‘Ω! Έλατο!’ της ψυχοθεραπεύτριας Νέλης Βυζαντιάδου – Παρίντα

Της ψυχοθεραπεύτριας Νέλης Βυζαντιάδου – Παρίντα

‘Ω! έλατο, ω! έλατο, μ’ αρέσεις πώς μ’ αρέσεις! Τι ωραία την Πρωτοχρονιά, μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά.Ω! έλατο, ω! έλατο, μ’ αρέσεις πώς μ’ αρέσεις!’

Χριστουγεννιάτικο δέντρο πολυαγαπημένο και λατρεμένο… μέσα στο σπίτι, στην αυλή, στον κήπο, στη γειτονιά, στην πλατεία, στην πόλη…

Κάθε χρόνο στήνεται ένας ολόκληρος συναγωνισμός μεταξύ πόλεων ή χωρών για το πού θα υπάρξει το ψηλότερο ή το εντυπωσιακότερο χριστουγεννιάτικο δέντρο αλλά πολύ φοβάμαι ότι λίγη προσοχή δίνεται στην ουσία του συμβολισμού αυτού του εθίμου.

Ανατρέχοντας στην ιστορία του χριστουγεννιάτικου δέντρου συναντά κανείς αρχικά το δέντρο στις τελετές των Βίκινγκς, οι οποίοι το χρησιμοποιούσαν ως σύμβολο αναγέννησης και ως ένδειξη περάσματος από την εποχή του χειμώνα στην άνοιξη.
Με άλλα λόγια το δέντρο συμβόλιζε την ίδια τη ζωή.

Αργότερα διαβάζει κανείς για το στόλισμα των δέντρων σε διάφορους λαούς, όπως στους Άγγλους και στους Γάλλους, με φρούτα και κεριά προκειμένου να υμνήσουν τους τοπικούς θεούς και για την κατασκευή στολιδιών, όπως γιρλάντες και στεφάνια, από τους Αιγύπτιους για να συμβολίσουν την αιώνια ζωή.

Σύμφωνα με τις παραδόσεις ο ιερομόναχος Άγιος Βονιφάτιος (8ος αιώνας μ.Χ.) καθιέρωσε το έλατο ως το σύμβολο των Χριστουγέννων και του χριστιανισμού ενώ ο Μαρτίνος Λούθηρος καθιέρωσε πρώτος το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου.

Η χώρα μας υποδέχθηκε το χριστουγεννιάτικο δέντρο για πρώτη φορά το 1833 όταν ο βασιλιάς Όθωνας ανέλαβε να στολίσει στα ανάκτορα το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο για το οποίο οι πολίτες περίμεναν καρτερικά ώστε να το δουν από κοντά.

Έκτοτε κάθε μικρή ή μεγάλη πόλη επιδίδεται, καιρό πριν, στην προετοιμασία για τις γιορτές και επιστρατεύει κάθε φαντασία και κυρίως διάθεση για να διασφαλίσει το θεαματικότερο αποτέλεσμα.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι τα τελευταία χρόνια το άναμμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου σηματοδοτεί, σε πολλές περιοχές, την έναρξη της εορταστικής περιόδου και συνδυάζεται με πολλά καλλιτεχνικά και εμπορικά δρώμενα.

 

Τι άλλο υπάρχει, όμως, πίσω από αυτό το έθιμο εκτός από ομορφιά, στολίδια, φωτάκια, διάθεση εντυπωσιασμού και αισθητική;

 

Μήπως η επιθυμία της οικογένειας ή του ζευγαριού ή δύο συγκατοίκων να μοιραστούν μία δημιουργική δράση και να έχουν μία διαρκή και ζωντανή υπενθύμιση των γιορτών σε κάποια γωνιά του σπιτιού τους;

Μήπως η πρόθεση μιας επιχείρησης να γίνει ή τουλάχιστον να δείξει πιο ανθρώπινη αυτές τις μέρες απέναντι στους εργαζομένους της;

Η διάθεση επικοινωνίας και συνεργασίας θα μπορούσε να είναι ένας άλλος λόγος για να οδηγήσει μία ομάδα ανθρώπων να αποφασίσει να στολίσει ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Παρόλα αυτά και ένας άνθρωπος, που ζει μόνος του, επιλέγει, συχνά, να διακοσμήσει το σπίτι του με το παραδοσιακό αυτό σύμβολο των ημερών και να αφεθεί στη θέα του ακόμη κι αν βιώσει στιγμές μελαγχολίας ή αν ανακαλέσει επώδυνες αναμνήσεις.

