Friday, July 19, 2019

Ευνοούμενοι και διαπλεκόμενοι δικηγόροι

Του Μιχάλη Χατζηστυλιανού
Είναι πραγματικά εξοργιστική και απαράδεκτη η ανοχή που επιδεικνύεται από τους εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά και από τη Βουλή στην παράτυπη και παράνομη από κάθε άποψη μονοπωλιακή κατάσταση που δημιουργήθηκε εδώ και δεκαετίες σε ένα μεγάλο αριθμό ημικρατικών οργανισμών, όπου συγκεκριμένα μεγάλα δικηγορικά γραφεία επιλέγονται ως νομικοί σύμβουλοι χωρίς την προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού. Παραβιάζοντας έτσι τις αρχές της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης, της προστασίας του ανταγωνισμού και της μη διάκρισης οικονομικών φορέων. 

Παρά τις σαφείς οδηγίες του Γενικού Λογιστηρίου της Δημοκρατίας και των υποδείξεων του Γενικού Ελεγκτή της Δημοκρατίας, Οδυσσέα Μιχαηλίδη, εντούτοις το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο της εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων δικηγόρων και δικηγορικών γραφείων συνεχίζεται. Αυτές οι απευθείας αναθέσεις, που καμία σχέση δεν έχουν με τη χρηστή διοίκηση, με τη διαφάνεια και την ισονομία, γίνονται, πλέον, με τόσο ανεξέλεγκτο και προκλητικό τρόπο –αυτά είναι τα αποτελέσματα της ατιμωρησίας– που πρόσφατα προκάλεσε και την έντονη αντίδραση του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, ο οποίος απαίτησε ίση μεταχείριση και αντιμετώπιση προς όλα τα μέλη του.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί η ανοχή που επιδεικνύει επί του θέματος η Κυβέρνηση και κατ’ επέκταση οι Υπουργοί της που προΐστανται των ημικρατικών οργανισμών. Και αυτό διότι δεν αντιδρούν στην προφανή μονοπωλιακή κατάσταση που δημιουργήθηκε στον τομέα της παροχής νομικών υπηρεσιών παρόλο που αποβαίνει καταφανώς σε βάρος του Δημοσίου, καθώς δεν υπάρχει ανταγωνισμός. 

Εξίσου θλιβερό και το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε η παρέμβαση του Γενικού Εισαγγελέα είτε από τους Κυβερνώντες είτε από τη Βουλή για να διαπιστωθεί κατά πόσο δικαιολογείται η διενέργεια ποινικής έρευνας εναντίον διοικητικών συμβουλίων ημικρατικών οργανισμών που, παρά τις προειδοποιήσεις, παρέκαμψαν για άλλη μια φορά τη διαδικασία των δημόσιων προσφορών για την επιλογή του νομικού τους συμβούλου. Αντίθετα και σε αυτή την περίπτωση ισχύει το «εις ώτα μη ακουόντων».

Διά του λόγου το αληθές: Μόλις τέσσερα δικηγορικά γραφεία προσφέρουν νομικές υπηρεσίες σε συνολικά 21 ημικρατικούς οργανισμούς. Υπάρχουν, μάλιστα, περιπτώσεις ημικρατικών οργανισμών που παραμένουν οι ίδιοι νομικοί σύμβουλοι από το 1957 ή από το 1969, όπως είναι η περίπτωση του ΚΟΑ, του ΡΙΚ κ.ο.κ.

Με σκοπό να μπει τέλος στη διαπλοκή που είναι βαθιά ριζωμένη μεταξύ δικηγορικών γραφείων και ημικρατικών οργανισμών, ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου, και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, Γιώργος Λουκαΐδης, κατέθεσαν ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, τον περασμένο Νοέμβριο, πρόταση νόμου για νομοθετική ρύθμιση του θέματος. Τι προβλέπει; Εν ολίγοις, τα αυτόνοητα που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δηλαδή:

1. Την προκήρυξη δημόσιων διαγωνισμών από πλευράς ημικρατικών οργανισμών για την επιλογή των νομικών τους συμβούλων.

2. Η σύμβαση υπηρεσιών που θα συνάπτεται με τα δικηγορικά γραφεία να μην υπερβαίνει σε διάρκεια τα πέντε έτη.

Δυστυχώς, η διαπλοκή συνεχίζεται, διότι οκτώ μήνες μετά δεν έχει ακόμη περιληφθεί στην ατζέντα της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής για συζήτηση αυτή η πολύ σημαντική, τουλάχιστον κατ’ εμένα, πρόταση νόμου, που σύμφωνα με τους εισηγητές της σκοπό έχει «να ρυθμιστούν οι διαδικασίες σύναψης συμβάσεων από τα νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου για την παροχή νομικών υπηρεσιών με απώτερο στόχο να τερματιστεί το φαινόμενο της ύπαρξης τέτοιων συμβάσεων με τον ίδιο νομικό οίκο για δεκαετίες».
Δυστυχώς κι αυτή η πρόταση νόμου που επηρεάζει μεγάλα συμφέροντα, όπως και η άλλη πρόταση νόμου του Αβέρωφ Νεοφύτου, που τερματίζει το φαινόμενο των πολυσυνταξιούχων του Δημοσίου, παραμένουν καταχωνιασμένες στα συρτάρια της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής και θα παραμείνουν εκεί να αραχνιάζουν μέχρι νεωτέρας… Ας πούμε ώς στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. 
Μιχάλης Χατζηστυλιανού 
Facebook
hadjistylianoum@phileleftheros.com
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος 18.7.2019


Η πορεία προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Toυ Ανδρέα Ιωσήφ 
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ αποτέλεσε το μεγάλο βήμα για να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση πιο μπροστά. Η πολιτική ενοποίηση έφθασε ακόμα πιο κοντά, ωστόσο ακόμα δεν κατέστη εφικτή. Επιτεύχθηκε η οικονομική ενοποίηση των κρατών – μελών, ένα μεγάλο επίτευγμα το οποίο θωράκισε τις χώρες – μέλη και τις προστάτεψε από κινδύνους που παρουσιάστηκαν. Η οικονομική κρίση βρήκε μια συμπαγή Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα κατάφερε να την ξεπεράσει. 

