Monday, December 19, 2016

Η επίπτωση του πλούτου και του χρήματος στο σύγχρονο άνθρωπο

Στήβεν Χόκινγκ
Ο σπουδαίος Βρετανός επιστήμονας αναλύει σε άρθρο του την επίπτωση, του πλούτου και του χρήματος στο σύγχρονο άνθρωπο

Με το κοφτερό του μυαλό προτείνει μια νέα κοσμοθεωρία για να έχουν μέλλον ο πλανήτης μας και το ανθρώπινο είδος.

«Έχουν τα χρήματα σημασία; Μήπως ο πλούτος μας κάνει πιο πλούσιους; Αυτά μπορεί να φαίνονται κάπως περίεργα ως ερωτήματα για έναν φυσικό, όπως είμαι εγώ, αλλά θα προσπαθήσω να απαντήσω πως σχετίζονται.

Η απόφασή του δημοψηφίσματος της Βρετανίας είναι μια υπενθύμιση ότι όλα συνδέονται μεταξύ τους και ότι, αν θέλουμε να κατανοήσουμε τη θεμελιώδη φύση του σύμπαντος, θα ήταν πολύ ανόητο να αγνοήσουμε το ρόλο που παίζει ο πλούτος και το χρήμα στην κοινωνία μας.

Έχω υποστήριξε κατά τη διάρκεια της εκστρατείας πριν το δημοψήφισμα πως θα ήταν λάθος για τη Βρετανία να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είμαι λυπημένος για το αποτέλεσμα, αλλά αν έχω μάθει ένα μάθημα στη ζωή μου, αυτό είναι να κάνω το καλύτερο με αυτό που έχω.

Τώρα λοιπόν πρέπει να μάθουμε να ζούμε εκτός της ΕΕ, αλλά για να διαχειριστεί με επιτυχία το μέλλον, θα πρέπει να κατανοήσουμε γιατί ο βρετανικός λαός έκανε αυτήν την επιλογή.

Πιστεύω ότι ο πλούτος, ο τρόπος που τον αντιλαμβανόμαστε και ο τρόπος που τον μοιραζόμαστε, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απόφασή τους.

Όπως δήλωσε και η ίδια η νέα πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, στην πρώτη της ομιλία: «Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε την οικονομία μας κατά τέτοιο τρόπο που θα επιτρέψει σε περισσότερους ανθρώπους να μοιραστούν την ευημερία της χώρας».

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα χρήματα είναι σημαντικά. Ένας από τους λόγους που πίστευα ότι θα ήταν λάθος να εγκαταλείψει η Βρετανία την ΕΕ είχε σχέση με τις επιχορηγήσεις/επιδοτήσεις.

Οι Βρετανοί επιστήμονες χρειάζονται όλα αυτά τα χρήματα που λαμβάνουν μέχρι σήμερα, και μία σημαντική πηγή της εν λόγω χρηματοδότησης είναι εδώ και πολλά χρόνια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Χωρίς αυτές τις επιδοτήσεις, πολύ σημαντικό επιστημονικό και ερευνητικό έργο δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Υπάρχουν ήδη άλλωστε κάποια πρότζεκτ Βρετανών επιστημόνων που έχουν παγώσει και θα πρέπει σύντομα η κυβέρνηση μας να αντιμετωπίσει το ζήτημα αυτό.

Τα χρήματα είναι επίσης σημαντικά γιατί είναι απελευθερωτικά για τους ανθρώπους. Έχω μιλήσει και στο παρελθόν για την ανησυχία μου ότι οι περικοπές των κρατικών δαπανών στη Βρετανία θα μειώσουν ακόμη περισσότερο την υποστήριξη που παρέχεται σε μαθητές με αναπηρία, υποστήριξη καθοριστική και για την δική μου καριέρα.

Στην περίπτωσή μου, φυσικά, τα χρήματα όχι απλώς βοήθησαν την επαγγελματική σταδιοδρομία μου, αλλά είναι επίσης αυτά που με κράτησαν κυριολεκτικά ζωντανό.

Γι 'αυτό και θα ήμουν το τελευταίο πρόσωπο που θα επέκρινε τη σημασία του χρήματος. Ωστόσο, αν και ο πλούτος έχει παίξει ένα σημαντικό, πρακτικό ρόλο στη ζωή μου, έχω μια διαφορετική σχέση με αυτό, απ' ότι έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι.

Το να πληρώσω δηλαδή για τη φροντίδα μου ως άνθρωπος με σοβαρή αναπηρία είναι ασφαλώς ζωτικής σημασίας, η απόκτηση όμως μιας περιουσίας δεν είναι.

Δεν ξέρω καν τι θα έκανα αν αποκτούσα ένα άλογο κούρσας, ή μια «Ferrari», ακόμα και αν μπορούσα οικονομικά να τα αντέξω. Γι 'αυτό και βλέπω τα χρήματα ως διαμεσολαβητή, ως ένα μέσο για έναν σκοπό - είτε πρόκειται για ιδέες, είτε για την υγεία, είτε για την ασφάλεια - αλλά ποτέ ως αυτοσκοπό.

Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί θεωρούσαν αυτήν τη στάση -μέχρι πρόσφατα- ως μια προβλέψιμη εκκεντρικότητα ενός ακαδημαϊκού του Κέμπριτζ, ενώ τώρα όλο και πιο πολλοί την αποδέχονται. Οι άνθρωποι αρχίζουν να αμφισβητούν την αξία του πλούτου.

Και θέτουν ουσιαστικά ερωτήματα: Είναι η γνώση ή η εμπειρία πιο σημαντικά από τα χρήματα; Μπορεί ο πλούτος να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο της εκπλήρωσης; Μπορεί στα αλήθεια να μας ανήκει κάτι, ή είμαστε απλά παροδικοί κάτοχοι;

Αυτά τα ερωτήματα οδηγούν σε μια σημαντική αλλαγή στη συμπεριφορά μας, η οποία με τη σειρά της εμπνέει κάποιες πρωτοποριακές μορφές επιχειρήσεων, καθώς και νέες ιδέες. Αυτά έχουν ονομαστεί χαρακτηριστικά «Cathedral Projects», ως μια ισοδύναμη, σύγχρονη αναφορά στις μεγάλες, καθολικές εκκλησίες, που κατασκευάστηκαν ως μέρος της προσπάθειας της ανθρωπότητας να γεφυρώσει τον ουρανό με τη γη και να φτάσει στον Θεό.

Αυτές οι ιδέες ξεκίνησαν μέσα από μια γενιά, με την ελπίδα ότι η επόμενη θα αναλάβει τις προκλήσεις που παρουσιάζονται.

Ελπίζω και πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα αγκαλιάσουν ακόμη περισσότερο αυτές τις ιδέες στο μέλλον, γιατί βιώνουμε πια ιδιαίτερα επικίνδυνες στιγμές.

Ο πλανήτης μας και η ανθρωπότητα ως είδος, αντιμετωπίζει πολλαπλές προκλήσεις. Αυτές οι προκλήσεις είναι παγκόσμιες και πολύ σοβαρές - η αλλαγή του κλίματος, η παραγωγή τροφίμων, ο υπερπληθυσμός, ο αποδεκατισμός των άλλων ειδών, οι επιδημικές νόσοι, η μόλυνση των ωκεανών κτλ.

Τέτοια ζητήματα απαιτούν από εμάς να συνεργαστούμε, σε ένα κοινό όραμα και με μια συνεργατική λογική που θα διασφαλίσει ότι η ανθρωπότητα θα επιβιώσει.

Θα πρέπει για αυτό να προσαρμοστούμε, να επανεξετάσουμε, να αναπροσανατολιστούμε και να αλλάξουμε κάποιες από τις θεμελιώδεις παραδοχές μας σχετικά με το τι εννοούμε με τον όρο πλούτο, ιδιοκτησία, «δικό μου» και «δικό σου». Ακριβώς όπως μαθαίνουμε στα παιδιά να μοιράζονται.

Αν αποτύχουμε, οι δυνάμεις που συνέβαλαν στο Brexit, ο φθόνος και ο απομονωτισμός, όχι μόνο στη Βρετανία αλλά σε όλο τον κόσμο, που τροφοδοτείται από έναν στενόμυαλο ορισμό του πλούτου και από την αποτυχία μας να τον κατανέμουμε πιο δίκαια, τόσο στο εθνικό επίπεδο, όσο και πέραν των εθνικών συνόρων, θα ενισχυθούν.

