Monday, February 23, 2009

Φωκάς Σωφρονίου, ο δικηγόρος οινοποιός!

Σεβασμός στις παραδόσεις και στις ρίζες

Ο Φωκάς Σωφρονίου είναι ο παλιός και καλός φίλος, που γνωριστήκαμε πριν πολλά χρόνια. Από τότε μας συνδέει μια βαθιά φιλία, βασισμένη στην αμοιβαία εκτίμηση. Τα ενδιαφέροντα του Φωκά είναι πολλά και ποικίλα. Με τα χρόνια, τα κοινά ενδιαφέροντα ισχυροποίησαν τους δεσμούς αυτούς φιλίας, γιατί όπως έλεγαν και οι Αρχαίοι ημών πρόγονοι, «όμοιος ομοίω αεί πελάζει», που στη νεοελληνική σημαίνει: «ο όμοιος τον όμοιό του πάντοτε συναναστρέφεται».

Ο Φωκάς σπούδασε στην Ελλάδα και στη Γερμανία νομικές επιστήμες. Σήμερα ασκεί με επιτυχία το επάγγελμα του δικηγόρου στη Λεμεσό, όπου ζει με την οικογένεια του, τη σύζυγό του Ηλιάνα, εκπαιδευτικό και τα τρία χαριτωμένα παιδιά τους.

Σεμνός, άνθρωπος του μέτρου και των χαμηλών τόνων, βαθιά ριζωμένος με τις παραδόσεις, είναι από εκείνους τους λίγους, που παρά τις πλούσιες εμπειρίες τους στο εξωτερικό, σέβονται και τιμούν τις ρίζες τους, προσπαθώντας να συντηρούν τα ήθη και τα έθιμα μας στη σύγχρονη εποχή. Λάτρης του χωριού του, της Πάχνας, ο Φωκάς αναπαλαίωσε το παλιό πατρικό του σπίτι και το μετέτρεψε σε «καταφύγιο», όπου περνά (όποτε μπορεί) τα Σαββατοκυρίακα, απολαμβάνοντας τις ομορφιές της φύσης.

Μια από τις αγαπημένες του ασχολίες είναι και η παραγωγή κρασιού, για την οποία δικαιολογημένα είναι πολύ υπερήφανος. Δεν είμαι ιδιαίτερα φίλος γενικά του ποτού, όμως το κρασί του Φωκά το απολαμβάνω ιδιαιτέρως.

Νιώθω πραγματικά εξαιρετική τιμή που γράφω αυτές τις λίγε λέξεις για έναν άτομο με ολοκληρωμένη προσωπικότητα, πατριώτη, αλτρουιστή και γεμάτο ανθρωπισμό, όπως είναι ο πολύ αγαπητός μου φίλος Φωκάς.

Φοίβος Νικολαΐδης Taxidiaris

Η Πάχνα βρίσκεται στους πρόποδες της οροσειράς του Τρόοδους, σε υψόμετρο 745 μέτρων στην επαρχία Λεμεσού, από την οποία απέχει 35 χιλιόμετρα.

Σύμφωνα με μια εκδοχή, η ονομασία του χωριού προέρχεται από το ότι είναι κτισμένο ανάμεσα σε τέσσερις λόφους και μοιάζει σαν πάχνη. Μια άλλη εκδοχή είναι το καιρικό φαινόμενο της πάχνας που παρουσιάζεται το πρωί.
Από παλιά, η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η αμπελουργία και η κτηνοτροφία. Θεωρείται ως το μεγαλύτερο αμπελοχώρι της Κύπρου.

Παροραμική άποψη του κοινοτικού σταδίου με τις εγκαταστάσεις του.

