Congratulations Mr. President

Barack Obama

President Obama's years of public service are based around his unwavering belief in the ability to unite people around a politics of purpose.
View : Barackobama, White House
Η εμπλοκή του Προέδρου Ομπάμα στα κοινά βασίζεται στην ακλόνητη πίστη, ότι μπορεί να ενώνει τους ανθρώπους γύρω από την πολιτική που έχει ένα σκοπό.

Oh happy day!
Read more in Tara's Bradford website: Paris Parfait

Obama: hope for ahumbled America Busineess, News & People

This year's death to the old Wall Street will give birth to a new style of Presidency
The inauguration of Barack Obama marks an inflection point in history: a triumph over systemic American intolerance; the end of global cowboy capitalism and the rise of a more globally-conscious American populism.America’s new 44th President, Barack Hussein Obama, had many strikes against him two years ago, but he out-ran an impressive field of Democrats then defeated Republican Senator John McCain. Read more


ΗΠΑ και ελάλησα (και λοιπές Δημοκρατικές δυνάμεις)
Του Γιώργου Πήττα
Στήλη Άλατος

Βαρέθηκα αυτές τις μέρες να διαβάζω στο ελληνικό και το κυπριακό διαδίκτυο τις «κρίσεις» πολλών συμπολιτών, πολιτικών και δημοσιογράφων (τρομάρα τους) για τον νέο Πρόεδρο της Αμερικής.

Αν εξαιρέσει κάποιος τις ελάχιστες νηφάλιες και πολιτικά σκεπτόμενες πένες, η πλειοψηφία, ασφυκτιά στο χαρακτηριστικό επίπεδο των παραδοσιακών μας γενικών αφορισμών, δείγματα λαμπρά της ανύπαρκτης παιδείας μας : «όλοι τα ίδια είναι» «είτε μαύρος είτε άσπρος, σκύλος είναι» «δεν θα αρνηθεί το ρόλο του πλανητάρχη».

Ηθελημένα αδιαφορούν και αγνοούν πως όλοι σχεδόν οι αμερικανοί καλλιτέχνες, μουσικοί, ποιητές, ζωγράφοι, τραγουδιστές, όπως και σύσσωμη ουσιαστικά η Επιστημονική και Ακαδημαϊκή Κοινότητα στην Αμερική, στήριξε τον κο Ομπάμα και τον στήριξε με μέγιστο πείσμα και επιμονή για μήνες ολόκληρους.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στη : Στήλη Άλατος

Change in America politics
By Nancy Strow Sheley
Sheleycyprus

I was in Cyprus, watching the Inaugural events on television with Greek Cypriot and American friends. The images were clear: millions of people in Washington, D.C. and beyond, watching, moved by the moment; the emotional responses, even in our group, to the visual "change" in American politics; the hope that united us all, that our world will be a different place because of our choices. Of course, the Greek voiced-over descriptions of the ceremony, speeches, and swearing made the particulars of language unintelligible. But, it didn't matter. It was a patriotic moment, shared across the continents.

On the evening of July 16, 1969, I was in Zurich, Switzerland, standing in front of an electronics shop, watching Neil Armstrong step onto the surface of the moon. I didn't understand the comments from the television screen then, either, but I was aware that I had become part of a bigger, world community. And, I was so very proud to be an American.

There is something wonderfully poetic about sharing these events away from my home, my home town, home state, home country. I realize that we are not where we live, but how we feel.

Right now, Lee Greenwood's "Proud to Be an American" is reverberating through my being, and for the moment, I'm a member of the Stars and Stripes brigade.