Αν συμβεί τελικά αυτό, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για τη μακροπρόθεσμη προοπτική του είδους μας. Αλλά μπορούμε και θα τα καταφέρουμε. Οι άνθρωποι είναι ένα ον ατέλειωτα πολυμήχανο, αισιόδοξο και ευπροσάρμοστο. Πρέπει να διευρύνουμε τον ορισμό του πλούτου και να συμπεριλάβουμε σε αυτόν τις γνώσεις, τους φυσικούς πόρους και το ανθρώπινο δυναμικό.

Την ίδια στιγμή πρέπει να μάθουμε να τον μοιραζόμαστε με περισσότερη δικαιοσύνη. Αν το κάνουμε αυτό, τότε δεν υπάρχει κανένα όριο σε εκείνα που οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν από κοινού.»
Εφημερίδα: Guardian 

O Στήβεν Χόκινγκ (Stephen Hawking) είναι ένας από τους πιο σπουδαίους θεωρητικούς φυσικούς του κόσμου, κοσμολόγος και συγγραφέας.

Μεταξύ των σημαντικών επιστημονικών εργασιών του ήταν μια συνεργασία με τον Ρότζερ Πένροουζ (Roger Penrose) επάνω σε θεωρήματα βαρύτητας ιδιομορφιών στα πλαίσια γενικής σχετικότητας και η θεωρητική πρόβλεψη ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν την ακτινοβολία, που συχνά καλείται ακτινοβολία Χόκινγκ.

Είναι Επίτιμος Συνεργάτης της Βασιλικής Κοινωνίας των Τεχνών, ισόβιο μέλος στην Επισκοπική Ακαδημία Επιστημών, και λήπτης του Προεδρικού μεταλλίου της Ελευθερίας, το υψηλότερο πολιτικό βραβείο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Χόκινγκ ήταν καθηγητής Μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ μεταξύ 1979 και 2009, αναφέρει η Wikipedia.  


Παρότι είναι γνωστός σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, για τη συμβολή του στο χώρο των επιστημών, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που ενδεχομένως να μη γνωρίζατε γι’ αυτόν.

Όπως για παράδειγμα, ότι –μέχρι στιγμής- δεν έχει βραβευθεί με βραβείο Νόμπελ Ή ότι την ημερομηνία της γέννησής του (8 Ιανουαρίου του 1942) ήταν η 300η επέτειος θανάτου του Γαλιλαίου.

Δείτε παρακάτω 10 ενδιαφέροντα στοιχεία για τον Στίβεν Χόκινγκ, όπως παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα science.howstuffworks.com:

1. Είχε μέτριους βαθμούς στο σχολείο

Μπορεί ο Χόκινγκ να είναι ένα από τα σπουδαιότερα επιστημονικά μυαλά, που έχουν υπάρξει ποτέ στη Γη, ωστόσο όταν ο ίδιος ήταν μαθητής… δεν τα πήγαινε και τόσο καλά με τα μαθήματά του.

Για την ακρίβεια, όταν ήταν 9 ετών οι βαθμοί του ήταν από τους χειρότερους στην τάξη του. Παρότι κατάφερε να ξεφύγει από τον «πάτο», ποτέ δεν κατάφερε να ξεχωρίσει σε ό,τι αφορά τις βαθμολογίες του στα μαθητικά του χρόνια. Παρέμενε πάντοτε ένας μέτριος μαθητής.

Παρά τους χαμηλούς βαθμούς του όμως, τόσο οι δάσκαλοι όσο και οι συμμαθητές του είχαν αντιληφθεί ότι ανάμεσά τους βρισκόταν μια ιδιοφυία. Γι’ αυτό άλλωστε του έδωσαν το παρατσούκλι «Αϊνστάιν».

Ο πατέρας του ήθελε να τον στείλει για σπουδές στην Οξφόρδη, όμως δεν είχε τα απαραίτητα χρήματα.

Τελικά, όταν ήρθε η ώρα των εξετάσεων για την υποτροφία, ο Χόκινγκ… αρίστευσε στο μάθημα της φυσικής!

2. Δεν του άρεσε καθόλου η Βιολογία

Ο Χόκινγκ έδειξε από το νωρίς το ενδιαφέρον του για τα Μαθηματικά. Όμως ο πατέρας του ήθελε ο γιος του να ασχοληθεί με την Ιατρική.

Ο ίδιος είχε αναπτύξει μια απέχθεια για τη Βιολογία. Για την ακρίβεια, του φαινόταν πολύ «ανακριβής και περιγραφική». Ήθελε να αφιερώσει το μυαλό του σε πιο ακριβείς, σαφώς καθορισμένες έννοιες.

Το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ωστόσο, δεν είχε κατεύθυνση μαθηματικών. Έτσι, ο Χόκινγκ συμβιβάστηκε με τη Φυσική.

Όμως και αυτή τη φορά καταπιάστηκε με μεγαλύτερα ερωτήματα. Όταν κλήθηκε να επιλέξει ανάμεσα στη σωματιδιακή φυσική -η οποία μελετά τη συμπεριφορά των υποατομικών σωματιδίων- και την κοσμολογία -η οποία μελετά το μεγάλο σύμπαν στο σύνολό του- επέλεξε τη δεύτερη, παρά το γεγονός ότι, την εποχή εκείνη –όπως έχει πει ο ίδιος- «δεν ήταν και τόσο αναγνωρισμένο ερευνητικό πεδίο».

Εξηγώντας την απόφασή του αυτή, είπε ότι «η σωματιδιακή φυσική έμοιαζε κάπως με τη βιολογία. Υπήρχαν όλα αυτά τα σωματίδια, όμως όχι θεωρία».

3. Ήταν στην ομάδα κωπηλασίας του πανεπιστημίου της Οξφόρδης

Η βιογράφος Kristine Larsen γράφει ότι ο Χόκινγκ αντιμετώπισε απομόνωση και δυστυχία το πρώτο έτος των σπουδών του στην Οξφόρδη. Εκτός από τις στιγμές που περνούσε με την ομάδα κωπηλασίας του πανεπιστημίου.

4. Στην ηλικία των 21 ετών τού είπαν ότι δε θα ζούσε για πολύ ακόμη

Ως μεταπτυχιακός φοιτητής, ο Χόκινγκ άρχισε σταδιακά να εμφανίζει κάποια περίεργα συμπτώματα.

Η οικογένειά του ανησύχησε και τον παρότρυνε να δει ένα γιατρό. Λίγο καιρό νωρίτερα, είχε γνωρίσει τη μέλλουσα σύζυγό του, Jane Wilde, την οποία τράβηξε η αίσθηση του χιούμορ και η ανεξάρτητη προσωπικότητά του.

Μία εβδομάδα μετά, έκλεισε τα 21 του χρόνια. Νοσηλεύτηκε για δύο εβδομάδες και οι γιατροί διέγνωσαν ότι έπασχε από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση, πάθηση γνωστή αλλιώς ως σύνδρομο Lou Gehrig. Του είπαν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε πολλά χρόνια να ζήσει ακόμη.

Ο Χόκινγκ ένιωσε μεγάλο σοκ και άρχισε να αναρωτιέται γιατί είχε συμβεί κάτι τέτοιο στον ίδιο. Όταν όμως είδε ένα μικρό αγόρι να πεθαίνει από λευχαιμία στο νοσοκομείο, συνειδητοποίησε ότι υπήρχαν «ακόμη χειρότερα».

Έτσι, έγινε πιο αισιόδοξος και άρχισε να βγαίνει με τη Jane. Σύντομα αρραβωνιάστηκαν, κάτι που όπως έχει πει ο ίδιος «του έδωσε ένα λόγο για να ζει».

5. Βοήθησε στη δημιουργία της θεωρίας του απέραντου σύμπαντος

Μαζί με τον Jim Hartle εμπνεύστηκαν τη θεωρία του απέραντου σύμπαντος το 1983. Οι δύο ερευνητές συνέδεσαν τις έννοιες της κβαντικής μηχανικής με τη γενική σχετικότητα (θεωρία του Αϊνστάιν για τη βαρύτητα και την καμπυλότητα του χωροχρόνου) για να δείξουν ότι το σύμπαν είναι μια οντότητα η οποία δεν έχει όρια.

6. Έχασε ένα στοίχημα για τις μαύρες τρύπες

Το 2004 η ιδιοφυία Στίβεν Χόκινγκ παραδέχτηκε ότι είχε κάνει λάθος σε ένα στοίχημα που είχε βάλει το 1997 με έναν συνάδελφό του για τις μαύρες τρύπες.

