Ο λύκος δεν τρώει γλυκά… Φοίβου Νικολαΐδη

Από τη συνέντευξη του Δημήτρη Χριστόφια στην Kibris 

Διαβάζοντας τα λεχθέντα στη συνέντευξη, του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια στην εφημερίδα “Kıbrıs”, διερωτάται κάποιος πόσο βοηθούν την υπόθεση μας για απαλλαγή της τουρκικής κατοχής.

Ξεκινώντας με τα προσφιλή πυρά κατά του αγώνα της ΕΟΚΑ –χωρίς οποιαδήποτε καταδίκη του αποικιοκρατικού Βρετανικού καθεστώτος- προχώρησε στον ιμπεριαλισμό, με ρητορική της δεκαετίας του ’60 καταλήγοντας στον αγωγό μέσω Τουρκίας, απαντώντας ως εξής:

«Είπα στον κ. Αναστασιάδη ότι οι υδρογονάνθρακες είναι το δικό μας λουκούμι, το οποίο κρατάς στα χέρια σου. Αυτό που πρέπει να κάνεις, κάνε την Τουρκία να ανοίξει το στόμα της και να πάρει το λουκούμι. Διαφορετικά εάν δεν λυθεί το Κυπριακό, θα περιμένει κακή μοίρα τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους».

Πιο γλαφυρή υπόδειξη δεν θα μπορούσε, να γίνει! Λουκούμι στο στόμα του λύκου, διαφορετικά, κακή μοίρα στην Κύπρο. Μόνο που ο λύκος δεν τρώει γλυκά, αλλά, μόνο σαρκία!

Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν ότι η γλώσσα μεταξύ άλλων αποκαλύπτει τον εσωτερικό κόσμο και το ήθος, του ανθρώπου. Αποκαλύπτει όμως και το γνωστικό περιεχόμενο, τη γλωσσική επάρκεια, αλλά και το γενικότερο επίπεδο των ομιλούντων.

Φυσικά, δεν αναμένεται από έναν που εκπαιδεύτηκε στο κουρπέτι της σοβιετικής προπαγάνδας περί κομμουνισμού και άλλων ιδεοληψιών, να χειρίζεται καλά την ελληνική γλώσσα… των «ξιπετσισμένων κουρκουτάδων», όπως αποκάλεσε κάποτε την Ελλάδα, με υστερόβουλο στόχο την απαξίωση της ως στήριγμα της Κύπρου.

Ολόκληρη η συνέντευξη βρίθει ανακριβών ιστορικών αναφορών και ξεπερασμένων δογματικών συνθημάτων. Πριν όμως βάλουμε στο στόμα του λύκου, ακόμη ένα λίζο, όπως περίπου βάζουν στο στόμα των παιδιών μετά το σουνέτι, καλόν θα ήταν, να απαντηθούν από την Τουρκία μερικά ερωτήματα καίριας σημασίας:

-Αναγνωρίζεται τουρκοκυπριακή ταυτότητα;

- Είναι αποδεχτή μια λύση που να έχει προοπτική συνεργασίας μεταξύ Ε/Κ και Τ/Κ;

-Εγκαταλείφθηκε η επιδίωξη του ρόλου ως κυρίαρχου κηδεμόνα της Κύπρου;

-Είναι αποδεκτό ένα φυσιολογικό, κανονικό κράτος για την Κύπρο;

Όταν απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, τότε, μπορεί, να γίνει μια σοβαρή εκτίμηση της κατάστασης, χωρίς φαντασιώσεις, γιατί, σίγουρα, ούτε με ‘κοκκά’, ούτε με καφέ με φίλους Τ/Κ αλλάζει στάση η Τουρκία. Η κοιλιά από την οποία βγήκε το τέρας, είναι πάντα γόνιμη και το στόμα του τέρατος που γέννησε, ποτέ δεν χορταίνει… Αυτή η ανιστόρητη και αμελέτητη πλειοδοσία προσφορών προς την Τουρκία, εκτός από γραφική, στο τέλος, καταντά μονομερώς ετεροβαρής.

Παρά τη χρεοκοπία και την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», ο τέως Πρόεδρος, εξακολουθεί, να πιστεύει στο Μαρξισμό, ανεξάρτητα εάν αυτός υπήρξε μια μεγάλη φαντασίωση, όπως καταμαρτυρούν άνθρωποι που τον βίωσαν και όχι απλώς τον μελέτησαν…

Ο τέως Πρόεδρος Χριστόφιας πιστεύει ότι: «Η Ανθρωπότητα περνά μία επίπονη εγκυμοσύνη. Δεν ξέρω πόσα χρόνια θα κρατήσει αυτή η εγκυμοσύνη, αλλά στο τέλος θα έχουμε γέννα. Και το παιδί που θα γεννηθεί, θα είναι ένα υγιέστατο παιδάκι συνώνυμο με το σοσιαλισμό».

Καλά γεννητούρια λοιπόν, φτάνει να μην είναι ‘παιδί του σωλήνα’ και το νέο κυπριακό κράτος, που θα εξαρτάται από τον τουρκικό αναπνευστήρα, αλλά, ένα υγιέστατο παιδάκι συνώνυμο με την ομοσπονδία!

Όλα τα εγκλήματα του «υπαρκτού σοσιαλισμού» είχαν γίνει στο όνομα του ανθρωπισμού! Όλη η κτηνωδία, ο σκοταδισμός, ο αυταρχισμός, η βία και η τρομοκρατία στο όνομα των ατομικών δικαιωμάτων! Κάτι ανάλογο που προωθεί συστηματικά και μεθοδευμένα η Τουρκία σε βάρος Ε/Κ και Τ/Κ επικαλούμενη σωρεία γελοίων ισχυρισμών, που αντί, να αντιτάσσονται επιχειρήματα, υιοθετείται ασμένως η τουρκική εκδοχή, δίνοντας της άλλοθι.

Φαίνεται ότι εκτός από την «Αποσιωπηθείσα Ιστορία» (τίτλος βιβλίου του τέως προέδρου), θα πρέπει, να γραφτεί και η «Αποσιωπηθείσα πραγματικότητα», της εισβολής, της κατοχής, της καταπίεσης, των κουβαλητών, της τρομοκρατίας και των αντιδημοκρατικών πρακτικών, του καθεστώτος της Τουρκίας σε βάρος Ε/Κ και Τ/Κ, που για χάριν δήθεν, του καλού κλίματος, τα καταπίνουμε συνέχεια αμάσητα.
Φοίβος Νικολαΐδης