Friday, November 18, 2016

Ο ήρωας υποπλοίαρχος Τσομάκης Ελευθέριος

Ήταν ο διοικητής της Ναυτικής βάσης στην Κερύνεια το 1974 με βάση το κάστρο της πόλης.
 
Γεννήθηκε στην Καλλιθέα Αττικής στις 26/9/1944 και
σκοτώθηκε για την πατρίδα του στις 20/7/1974 στην Κύπρο.
Ο Τσομάκης είναι ο πρώτος Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού προερχόμενος από την Σ.Ν.Δ. μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος έδωσε τη ζωή του μαχόμενος κατά εχθρού, σε ένα άνισο και εκ προοιμίου χαμένο αγώνα πιστός στον όρκο τους προς την Πατρίδα και τις παραδόσεις του Ναυτικού μας. Μαζί του έπεσαν και τα υπόλοιπα οκτώ από τα εννέα μέλη του πληρώματος της Τ3. 

Η θυσία τους ελάχιστα έχει γίνει γνωστή στο πανελλήνιο. Η Πατρίδα μετά τον θάνατό του απένειμε μόνο τον επόμενο βαθμό του Πλωτάρχη και καμία τιμητική διάκριση και μόλις το 2009 το βαθμό του Αντιναυάρχου.
Με πρωτοβουλία της οικογενείας του και των συμμαθητών του, της τάξης του 1961 της Σ.Ν.Δ., η γλύπτρια κυρία Μαίρη Παπακωνσταντίνου φιλοτέχνησε δύο ορειχάλκινες προτομές, οι οποίες στήθηκαν η μία στο μνημείο πεσόντων στην Διοίκηση Ταχέων Σκαφών και η άλλη στον προαύλιο χώρο του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδας.
Η Κυπριακή Δημοκρατία τον έχει τιμήσει δεόντως και έχει δώσει το όνομά του σε πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού της.
Ο Τσομάκης στα τριάντα του χρόνια πέρασε στον Πάνθεον των ηρώων, άξιος συνεχιστής των θυσιών των προκατόχων του. 

Ο Ελευθέριος Τσομάκης στις 24 Ιουλίου 1974 θα αναχωρούσε από την Κύπρο γιατί τέλειωνε η δίχρονη θητεία του στην Κύπρο που είχε αγαπήσει τόσο πολύ.

Στις 19 Ιουλίου 1974 το μεσημέρι είπε τις ανησυχίες του και ότι ήθελε να βάλουν στους δύο βόρειους πύργους τα δύο αντιαεροπορικά τύπου Οέρλικον που ήταν και η θέση τους. Οι βάσεις των δύο αντιαεροπορικών Οέρλικον ήταν τοποθετημένες και έτοιμες με μπετόν. Στους Νότιους πύργους του κάστρου ήταν τοποθετημένα δύο Μπράουνιγκ 50 χιλ.
Ο ίδιος ο Τσομάκης έδωσε άμεση διαταγή για επάνδρωση όλων των πύργων πράγμα που έγινε.
Στις 5 το απόγευμα της ιδίας ημέρας δηλαδή Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974 κατέβηκε στο χώρο ελλιμενισμού των δύο τορπιλακάτων Τ1 και Τ3 και άρχισε να τις επιθεωρεί και να τις προετοιμάζει για μάχη τόσο αυτές τόσο και τα πληρώματα.

Μάλιστα έδωσε και διαταγή να είναι έτοιμες ακόμη 4 τορπίλες και οι ναύτες τις ετοίμασαν.
Στις τρείς το πρωί του Σαββάτου 29 Ιουλίου 1974 πήρε την εντολή να είναι σε άμεση ετοιμότητα και αμέσως ο Τσομάκης ενημέρωσε τον Συνταγματάρχη Μιχόπουλο Διοικητή Φρουράς Κερύνειας.
Στις 5.05πμ βγήκε έξω να αντιμετωπίσει τον τουρκικό στόλο. Γνώριζε ότι είναι αυτοκτονία. Μα ο Τσομάκης γνώριζε την θυσία του Αυξεντίου. Η Τ3 με το Τσομάκη και με το ηρωικό πλήρωμα της πήρε πορεία για να κτυπήσει με τις δύο τορπίλες της τον τουρκικό στόλο. Η άλλη η Τ1 ακολουθούσε πιο πίσω σε πορεία αναμονής, Η τουρκική αεροπορία κτύπησε πρώτα την Τ1 η οποία έπαθε σοβαρές βλάβες στην μία μηχανή και στο πηδάλιο και ακυβέρνητη προσάραξε στην παραλία στο Καράκουμι –Βόσπορο.
Η Τ3 με τον Τσομάκη δεν πτοήθηκε και ετοιμαζόταν να πάρει θέση βολής όταν κτυπήθηκε από αεροπορία και από τα πυροβόλα του τούρκικου αντιτορπιλικού και κομματιάστηκε. Χάθηκαν όλοι εκτός από ένα υπαξιωματικό τον Μαγέτο ο οποίος βγήκε στη στεριά μετά από πέντε ώρες.
Στις 5 και 30, η Τ-3 εκτελώντας συνεχώς ελιγμούς πλησιάζει σε απόσταση βολής τα εχθρικά πλοία μέσα σε κόλαση πυρός από αέρα και θάλασσα. Καθώς είναι έτοιμη να εξαπολύσει τις τορπίλες της δέχεται καίριο και συντριπτικό πλήγμα από ρουκέτα αεροσκάφους F-4 και βυθίζεται. Ο Χρίστος Καρεφυλλίδης από την Κερύνεια και ο Νίκος Δεριζιώτης ή Διακάκης από την Αθήνα (ο οποίος πριν η τορπιλάκατος δεχθεί το μοιραίο αεροπορικό πλήγμα πρόλαβε να καταρρίψει δύο τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη), βρίσκονται στη θάλασσα ελαφρά τραυματισμένοι και προσπαθούν κολυμπώντας να προσεγγίσουν την πλησιέστερη ακτή, οπότε ένα αεροσκάφος εκτελεί βύθιση και τους πολυβολεί.

