Όμως, εξετάζοντας, διαχρονικά, το στόχο της Τουρκίας στο Κυπριακό και τη στρατηγική που ακολουθεί για πραγμάτωση αυτού στόχου, καταλήγουμε στη διαπίστωση ότι η ελπίδα αυτή είναι, προς το παρόν, φρούδα. Δυστυχώς, οι συνομιλίες οδηγούν στη συνθηκολόγηση. Στην αποδοχή, άνευ όρων, των τουρκικών επεκτατικών σχεδιασμών, δηλαδή των τετελεσμένων της τούρκικης εισβολής. Αυτοί οι σχεδιασμοί έχουν καταστρωθεί εδώ και εξήντα χρόνια και παραμένουν αναλλοίωτοι.
Ο διαθέσιμος χώρος δεν επιτρέπει την, έστω και κατά τρόπο συνοπτικό, αναδρομή στην ιστορία. Όμως, είναι άξια ειδικής μνείας τα πιο κάτω: Μετά τιςδιακοινοτικές συγκρούσεις του Δεκεμβρίου του 1963, ο Ισμέτ Ινονού, σε λόγο του στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, είπε: «Επίσημα υποστηρίζουμε μάλλον την ιδέα της ομοσπονδίας παρά εκείνη της διχοτόμησης, για να μείνουμε στο πλαίσιο των διατάξεων των συνθηκών».Αλλά, και ο μεσολαβητής του ΟΗΕ για το Κυπριακό Galo Plaza στην έκθεσή του της 26ης Μαρτίου 1965 προς το γενικό γραμματέα του οργανισμού ανέφερε, πως οι εκπρόσωποι της τουρκοκυπριακής κοινότητας απέβλεπαν στη δημιουργία δικής τους ζώνης στο Βορρά, η οποία θα είχε έκταση περίπου 1.084 τετραγωνικών μιλίων (ή των 38% του συνολικού εδάφους της Δημοκρατίας).
Για την πραγμάτωση του διζωνικού κράτους προβλεπόταν η αναγκαστική μετακίνηση περίπου 20.000 οικογενειών. (Παύλος Ν. Τζερμιάς, Η Κύπρος, από την αρχαιότητα ως την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Τόμος ΙI, σελ. 563). Στις ατέρμονες συνομιλίες που ακολούθησαν μετά την εισβολή της Τουρκίας το 1974, η τουρκοκυπριακή ηγεσία μιλούσε για ομοσπονδία, μα εξακολουθούσε να εννοεί τη νομιμοποίηση της διχοτόμησης. Ειδικότερα, η τουρκοκυπριακή πλευρά επέμενε στην αποδοχή της δημιουργίας δυο κρατών.
Εν προκειμένω, χρήζουν ιδιαίτερης αναφοράς οι προτάσεις των Τουρκοκυπρίων που υποβλήθηκαν στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ στις 13.4.1978. Στις προτάσεις αυτές περιέχεται για πρώτη φορά η εισήγηση για «διζωνική» ομοσπονδία. Όμως, δεν προτείνεται η ίδρυση γνήσιου ομοσπονδιακού κράτους, αλλά δυο χωριστών ανεξαρτήτων και ίσων μεταξύ τους κρατικών οντοτήτων, της υφιστάμενης Κυπριακής Δημοκρατίας και του λεγόμενου, τότε, «Ομόσπονδου Τουρκοκυπριακού Κράτους», που ο Ντενκτάς ανακήρυξε στις 13.2.1975, συνδεδεμένων με πολύ χαλαρούς δεσμούς. Προτεινόταν μια μορφή ομοσπονδιακού κράτους «εν εξελίξει», όρος άγνωστος στο δημόσιο δίκαιο.
Του ίδιου περιεχομένου ήταν και οι προτάσεις που υπέβαλε στις 21.1.1981 και 5. 8.1981. Ένα έγγραφο του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών ημερομηνίας 20.1.1984, που συντάχθηκε μετά την ανακήρυξη της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» στις 15.11.1983, είναι αρκετά αποκαλυπτικό. Σύμφωνα με το έγγραφο, θα επιδιωχθεί η δημιουργία καθεστώτος, στο οποίο οι Ελληνοκύπριοι θα υποχρεώνονταν να συμμετάσχουν, μαζί με τους Τουρκοκύπριους, στις ρυθμίσεις των εξωτερικών υποθέσεων και σε διακυβέρνηση του κράτους. Σ' αυτό το κράτος οι Τουρκοκύπριοι θα είχαν υπό τον απόλυτο έλεγχο τους εδαφική περιοχή, που δεν θα ήταν μικρότερη από 30% του συνολικού κυπριακού εδάφους. Στην περιοχή αυτή οι Ελληνοκύπριοι δεν θα είχαν κανένα δικαίωμα ή αρμοδιότητα. Όπως προκύπτει από τα όσα εκτίθενται πιο κάτω, η τουρκική στάση, την οποία εκφράζει ο «μετριοπαθής» κ. Ακκιντζί, δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα ούτε κατά ένα «ιώτα». Ο κ. Ακκιντζί, όπως και οι προηγούμενοι κατοχικοί ηγέτες, δεν είναι «αυτόφωτοι».
Στις συνομιλίες διατυπώνουν και υποστηρίζουν την πολιτική της Άγκυρας. Στις συνομιλίες η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει απέναντί της την Τουρκία. Ως εκ τούτου, η έκβαση των συνομιλιών δεν θα εξαρτηθεί από την οποιαδήποτε διατυμπανιζόμενη «καλή θέληση» των των ηγετών των δυο κοινοτήτων αλλά, αποκλειστικά, από τις προθέσεις της Τουρκίας οι οποίες, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν δείχνουν να αλλάζουν.
Για την Τουρκία, τα κατεχόμενα «είναι μέρος της Τουρκίας, αλλά ξεχωριστό κράτος», όπως δήλωσε πρόσφατα ο Τουγρούλ Τουρκές, αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης. Η Τουρκία επιδιώκει πρώτιστα να κερδίσει το«παιγνίδι της επίρριψης ευθυνών» (blame game), σε περίπτωση που οι συνομιλίες καταλήξουν σε αδιέξοδο ή ενδεχόμενο δημοψήφισμα καταλήξει σε νέο «Όχι», ώστε μια τέτοια έκβαση να οδηγήσει στην αναβάθμιση διεθνώς της «ΤΔΒΚ». Ήδη, εργάζεται, προς τούτο, μεθοδικά, προσπαθώντας να υποβαθμίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να αναβαθμίσει το ψευδοκράτος, έχοντας, δυστυχώς, συνεργούς τους αξιωματούχους του ΟΗΕ.
Αν οι συνομιλίες καταλήξουν σε συμφωνία και επικυρωθεί, η λύση που θα προβλέπεται δεν θα είναι βιώσιμη.Θα προβλέπει την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη διαδοχή της από ένα θνησιγενές κρατικό μόρφωμα, με το ψευδεπίγραφο της «διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας», στο οποίο το βόρειο τμήμα θα τελεί υπό τον πλήρη έλεγχό της και το νότιο υπό την επικυριαρχία της.
Νίκος Χρ. Χαραλάμπους
Εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος 24.1.2016
No comments:
Post a Comment