Η Μαριέλα και ο Μάριο από το μακρινό Περού, απολαμβάνουν το Παχνιώτικο τοπίο.
Υπάρχουν δυο ωραιότατες εκκλησίες, του Αγίου Γεωργίου και των Αγίων Πέτρου και Παύλου.
Στην πλακόστρωτη αυλή της βυζαντινής εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου.
Η όμορφη πλατεία έχει αναπαλαιωθεί με χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάθε χρόνο τον μήνα Αύγουστο, γίνεται εδώ το φεστιβάλ σταφυλιού (γιορτή του σταφυλιού).
Το αιωνόβιο δέντρο στην πλατεία, αντιστέκεται πεισματικά στον χρόνο.
Στην αυλή της εκκλησίας συμπληρώνεται τα έργα.

Υπάρχουν τα παρεκκλήσια της Παναγίας, των 12 Αποστόλων, του Αγίου Ανδρόνικου και τα ξωκλήσια του Αγίου Στεφάνου και της Αγίας Μαρίνας.
Το παρεκκλήσι της Αγίας Μαρίνας βρίσκεται στο βουνό Τοφούλια, το ψηλότερο σημείο του χωριού με καταπληκτική θέα. Το έκτισε ο πρόπαππος του Φωκά Γιακουμής Αγαθαγγέλου στη μνήμη του γιού του Νέαρχου Αγαθαγγέλου, που σκοτώθηκε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στην Αγγλία.
Το εσωτερικό της Αγίας Μαρίνας.
Στο ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας βρίσκονται και οι τάφοι των προπάππων του Φωκά. Ο γιός του Φωκά, Αυγουστίνος, διαβάζει με προσοχή την επιτύμβια στήλη.
Ο Φωκάς με τον γιό του και τους φιλοξενούμενους του, Μπάρπαρα από τη Μ. Βρετανία, Μαριέλα και Μάριο από το Περού, Πόπη, Αυγουστίνος, πατέρας Φωκά και Φοίβος.
Μαριέλα και Μάριο με φόντο την Κάτω Πάχνα.

Οι Παχνιώτες είναι φιλόξενοι και καταδεχτικοί, όπως ο Φωκάς και η γλυκιά κόρη του Μαρία.

Η πανέμορφη Μαρία, μας υποδέχεται με το ζεστό χαμόγελό της.

Η επιμελής Μαρία φαίνεται να ακολουθεί τον Φωκά, μάλλον στις νομικές επιστήμες, παρά στην οινοποιεία!
Η αρχιτεκτονική των σπιτιών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όλα τα παλαιότερα σπίτια κτίστηκαν με ντόπια πέτρα «καματερή», με διπλότοιχο.

Μετά την αναπαλαίωση, ορισμένα κτίρια και σπίτια, εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη. Όπως το παλιό πατρικό σπίτι του Φωκά στη φωτογραφία.

Στο 'καταφύγιο' του Φωκά για στιγμές ξεκούρασης και χαλάρωσης.

Ο παραγωγός Φωκάς εξηγά με ενθουσιασμό τα πάντα για τα αμπέλια, το κρασί και την παλαίωση του.

Η παραγωγή του κρασιού λέει ο Φωκάς είναι ολόκληρη επιστήμη και ταυτόχρονα τέχνη. Το τελικό προϊόν είναι έργο τέχνης!

Η χαρά της δοκιμασίας του κρασιού. Εκτός από τη θερμοκρασία και την υγρασία, λέει ο πατέρας του Φωκά κύριος Αυγουστής, πολύ σημαντικό ρόλο στη φύλαξη του κρασιού παίζει και ο φωτισμός.

Έχουμε μια οινική παράδοση χιλιάδων ετών εξηγεί ο Φωκάς στους φίλους του από το εξωτερικό.

Το κρασί, έγινε με κόπο και μεράκι γι' αυτό αξίζει και της προσοχής μας.

Ο Φωκάς δίκαια υπερηφανεύεται για τα έργα τέχνης του!

Ωραίο το κρασί, αλλά χρειάζεται και το καλό φαγητό. Ο παραδοσιακός φούρνος με τα ξύλα ικανοποιεί όλες τις γευστικές απαιτήσεις...
Στο σπιτικό της Ηλιάνας και του Φωκά Σωφρονίου και το εκλεκτό τραπέζι τους, δεν λείπουν ποτέ οι φίλοι και οι ξένοι.

