Το Λουδοβίκειο σύνδρομο ενός μοιραίου και θλιβερού Προέδρου

Του Σάββα Ιακωβίδη

Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Δ. Χριστόφιας, δεν έχει κανένα άλλοθι. Το ΑΚΕΛ και τα συγκυβερνώντα, τότε, κόμματα ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ δεν δικαιούνται να βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω. Όλοι ευθύνονται για την καταστροφή της οικονομίας και του τόπου, περισσότερο, βέβαια, ο τέως Πρόεδρος. Ο γράφων, για πάνω από τέσσερα χρόνια, επέμενε με συνεχείς αναλύσεις και αρθρογραφία ότι, η πολιτική Χριστόφια στην οικονομία απέβλεπε επί σκοπώ και ενσυνείδητα στην κατερείπωσή της και στην καταστροφή του τόπου.

Δεν είναι ότι δεν γνώριζαν ή δεν ήξεραν ή δεν τους προειδοποίησε κανείς ή δεν καταλάβαιναν. Και γνώριζαν και καταλάβαιναν και πλήθος πολύ ανθρώπων, εντός και εκτός Κύπρου, με δραματικό τρόπο συχνά, προειδοποιούσαμε τον Δ. Χριστόφια και την Κυβέρνηση πως με την πολιτική τους θα έριχναν τον τόπο κατά κρημνόν. Δεν άκουγαν κανέναν! Γιατί; Διότι οι αριστερές καταβολές τους και η κομμουνιστική ιδεολογία τους απέτρεπε τη λήψη έγκαιρων και σωστικών μέτρων, όταν ακόμα η κρίση ήταν διαχειρίσιμη.

Έλεγαν μερικοί: «Μα, είναι δυνατόν να θέλουν την καταστροφή του τόπου;». Ναι, ήταν δυνατόν, για τους εξής λόγους: Πρώτον, η κατάληψη της εξουσίας από το ΑΚΕΛ συνέτριψε και σώριασε σε ερείπια όλους τους μύθους που το κόμμα αυτό καλλιέργησε για δεκαετίες. Ότι, δηλ., είναι ένα υπεύθυνο κόμμα, που ξέρει να κυβερνά, που νοιάζεται, δήθεν, για τον απλό άνθρωπο και αγωνίζεται για τον τόπο. Δεύτερον, αντί να επιδοθούν σε νοικοκυρεμένη πολιτική, άσκησαν ξέφρενη και ασυγκράτητα σπάταλη διακυβέρνηση, για να δείξουν ότι νοιάζονται για τον λαό, υποτιμώντας εγκληματικά τα εμφανέστατα σημάδια της επερχόμενης καταιγίδας. Τρίτον, πάνω απ’ όλα ήταν «το κόμμαν τζιαι τα μμάθκια σας», σε πιστή εφαρμογή του λενινιστικού τσιτάτου: «Αν το συμφέρον του κόμματος εξυπηρετείται από ένα ψέμα, τότε το ψέμα είναι ηθικό. Αν ένα έγκλημα προωθεί την υπόθεση του κόμματος, τότε το έγκλημα είναι ηθικό». Τέταρτον, είναι αδιανόητο, ιδεολογικά και πολιτικά, για μιαν αριστερή κυβέρνηση να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί μια καπιταλιστική οικονομική κρίση. 

Όσα τεκμηριώνονται σήμερα με το σκάνδαλο της Δρομολαξιάς, με την εμπλοκή και σύλληψη ανώτατων στελεχών του ΑΚΕΛ, και όσα η Ερευνητική Επιτροπή για την καταστροφή της οικονομίας επισημαίνει για την οικονομική πολιτική Χριστόφια, επιβεβαιώνουν όσα ο γράφων και πολλοί άλλοι ανέλυαν ή προειδοποιούσαν σε ώτα, δυστυχώς, μη ακούοντα. Η Ερευνητική Επιτροπή επισημαίνει τη γνωστή δήλωση Χριστόφια ότι η Κύπρος θα περάσει αλώβητη την κρίση και την ασύμμετρη αύξηση δαπανών με τη μείωση των εσόδων του κράτους. Αυτή η εφημερίδα και ο γράφων από την άνοιξη του 2008 προειδοποιούσαμε εναντίον της ακατάσχετης παροχολογίας και της κατασπατάλησης εκατοντάδων εκατομμυρίων από την κυβέρνηση Χριστόφια. Ο τέως Πρόεδρος όπως και ο εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσών Υπουργός Οικονομικών, Χαρ. Σταυράκης, αγνόησαν τους πάντες και ειδικά τους… «μανδαρίνους» του Υπουργείου Οικονομικών, που προειδοποιούσαν δραματικά για την πορεία προς την καταστροφή.

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι «εύλογα συνάγεται ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας και η κυβέρνησή του λειτουργούσε υπό το πλέγμα “εγώ κυβερνώ, εγώ κάμνω ό,τι θέλω”». Και, όντως, ως νέος… Λουδοβίκος, έκανε ό,τι ήθελε, με τη στήριξη ενός ΑΚΕΛ, που λυμαινόταν τη δημόσια και ημικρατική υπηρεσία διά της ασύδοτης ΑΚΕΛοποίησής της. Η νυν Κυβέρνηση δεν είναι ούτε και αυτή άμοιρη βαρύτατων ευθυνών, ιδιαίτερα μετά το πρώτο Γιούρογκουπ. Τι απαιτούν οι πολίτες; Όχι μόνο μηδενική ανοχή στους όποιους ενόχους αλλά και πάταξη και παραδειγματική τιμωρία όσων καταλήστευσαν, κατερείπωσαν και κατέστρεψαν τον τόπο.

Σάββας Ιακωβίδης

Εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ, 5 Οκτωβρίου 2013 

http://www.sigmalive.com/simerini