Ουράνια Μυστικά

Ντόριας Βαλληνδρά

Ουράνια Μυστικά

Ο ουρανός έχοντας παρέα τα σύννεφα και θεατές τις αστραπές και τις βροντές άρχισε να βρυχάται κάνοντας ζωηρή την παρουσία του στο ουράνιο στερέωμα.

Η μέρα από το πρωί φαινόταν ότι θα ήταν έντονη, γεμάτη συναισθήματα, χειμωνιάτικα χρώματα και αρώματα. Oι σταγόνες είχαν αρχίσει τον πρωινό ανάλαφρο χορό τους. 

Το χώμα είχε πάρει εκείνη την χαρακτηριστική μυρωδιά που σε ταξιδεύει σε άλλους τόπους, μακριά από εδώ. Ήταν ένα πρωινό, κατά τα άλλα, συνηθισμένο που έπρεπε να σηκωθώ και να ετοιμαστώ για το γραφείο μου. Και όμως μια τέτοια ημέρα θα ήθελα να μην πάω στην δουλειά. Να κάνω παρέα στον ουρανό, στα σύννεφα και τη βροχή. 

Να ταξιδέψω και εγώ από την θάλασσα στον ουρανό και από τον ουρανό πάλι πίσω στη γη, σαν τις σταγόνες της βροχής που αεικίνητες ταξιδεύουν παντού , γνωρίζουν ανθρώπους, γνωρίζουν πολιτισμούς, γνωρίζουν την ίδια την ζωή , έστω και αν η διάρκεια της δικής τους ζωής διαρκεί τόσο λίγο. 

Αλήθεια και τι δεν θα έδινα για να ακολουθήσω το ουράνιο και επίγειο ταξίδι της βροχής, έστω και για μία ημέρα. Για φανταστείτε τι εμπειρία. Να εξατμίζεσαι και σαν αέρας να πετάς ψηλά στα σύννεφα και να βλέπεις από εκεί ψηλά την γη. 

Να σε αγκαλιάζει ο ουρανός και να σε χαϊδεύει ο τρομαγμένος πίσω από τα σύννεφα ήλιος. Και ξαφνικά οι βροντές και οι αστραπές να σε τρομάζουν γλυκά, σπρώχνοντας σε τρυφερά για να κατρακυλήσεις ανάμεσα σε εκατομμύρια άλλες σταγόνες βροχής. Να αρχίζεις τότε ένα χορό χωρίς τελειωμό. 

Πάνω στα βουνά , πάνω στις στέγες των σπιτιών, πάνω στα δένδρα , πάνω στα αυτοκίνητα μα το πιο ωραίο είναι πάνω στα τρομαγμένα κεφάλια των ανθρώπων που μόλις σε αντικρίζουν τρέχουν να κρυφτούν. Ψάχνουν απεγνωσμένα για ομπρέλες και πανικόβλητοι αναζητούν υπόστεγα και στέγες. 

Μα γιατί... Εγώ θέλω να σας αγγίξω, να σας νιώσω, αφού η ζωή μου θα τελειώσει σε λίγα δευτερόλεπτα γιατί είμαι απλά μια σταγόνα της βροχής. Για μένα , όλη μου, η ελαχίστων λεπτών ζωή, περιορίζεται σε αυτή την στιγμή. 

Αφήστε με να σας χαρώ. Τα παλιά τα χρόνια η βόλτα στην βροχή ήταν επιδίωξη πολλών ανθρώπων. Τώρα όλοι, ή σχεδόν όλοι, δείχνουν ότι δεν με θέλουν και ζητούν απεγνωσμένα προστασία. 

Για αυτό, την επόμενη φορά που θα με δείτε να έρχομαι από τον ουρανό να με θυμηθείτε και να με αφήσετε να σας χαϊδέψω απαλά τα μαλλιά. Αλήθεια πόσο καιρό έχετε να πάτε βόλτα κάτω από την βροχή, έτσι απλά, χωρίς λόγο, χωρίς αιτία. Έτσι απλά για να σας συναντήσω και να σας πω τα μυστικά του ουρανού , γιατί μόνο εγώ τα ξέρω τόσο καλά. 

Μόνο εγώ μπορώ να σας τα περιγράψω. Και να μου πείτε και εσείς τα μυστικά της γης, γιατί όχι. Αν προλαβαίνετε βέβαια, γιατί η ζωή μου κρατά μόλις μια ανάσα και η γη σας κρύβει πολλά μυστικά που ίσως να μην τα ξέρετε όλα ή να μην θέλετε να μου τα πείτε...

Σας περιμένω...

Ντόρια Βαλληνδρά 

Δημοσιογράφος 

doriagr@yahoo.gr

Facebook