Πόπη, δρ Έϊμυ και ο γιατρός Τζιμ από τη Μιννεσότα των ΗΠΑ μαζί με τον Φωκά, απολαμβάνουν το κρασί της παραγωγής του. Οι Αμερικάνοι φίλοι έμειναν κατενθουσιασμένοι.

Παρασκευή σουτζούκου. Ένα από τα παραδοσιακά γλυκά που απαιτούν αρκετό χρόνο προετοιμασίας. Σε μακρές κλωστές περνιούνται ξηροί καρποί αμυγδάλων. Οι κλωστές αυτές, έπειτα βυθίζονται στο «χαρτζί» με τον «παλουζέ» αρκετές φορές.

Όταν ξηραθούν οι επικαλύψεις, τότε ο σουτζούκος είναι έτοιμος.



Η ταυτότητα του κρασιού του Φωκά Σωφρονίου. Η ετικέτα με το όνομα ΚΟΡΝΙΑΣ. Μόνο όταν τύχει και δοκιμάσετε αυτό το κρασί θα με θυμηθείτε. Ένας τρόπος είναι, όταν και όποτε βρεθείτε στην Πάχνα (Σαββατοκυρίακο) να αναζητείσετε τον φίλο Φωκά...

Taxidiaris

11 comments:

phlou...flis said...

Πολύ ενδιαφέρον, ιδιαίτερα η παρασκευή σιουτζιούκου

Phivos Nicolaides said...

phlou...flis. Είμαι σίγουρος Φώτη, ότι θα πεθύμησες τα πάτρια προϊόντα!

jf said...

Ξεροσφύρι ο Κορνιάς ε γίνεται. Θέλει τζιαι τον σιουσιούκκο του, το ππαλουζέν του, τα κκιοφτέρκα του...
Άτε, άσπρον πάτο

ΕΛΕΝΑ said...

Μπράβο στον Φωκά λοιπόν.
Του εύχομαι να μείνει πάντα έτσι σεμνός, όπως τουλάχιστον δείχνει στις φωτός, να χαίρεται την όμορφη οικογένειά του, να συνεχίσει να κρατάει τις παραδόσεις και να χαίρεται και το όμορφο χωριουδάκι του:))

Phivos Nicolaides said...

JamanFou. Έλα Ιωάννα μου, πεθύμησες κι εσύ τα Κυπριακά προϊόντα. Κόπιασε λοιπόν από δω μεριά!

Phivos Nicolaides said...

ΕΛΕΝΑ. Χίλια μπράβο στον Φωκά. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι σαν κι αυτόν, να κρατάνε το νήμα της συνέχειας...

Anonymous said...

Φοίβο,

σ' ευχαριστώ θερμά γι αυτό το όμορφο αφιέρωμα...
(Tο κρασί ΚΟΡΝΙΑΣ θα το θυμάμαι)

Phivos Nicolaides said...

Λεμέσια. Όχι μόνο να το θυμάσαι, αλλά και να το δοκιμάσεις με την πρώτη ευκαιρία και θα τα πούμε!

Eva Neocleous said...

Φοίβο
και πάλι μας ξαφνιάζεις ευχάριστα.Επιτελείς σπουδαίο έργο προβάλλοντας Κύπριους δημιουργούς/ εκπροσώπους της παράδοσής μας αλλά και τα πανέμορφα χωριά μας.
Είμαι σίγουρη ότι οι Παχνιώτες συνάδελφοί μου θα ενθουσιαστούν.

Phivos Nicolaides said...

Eva Neocleous. Εύα πολύ σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι ιδιαίτερα που υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εσένα, που ξέρουν να εκτιμούν τον πλούτο της παράδοσής μας.

Desde mi Interior said...

Phil: lástima que por esta vez no lo traduciste al inglés, me hubiese gustado conocer algo más de lo que hacían, pero es evidente que pasaron gratos momentos. Bella la foto de las uvas. ¿Puedo tomarla?
Muchos saludos.