Για κάποιους άλλους μπορεί να είναι κάτι ακόμη, που οφείλουν να κάνουν προκειμένου να δώσουν χαρά στα παιδιά τους ή να υποδεχθούν τους καλεσμένους τους και να μη νιώσουν εκτός πνεύματος. Μπαίνουν, δηλαδή, στη διαδικασία του να έχουν κάτι, που δε θεωρούν οι ίδιοι απαραίτητο ούτε νιώθουν χαρούμενοι με αυτό αλλά είναι ένα σημαντικό διακοσμητικό στοιχείο του σπιτιού τους αυτές τις μέρες.

 

‘Ώ! Έλατο, ώ! Έλατο τι δίδαγμα η στολή σου! Ελπίδα εμπνέει σταθερή και θάρρος πάντα στη ζωή. Ώ! Έλατο, ω! έλατο μ’ αρέσεις πώς μ’ αρέσεις!’

 

Άκουγα κάποτε, στο γραφείο μου, μια φοιτήτρια να μου περιγράφει με πόση διάθεση στόλιζε ένα μικρό Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σπίτι, που νοίκιαζε ως φοιτήτρια και το άφηνε αναμμένο καθ’ όλη τη διάρκεια των γιορτών.
Εκείνη έφευγε, πήγαινε στον τόπο καταγωγής της αλλά ήθελε να ξέρει οπωσδήποτε πως το σπίτι, που άφηνε πίσω, θα ήταν στολισμένο και θα το έβρισκε στολισμένο μόλις θα γύριζε πίσω.

Μια άλλη πάλι κοπέλα μου έλεγε πως άφηνε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στολισμένο όλη τη χρονιά αλλά το μόνο, που άλλαζε ήταν η θέση, που του έδινε μέσα στο χώρο της. Με το που περνούσαν οι γιορτές, το έβαζε πιο πίσω και το άφηνε να είναι στολισμένο γιατί δεν ήθελε να χάσει την αίσθηση της μαγείας των Χριστουγέννων.
Σύμφωνα, βεβαίως, με τα λόγια του Roy L. Smith ‘όποιος δεν έχει τα Χριστούγεννα στην καρδιά του, δεν πρόκειται να τα βρει κάτω από ένα δέντρο’.

Θυμάμαι, επίσης, ένα ζευγάρι σε μια από τις πολλές συνεδρίες, που είχαμε, να διαπληκτίζεται έντονα ως προς το νόημα, που είχε το να στολίσουν Χριστουγεννιάτικο δέντρο αφού ήταν προ του διαζυγίου τους.
Φέρνω χαρακτηριστικά μπροστά μου τη γυναίκα να προσπαθεί να εξηγήσει στον άντρα πως όλο αυτό είχε νόημα για τα παιδιά και για να μην έχουν δυσάρεστες αναμνήσεις από τις γιορτές… Κι ο άντρας ανένδοτος να επιμένει λέγοντας πως αυτά είναι επιφανειακά και νόημα έχει μόνο να νιώσουν τα παιδιά ασφαλή.