 Στις Βρυξέλλες αφήνοντας πίσω τους πλέον την οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων, σκέφτονται ήδη την επόμενη μέρα, την ανάπτυξη, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ευημερία των λαών της Ένωσης. Οι χώρες της Ευρώπης εάν ήταν διαμελισμένες, θα ήταν ταυτόχρονα και αδύναμες. Θα ήταν πιο ευάλωτες και οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης για αυτές θα ήταν πολύ μεγαλύτερες. Θα αναγκάζονταν να έπαιρναν δικά τους μέτρα για να αντεπεξέλθουν, μέτρα τα οποία ενδεχομένως δεν θα μπορούσαν να τις βοηθήσουν να έχουν αποτελεσματικότητα και κατ’ επέκταση βιωσιμότητα. 

Η οικονομική πολιτική των κρατών – μελών απόκτησε κοινοτική διάσταση και πλέον όλα τα οικονομικά δεδομένα και κριτήρια καθορίζονται σε ενιαία βάση από τα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ η οποία οδήγησε στην δημιουργία της Ευρωζώνης έφερε μια ισορροπημένη οικονομική πολιτική για όλα τα κράτη – μέλη πετυχαίνοντας μεταξύ άλλων μια ομαλή και ισχυρή τραπεζική διαχείριση. Υπάρχει έλεγχος στο δημόσιο χρέος των κρατών - μελών, καθορίζεται πλαίσιο για τη νομισματική πολιτική η οποία ελέγχεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην Φραγκφούρτη και γενικώς οι αποφάσεις που αφορούν τα διάφορα θέματα οικονομίας των κρατών – μελών λαμβάνονται συλλογικά και στη βάση των καλώς νοουμένων συμφερόντων της Ένωσης. 

Το ενιαίο νόμισμα που προέβλεπε η Συνθήκη του Μάαστριχτ είναι πια γεγονός για τις περισσότερες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυκλοφορία του Ευρώ αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέσω της νομισματικής πολιτικής της Ένωσης διασφαλίζονται τα οικονομικά συμφέροντα όλων των κρατών – μελών. Βλέπουμε μικρές χώρες όπως η Κύπρος και η Μάλτα να συμμετέχουν ισότιμα στην Ευρωζώνη και να αποτελούν μέρος ενός μεγάλου οικονομικού συστήματος το οποίο καθορίζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η υιοθέτηση του Ευρώ κυρίως από μικρές χώρες, τις βοήθησε να αντεπεξέλθουν της οικονομικής κρίσης ή τουλάχιστον να μπορέσουν να διαχειριστούν τις συνέπειες της όσο το δυνατόν καλύτερα. 

Οι κανόνες για παράδειγμα που υπάρχουν όσον αφορά την εποπτεία και διαχείριση του χρηματοπιστωτικού τομέα διασφαλίζουν την βιωσιμότητα όλων των τραπεζικών ιδρυμάτων σε όλη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Μάαστριχτ δια μέσου των χρόνων φαίνεται ότι πέτυχε πολύ σημαντικά αποτελέσματα. Η Συνθήκη που υπογράφηκε το 1992, άφησε ανεξίτηλα το στίγμα της στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν η συμφωνία που θεμελίωσε την Ένωση και την έκανε ένα ισχυρό παίκτη στην παγκόσμια σκακιέρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα τουλάχιστον στους τομείς της οικονομίας και του εμπορίου μπορεί και ανταγωνίζεται επί ίσοις όροις τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα. Αποτελεί πυλώνα σταθερότητας, ανάπτυξης και οικονομικής ευημερίας για τους λαούς της. 

Τα αποτελέσματα από αυτή την πορεία μόνο ως θετικά μπορούν να αποτιμηθούν. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ ήταν ίσως το μεγαλύτερο λιθαράκι στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ ίσως να αποτελεί τον οδηγό για να επιτευχθεί τελικά και η πολιτική ενοποίηση της Ένωσης. Από τη στιγμή που σε οικονομικό επίπεδο με τεχνοκρατικά ζητήματα, τα οποία ενδεχομένως να είναι και πιο δύσκολα, έχουν επιτευχθεί τόσα πολλά γιατί να μην μπορέσουν οι χώρες – μέλη να ξεπεράσουν και τις πολιτικές δυσκολίες και να πετύχουν στο τέλος της ημέρας μια Συνθήκη η οποία θα φέρει και την πολιτική ενοποίηση. 

Το Μάαστριχτ μπορεί να αποτελέσει τον οδοδείκτη προς αυτή την κατεύθυνση. Χρειάζεται πολιτική βούληση και θα έρθουν ακόμα καλύτερες μέρες για την Ευρώπη. 
Οι προκλήσεις είναι εκεί. Για το καλό των πολιτών των χωρών – μελών της.

Ανδρέας Ιωσήφ
Δημοσιογράφος