδεια, Μια υπενθύμιση για την πραγματική αποστολή μας.
Ξυπνήστε - Βγάλτε τον σκασμό.
 Η κοινωνική αλλαγή δεν είναι σοσιαλισμός.
 Φαντάσματα εναντίον της απληστίας.
 Ο θείος Σαμ είναι το Αμερικανικό φάντασμα της απληστίας.
 

 End welfare for the rich
Τέλος στην πρόνοια για τους πλούσιους
 99% από εμάς δεν πρόκειται ποτέ να παν μακριά.
 Εξημερώστε την Γουώλ Στρητ.
Rich people telling rich people to tell middle class people to blame poor people. Rethink
Οι πλούσιοι λένε στους πλούσιους, της μεσαίας τάξης να κατηγορούν τους φτωχούς ανθρώπους. Ξανασκεφτείτε το.

 Αυτή είναι η δημοκρατία, μια ιδέα που όλους τους καλωσορίζει.
Ο κόσμος δεν πρέπει να φοβάται την κυβέρνηση, αλλά η κυβέρνηση θα πρέπει να φοβάται τον κόσμο.
 Μια μέρα οι φτωχοί δεν θα έχουν τίποτα άλλο να φάνε εκτός από τους πλούσιους.
Είμαι ήδη χρεωμένη με $38,375 δολάρια οφειλές και το μόνο που μου ανήκει είναι ένα κουκλόσπιτο.

