Ο Δημόκριτος είχε πε : "Πρέπει να επιδιώκουμε τη βαθιά και πλατιά γνώση και όχι την πολυμάθεια".
Όταν ρωτήθηκε ο Αριστοτέλης πώς διαφέρουν οι πεπαιδευμένοι των απαιδεύτων, όσο είπε, οι ζώντες των τεθνικότων.
Ο Παπαδιαμάντης έγραψε: "Μορφωμένους θέλουμε όχι εγγράμματους".
Η γιαγιά μου η Ισμήνη που είχε τελειώσει την Αρσάκειο Ακαδημία Αθηνών, με την ευρύτητα της σκέψης που τη διέκρινε, σ΄όλη της τη ζωή, τόνιζε ιδιαίτερα ότι: "'Αλλο πράγμα η εκπαίδευση και η μόρφωση κι άλλο πράγμα η παιδεία και η πνευματική καλλιέργεια".
Σήμερα γέμισε η κοινωνία πτυχιούχους, απόφοιτους πανεπιστημίων με μάστερς και δοκτοράτα, αλλά η παιδεία και η καλλιέργεια μας κάπου υστερούν...
14 comments:
Ομορφη δουλειά! Επίσης, αν μπορούσε το σχολείο να μας παιδεύσει και όχι να μας μορφώσει, θα είχαμε την ικανότητα να προ-άγωγουμε πολισμό από εξευτελισμό.
Καλησπέρα
Δε γνωρίζω την αφορμή της ανάρτησης, αλλά μ' εκφράζει πλήρως. Συνήθως στην Κύπρο ο καθένας διαθέτει άποψη επί παντός επιστητού. Το πως (τη) διαμορφώνει και πόσο χρόνο αφιερώνει για την ολοκλήρωση αυτής της άποψης, ας μη ρωτήσουμε καλύτερα...
Freedula. Ευχαριστώ πολύ. Φυσικά ας μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους -καλή ώρα το σχολείο!
Επισκέφθηκα την ιστοσελίδα σου και σε συγχαίρω. Μπράβο οσυ! Ελπίζω να τα λέμε!
Λεμέσια. Επειδή ζεις στην Κύπρο της αφθονίας και ταυτόχρονα της πνευματικής φτώχιας, ίσως να μην έπρεπε να διερωτάσαι ποια ήταν η αφορμή αυτού του κειμένου...
Χαίρομαι που σε εκφράζει! Το πρόβλημα γενικά στον τόπο μας είναι ότι όποιον ρωτήσεις, θα σο πει ότι συμφωνεί απόλυτα με τις απόψεις αυτές. Ακόμη και οι απαίδευτοι και οι ακαλλιέργητοι που ασφυκτικά κυκλοφορούν ανάμεσά μας...
edo kai poli kairo, ehoume tosous ptichiouchous, pou den mporoume na vroume kipourous kai katharistries, parolo pou afti i anthropoi ehoun kaliteri maideia kai kalliergeia apo tous ptichiouhos
Η γιαγιά μου η Ειρήνη -που 'έβγαλε δεν έβγαλε'- δυο τρεις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου, τους α-παίδευτους μορφωμένους τους έλεγε δικηγόρους αγράμματους...
Την πολύ-καλημέρα μου
Όταν η έγνοια του γονιού είναι να προσφέρει στο παιδί του όσο μπορεί περισσότερα ακαδημαϊκά εφόδια χωρίς να έχει την παραμικρή έγνοια για τη κοινωνική του μόρφωση αυτά θα είναι τα αποτελέσματα.
Οι περισσότεροι μετρούν την επιτυχία τους στο μεγάλωμα των παιδιών τους με τον αριθμό των πτυχείων που θα κουβαλήσει το παιδί τους. Μετρούν την καταξίωση μέσα από ένα ατομικίστικο και συνήθως οικονομίστικο πρίσμα χωρίς να χαμπαριάζουν για την κοινωνική και πολιτιστική ευαισθησία που θα αναπτύξουν στο παιδί τους.
Δυστυχώς αυτή είναι η σύγχρονη Κύπρος.
Mediterranean kiwi. Ara simfonis Maria me to periexomeno tou kimenou!
JamanFou. Την πρόγιαγια μου και τη μητέρα μου τις λέγανε "Ειρήνη". Αυτό και μόνο με συγκινεί Ιωάννα μου.
Lexi_penitas. Έχεις δίκαιο σ' αυτά που λες. Δυστυχώς αυτοί είμαστε και μας κακοφαίνεστε όταν ακούμε την πικρή αλήθεια!!
Δυστυχώς,
ζούμε στην εποχή της κατακερματισμένης γνώσης και της πληροφορίας.
Ο Εντγκάρ Μορέν λέει ότι "η ανεξέλεγκτη επέκταση της γνώσης οικοδομεί έναν γιγάντιο πύργο της Βαβέλ που βουίζει από αταίριαστες γλώσσες.Αυτός ο πύργος μας ορίζει, επειδή δεν μπορούμε να ορίσουμε τις γνώσεις μας."
Eva Neocleous. Ζούμε, παράλληλα Εύα, μια άνευ προηγουμένου οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη
όπου οι ευκαιρίες είναι πάρα πολλές. Οι πληροφορίες αμέτρητες και η γνώση μεγάλη. Όμως, όμως, κάτι δεν πάει καλά με την κουλτούρα μας... τις επιδιώξεις και τα οράματά μας!
Καλημέρα Φοίβο.
Δεν είναι τυχαίο που πολλές φορές συναντούμε τη σοφία σε ανθρώπους κάποιας ηλικίας που η ζωή δεν τους έδωσε ποτέ το προνόμιο να τελειώσουν ούτε καν το δημοτικό. Η ευκολία ίσως με την οποία σου παρέχεται η εκπαίδευση σήμερα κάνει τη μάθηση να χάνει το ουσιαστικό μέρος της. Ότι δεν πρόκειται για απλή συλλογή γνώσεων αλλά για διαμόρφωση χαρακτήρα και προσωπικότητας.
Eleni Dafidi. Καθόλου τυχαίο θα έλεγα. Έχω τον θείο Αντώνη στην Αθήνα ο οποίος είναι του δημοτικού, αλλά όταν μιλάμε και συζητάμε μαζί, νιώθω πολύ 'αγράμματος' μπροστά στη σοφία και την παιδεία του!! Ώρα του καλή.
Post a Comment