Τα μνημεία της τραγωδίας μας

Του Μιχάλη Ολύμπιου

Παρακολουθώντας τις πρόσφατες συζητήσεις για τα μνημεία του Μακάριου και τώρα του Γρίβα διερωτάταται κανείς αν όλοι όσοι ακόμα ασχολούνται με αυτά τα θέματα έχουν μελετήσει και κυρίως αν έχουν προβληματιστεί για τις συνέπειες κάποιων πράξεων των δύο αυτών ιστορικών προσωπικοτήτων της πρόσφατης ιστορίας της Κύπρου. Ποια ήταν η πολιτική Μακαρίου μετά την ανεξαρτησία και πως αυτή η πολιτική επηρέασε τις διακοινοτικές ταραχές και αργότερα την εισβολή της Τουρκίας στη Κύπρο το 1974;

Xαρακτηριστική είναι η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στις 4 Σεπτεμβρίου 1962 στο χωριό Παναγιά στην επαρχία Πάφου, από όπου καταγόταν, στην οποία είπε μεταξύ άλλων: «Μέχρις ότου εκδιωχθεί η μικρή αυτή τουρκική κοινότητα, ούσα τμήμα της τουρκικής φυλής, του φοβερού αυτού εχθρού του Ελληνισμού, το καθήκον των ηρώων της ΕΟΚΑ δεν θα μπορεί να θεωρηθεί ως περατωθέν». Έτσι και ο Γρίβας ενθαρρυμένος και από το Μακάριο εφάρμοσε αυτή τη πολιτική με τα όπλα παραβιάζοντας κάθε έννοια της έννομης τάξης. Όσοι αρνούνται αυτό το γεγονός απλά αρνούνται τις θλιβερές πραγματικότητες που ακολούθησαν την ανεξαρτησία της Κύπρου. Ενδεχομένως να πιστεύουν ορισμένοι ότι οι Τ/Κ ανγοούμενοι που βρίσκουμε τα κόκαλά τους τα τελευταία χρόνια σε πιγάδια και ρεματιές αυτοκτόνησαν ή τους σκότωσαν εξωγήινοι.

Να θυμίσουμε πως στις 29 Οκτωβρίου 1971 ο ίδιος ο Μακάριος σε τελεοπτικό διάγγελμά του προειδοποίησε τον Γρίβα πως η παράνομη δραστηριότητά του θα εξυπηρετούσε μόνο τα διχοτομικά σχέδια των Τούρκων. Αλλά και ο ίδιος ο Γλαύκος Κληρίδης ως πρόεδρος της Βουλής ενέγραψε θέμα «Η καταφανής παραβίασις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό οπαδών του Στρατηγού Γρίβα δια της δολοφονίας Κυπρίων πολιτών». Σε φυλλάδιο που εξέδωσε αργότερα ο Γρίβας απέδωσε χυδαίους χαρακτηρισμούς στον Γλαύκο Κληρίδη.

Ο κ. Κληρίδης απαντώντας τότε στο Γρίβα καταδίκασε μαζί με τη βία της ΕΟΚΑ Β και την κρατική βία. Η συνείδησή μου δεν δέχεται την απάθεια και την άρνηση ορισμένων πολιτικών απέναντι στην εγκληματική δράση του Γρίβα ο οποίος δημιούργησε ολόκληρη παραστρατιωτική οργάνωση που με δολοφονίες ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων παραβίαζε το ίδιο το σύνταγμα της Κυπριακής δημοκρατίας αλλά και κάθε έννοια του δημοκρατικού πολιτεύματος και των ανθρωπίνων δικαιομάτων.

Διερωτόμαι πως ο Χρίστος Πουργουρίδης καλεί τους δημοτικούς συμβούλους του ΑΚΕΛ του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ να μην παραβιάζουν τους νόμους για να στηθεί ένα άγαλμα για κάποιον που παραβίασε με τον πλέον εγκληματικό τρόπο το ίδιο το σύνταγμα του κράτους.

Η ιδεολογία δεν μπορεί ποτέ να τίθεται υπεράνω του νόμου είπε ο κ. Πουργουρίδης. Αλήθεια ... αυτό το γνωμικό είναι και το συμπέρασμα από τη δράση του Γρίβα; Λυπούμαι πραγματικά γιατί αντί να πούμε ένα συγνώμη σε όσους έχασαν τους ανθρώπους τους από τον εθνικισμό ολίγων ελληνοκάπυλων ηγετών μας κρυβόμαστε πίσω από τα μνημεία της τραγωδίας μας αρνούμενοι πεισματκά να δεχθούμε τις δικές μας ευθύνες για την τραγωδία ολόκληρου του κυπριακού λαού.

Η μεγαλύτερα τραγωδία μας όμως δεν συντελέστηκε μόνο το 1974 αλλά και σ’ όλα τα χρόνια που ακολούθησαν γιατί ποτέ δεν αναζητήσαμε τις δικές μας ευθύνες αρνούμενοι έτσι να εξιχνιάσουμε το μεγαλύτερο έγκλημα που έγινε ποτέ στη πατρίδα μας. Ίσως γιατί κάποιοι από αυτούς που είχαν την ηθική και πολιτική ευθύνη να το πράξουν ήταν οι ίδιοι που μας κυβερνούσαν.

Πιστεύω πως για όσο όλα τα πολιτικά κόμματα συνεχίζουν να δοξάζουν τους πολιτικούς ήρωες της τραγωδίας μας απλά θα τη διαινίζουν. Η αγωνία για ένα καλύτερο και ειρηνικό μέλλον με τους Τ/Κ δεν μπορεί να βρίσκει ανταπόκριση στους ήρωες του εφιαλτικού παρελθόντος. Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν από τους σημερινούς πολιτικούς μας ήρωες όπως το Νίκο Αναστασιάδη που επέδειξαν ύψιστο πολιτικό θάρρος για να ενώσουν και όχι να χωρίσουν ή να χαρίσουν τη Κύπρο μας.

Μιχάλης Ολύμπιος
Οικονομολόγος