Το 1975 ο ίδιος είχε προτείνει ότι οι μαύρες τρύπες εκπέμπουν ενέργεια. Όμως –όπως είχε πει τότε- οι πληροφορίες «χάνονται» μέσα στις μαύρες τρύπες, οι οποίες τελικά εξατμίζονται. Το πρόβλημα με την άποψη αυτή, ήταν ότι ερχόταν σε αντίθεση με τους κανόνες της κβαντικής μηχανικής, δημιουργώντας αυτό που Χόκινγκ ονόμασε ως «το παράδοξο της πληροφορίας».

Ο αμερικανός θεωρητικός φυσικός, John Preskill, διαφώνησε με το συμπέρασμα αυτό. Το 1997 έβαλε ένα στοίχημα με τον Χόκινγκ λέγοντας ότι η πληροφορία μπορεί να διαφεύγει από τις μαύρες τρύπες, χωρίς όμως να παραβιάζει τους κανόνες της κβαντικής μηχανικής.

Το 2004 ο Χόκινγκ παραδέχτηκε σε ένα επιστημονικό συνέδριο, ότι είχε κάνει λάθος.

7. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία και διακρίσεις

Στη μακρόχρονη καριέρα του στη Φυσική ο Χόκινγκ έχει κερδίσει πολλά βραβεία και τουλάχιστον 12 τιμητικές διακρίσεις. Ωστόσο, δεν έχει κερδίσει –μέχρι στιγμής τουλάχιστον- ένα βραβείο Νόμπελ.

8. Είναι συγγραφέας παιδικών βιβλίων

Το 2007 μαζί με την κόρη του Lucy Hawking έγραψαν το βιβλίο «George's Secret Key to the Universe».
Πρόκειται για μια φανταστική ιστορία γύρω από ένα νεαρό αγόρι, τον George, ο οποίος επαναστατεί εναντίον της αποστροφής των γονιών του για την τεχνολογία.

Ο George γίνεται φίλος με τους γείτονές του, ένας εκ των οποίων είναι ένας φυσικός, ο οποίος έχει στην κατοχή του έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ο υπολογιστής αυτός είναι ο πιο ισχυρός του κόσμου και του δίνει τη δυνατότητα να δει και να περάσει από κάποιες πύλες στο Διάστημα.

Το βιβλίο έχει ως στόχο να εξηγήσει βαριές επιστημονικές έννοιες, όπως οι μαύρες τρύπες και η προέλευση της ζωής.

Ήταν το πρώτο βιβλίο μιας τριλογίας με τις περιπέτειες του George. Το δεύτερο κυκλοφόρησε το 2009 με τον αγγλικό τίτλο «George's Cosmic Treasure Hunt».

9. Πιστεύει στην πιθανότητα ύπαρξης εξωγήινης ζωής

Ο ίδιος εξέφρασε την άποψη αυτή κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για τα 50 χρόνια της NASA το 2008.

Είπε ότι, με δεδομένη την απεραντοσύνη του σύμπαντος, θα μπορούσε να υπάρχει πρωτόγονη εξωγήινη ζωή εκεί έξω, και ει δυνατόν, νοήμων ζωή.

10. Δοκίμασε την πτήση μηδενικής βαρύτητας

Το 2007, σε ηλικία 65 ετών, ο Στίβεν Χόκινγκ έκανε τη «βόλτα» της ζωής του.

Έζησε την εμπειρία της μηδενικής βαρύτητας στο Zero Gravity Corp, που επιτρέπει στους επιβάτες του βιώσουν την εμπειρία έλλειψης βαρύτητας σε πολλαπλούς γύρους πτήσεων, διάρκειας περίπου 25 δευτερολέπτων.

Ο Χόκινγκ «απελευθερώθηκε» από το αναπηρικό αμαξίδιό του για πρώτη φορά μέσα σε 40 χρόνια.

Όταν ρωτήθηκε γιατί ήθελε να το κάνει αυτό, απάντησε φυσικά ότι είχε έντονη επιθυμία να «ταξιδέψει» στο διάστημα.

Ακόμη, ανέφερε ότι το μέλλον την ανθρώπινης φυλής είναι στο Διάστημα. Ο ίδιος υποστηρίζει την ιδιωτική εξερεύνηση του διαστήματος, ελπίζοντας ότι ο «διαστημικός τουρισμός» θα μπορέσει κάποια στιγμή να γίνει προσιτός στο κοινό.

Ο Χόκινγκ ελπίζει ότι ο άνθρωπος θα μπορεί να ταξιδεύει σε άλλους πλανήτες και να χρησιμοποιεί τους φυσικούς τους πόρους για την επιβίωσή του.  

Tuesday, December 6, 2016

Για μια δημιουργική Τοπική Αυτοδιοίκηση


Του Περικλή Φ. Νικολαΐδη 

Υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Αγλαντζιάς με το ΔΗΣΥ 
Κάνοντας έναν αντικειμενικό και με αμεροληψία –όσο γίνεται- απολογισμό των πεπραγμένων διαφόρων δήμων για την πενταετία που πέρασε και παρατηρώντας προσεχτικά αυτά που έγιναν και προπάντων, αυτά που δεν έγιναν στο χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης, το ολιγότερο που νιώθει κανείς είναι αμηχανία. Όταν όμως το ισχύον πολιτικό σύστημα των λογής σκοπιμοτήτων εξακολουθεί να αιχμαλωτίζει –σχεδόν- τα πάντα στο βωμό των διαφόρων διαπλεκόμενων συμφερόντων, τότε δεν θα πρέπει, να παραξενευόμαστε για την κατάσταση που επικρατεί.

Η πολιτική ζωή του τόπου ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, φαίνεται αναχρονιστική και απόλυτα εξαρτημένη από αγκυλώσεις και απολιθωμένα στερεότυπα, του παρελθόντος αναπαράγοντας ξεπερασμένα πλαίσια δράσης. Έτσι, οι διάδρομοι ελεύθερης έκφρασης και δημιουργικής συμμετοχής για παραγωγή νέων ιδεών και δραστηριοποίηση νέων προσώπων περιορίζονται στο ελάχιστο.

Είμαστε μια κοινωνία με ένα πολιτικο-οικονομικό σύστημα γεμάτο ελλείμματα κι αυτό είναι φυσικό. Στην Κύπρο δυστυχώς, χρειάζονται τεράστιες προσπάθειες για μικρές έστω αλλαγές!

Το σημαντικό θέμα, της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο εκκρεμεί εδώ και μερικά χρόνια, δεν αφορά μόνον τους εκλεγμένους φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και τους πολίτες. Θεσμικές δημοκρατικές αλλαγές με διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων και της λαϊκής συμμετοχής στη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων.


Είναι γενικά παραδεκτό ότι σήμερα, στην τεχνολογική εποχή, που η Κύπρος αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης χρειάζεται μεταρρύθμιση ώστε να διευρυνθούν τα δικαιώματα του πολίτη και η συμμετοχή τους στη διαχείριση των δημοσίων υποθέσεων να είναι ουσιαστική. Ουσιαστικές και θεσμικές αλλαγές, για να ανταποκριθεί το σύγχρονο του ρόλο, που επιτάσσουν οι καιροί. Ένα ρόλο που δεν είναι άλλος από την αναβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών, την ουσιαστική εξυπηρέτηση των πολιτών και τη δημιουργία αξίας στην κοινωνία. 
Εκ των πραγμάτων και για λόγους βιωσιμότητας, οι απαραίτητες θεσμικές και οργανωτικές αλλαγές που προάγουν την αποτελεσματικότητα των λειτουργιών, των δήμων είναι εκ των ων ουκ άνευ. Η Τοπική Αυτοδιοίκησης στην Κύπρο όσο χρήσιμος κι απαραίτητος θεσμός κι αν είναι, άλλο τόσο αλλαγές και εκσυγχρονισμό χρειάζεται. 

Αν η δημοκρατική ζωή έχει συνεχή ανάγκη ανανέωσης και αλλαγής, αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση που όλοι οραματιζόμαστε χρειάζεται ένα εντελώς νέο πρόσωπο, για να περάσουμε στη νέα γενεά των δημοτικών αρχόντων, τότε, η συναίνεση και η υπέρβαση για αλλαγές είναι μονόδρομος.