Monday, November 28, 2011

Έκθεση Ζωγραφικής Χαρούλας Τουφεξή & Αελίτας Βέγκας


Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, 2001 
στην Γκαλερί ΤΕΧΝΗΣ ΔΡΩΜΕΝΑ΄
στον Στρόβολο έγιναν τα εγκαίνια Έκθεση Ζωγραφικής της
Χαρούλας (Carol) Tουφεξή - Facebook
και της
Αelita Vegas (Θεοδοσίου) - Facebook
Τα εγκαίνια τέλεσε ο κ. Τάκης Χατζηδημητρίου, Πρόεδρος ΙΚΜΕ, ο οποίος στην ομιλία του είπε τα εξής:
Τι όμορφο να ανοίγεις μια έκθεση που οι ζωγράφοι να λέγονται Χαρά και Αελίτα. Ονόματα γεμάτα με αίσθημα και μουσικότητα. Κι ύστερα να βρίσκεσαι σε μια αίθουσα με έργα που είναι περίσσευμα ψυχής, έμπνευσης και ζωής. 
Οι δυο ζωγράφοι δεν είναι επαγγελματίες, ούτε απόφοιτοι μιας σχολής, είναι κάτι το σημαντικότερο, είναι δοσμένες στην τέχνη και οι πίνακες τους. Μια ακατανίκητη εσωτερική ώθηση μια πνευματική και καλλιτεχνική έκφραση…
Πίνακες με ορατή την ειλικρίνεια και την αγάπη για την τέχνη. Οι πίνακες της Χαράς, ο χώρος, το τοπίο και οι άνθρωποι. Η μαγεία της φύσης, έτσι όπως τη ζει μέσα από το σπίτι της. Αυτή είναι η ζωή της Χαράς. Η ομορφιά της φύσης, η ζωή με τους άλλους ανθρώπους στα σπίτια τους, στο χωριό, στο καφενείο. Ο χώρος και ο χρόνος με τη γέρικη ελιά.
Οι πίνακες της παιγνίδισμα με το φως, το φως της μέρας, με τα τόσο έντονα χρώματα του Κυπριακού τοπίου, αλλά και η γοητεία της νύκτας με τους ανθρώπους στραμμένους σε κάτι, στην τηλεόραση θα σκεφτεί κάποιος, όμως η ζωγράφος μας πετυγχάνει κάτι το πιο ουσιαστικό.
Έχεις την αίσθηση αντικρίζοντας το πίνακα ότι πρόκειται για ανθρώπους δοσμένους σε σκέψεις και όνειρα. Ο λαμπτήρας που φωτίζει το χώρο  αμυδρά γίνεται μια φωτεινή πηγή, ακτινοβολία ψυχική των  ανθρώπων.
Η πορεία της Χαράς φτάνει τελικά, έτσι όπως μας παρουσιάζεται στην έκθεση, στον άνθρωπο, στον ένα το μοναδικό το συγκεκριμένο. Αυτό μελετά και αυτό εκφράζει με τα γυμνά της. Μας δίνει τον άνθρωπο χωρίς πέπλα, την ομορφιά την πλαστικότητα και τα αισθήματα του.
Και για να γίνει τούτο κατορθωτό καταφεύγει στη γυναίκα. Η γυναίκα είναι έκφραση της ωραιότητας αλλά και ευάλωτη. Ζει το δικό της κόσμο και τον κόσμο των άλλων. Είναι η απαντοχή αλλά και η συνέχεια.
Σίγουρα αυτά θα σκέφτονται και αυτά θα λένε οι δυο ζωγράφοι όταν κάθονται μαζί και ζωγραφίζουν. Της κάθε μιας στρέφεται η σκέψη της στο δικό της κόσμο, στο δικό της ψυχισμό. Μπορούμε να πούμε ότι η μια είναι συμπλήρωμα και προέκταση της άλλης. Εκεί που σταματά η Χαρά ξεκινά ή Αελίτα.
Σίγουρα αυτά θα σκέφτονται και αυτά θα λένε οι δυο ζωγράφοι όταν κάθονται μαζί και ζωγραφίζουν. Της κάθε μιας στρέφεται η σκέψη της στο δικό της κόσμο, στο δικό της ψυχισμό. Μπορούμε να πούμε ότι η μια είναι συμπλήρωμα και προέκταση της άλλης. Εκεί που σταματά η Χαρά ξεκινά ή Αελίτα.
Πρώτη ένδειξη για την Αελίτα, το καλλιτεχνικό όνομα Βέγκας. Δεν είναι ούτε ψευδώνυμο ούτε ιδιοτροπία. Όταν η ζωγράφος πιάνει τα σύνεργα της τέχνης της μετουσιώνεται σε ένα άλλο άνθρωπο. Τον άνθρωπο της τέχνης, εύπλαστο, και δημιουργικό. Μοναδικά τα σχήματα και δυνατά τα χρώματα της.
Η Αελίτα μας ήλθε από το Βορρά και είδε τον τόπο, που έκανε πατρίδα της, με μια νέα ματιά. Ανακάλυψε την Κύπρο με τον τρόπο το δικό της. Μπήκε στη λεπτομέρεια και ξανοίκτηκε στη συνέχεια στους ευρύτερους και αχανείς χώρους της φαντασίας και των αισθήσεων.
Ούτε αυτό την έφτανε. Ένοιωσε την ανάγκη να ξαναπλάσει τον κόσμο, όπως η ίδια τον αντιλαμβάνεται. Όπως η Κύπρος, της τον αποκάλυψε. Θα ήταν καλό κάποια μέρα να μας μιλούσε η ίδια για την τέχνη, τη ζωή της, τις Κυπριακές εμπειρίες της.
 Ένα μπορούμε να πούμε για τις δυο ζωγράφους, ότι, το έργο τους είναι σημαντικό γιατί είναι αληθινό, πηγαία έκφραση της ζωής και της καρδιάς τους.
Γκαλερί ΤΕΧΝΗΣ ΔΡΩΜΕΝΑ
Αρχιεπισκόπου Κυπριανού 53, Στρόβολος.
H έκθεση θα είναι ανοικτή από τις
25 Νοεμβρίου ως τις 6 Δεκεμβρίου 2011
και ώρες:
Δευτέρα – Παρασκευή  10-13 και 17-20.
Σάββατο 17-20

Sunday, November 27, 2011

Γιάννης Στρατής, ζωγράφος

Ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης με αξία και αξίες

Ο Γιάννης Στρατής είναι ένας καταξιωμένος ζωγράφος με αξία και αξίες. Οι καλαίσθητες ζωγραφιές του, ζωντανεύουν στον καμβά με μοναδική δεξιοτεχνία την δική του κραυγή αγωνίας για τα δρώμενα στη ζωή μας.

