Του Θανάση Φωτίου
Μα άκου να δεις πράγματα που μαθαίνει κανείς μεγαλώνοντας. «H δικαιοσύνη», λέει, «όχι μόνο πρέπει να απονέμεται, αλλά πρωτίστως πρέπει να φαίνεται ότι απονέμεται»! Φοβερό ε;
Τις τελευταίες μέρες έγινε κάτι σαν καραμέλα. Αρκεί να την πετάξει κάποιος και τσουπ, να την πιπιλίσουν όλοι - ακόμα κι αυτοί που έχουν θέματα με το σάκχαρό τους. Μια βδομάδα τώρα, όπου κάτσεις, όπου σταθείς κι όπου πέσει το βλέμμα σου, για τη δικαιοσύνη που πρωτίστως πρέπει να φαίνεται ότι απονέμεται ακούς. Καθότι έπεσαν όλοι από τα σύννεφα μ’ αυτά που βγήκαν στη φόρα. Πρέπει, λένε, πάραυτα να ξεκαθαρίσει η υπόθεση. Πλήττεται -ωιμέ- το κύρος της δικαιοσύνης. Του θεσμού! Τώρα γιατί σ’ αυτό το χρυσοπράσινο φύλλο που απ’ όπου κι αν το πιάσεις λερώνεσαι, περίμεναν κάποιοι ή νόμιζαν ότι θα έμεναν απ’ έξω της διαφθοράς και της διαπλοκής οι δικαστές, εμπίπτει στα ανεξήγητα φαινόμενα. Δεν θα το είχαν πάρει χαμπάρι, μάλλον, μέχρι τώρα. Αθώος κόσμος που κυκλοφορεί ανάμεσά μας.
«H δικαιοσύνη», λοιπόν, «όχι μόνο πρέπει να απονέμεται, αλλά πρωτίστως πρέπει να φαίνεται ότι απονέμεται». Και δεν το λένε μόνο δικαστικοί. Δεν το λένε μόνο ο δικηγόρος αδελφός του Γενικού Εισαγγελέα και ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας, ο οποίος καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας του, μα κυρίως στις περιπτώσεις που θιγόταν ο ίδιος (βλέπε Ρίκκος και Λοϊζίδου) έκανε τα αδύνατα δυνατά να διασφαλίσει όχι μόνο να απονέμεται, αλλά και να φαίνεται ότι απονέμεται.
Το λένε και οι πολιτικοί μας. Οι δεύτεροι, μάλιστα, είναι πιο πολλοί από τους πρώτους. Τι κι αν οι μισοί από αυτούς είναι δικηγόροι που ενίοτε νομοθετούν για ζητήματα που αφορούν (και) πελάτες τους; Μιλάμε, όμως, για τη δικαιοσύνη και όπως είπε και ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου μας, δεν μπορούν να παραμείνουν απλοί θεατές. Πρέπει να επιληφθούν κι αυτού του ζητήματος οι άμεμπτοι πολιτικοί μας που παρελαύνουν νουθετώντας από τα τηλεοπτικά πλατό περί της ου ο λόγος λοξοδρομήσας κορασίδος. Πάραυτα, μάλιστα. Πλήττεται, είπαμε, ο θεσμός.
Βεβαίως, αυτό το «η δικαιοσύνη όχι μόνο πρέπει να απονέμεται, αλλά πρωτίστως πρέπει να φαίνεται ότι απονέμεται», δεν διαφέρει από το «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια» που συνήθως λέμε για τους πολιτικούς. Και δεν ξέρω πόσες είναι οι τίμιες της πολιτικής που θα αναλάβουν τώρα να αποκαταστήσουν τη διακορευμένη ηθική της δικαιοσύνης. Είναι που αρχίσαμε να πιάνουμε ηλικία και ξεχνάμε εύκολα, αλλά μ’ ένα rewind του μυαλού θυμηθήκαμε μερικές περιπτώσεις και αναρωτιόμαστε πόσο τίμια ήταν η γυναίκα του Καίσαρα - πόσο μάλλον να φαινόταν κιόλας τίμια.
Όταν τρία χρόνια μετά την εκλογή του Νίκου Αναστασιάδη στην προεδρία της Δημοκρατίας, το (πρώην πάντα) δικηγορικό του γραφείο δεν είχε ανανεώσει ακόμα την ιστοσελίδα του και σε ενημέρωνε ότι «μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Νίκο Αναστασιάδη αν σας απασχολούν θέματα ναυτιλιακών και αεροπορικών εταιριών»; Όταν επιβιβαζόταν σε ιδιωτικό τζετ Ρώσου ολιγάρχη για να μεταβεί στο Μιλάνο, ενώ η χώρα του ήταν στο στόχαστρο για ξέπλυμα ρωσικού χρήματος; Ή μήπως όταν η γυναίκα του αγόραζε από τον αρχιεπίσκοπο σε τιμή ευκαιρίας το φιλετάκι που γειτνίαζε με το σπίτι της και του πλήρωνε την προκαταβολή των 40 χιλιάδων ευρώ με κολλαριστά 500σάρικα;
Ήταν άραγε τίμια η γυναίκα του Καίσαρα όταν η ιστοσελίδα του δικηγορικού Τάσσος Παπαδόπουλος σε ενημέρωνε (μέχρι το 2015) ότι ο συνεργάτης τους Νικόλας Παπαδόπουλος, εκτός από καλός δικηγόρος τυγχάνει να είναι και πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος; Ή όταν στη συνέχεια ο ίδιος ο Νικόλας Παπαδόπουλος δήλωνε ότι έπαψε να έχει σχέσεις με το συγκεκριμένο δικηγορικό από το 2011, αλλά το 2012 είχε κάνει από εκεί την εξαγγελία της υποψηφιότητάς του για την προεδρία του ΔΗΚΟ;
Πότε ήταν τίμια η γυναίκα του Καίσαρα για να αναλαμβάνει τώρα να βάλει σε τάξη το μπουρδέλο της δικαιοσύνης; Όταν ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ τα έπαιρναν από τη FOCUS, είτε πάνω από το τραπέζι, είτε κάτω από το τραπέζι, είτε μέσω πολλών λογαριασμών και ταξιδιωτικών γραφείων; Όταν κόμματα και πολιτικοί έχουν ακάλυπτα δάνεια πολλών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και είτε τυγχάνουν προνομιακού κουρέματος χρεών, είτε οι τραπεζίτες τούς κρατούν στο απυρόβλητο; Όταν τα δικηγορικά γραφεία των πολιτικών που μετέχουν ή και προεδρεύουν σε επιτροπές της Βουλής, εκπροσωπούν ημικρατικούς οργανισμούς για τους οποίους νομοθετούν; Ή όταν κυβερνώντες διαπραγματεύονται συμφωνίες, ανάθεση έργων ή προμήθειες οπλικών συστημάτων με εταιρίες (να θυμηθούμε τη Hermes, τη Νοrincon, την SBM ή τη Ryanair;) τις οποίες εκπροσωπούν τα (πρώην πάντα) δικηγορικά τους γραφεία;
Είμαι σίγουρος ότι αυτά τα λίγα που θυμόμαστε είναι πταίσματα μπροστά σ’ αυτά που δεν θυμόμαστε - το ερώτημα, ωστόσο, είναι ξεκάθαρο: Πότε ήταν τίμια η γυναίκα του Καίσαρα που ανησυχεί για το ξεστράτισμα της δικαιοσύνης ώστε να αναλαμβάνει τώρα ρόλο διασώστη της;
Θανάσης Φωτίου
Facebook
Φιλgood
20 Ιανουαρίου 2019
No comments:
Post a Comment