Εάν δεν θέλουμε ο πολιτικός μας πολιτισμός να είναι ένα σύνθημα κενού περιεχομένου, αλλά μια συνειδητή προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού μας, τότε θα πρέπει η πολιτική δράση να ασκείται με γνώμονα πάντοτε το κοινό καλό πάνω από όλα... 
Παρά τα διάφορα που γράφονται για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές, ίσως, -έστω και εξ’ ανάγκης- να γίνει η μεγάλη «ανατροπή». Ανατροπή σημαίνει κατάργηση σκουριασμένων πρακτικών και συντηρητικών νοοτροπιών. Σημαίνει νέοι και ικανοί άνθρωποι, με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, να βρεθούν στο προσκήνιο με αξιώσεις για κάτι το καινούριο και το ελπιδοφόρο. 

Αν στην πολιτική τίποτα δεν αποκλείεται όπως συχνά λέγεται, αν η δημοκρατία είναι το πολιτικό σύστημα που δίνει πάντα λύσεις στα αδιέξοδα, τότε, οι υποψηφιότητες δημάρχων και δημοτικών συμβούλων, που θα διαπερνούν και θα αντιπροσωπεύουν τις ελπίδες των πολλών, θα μετατρέψει την εκλογική αναμέτρηση σε δημοψήφισμα ανάμεσα στο παλιό και στο νέο, παρά σε εξοντωτικές κομματικές μάχες μέχρις εσχάτων... χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Η απαξίωση της πολιτικής συνεχίζεται αμείωτη, μπορεί, να πει κάποιος και μόνον με καλή πίστη, καλή θέληση, ειλικρίνεια και αγνό ενδιαφέρον για τα προβλήματα του τόπου μπορεί, να ξεπεραστεί. Κάποιες μικρές έστω αλλαγές, μπορεί, να οδηγήσουν και σε αλλαγές ουσιαστικές. Μια σημαντική από αυτές είναι η ανανέωση των ατόμων, έστω και μερική.

Το να μιλάμε για νέους στόχους, νέες επιδιώξεις και νέα οράματα είναι εύκολο. Για να βρούμε τους δρόμους προς αυτούς είναι το δύσκολο. Γιατί όπως έλεγε και ο Νίκος Καζαντζάκης, η στερνή, η πιο ιερή μορφή, της θεωρίας είναι η πράξη.
Περικλής Φ. Νικολαΐδης
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Αγλαντζιάς με το ΔΗΣΥ 



Friday, November 18, 2016

Ο ήρωας υποπλοίαρχος Τσομάκης Ελευθέριος

Ήταν ο διοικητής της Ναυτικής βάσης στην Κερύνεια το 1974 με βάση το κάστρο της πόλης.
 
Γεννήθηκε στην Καλλιθέα Αττικής στις 26/9/1944 και
σκοτώθηκε για την πατρίδα του στις 20/7/1974 στην Κύπρο.
Ο Τσομάκης είναι ο πρώτος Αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού προερχόμενος από την Σ.Ν.Δ. μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος έδωσε τη ζωή του μαχόμενος κατά εχθρού, σε ένα άνισο και εκ προοιμίου χαμένο αγώνα πιστός στον όρκο τους προς την Πατρίδα και τις παραδόσεις του Ναυτικού μας. Μαζί του έπεσαν και τα υπόλοιπα οκτώ από τα εννέα μέλη του πληρώματος της Τ3. 

Η θυσία τους ελάχιστα έχει γίνει γνωστή στο πανελλήνιο. Η Πατρίδα μετά τον θάνατό του απένειμε μόνο τον επόμενο βαθμό του Πλωτάρχη και καμία τιμητική διάκριση και μόλις το 2009 το βαθμό του Αντιναυάρχου.
Με πρωτοβουλία της οικογενείας του και των συμμαθητών του, της τάξης του 1961 της Σ.Ν.Δ., η γλύπτρια κυρία Μαίρη Παπακωνσταντίνου φιλοτέχνησε δύο ορειχάλκινες προτομές, οι οποίες στήθηκαν η μία στο μνημείο πεσόντων στην Διοίκηση Ταχέων Σκαφών και η άλλη στον προαύλιο χώρο του Ναυτικού Μουσείου Ελλάδας.
Η Κυπριακή Δημοκρατία τον έχει τιμήσει δεόντως και έχει δώσει το όνομά του σε πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού της.
Ο Τσομάκης στα τριάντα του χρόνια πέρασε στον Πάνθεον των ηρώων, άξιος συνεχιστής των θυσιών των προκατόχων του. 

Ο Ελευθέριος Τσομάκης στις 24 Ιουλίου 1974 θα αναχωρούσε από την Κύπρο γιατί τέλειωνε η δίχρονη θητεία του στην Κύπρο που είχε αγαπήσει τόσο πολύ.

Στις 19 Ιουλίου 1974 το μεσημέρι είπε τις ανησυχίες του και ότι ήθελε να βάλουν στους δύο βόρειους πύργους τα δύο αντιαεροπορικά τύπου Οέρλικον που ήταν και η θέση τους. Οι βάσεις των δύο αντιαεροπορικών Οέρλικον ήταν τοποθετημένες και έτοιμες με μπετόν. Στους Νότιους πύργους του κάστρου ήταν τοποθετημένα δύο Μπράουνιγκ 50 χιλ.
Ο ίδιος ο Τσομάκης έδωσε άμεση διαταγή για επάνδρωση όλων των πύργων πράγμα που έγινε.
Στις 5 το απόγευμα της ιδίας ημέρας δηλαδή Παρασκευή 19 Ιουλίου 1974 κατέβηκε στο χώρο ελλιμενισμού των δύο τορπιλακάτων Τ1 και Τ3 και άρχισε να τις επιθεωρεί και να τις προετοιμάζει για μάχη τόσο αυτές τόσο και τα πληρώματα.

Μάλιστα έδωσε και διαταγή να είναι έτοιμες ακόμη 4 τορπίλες και οι ναύτες τις ετοίμασαν.
Στις τρείς το πρωί του Σαββάτου 29 Ιουλίου 1974 πήρε την εντολή να είναι σε άμεση ετοιμότητα και αμέσως ο Τσομάκης ενημέρωσε τον Συνταγματάρχη Μιχόπουλο Διοικητή Φρουράς Κερύνειας.
Στις 5.05πμ βγήκε έξω να αντιμετωπίσει τον τουρκικό στόλο. Γνώριζε ότι είναι αυτοκτονία. Μα ο Τσομάκης γνώριζε την θυσία του Αυξεντίου. Η Τ3 με το Τσομάκη και με το ηρωικό πλήρωμα της πήρε πορεία για να κτυπήσει με τις δύο τορπίλες της τον τουρκικό στόλο. Η άλλη η Τ1 ακολουθούσε πιο πίσω σε πορεία αναμονής, Η τουρκική αεροπορία κτύπησε πρώτα την Τ1 η οποία έπαθε σοβαρές βλάβες στην μία μηχανή και στο πηδάλιο και ακυβέρνητη προσάραξε στην παραλία στο Καράκουμι –Βόσπορο.
Η Τ3 με τον Τσομάκη δεν πτοήθηκε και ετοιμαζόταν να πάρει θέση βολής όταν κτυπήθηκε από αεροπορία και από τα πυροβόλα του τούρκικου αντιτορπιλικού και κομματιάστηκε. Χάθηκαν όλοι εκτός από ένα υπαξιωματικό τον Μαγέτο ο οποίος βγήκε στη στεριά μετά από πέντε ώρες.
Στις 5 και 30, η Τ-3 εκτελώντας συνεχώς ελιγμούς πλησιάζει σε απόσταση βολής τα εχθρικά πλοία μέσα σε κόλαση πυρός από αέρα και θάλασσα. Καθώς είναι έτοιμη να εξαπολύσει τις τορπίλες της δέχεται καίριο και συντριπτικό πλήγμα από ρουκέτα αεροσκάφους F-4 και βυθίζεται. Ο Χρίστος Καρεφυλλίδης από την Κερύνεια και ο Νίκος Δεριζιώτης ή Διακάκης από την Αθήνα (ο οποίος πριν η τορπιλάκατος δεχθεί το μοιραίο αεροπορικό πλήγμα πρόλαβε να καταρρίψει δύο τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη), βρίσκονται στη θάλασσα ελαφρά τραυματισμένοι και προσπαθούν κολυμπώντας να προσεγγίσουν την πλησιέστερη ακτή, οπότε ένα αεροσκάφος εκτελεί βύθιση και τους πολυβολεί.