Οι εξαιρετικές πινελιές του αποτυπώνουν με ευαισθησία τους εσώτερους, έντονους προβληματισμούς του, για τη ζωή γενικά και την Ελλάδα ειδικά. Σίγουρα, οι ωραίοι πίνακες του, καταφέρνουν να διεγείρουν τη σκέψη, τη φαντασία και τον προβληματισμό... Δεν περνούν απαρατήρητοι!
Η επιτυχία των έργων του είναι διπλή. Από τη μια να υπηρετήσει πιστά την τέχνη και από την άλλη, να συμβάλει με τον τρόπο του στους προβληματισμούς της καθημερινότητας, αφήνοντας το στίγμα του, ως βάση προβληματισμού για περαιτέρω επεξεργασία και σκέψη.
Την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011 στο Παλαιοντολογικό & Ιστορικό Μουσείο Πτολεμαΐδας, ο Γιάννης Στρατής πρόσφερε ένα μαγευτικό ταξίδι στους φιλότεχνους με την ατομική του Έκθεση DaDarsa, «Άσπρο – Μαύρο, Καλό – Κακό!  Η διαχρονική πάλη του καλού με το κακό!
Είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης Στρατής, εκθέτει στο Παλαιοντολογικό – Ιστορικό Μουσείο Πτολεμαΐδας τα έργα με τη νοηματική ενότητα DaDarsa που στην αρχαία Σανσκριτική σημαίνει «Έχω Δει».
Ο καλλιτέχνης Γιάννης Στρατής, ευαισθητοποιημένος από τον γενικότερο κατακερματισμό ιδεών και ήθους που διακατέχει τη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα και την κοινωνία, εκθέτει μια βαθύτερη εσωτερική αλήθεια με πίστη και αισιοδοξία για ένα διαφορετικό και καλύτερο μέλλον.
Οι εικαστικές του καταθέσεις μέσα από την πάλη του Μαύρου με το Άσπρο, Κακό – Καλό, εισβάλλουν στον άδυτο κόσμο της ψυχής και του αρχέτυπου ενστίκτου.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, «Τα Πάντα στην ανθρώπινη οντότητά μας καθορίζονται από την Ψυχή. Είναι αυτό το άυλο, είναι αυτό που συνδυαζόμενο με το εσωτερικό σου Πάθος μπορεί να κινήσει βουνά».
 Ο Γιάννης Στρατής σπούδασε ελεύθερο σχέδιο και μουσική στη Ρώμη. Στη συνέχεια, διδάσκεται αποσπασματικά από τον ζωγράφο Μιχάλη Κανδύλη στην Αθήνα.
Το 1995 εμφανίζεται για πρώτη φορά στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηνών με μεγάλους αναγνωρισμένους ζωγράφους όπως Dali, Picasso, Klee, Magritte, Rouault κ.ά. Την έκθεση επιμελήθηκε η Dr.Hara Papatheodorou οf The American College of Greece.
Έργα του βρίσκονται στην Πινακοθήκη της Προεδρίας της Δημοκρατίας (Προεδρική Σουίτα), στη Βουλή των Ελλήνων, στην Αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας (Ε.Ο.Κ.), στην Πινακοθήκη του Πανεπιστημίου Αθηνών της Φιλοσοφικής Σχολής, στην Πινακοθήκη του Δήμου Πειραιά, στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου, σε Μουσεία του Μεξικού και της Ισπανίας, στο Μουσείο Λευκωσίας, στην Πινακοθήκη Τράπεζας Πειραιώς και σε μεγάλες συλλογές στην Ελλάδα, Ευρώπη, ΗΠΑ, Ιαπωνία και όλο τον κόσμο.