Στη θέση τους πλέον δεν υπάρχει τίποτα που να μαρτυρεί την ύπαρξή τους, υπάρχει μόνο μια τεράστια κατακόκκινη κηλίδα. Την τραγική αυτή σκηνή παρακολουθούσε γαντζωμένος στα συντρίμμια της τορπιλακάτου, ανήμπορος να αντιδράσει, ο Αρχικελευστής Σταύρος Διονύσιος Μαγέτος, από την Καλαμάτα, ο μοναδικός που διασώθηκε από το πλήρωμα της Τ-3, ο οποίος παρά τα πολλαπλά σοβαρά τραύματά του, κατάφερε κολυμπώντας, μετά από πέντε ώρες, να βγει στη στεριά.

Είναι σε όλους γνωστό ότι οι τορπιλάκατες δρουν υπό την κάλυψη άλλων μεγάλων σκαφών του ναυτικού γιατί όταν ρίξουν τις τορπίλες τους εκτός από την ταχύτητα τους δεν έχουν οτιδήποτε άλλο όπλο για άμυνα εκτός από ένα αντιαεροπορικό. Μόνο αυτό είχαν οι Τ1 και Τ3. Αυτό και την μεγαλοψυχία των πληρωμάτων τους.
Αυτός ήταν ο Τσομάκης, Τα περιττά λόγια περισσεύουν. Η ΘΥΣΙΑ του Τσομάκη και των ανδρών του είναι εφάμιλλη της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου.

Η Ναυτική Διοίκηση Κύπρου μετά από χρόνια και μετά από αρκετό παρασκήνιο και παρακάλια έδωσε το όνομα του σε ένα περιπολικό σκάφος της.
Ας είναι αιώνια η μνήμη του.
Το Ελληνόψυχο πλήρωμα της Τ3 που θυσιάστηκε ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ αποτελείτο από τους πιο κάτω:

Υποπλοίαρχος Τσομάκης Ελευθέριος
Αρχικελευστής Βυτουλαδίτης Λεωνίδας
Κελευστής Καρέτσος Κυριάκος
Ναύτης Κουτσουράδης Ελευθέριος
Ναύτης Δεριζιώτης Στιβακτάς
Ναύτης Καρεφυλλίδης Χριστος
Ναύτης Φιερός Φοίβος
Κελευστής Μαγέτος ( διασωθείς από την Τ3)

Επιμέλεια η ανιψιά του, 

Τσομάκη Ευαγγελία του Δημητρίου

E-mail: tsomakievi@gmail.com

Επικοινωνία: Το Α και το Ω μέσα στο γάμο

Γράφει η Βίκυ Τσίγγα
Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που αντιμετωπίζουν οι συναισθηματικές σχέσεις και στην προκειμένη περίπτωση ο γάμος, είναι η έλλειψη της εποικοδομητικής– ουσιαστικής επικοινωνίας.

Η ποιότητα του γάμου αντικατοπτρίζει και εξαρτάται από τη ψυχοσύνθεση των  συντρόφων, από τις πεποιθήσεις τους, από το αξιακό τους σύστημα.
Πάνω απ όλα θα πρέπει να διαθέτουν αυτογνωσία και ανοιχτή καρδιά προς την αληθινή αγάπη!

Τι θέλουν και τι δεν θέλουν από τον σύντροφο τους, τι αναζητούν, τι προσδοκούν.
Για να ισορροπήσουν και να ενισχυθούν ως ζευγάρι, το οικοδόμημα του ζωντανού αυτού οργανισμού που ονομάζεται γάμος, οφείλουν να το κτίσουν πάνω σε στέρεες, ακλόνητες βάσεις.
Με θετική πρόθεση, με διάθεση για ουσιαστικό-ευγενικό διάλογο, με αλήθεια και καθαρότητα ψυχής και από τις δυο μεριές.