Στη θέση τους πλέον δεν υπάρχει τίποτα που να μαρτυρεί την ύπαρξή τους, υπάρχει μόνο μια τεράστια κατακόκκινη κηλίδα. Την τραγική αυτή σκηνή παρακολουθούσε γαντζωμένος στα συντρίμμια της τορπιλακάτου, ανήμπορος να αντιδράσει, ο Αρχικελευστής Σταύρος Διονύσιος Μαγέτος, από την Καλαμάτα, ο μοναδικός που διασώθηκε από το πλήρωμα της Τ-3, ο οποίος παρά τα πολλαπλά σοβαρά τραύματά του, κατάφερε κολυμπώντας, μετά από πέντε ώρες, να βγει στη στεριά.

Είναι σε όλους γνωστό ότι οι τορπιλάκατες δρουν υπό την κάλυψη άλλων μεγάλων σκαφών του ναυτικού γιατί όταν ρίξουν τις τορπίλες τους εκτός από την ταχύτητα τους δεν έχουν οτιδήποτε άλλο όπλο για άμυνα εκτός από ένα αντιαεροπορικό. Μόνο αυτό είχαν οι Τ1 και Τ3. Αυτό και την μεγαλοψυχία των πληρωμάτων τους.
Αυτός ήταν ο Τσομάκης, Τα περιττά λόγια περισσεύουν. Η ΘΥΣΙΑ του Τσομάκη και των ανδρών του είναι εφάμιλλη της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου.

Η Ναυτική Διοίκηση Κύπρου μετά από χρόνια και μετά από αρκετό παρασκήνιο και παρακάλια έδωσε το όνομα του σε ένα περιπολικό σκάφος της.
Ας είναι αιώνια η μνήμη του.
Το Ελληνόψυχο πλήρωμα της Τ3 που θυσιάστηκε ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ αποτελείτο από τους πιο κάτω:

Υποπλοίαρχος Τσομάκης Ελευθέριος
Αρχικελευστής Βυτουλαδίτης Λεωνίδας
Κελευστής Καρέτσος Κυριάκος
Ναύτης Κουτσουράδης Ελευθέριος
Ναύτης Δεριζιώτης Στιβακτάς
Ναύτης Καρεφυλλίδης Χριστος
Ναύτης Φιερός Φοίβος
Κελευστής Μαγέτος ( διασωθείς από την Τ3)

Επιμέλεια η ανιψιά του, 

Τσομάκη Ευαγγελία του Δημητρίου

E-mail: tsomakievi@gmail.com

Επικοινωνία: Το Α και το Ω μέσα στο γάμο

Γράφει η Βίκυ Τσίγγα
Ένα από τα σημαντικότερα θέματα που αντιμετωπίζουν οι συναισθηματικές σχέσεις και στην προκειμένη περίπτωση ο γάμος, είναι η έλλειψη της εποικοδομητικής– ουσιαστικής επικοινωνίας.

Η ποιότητα του γάμου αντικατοπτρίζει και εξαρτάται από τη ψυχοσύνθεση των  συντρόφων, από τις πεποιθήσεις τους, από το αξιακό τους σύστημα.
Πάνω απ όλα θα πρέπει να διαθέτουν αυτογνωσία και ανοιχτή καρδιά προς την αληθινή αγάπη!

Τι θέλουν και τι δεν θέλουν από τον σύντροφο τους, τι αναζητούν, τι προσδοκούν.
Για να ισορροπήσουν και να ενισχυθούν ως ζευγάρι, το οικοδόμημα του ζωντανού αυτού οργανισμού που ονομάζεται γάμος, οφείλουν να το κτίσουν πάνω σε στέρεες, ακλόνητες βάσεις.
Με θετική πρόθεση, με διάθεση για ουσιαστικό-ευγενικό διάλογο, με αλήθεια και καθαρότητα ψυχής και από τις δυο μεριές.

Για  να έχουν καλή συναισθηματική ζωή, θα πρέπει να εκφράζουν ελεύθερα την αλήθεια τους ο ένας προς τον άλλον, χωρίς φόβο, κριτική και επίκριση.  Με εμπιστοσύνη, με σεβασμό, με εκτίμηση, αλλά και με αποδοχή στη διαφορετικότητα του άλλου.
Εποικοδομητική-ουσιαστική επικοινωνία, σημαίνει μιλάω μεν, αλλά κυρίως ακούω τον άλλον με διάθεση να τον κατανοήσω, να αφουγκραστώ τις εσωτερικές του ανάγκες.
Του αφήνω ζωτικό χώρο να εκφράσει τις σκέψεις του, τους βαθύτερους προβληματισμούς του, ίσως και ανασφάλειες, μέσα στη σχέση.

Κάθε τι που ομορφαίνει τον εσωτερικό τους κόσμο.
Αλλά  και αυτά που ενοχλούν (παράπονα, αδυναμίες) ώστε να δώσουν άμεσα λύση, να μετουσιωθούν  καταστάσεις που εγκλωβίζουν  την ομαλή ροή της σχέσης.
Η σιωπή σχεδόν ποτέ δεν βοήθησε, τουλάχιστον στο να έρθουν πιο κοντά ψυχικά οι δύο σύντροφοι, απεναντίας τους οδήγησε σε συναισθηματική απομάκρυνση, κυρίως μοναξιά και απογοήτευση.

Μοίρασμα είναι η επικοινωνία . Μοίρασμα σκέψεων, λέξεων. Μοίρασμα  συναισθημάτων, επιθυμιών και ονείρων.
Αμεσότητα θέλει στο λόγο, θετική ενέργεια, να προσεγγίσεις το σύντροφο  σου ως κομμάτι του εαυτού σου, ως αδελφή ψυχή σου, ως φίλο σου, συμπαραστάτη και συνοδοιπόρο ζωής σου.

Ποτέ ως αντίπαλο, ποτέ ως εχθρό, αλλά ενωμένοι  μαζί, για το κοινό καλό του γάμου, για την ευημερία, την ευδαιμονία , για την ανώτερη εξέλιξη και πρόοδο του.
Αλλά και ο μεθυστικός-αξιόπιστος έρωτας μαζί με την τρυφερότητα και τη στοργικότητα είναι στοιχεία ποιοτικής επικοινωνίας.

Οι ερωτευμένοι μιλάνε με τα μάτια, εκπέμπουν φως  μαγικό, με κωδικούς μυστικούς και γλώσσα ανώτερη, γνωρίζουν πότε ο σύντροφος τους χαίρεται, λυπάται.
Μια Θεϊκή ενέργεια, γιατί εδώ υπάρχει η ένωση δυο ψυχών.

Όταν η δοτικότητα και η γενναιοδωρία των συντρόφων πρυτανεύει μέσα στο ιερό μυστήριο του γάμου, ο δρόμος για την συνεχή ευτυχία είναι μονόδρομος.
Η αμοιβαία αφθονία και η ευημερία των καλών-θετικών συναισθημάτων μαζί με την πίστη, καταφέρνουν να φέρουν σε μεγάλο βαθμό την αρμονία στο ζευγάρι.

«Τα αγαθά κόποις κτώνται» και όπως σε  όλα τα πράγματα, επιβάλλεται να κοπιάσεις για να έχεις το ποθητό –υψηλό αποτέλεσμα που επιθυμείς, την ουσιαστική επικοινωνία με τον σύντροφο σου. Τίποτα δεν χαρίζεται από το σύμπαν χωρίς σεβαστή προσπάθεια.                                                                                                                        Η άρνηση του εγώ, ξεκλειδώνει τις κλειστές πόρτες της καρδιάς και ευφραίνεται στο εμείς. Εσύ κι Εγώ, γίνεται Εμείς μαζί.


Όλα είναι θέμα θέλησης, εσωτερικής δύναμης και σταθερής αποφασιστικότητας.
Τολμώ και επιλέγω να διεκδικώ τα καλύτερα στη ζωή μου, γιατί τα αξίζω.
Τολμώ και επιλέγω να Αγαπώ με Αλήθεια.

Και όπως αναφέρει  ο Λέο Μπουσκάλια «η αγάπη δεν είναι δρόμος, είναι συμμετοχή και μοιρασιά. Το να ζεις με τη φιλοσοφία της αγάπης είναι η μεγαλύτερη πρόκληση της ζωής».
Ας επικοινωνήσουμε όλοι μας με αγάπη και με τρυφερότητα, με καλοσύνη και με εμπιστοσύνη.
Ας μοιράσουμε Πνοή Ζωής.
Αγάπη και Φως παντού!