Κι εγώ, από την άλλη, να προσπαθώ να μπω στη θέση και των δύο και να κάνω διαρκείς εσωτερικές αλλαγές ρόλων μαζί τους.
Τι αγωνία είχε αυτή η γυναίκα… πόσο δύσκολο της ήταν προφανώς να μιλήσει και για τη δική της ανάγκη να δει στολισμένο, έστω και για τελευταία φορά, το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και να κρατήσει όλο αυτό σαν εικόνα με την οικογένειά της ως οικογένεια, που ζούσε μαζί στο ίδιο σπίτι, για τελευταία φορά…
Κι ο άντρας πόσο δίκιο είχε… αν είναι να στολίζουμε ένα δέντρο για να δείξουμε ότι είμαστε καλά και ευτυχισμένοι, ας μην το στολίσουμε ποτέ… σημασία έχουν άλλες δράσεις…

Είστε περίεργοι για την εξέλιξη αυτής της διαφωνίας; Τελικά το ζευγάρι αποφάσισε να στολίσει ένα καράβι για να συμβολίσει το ταξίδι ζωής, που ξεκινούσε από εκείνο το σημείο και μετά για τον κάθε ένα ξεχωριστά και για τους δύο ως γονείς των παιδιών τους.

Αυτά είναι Χριστούγεννα… ανεξαρτήτως εποχής… το να μπορεί κανείς να βρει τρόπους, που να γιορτάζουν την αγάπη και να επικοινωνούν μόνο τη διάθεση για συνεργασία…

Ας είναι, λοιπόν, το φετινό στόλισμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου στο σπίτι σας ή στο γραφείο σας διαφορετικό… πιο συνειδητοποιημένο και ουσιαστικό…

Μην αναλώνεστε στο αν τα στολίδια είναι παλιά ή καινούργια… ντεμοντέ ή επίκαιρα… έχουν την ιστορία τους και αυτό είναι σημαντικό…

Συζητήστε μεταξύ σας όλοι όσοι μοιράζεστε το χώρο (σπίτι ή γραφείο) για ιδέες, που έχετε και βρείτε έναν κοινό και βολικό χρόνο για να ασχοληθείτε με το στόλισμα του δέντρου.

Δεν είναι υποχρεωτικό να στολίζετε όλοι μαζί το δέντρο αρκεί να συμμετέχετε όλοι στη διαδικασία. Κάποιος μπορεί να καθαρίζει και να δίνει τα στολίδια, κάποιος άλλος να τα βάζει στο δέντρο, ένας τρίτος να ξεμπλέκει και να τοποθετεί τα φωτάκια ενώ ένας άλλος να παίζει χριστουγεννιάτικα τραγούδια (αν γνωρίζει κάποιο μουσικό όργανο) ή να φροντίζει για την ανάλογη μουσική.

 

Μετατρέψτε το στόλισμα φέτος σε μια μικρή γιορτή… κάντε το δικό σας άναμμα του δέντρου και πάνω από όλα επικοινωνήστε… νιώστε την ιερότητα της διαδικασίας και μη διστάσετε να βάλετε κάτι προσωπικό, ως στυλ ή ακόμη και αντικείμενο, πάνω στο δέντρο…

Γράψτε ένα γράμμα στον άγιο Βασίλη και κρεμάστε το στο δέντρο… βρείτε την αγαπημένη σας φωτογραφία και διακοσμήστε την χριστουγεννιάτικα. Κάντε την το κεντρικό στολίδι του δέντρου… φτιάξτε όλοι μαζί στολίδια…

Κοιτάξτε το δέντρο και θυμηθείτε πως κάθε δέντρο συμβολίζει τη ζωή και την αναγέννηση… τι θέλετε, λοιπόν, να αλλάξετε ή να βελτιώσετε στη δική σας ζωή;
Υποσχεθείτε το στον εαυτό σας και μπροστά στο χριστουγεννιάτικο δέντρο…

Γενικότερα αυτοσχεδιάστε… αφήστε χώρο στη δημιουργικότητα και τον αυθορμητισμό σας και απολαύστε τη διαδικασία!!! Μια διαδικασία, που ως παιδιά περιμένατε με χτυποκάρδι… 

‘Ώ! Έλατο, ω! έλατο τα πράσινά σου φύλλα τα βγάζεις με καλοκαιριά και τα φορείς με το χιονιά. Ώ! Έλατο, ω! έλατο τα πράσινά σου φύλλα!’

Νέλη Βυζαντιάδου – Παρίντα, ψυχοθεραπεύτρια (Facebook)

Πηγή: Koultourosoupa