Οι προγραμματισμένες εκθέσεις των έργων του τα επόμενα 3 χρόνια, αφορούν μεγάλες πολιτείες της Αμερικής όπως Νέα Υόρκη, Σικάγο, Ατλάντα και Μαϊάμι.
Ο ασυμβίβαστος Γιάννης Στρατής δηλώνει : «Λατρεύω τα δύσκολα, θαυμάζω τα δύσκολα και δύσκολα είναι αυτά που μας δίνουν ζωή! Τίποτε δεν χαρίζεται, αν δεν το κερδίσεις» τονίζει με πάθος.
Το λευκό του ουρανού και το φως! «Η Ελλάδα είναι Φως, η Ελλάδα είναι Δύναμη», τονίζει.
 Ένα ταξίδι της ενδοσκόπησης στη τέχνη του δικού μας, του Δυτικού πολιτισμού.
Ο εσώτερος κόσμος του καλλιτέχνη και τα έντονα συναισθήματά του με βασική σκέψη την Ελλάδα.
Πολεμά μέσα από την Τέχνη του, το μοναδικό στοιχείο που διαθέτει, να εμψυχώσει την ελληνική ψυχή, να σταθεί με αξιοπρέπεια, να διαβεί το κακό και να περάσει στις πύλες του ωραίου, του όμορφου εκεί που ανήκει η Ελλάδα.
Εικαστικές δημιουργίες με πρωτόγνωρο δυναμισμό, που υπερβαίνουν τα όρια της καθαρά υλικής μορφής τους.
 Ανυπόταχτος, ανατρεπτικός, υπερευαίσθητος.
Ζωγραφικές δονήσεις του αγνού και ευαίσθητου ψυχικού του κόσμου.
Βαθιά επηρεασμένος από τα κοινωνικά δρώμενα και τις αρνητικές τους επιδράσεις.
Τα έργα του Γιάννη Στρατή έρχονται από πολύ μακριά και πορεύονται πολύ μακριά ιχνηλατώντας το μέλλον.
Ο Δημήτρης Πορφύρης αναφέρει ότι ο καλλιτέχνης είναι «πάντα ανήσυχος, ανικανοποίητος και ριζοσπαστικός. Ευαίσθητος δέκτης σε όλα τα κοινωνικά ερεθίσματα, ενοχλείται από τη σκληρή κοινωνική πραγματικότητα του ‘σήμερα’, από τον άνθρωπο που είναι απορροφημένος και κατακερματισμένος από τις υλικές αξίες, όντας αδύναμος να αντιδράσει».
 Η αρχιτέκτων Λιάνα Παπαδοπούλου, καλλιτέχνης και η ίδια, τονίζει ότι «Ο Γιάννης Στρατής, απογοητευμένος, αλλά με μαχητική διάθεση, από τον ευτελισμό των κοινωνικών αξιών, την έκταση του ανθρώπινου πόνου και τη μεταφυσική αγωνία του, εκφράζει τη μαρτυρικότητα αυτή των συναισθημάτων του μέσα από τα ανθρωποκεντρικά - μορφοπλαστκά έργα του, που κρατούν μέσα τους κομμάτια της ελληνικής παράδοσης, με μία κοσμοπολίτικη διάσταση. Εάν θέλαμε να τα περιγράψουμε, θα λέγαμε ότι πρόκειται για ένα κράμα αφαίρεσης - εξπρεσιονιστικών και παραστατικών στοιχείων.
 Στο διάβα της ιστορίας, ανιχνεύοντας και ψηλαφώντας το αισιόδοξο μέλλον.
 Ανάδειξη του παρόντος μέσα από τη διαδρομή του παρελθόντος.
Στα έργα του Γιάννη Στρατή εμπεριέχεται συχνά κάποιο μοτίβο το οποίο δεν αποτελεί το σημείο στο οποίο επικεντρώνεται το έργο, αλλά σταδιακά γίνεται αντιληπτό, ακριβώς όπως και η ίδια η ζωή εμπεριέχει ένα μοτίβο το οποίο δε διακρίνεται με την πρώτη ανάγνωση.