Βίκυ Τσίγγα

Tuesday, October 25, 2016

Έκθεση γλυπτών, του Γιάννη Γιάννη

Ο γλύπτης Γιάννης Γιάννη 
παρουσιάζει την πρώτη του έκθεση στη Λευκωσία 
στην Collection Gallety
Τετάρτη 02.11.2016

Mία πρωτοποριακή έκθεση που δεν έχει ξαναγίνει στη Κύπρο. 
110 γλυπτά από κυπριακή πέτρα, σκαλισμένα στο χέρι.

Monday, October 24, 2016

Αναρωτιέμαι μερικές φορές...

Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά, πως η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;

Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα. Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις. Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές. Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές. Να περιμένεις μεγάλες στιγμές. Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.

Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις ,πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.

Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.

Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.

Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά.

Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.

Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.

Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.

Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου. Κάθε μέρα αποτυγχάνω.

Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή. Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους.

Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.

Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.

Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ.

Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.

Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.

Όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν το κυνηγά, πάντα, πάντα θα 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει.

(Από Το Παράπονο, του Οδ. Ελύτη)

Wednesday, October 5, 2016

Έκθεση στην President’s Gallery στο Jay College, στη Νέα Υόρκη

Έντονη ελληνική παρουσία σε έκθεση στην President’s Gallery στο Jay College

Η επιμελήτρια της έκθεσης, διακεκριμένη καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης κ. Θάλεια Βραχοπούλου. Φωτογραφία: Εθνικός Κήρυξ, Φώτης Καλιαμπάκος.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η διακεκριμένη καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης του Jay College, Θάλεια Βραχοπούλου, επιμελείται τακτικά εκθέσεις Σύγχρονης Τέχνης τόσο στη Νέα Υόρκη όσο και στην Αθήνα όπου συνεργάζεται με ελληνικούς θεσμούς, σε αρκετές περιπτώσεις Μουσεία. Έχει μεγάλη και επιτυχημένη δράση στη Σύγχρονη Εικαστική διεθνή σκηνή.
Αυτή τη φορά η έκθεση που επιμελήθηκε και άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό την εβδομάδα που μας πέρασε φιλοξενείται «εντός έδρας» στον οικείο σε εκείνη και τους φοιτητές της χώρο του Πανεπιστημίου, στον έκτο όροφο του κεντρικού κτιρίου στη διεύθυνση της δέκατης λεωφόρου στην President’s Gallery. Οικείο σε εκείνη ασφαλώς και το θέμα της έκθεσης με τον τίτλο «Γυναίκα: Σύζυγος, Μητέρα, Αδερφή, Φίλη»! Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή ως τις 15 Νοεμβρίου.
 Η έκθεση, στον έκτο όροφο του Jay College στον αριθμό 899 της 10ης λεωφόρου περιλαμβάνει έργα των Frandy Jean, Dongyeoun Lee, Frank Gimpaya, Jason River και έχει έντονο ελληνικό χρώμα.
 Ο Βαγγέλης Ρήνας ζωγραφίζει με κύριο θέμα του την ανθρώπινη ελευθερία. Από αυτή τη σκοπιά προσέγγισε και το θέμα της έκθεσης με έμφαση στο μυστήριο και την πολυπλοκότητα του γυναικείου χαρακτήρα.
 Η Λένα Μορφογένη δίνει έμφαση στη συναισθηματική πλευρά των γυναικών και την πολυπλοκότητα των συναισθημάτων τους.
 Ο Γιώργος Ιωαννίδης έχει ως θέμα την καταπίεση και εκμετάλλευση των γυναικών, με αρκετά ευθύ τρόπο. Χαρακτηριστικό το ότι κάποια από τα θέματά του αιμορραγούν. Εκθέτει το έργο του «Death of Innocence», το οποίο ο φωτογράφος Ορέστης Κουράκης στοχεύει με τις φωτογραφίες του στην ανάδειξη των αντιφάσεων μεταξύ του κοινωνικού ρόλου και του εσωτερικού κόσμου των γυναικών.

Ο πίνακας «Παράλληλα Σύμπανα» της Ελληνίδας ζωγράφου Ελένης Παυλοπούλου που εκτίθεται στην έκθεση President’s Gallery του Jay College στο Μανχάταν. Photo Credit: www.helenepavlopoulou.gr.

Η ζωγράφος Ελένη Παυλοπούλου ζωγραφίζει μεγάλης κλίμακας έργα με την ανθρώπινη μορφή στις περισσότερες περιπτώσεις στο επίκεντρο, με τα πολλαπλά όμως επίπεδα του έργου να συνομιλούν με αυτήν, σε ένα διαρκή διάλογο, είτε με τα στυλ άλλων εποχών, είτε με τα μεγάλα κείμενα της ελληνικής παράδοσης. Με αφορμή το γεγονός ότι για πρώτη φορά ένα έργο της πέρασε τον Ατλαντικό, η Ελένη Παυλοπούλου μίλησε στον «Εθνικό Κήρυκα» για τον πίνακά της «Παράλληλα Σύμπαντα» που εκτίθεται στην President’s Gallery.
Ας αφήσουμε όμως καλύτερα τον λόγο στην ίδια την καλλιτέχνιδα:
«Το έργο μου ‘Παράλληλα Σύμπαντα’ απεικονίζει μια γυναικεία φιγούρα, ντυμένη νύφη, στο αριστερό μέρος της σύνθεσης κοιτώντας μετωπικά τον θεατή. Παράλληλα προς την δεξιά πλευρά της σύνθεσης, εικονίζονται μεγάλων διαστάσεων καρποί και κλώνοι, οι οποίοι είναι ζωγραφισμένοι με μαύρο κάρβουνο και μελάνι, δίνοντας μια δραματική έκφραση στη σκηνή η οποία έχει μια θεατρικότητα και στο βάθος της ρέουν μεγάλες κυματοειδείς κηλίδες γαλάζιων και γκρίζων τόνων χρώματος δημιουργώντας ένα συμπαντικό χαρακτήρα και ατμόσφαιρα που δημιουργεί μια διαλεκτική αντίστιξη με τις φόρμες του πρώτου πλάνου που βρίσκονται σε παράθεση.
Η δραματικότητα κορυφώνεται με ένταση στην έκφραση του προσώπου και στο βλέμμα της νύφης. Κοιτάζει αινιγματικά σα να απέχει από τη στολή της, από το περιτύλιγμά της, από το ρούχο που της βάλανε και ό,τι αυτό σημαίνει. Την επιτέλεση της ετεροκαθορισμένης ταυτότητάς της από την παράδοση και τη μόδα, και που όμως φαίνεται δεν της ανήκει αυτή η ταυτότητα.
Ισως είναι μια μάσκα που δεν μπορεί να καθρεπτίσει τον φυγόντα εσωτερικό κόσμο σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν που η ψυχή στοχάζεται. Μοιάζει η ουσία της να έχει δραπετεύσει στον περιβάλλοντα απροσμέτρητο χώρο του σύμπαντος και γίνεται από απούσα και περίκλειστη, θεά και κοσμοκράτειρα ενός παράλληλου κόσμου πιο ποιητικού, πιο αληθινού, πιο λιτού, πιο αγνού, πιο ερωτικού, πιο ελεύθερου. Τα κλωνάρια και ο καρπός μοιάζει να μετατρέπονται σε φροϋδικά, σεξουαλικά σύμβολα.
Υπάρχει μια διφορούμενη στοχαστική προσέγγιση των μορφών. Οι καρποί είναι μαύροι, καρβουνιασμένοι και καμένοι από φωτιά, ίσως πρόκειται για υπαινιγμό μιας οικολογικής καταστροφής και η γυναίκα ως αποκύημα, ως προσωποποίηση της φαντασίωσης του άνδρα, ένα τρόπαιο μιας ματαιωμένης επένδυσης αφού η καταστροφή της φύσης και η μη φυσικότητα της ύπαρξης αντανακλώνται στην παρουσία σε ανυποψίαστο βαθμό.
Το έργο αποτελεί έναν ποιητικό υπαρξιακό προβληματισμό για το ζήτημα του φύλου και της θέσης του στο σύγχρονο κόσμο».
Του Φώτη Καλιαμπάκου
Εθνικός Κήρυκας
4.10.2016


Έκθεση φωτογραφίας σε τρισδιάστατη μορφή, του Τάσου Δημητριάδη


Η Αμμόχωστος σε μια άλλη διάσταση
Του Τάσου Δημητριάδη

Μην χάσετε αυτή την πρωτοποριακή και μοναδική εμπειρία. 
Να δείτε την Αμμόχωστο σε τρισδιάστατη μορφή.
Μια νύχτα γεμάτη μοναδικές εικόνες που ξυπνούν αναμνήσεις και προκαλούν συζητήσεις.
Εγκαίνια 
Σάββατο 15 Οκτωβρίου 
στις 19:00 το βράδυ 
Στην αίθουσα της Πύλης Αμμοχώστου  

Monday, September 26, 2016

Διοργάνωση συναυλίας με τη Γαλλική χορωδία Mikrokosmos στην Πάφο

Ένας μικρόκοσμος στην Άρμου

Η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη τόσο από την κοινότητα όσο και από τις γύρω περιοχές καθ’ όλη τη διάρκεια του διημέρου εκδηλώσεων.

