Κατά καιρούς, Άγγλοι αξιωματούχοι σε παράπονα μας, έχουν αντιτάξει : «Ας μην υπογράφατε τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου»… Αυτό, θα πρέπει, να ληφθεί σοβαρά υπόψη από ορισμένους ανιστόρητους και επιτήδειους πολιτικάντηδες, που προσφέρουν χείριστη υπηρεσία στον τόπο με την επιπολαιότητα τους. Γιατί, αν το κούρεμα καταθέσεων ήταν στο νούμερο ένα, το κούρεμα των συνταγματικών και ατομικών μας δικαιωμάτων, θα γίνει με την ψιλή!
Χρόνια τώρα, οι δύο κακοήθεις πολύποδες του Κυπριακού, Τουρκία και Βρετανία επιδιώκουν, να εξασφαλίσουν τα γεωστρατηγικά τους συμφέροντα σε βάρος της Κύπρου. Η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η αντικατάσταση της με ένα ψευδεπίγραφο, υποτελές ομοσπονδιακό μόρφωμα, είναι ο αποκλειστικός στόχος τους. Με μια αλυσοδεμένη ομοσπονδία, τότε, ο κατοχικός στρατός δεν θα έχει ιδιαίτερο λόγο, να σταθμεύει ολόκληρος στο νησί.
Η διαίρεση, ο έλεγχος και η χειραγώγηση της πολιτικής ζωής του τόπου θα μπορεί εύκολα, να γίνεται με άλλα μέσα. Οι εγγυήσεις τότε και τα επεμβατικά δικαιώματα, θα αντικατασταθούν από τα ελεγχόμενα φερέφωνα, που -συνταγματικά- θα καθορίζουν τα πάντα στην Κύπρο. Ιδού λοιπόν, γιατί, σήμερα, ανάγεται σε μείζον θέμα η πολιτική ισότητα.
Η συντριπτική πλειοψηφία του 80% του πληθυσμού, ιδιοκτητών του 85% της γης, εκβιάστηκε, να δεχτεί τα τετελεσμένα της βάρβαρης Τουρκικής εισβολής και την αρχή, της πολιτικής ισότητας. Μιας αρχής που πλασαρίστηκε σταδιακά με τις Ιδέες Βαλντχάιμ, τους Δείκτες Κουεγιάρ, τη Δέσμη Ιδεών Γκάλι και τελικά, το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας το 1992 επί προεδρίας Γιώργου Βασιλείου, που ήθελε λύση χτες…
Στο μεσοδιάστημα, με ηθικό αυτουργό τη Βρετανία και έκδηλη επιδίωξη, τη διαιώνιση των βάσεων της, έγινε η ανακήρυξη του ψευδοκράτους το Νοέμβριο του 1983. Το γεγονός αυτό, αποκάλυψε περίτρανα και στους πιο δύσπιστους τις πραγματικές επιδιώξεις, της Τουρκίας.
Σήμερα, η Τουρκική πολιτική επικεντρώνεται στο θέμα της πολιτικής ισότητας, όπως το ερμηνεύει και όπως το φαντάζεται η ίδια. Το τραγικό είναι ότι παρουσιάζονται δικοί μας πολιτευτές, να επικαλούνται φαιδρότητες, όπως: «Θα καθίσουν οι Τούρκοι, να τους κυβερνούμε εμείς»; Όχι κύριοι… Θα γονατίσουμε εμείς, να μας διοικούν αυτοί, όπως εσείς το αντιλαμβάνεστε και όπως το ‘οραματίζεστε’!
Στην ομοσπονδία οι πολιτείες είναι ίσες μεταξύ τους όσον αφορά τη διοίκηση των περιοχών τους. Δεν μπορεί όμως η πολιτεία της Καλιφόρνιας από μόνη της να ποδηγετεί κάθε απόφαση και κάθε ενέργεια της κεντρικής κυβέρνησης της Αμερικής, για να πάρουμε ένα μόνο παράδειγμα.
Στα χρόνια που πέρασαν, για χάριν του καλού κλίματος και της λύσης, μασήσαμε πολλά. Ορισμένα όμως, είναι τόσο δυσκολοχώνευτα, που φαίνεται, χρειάζεται ιδιαίτερη πολιτική «κούρα», για να τα καταπιούμε. Επί τούτου, επιστρατεύονται οι εξωτερικές πιέσεις και οι πρόθυμες εσωτερικές δυνάμεις, του κακού που ανερυθρίαστα εξυπηρετούν ξένα σχέδια.
Η περίπτωση της Κύπρου είναι η μοναδική ίσως στα χρονικά της παγκόσμιας ιστορίας όπου ένα ενιαίο κράτος, διαιρείται βίαια σε δύο γεωγραφικές περιοχές, μετακινείται βάναυσα πληθυσμός, γίνεται εγκληματικά εποικισμός και ύστερα διευθετούνται συνομιλίες –που αφορούν τάχα τις δυο κοινότητες- για «επανένωση»! Οποία υποκρισία και κυνική καταπάτηση διεθνών δικαίων και αρχών…
Πριν μετατραπούμε λοιπόν, σε παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή και πριν ανοίξει η τεράστια Τουρκική αγορά των εκατομμυρίων, όπως διατυμπανίζουν μερικοί, είναι απαραίτητο, να ανοίξουμε καλά τα μάτια μας, για το περιεχόμενο της «επιχείρησης συνεταιρισμού» που μας σερβίρεται, πότε με Ιδέες, πότε με Δείκτες, πότε με Πλαίσια, πότε με Άτυπα Έγγραφα και πότε με Παραμέτρους και παραμορφώματα…
Πριν προχωρήσουμε σε μια «επανενωμένη» Κύπρο –ποιος δεν το θέλει άραγε;- είναι απαραίτητο, να δούμε με σοβαρότητα και υπευθυνότητα κάθε σημαντική παράγραφο των συμφωνηθέντων κι ας φωνασκούν οι δεδηλωμένες ερινύες, που φτάνουν στα όρια του παροξυσμού και της δουλοπρέπειας με την απαράδεκτη στάση τους…
Φοίβος Νικολαΐδης
No comments:
Post a Comment