Διαφορετική διάσταση, αφημένη στη σκέψη μιας απρόσμενης ελπίδας.
 Ο Γιάννης Στρατής εμπνέει θαυμασμό, σεβασμό και αισιοδοξία.
 Με τα μάτια της ψυχής του καλλιτέχνη…
Σουρεαλιστικά σχέδια και χρώματα, που δίνουν μια ορατή και συνεχόμενη μεταβατική διάσταση, απ’ τα προϊστορικά ειδώλια του Αιγαίου στη σύγχρονη εποχή μας.
Το 2006 η Angela di Bello, διευθύντρια της Agora Gallery στο Ghelsea της Νέας Υόρκης, κάλεσε για καθολική αντιπροσώπευση όλου του  τού έργου, τον Giannis Stratis.  Και έκθεσε την τέχνη του στα δύο κέντρα με την μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο της τέχνης, στο Soho και Ghelsea.
Ο ζωγράφος Γιάννης Στρατής δηλώνει: «Νιώθω ικανοποιημένος που ο χρωστήρας συμβάλλει στην ψυχή μου να αισθάνεται καλά, πολύ περισσότερο δε όταν αυτός ακουμπά τις ρίζες, την Ιστορία και τον πολιτισμό της πατρίδας»…
«Η σχέση μου με κάθε έργο μου ξεχωριστά έχει την αμεσότητα της ψυχής και της σάρκας πάνω στον καμβά». « Ζωγραφίζω δίχως πινέλα καθότι για μένα ο καλύτερος χρωστήρας είναι τα δάχτυλά μου τα οποία βουτώ στα χρώματα ακολουθώντας τις εντολές της έμπνευσής μου».
«Η τέχνη είναι όχι ένας, αλλά πολλοί κύκλοι και το ζήτημα είναι να τους ανακαλύψεις και να κάνεις μαζί τους την περιστροφή σου. Άλλωστε το ίδιο το σύμπαν είναι γεμάτο από άπειρους κύκλους που περιδινούνται και αλλάζουν κάθε χιλιοστό του δευτερολέπτου»…
 «Ότι ζωγραφίζω είναι η ψυχή μου, η σάρκα μου και το είδωλό μου στον καθρέφτη, παρέα με όλες τις ενοχές μου και τα λάθη μου. Στο κάτω – κάτω αυτό σημαίνει ανατροπή, να επιβάλεις την αυτοκριτική ακόμα και στο υποσυνείδητό σου. Μόνο τότε μπορείς να είσαι καλλιτέχνης και πολίτης»…
«Ωραία η αντίθεση του σκούρου χρώματος με το λευκό γύρω από τη μορφή, που όμως δεν την επηρεάζει. Είναι άλλος κόσμος το λευκό χρώμα. Η γυναίκα του Ρίτσου ζει στο δικό της κόσμο». «Μ αρέσουν τα καθαρά περιγράμματα».
 Τα πρόσωπα του Giannis Stratis δημιουργούνται ως ένας οπτικός ύμνος»…
«Μ αρέσει το σκούρο χρώμα στο πρόσωπο. Δηλώνει κούραση, εμπειρία. Η γυναίκα με τα μαύρα είναι μια κουρασμένη γυναίκα».

H Χαρά Παπαθεοδώρου αναφέρει για το έργο του «Ο πόνος που ξεπηδάει σαν μια μορφή Μάσκας στο έργο του Γιάννη Στρατή είναι γραφή αποκαλυπτική, η προσπάθεια αυτή είναι ένα είδος κάθαρσης και αποκαλύπτει αντί να κρύβει».
Γεννήθηκε ζει και εργάζεται στον Πειραιά. Ασχολείται με την Ποίηση και την Λογοτεχνία. Σπουδές Ελεύθερου Σχεδίου και Μουσικής στη Ρώμη. Έχει πραγματοποιήσει 6 Ατομικές Εκθέσεις και 120 Ομαδικές στην Ελλάδα και το Εξωτερικό.