Κατά την πρώτη μέρα των εκδηλώσεων έγινε επίσκεψη σε γηροκομείο της Πάφου όπου μέλη της χορωδίας τραγούδησαν αποσπάσματα από τη συναυλία στα πλαίσια της προσφοράς του Οργανισμού μας σε κοινωνικά σύνολα που δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν και να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Με μεγάλη χαρά είδαμε το κοινό να συμμετέχει ενεργά στο μουσικό εργαστήρι στην «Άρμου» στις διάφορες δραστηριότητες που σχεδιάστηκαν για τον σκοπό αυτό, στην έκθεση γλυπτικής, στην ανάγνωση ποιημάτων στα ελληνικά και γαλλικά.

Η συμμετοχή ήταν ακόμα μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια του μουσικού περίπατου την 2η μέρα των εκδηλώσεων όπου μέλη από την χορωδία περπάτησαν και τραγούδησαν μαζί με τον κόσμο στους δρόμους του χωριού.

Μετά τον μουσικό περίπατο οι επισκέπτες συγκεντρώθηκαν στην κεντρική πλατεία του χωριού για να απολαύσουν τη βραδινή συναυλία « La nuit dévoilé » (η αποκάλυψη της νύχτας). Οι επισκέπτες δεν συνάντησαν μια παραδοσιακή χορωδία που βρισκόταν στατικά απέναντι τους. Η σκηνογραφία είχε με τέτοιο τρόπο σχεδιαστεί ώστε η χορωδία βρισκόταν σε κίνηση και ανάμικτη με το κοινό.

Τέλος κατά τη βραδινή συναυλία επιτεύχθηκε ακόμα ένας πολύ σημαντικός σκοπός της εκδήλωσης που ήταν η εμπλοκή και ουσιαστική συμμετοχή νέων από την κοινότητα με τη δημιουργία ερασιτεχνικής χορωδίας που τραγούδησε μαζί με τον «MIKROKOSMO» ένα τραγούδι στα Ελληνικά με το οποίο έκλεισε η βραδιά. Είναι ένας καινούργιος τρόπος γνωριμίας μέσα απο την τέχνη και εξοικείωσης του κοινού με την σύγχρονη μουσική και το πολυφωνικό φωνητικό σύνολο που ονομάζουμε χορωδία.

Συνέντευξη για εφημερίδα «Σημερινή» - Πρόγραμμα Πολιτιστικής Αποκέντρωσης 2016  – Μουσική Παράσταση Χορωδίας Mikrokosmos – Κοινότητα Άρμου


·         Τι είναι το πρόγραμμα «Πολιτιστικής Αποκέντρωσης» και που ακριβώς αποσκοπεί;

Το πρόγραμμα «Πολιτιστικής Αποκέντρωσης» του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού θεσμοθετήθηκε από φέτος πιλοτικά και σκοπό έχει την προώθηση της πολιτιστικής αποκέντρωσης και την επαναδιαπραγμάτευση του πολιτιστικού  γίγνεσθαι του τόπου μας.

 Στα πλαίσια αυτού του θεσμού αναπτύχθηκαν διάφορες  πολιτιστικές δράσεις υψηλού επιπέδου  σε διάφορες κοινότητες της Κυπριακής Υπαίθρου που στέφθηκαν με επιτυχία.

Κύριος στόχος μέσα από τις δράσεις που πραγματοποιούνται στις κοινότητες κατά το 2016 είναι να ενισχυθεί περαιτέρω η πορεία ισορρόπησης της ετεροβαρούς, από τα μεγάλα αστικά κέντρα στις απομακρυσμένες κοινότητες της υπαίθρου, με ισόρροπη ανάπτυξη τόσο γεωγραφικά (συμμετέχουν κοινότητες από όλες τις επαρχίες)  όσο και θεματολογικά (περιλαμβάνονται δράσεις από ποικίλους τομείς των Τεχνών).

Σημαντικό  βέβαια είναι ότι όλες οι συμμετοχές   διακρίνονται για την υψηλή τους ποιότητα και για την αυθεντικότητα της έμπνευσης, η οποία έχει ως αφετηρία τη σύζευξη των μη αστικών χώρων φιλοξενίας με μη δοκιμασμένες ή ελάχιστα δοκιμασμένες στην ύπαιθρο μορφές τέχνης και πνευματικής έκφρασης.

·         Ένα από τα δρώμενα τα οποία θα γίνουν στο πλαίσιο του εν λόγω προγράμματος, είναι και το διήμερο καλλιτεχνκών συναντήσεων στην κοινότητα Άρμου της επαρχίας Πάφου, κατά το οποίο όσοι παρευρεθούν θα γνωρίσουν την διεθνούς φήμης γαλλική χορωδία Mikrokosmos. Τι ακριβώς θα περιλαμβάνει το πρόγραμμα:

Οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την διεθνούς φήμης γαλλική Χορωδία Mikrokosmos  υπό την διεύθυνση του Μαέστρου Pierre Loïc με γνώμονα την ανταλλαγή ιδεών και τέχνης μέσα απο τις πλούσιες καλλιτεχνικές δραστηριότητες :  μουσικό εργαστήριο, έκθεση γλυπτικής, ποίηση (ανάγνωση στα ελληνικά και γαλλικά), μουσικός περίπατος, θερινή συναυλία με τίτλο « La nuit dévoilé » (η αποκάλυψη της νύχτας). 

Το μουσικό πρόγραμμα θα αποτελείται από έργα του 20 ού αιώνα και με νεότερα έργα που γράφτηκαν συγκεκριμένα για την χορωδία Mikrokosmos απο παγκόσμια καταξιωμένους συνθέτες (Joby Talbot, Meredith Monk, Francis Poulenc, Edvard Grieg, Grete Pedersen...). Ένα απο τις ιδιαιτερότητες της Χορωδίας Mikrokosmos είναι η αναζήτηση κατάργησης των συνόρων μεταξύ των τεχνών. Οι επισκέπτες δεν θα συναντήσουν μια παραδοσιακή Χορωδία που θα βρίσκεται στατικά απέναντι τους. Τα μουσικά έργα τυγχάνουν ειδικής σκηνογραφίας όπου η χορωδία τραγουδά άλλοτε σε κίνηση ή ανάμικτη μέσα στο κοινό. Η μελέτη του ήχου και η μετάδοση του είναι ένα απο τις κυριότερες πηγές έρευνας του καλλιτεχνικού διευθυντή και Μαέστρου Pierre Loïc. Τα φωνητικά χρώματα της μουσικής προκαλούν τον χορό και την trance μέσα απο τις φανταστικές γλώσσες και τις ξεχασμένες διαλέκτους. Η σκηνογραφία σχεδιάστηκε έτσι ώστε να βυθίζει καλύτερα το κοινό στα χρώματα των φωνών και τις διάφορες μελωδίες. 
Εκτός απο την παρουσίαση ενός υψηλού αισθητικού και καλλιτεχνικού επιπέδου προγράμματος στο κοινό με τη χορωδία, η Arts Spontanés έχει σαν στόχο εκτός από την δημιουργία συνεργασίας υψηλού επιπέδου ξένων καλλιτεχνών, την ανάπτύξη και προώθηση της μουσική στους νέους.
Με την ευκαιρία των εκδηλώσεων γύρω από τις « φωνές» και τη φιλοξενία της Γαλλικής Χορωδίας, η Arts Spontanés  φέρνει κοντά μικρούς και μεγάλους δημιουργώντας μια ερασιτεχνική χορωδία συγκεντρώνοντας κάτοικους της κοινότητας και των γύρω χωριών. Μέσα από διάφορα μουσικά εργαστήρια στο συγκεκριμένο διήμερο, θα προετοιμάσει τους εθελοντές να τραγουδήσουν μαζί ένα έργο έκπληξη στην συναυλία!   