Για  να έχουν καλή συναισθηματική ζωή, θα πρέπει να εκφράζουν ελεύθερα την αλήθεια τους ο ένας προς τον άλλον, χωρίς φόβο, κριτική και επίκριση.  Με εμπιστοσύνη, με σεβασμό, με εκτίμηση, αλλά και με αποδοχή στη διαφορετικότητα του άλλου.
Εποικοδομητική-ουσιαστική επικοινωνία, σημαίνει μιλάω μεν, αλλά κυρίως ακούω τον άλλον με διάθεση να τον κατανοήσω, να αφουγκραστώ τις εσωτερικές του ανάγκες.
Του αφήνω ζωτικό χώρο να εκφράσει τις σκέψεις του, τους βαθύτερους προβληματισμούς του, ίσως και ανασφάλειες, μέσα στη σχέση.

Κάθε τι που ομορφαίνει τον εσωτερικό τους κόσμο.
Αλλά  και αυτά που ενοχλούν (παράπονα, αδυναμίες) ώστε να δώσουν άμεσα λύση, να μετουσιωθούν  καταστάσεις που εγκλωβίζουν  την ομαλή ροή της σχέσης.
Η σιωπή σχεδόν ποτέ δεν βοήθησε, τουλάχιστον στο να έρθουν πιο κοντά ψυχικά οι δύο σύντροφοι, απεναντίας τους οδήγησε σε συναισθηματική απομάκρυνση, κυρίως μοναξιά και απογοήτευση.

Μοίρασμα είναι η επικοινωνία . Μοίρασμα σκέψεων, λέξεων. Μοίρασμα  συναισθημάτων, επιθυμιών και ονείρων.
Αμεσότητα θέλει στο λόγο, θετική ενέργεια, να προσεγγίσεις το σύντροφο  σου ως κομμάτι του εαυτού σου, ως αδελφή ψυχή σου, ως φίλο σου, συμπαραστάτη και συνοδοιπόρο ζωής σου.

Ποτέ ως αντίπαλο, ποτέ ως εχθρό, αλλά ενωμένοι  μαζί, για το κοινό καλό του γάμου, για την ευημερία, την ευδαιμονία , για την ανώτερη εξέλιξη και πρόοδο του.
Αλλά και ο μεθυστικός-αξιόπιστος έρωτας μαζί με την τρυφερότητα και τη στοργικότητα είναι στοιχεία ποιοτικής επικοινωνίας.

Οι ερωτευμένοι μιλάνε με τα μάτια, εκπέμπουν φως  μαγικό, με κωδικούς μυστικούς και γλώσσα ανώτερη, γνωρίζουν πότε ο σύντροφος τους χαίρεται, λυπάται.
Μια Θεϊκή ενέργεια, γιατί εδώ υπάρχει η ένωση δυο ψυχών.

Όταν η δοτικότητα και η γενναιοδωρία των συντρόφων πρυτανεύει μέσα στο ιερό μυστήριο του γάμου, ο δρόμος για την συνεχή ευτυχία είναι μονόδρομος.
Η αμοιβαία αφθονία και η ευημερία των καλών-θετικών συναισθημάτων μαζί με την πίστη, καταφέρνουν να φέρουν σε μεγάλο βαθμό την αρμονία στο ζευγάρι.

«Τα αγαθά κόποις κτώνται» και όπως σε  όλα τα πράγματα, επιβάλλεται να κοπιάσεις για να έχεις το ποθητό –υψηλό αποτέλεσμα που επιθυμείς, την ουσιαστική επικοινωνία με τον σύντροφο σου. Τίποτα δεν χαρίζεται από το σύμπαν χωρίς σεβαστή προσπάθεια.                                                                                                                        Η άρνηση του εγώ, ξεκλειδώνει τις κλειστές πόρτες της καρδιάς και ευφραίνεται στο εμείς. Εσύ κι Εγώ, γίνεται Εμείς μαζί.


Όλα είναι θέμα θέλησης, εσωτερικής δύναμης και σταθερής αποφασιστικότητας.
Τολμώ και επιλέγω να διεκδικώ τα καλύτερα στη ζωή μου, γιατί τα αξίζω.
Τολμώ και επιλέγω να Αγαπώ με Αλήθεια.

Και όπως αναφέρει  ο Λέο Μπουσκάλια «η αγάπη δεν είναι δρόμος, είναι συμμετοχή και μοιρασιά. Το να ζεις με τη φιλοσοφία της αγάπης είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής».
Ας επικοινωνήσουμε όλοι μας με αγάπη και με τρυφερότητα, με καλοσύνη και με εμπιστοσύνη.
Ας μοιράσουμε Πνοή Ζωής.
Αγάπη και Φως παντού!

Βίκυ Τσίγγα