Είναι ένας καινούργιος τρόπος γνωριμίας μέσα απο την τέχνη και εξοικείωσης του κοινού με την σύγχρονη μουσική και το πολυφωνικό φωνητικό σύνολο που ονομάζουμε χορωδία.  

·         Ποιες ημέρες και ώρες θα μπορούν οι επισκέπτες να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα;
            Καταρχήν να πούμε πως η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό και τις δύο μέρες.
Οι κάτοικοι της κοινότητας και οι ξένοι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τους ξένους καλλιτέχνες μέσα απο πλούσιες δραστηριότητες :
·           Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016:

·         Εργαστήρια μουσικής με την Χορωδία Mikrokosmos : 18.00
·         Λογοτεχνική ποιητική συνάντηση στο Εργαστήρι Αρμός (στα Ελληνικά και στα Γαλλικά): 19.00
·         Έκθεση γλυπτικής στο Εργαστήρι Αρμός : 19.00


·         Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016:       Μουσικός περίπατος στο χωριό :  17.30 - 19.00

Σε τέσσερα συγκεκριμένα σημεία του χωριού, μετά απο μελέτη της μετάδοσης του ήχου, ομάδες απο μουσικούς της χορωδίας Mikrokosmos θα τραγουδήσουν μικρά μέρη τραγουδιών στους διαφορετικούς χώρους. Μικροί και μεγάλοι θα έχουν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις ικανότητες και το ταλέντο τους δοκιμάζοντας να τραγουδήσουν με τους επαγγελματίες μουσικούς και οι πιο θαρραλέοι να τους διευθύνουν παίρνοντας το ρόλο του Μαέστρου!

·         Συναυλία στην κεντρική πλατεία της κοινότητας : 19.30

·         Η μουσική παράσταση όπως προαναφέρθηκε γίνεται σε συνεργασία του Κοινοτικού Συμβουλίου Άρμου και του οργανισμού. Ποιος είναι ο χαρακτήρας και ο στόχος του οργανισμού;

Ο οργανισμός Arts Spontanés ιδρύθηκε στο Παρίσι έχοντας σαν γνώμονα την ανάπτυξη και προώθηση της μουσικής και γενικότερα των τεχνών στην Ευρώπη. Κύριος στόχος μας είναι αφενός η προώθηση και αναβάθμιση της Κυπριακής και Ελληνικής μουσικής στο εξωτερικό και η διευκόλυνση διακίνησης καταξιωμένων Κύπριων και Ελλήνων καλλιτεχνών στην Ευρώπη.  Αφετέρου, η διοργάνωση συναυλιών, ή ό,τι άλλο αγκαλιάζει η έννοια Τέχνη  και η προσφορά τους σε κοινωνικά σύνολα που δεν έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν και να συμμετέχουν σε τέτοιου είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις όπως νοσοκομεία, φυλακές, γηροκομεία τα οποία θα ενθαρρυνθούν να συμμετέχουν, να εκφραστούν και να δημιουργήσουν μαζί με τους καλλιτέχνες.

Η Arts Spontanés συνεργάζεται με καταξιωμένους διεθνούς φήμης καλλιτέχνες και μουσικά σύνολα όπως ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, Γιώργος Καλούδης, Dimitri Tchesnokov, Mikrokosmos Choir, Loïc Pierre κλπ. σε παραγωγές στο εξωτερικό όπου διοργανώνει ή είναι συνδιοργανωτής.

Μια μεγάλη επιτυχής συναυλία διοργανώθηκε το Μαΐου 2015 στην αίθουσα εκδηλώσεων της UNESCO στο Παρίσι (σε συνεργασία και συνδιοργάνωση με τη μόνιμη αντιπροσωπία της Κύπρου στην UNESCO και την Roll Out Vision Services) με πρωταγωνιστές τους καταξιωμένους καλλιτέχνες Αλκίνοο Ιωαννίδη και Γιώργο Καλούδη όπου συμμετοχή είχε και η παιδική Γαλλική χορωδία Notre Dame de France που τραγούδησαν συγκεκριμένα ένα έργο του καλλιτέχνη στα ελληνικά και γαλλικά. Μια εξαιρετικά συγκινητική βραδιά αλλά και τεράστια προσωπική μου ανταμοιβή και συγκίνηση να ακούω τους εκατό μαθητές μου της α’γυμνασίου να τραγουδούν στα ελληνικά!!  

·         Ποια τα επόμενα σχέδια του οργανισμού; Αναμένονται και άλλες εκδηλώσεις στην Κύπρο; Αν ναι ποιες;

Η Arts Spontanés συνεχίζει την δημιουργική της συνεργασία με τους προαναφερθέντες καλλιτέχνες  μέσα απο πολλαπλές εκδηλώσεις στο εξωτερικό και κυρίως στη Γαλλία που έχουν είδη προγραμματιστεί για το έτος 2017-2018. Επιστρέφοντας πίσω έχουμε την τιμή και ιδιαίτερη χαρά να παρουσιάσουμε στο Παρίσι την νέα δισκογραφική δουλειά του Γιώργου Καλούδη , J.S Bachs Suites for Solo Cello, on the 4-string Cretan Lyra.
Δεν αναμένονται άλλες συναυλίες για το τέλος του 2016 στην Κύπρο αλλά ελπίζουμε να υπάρξει μια συνέχεια συνεργασίας μεταξύ των Πολιτιστικών Υπηρεσιών και του οργανισμού Arts Spontanés για να δοθεί στο Κυπριακό κοινό η δυνατότητα να γνωρίσει την τέχνη και τους καλλιτέχνες με ένα μοναδικό τρόπο.

·         Και τέλος μια πιο γενική ερώτηση; Θεωρείτε ότι το κυπριακό κοινό είναι εξοικειωμένο με τέτοιου είδους μουσικά δρώμενα σαν το προαναφερθέν ή χρειάζεται περαιτέρω προώθηση και στήριξη από τις πολιτιστικές υπηρεσίες;

Σίγουρα υπάρχουν πράγματα να γίνουν. Την ευθύνη όμως δεν έχουν μόνο οι Π.Υ. για την στήριξη του Πολιτισμού και των Τεχνών. Δεν είναι αρκετό αλλά ούτε και δίκαιο να περιμένουμε στήριξη μόνο απο  αυτές. Είναι αναγκαίο να ξεκινήσουν και οι μικρότεροι φορείς όπως οι κοινότητες, οι μικροί Δήμοι, κλπ να επενδύσουν περισσότερο στη τέχνη και στην παιδεία της. Ο καθένας με τις δυνατότητες του και φυσικά βοήθεια δεν ονομάζω μόνο την χρηματική. Σκεφτείτε πόσα περισσότερα θα προσφέρονταν στο κοινό εαν κάθε χρόνο ο κάθε φορέας ξεχωριστά συνεργαζόταν δημιουργώντας ευκαιρίες σε καλλιτέχνες απο την Κύπρο και το εξωτερικό. Ένα «φεστιβάλ» - που λανθασμένα καταλαβαίνουν τον όρο οι περισσότεροι και τον υλοποιούν - δεν φτάνει για να στηριχθεί ο Πολιτισμός και η τέχνη. Χρειαζόμαστε ανάπτυξη των τεχνών και νέες δημιουργίες. 

Ας μην ξεχνάμε πως πολλές τέχνες έχουν μείνει στο περιθώριο. Όπως για παράδειγμα η σύγχρονη τέχνη στη μουσική, το χορό, στις εικαστικές τέχνες κλπ. Το κοινό για να τα αγαπήσει (ή και το αντίθετο) πρέπει πρώτα να τα γνωρίσει. Και όλοι εμείς οι εμπλεκόμενοι αν θέλετε σε αυτά τα θέματα έχουμε ευθύνη και καθήκον να διαφυλάξουμε την ποιότητα και να μεταφέρουμε την κουλτούρα αυτή στο κοινό που απευθυνόμαστε. Με τη συνεργασία και τη στήριξη όλων μας τα πράγματα γίνονται συνεχώς πιο αισιόδοξα.

Δείτε το βίντεο: Μικρόκοσμος στην Πάφο
Δείτε το βίντεο: Το δέντρο της σιωπής