Ας μην έκαναν τις εκλογές

Του Ανδρέα Χατζηκυριάκου

Όσο δύσκολο, αν όχι αδύνατο, κι αν είναι να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση κάποιου άλλου, ας το δοκιμάσουμε: Αν εσείς ψηφίζατε στην Ελλάδα, θα ψηφίζατε διαφορετικά; Αν εσείς βρισκόσασταν γωνιασμένος, σε απόγνωση με κυρίαρχο το αίσθημα του «δεν έχω να χάσω τίποτα, αφού έχασα αυτά στα οποία είχα μάθει», πώς θα ψηφίζατε; Θα ψηφίζατε με κριτήριο το αίσθημα ευθύνης που στη θεωρία πρέπει να διέπει το ιερό δικαίωμα της ψήφου ή αυτά σας ακούγονται μπούρδες των εκφραστών του πολιτικού συστήματος; Των πολιτικών και των κομμάτων τα οποία ευθύνονται, στο μυαλό όλων, για την κατάσταση. Δεν θα ψηφίζατε με διάθεση να τιμωρήσετε κι όποιον πάρει ο χάρος; Είπαμε, η μεγάλη πλειοψηφία στην Ελλάδα νιώθει ότι πλέον δεν έχει τίποτα να χάσει και σε τίποτα να ελπίζει.

Δεν είμαι εξ εκείνων που θεωρούν ότι ο λαός έχει πάντα δίκαιο. Ούτε συμφωνώ ότι το χάος στο οποίο έχει οδηγηθεί η Ελλάδα είναι προϊόν μόνο των ανεύθυνων, λαϊκιστών και μιζαδόρων πολιτικών της. Μην τρελαθούμε. Συμπάσχουμε με τους αδελφούς στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν απαλλάσσει αυτόματα τoν λαό από τις ευθύνες του για την κατάσταση. Ο λαός δεν έχει πάντα δίκαιο, αλλά είναι πάντα ο λαός. Κι όταν επιλέγεις να τον στείλεις, πρόωρα, στις κάλπες, πρέπει να είσαι έτοιμος για το αποτέλεσμα-χαστούκι. Γι’ αυτό κι ο Σαμαράς μετεκλογικά δεν διαθέτει το προεκλογικό υφάκι του στυλ «τη Δευτέρα εκπληρώνω ένα όνειρο ζωής, θα γίνω πρωθυπουργός». Το χαστούκι τον έχει ζαλίσει, γι’ αυτό και συμπεριφέρεται όπως τον ζαλισμένο μετεκλογικά. Για το ΠΑΣΟΚ δεν χωρά πολλές αναλύσεις: Ήταν χαμένο πολύ πριν την ημέρα των εκλογών.

Συνεπώς, την ώρα που ζήτησαν από τον λαό να ψηφίσει, ο λαός αυτό ένιωθε, αυτό «ζωγράφισε» στον πολιτικό καμβά. Το χάος, που χαρακτηρίζει σήμερα την ελληνική κοινωνία, της ανεργίας και της απουσίας προοπτικής.

Την κοινωνία που ξαφνικά συνειδητοποίησε ότι τα δανεικά κάποτε πρέπει να ξοφληθούν όχι μόνο με νέα δανεικά, αλλά και με δικό σου χρήμα, με δικές σου θυσίες (σίγουρα δεν είναι όλη η Ελλάδα αυτής της νοοτροπίας, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: Οι σωστοί, οι νοικοκύρηδες Έλληνες, είτε ως άτομα είτε ως επιχειρηματίες, δεν ήταν αρκετοί ούτε αρκετά ισχυροί γιανα επηρεάσουν τη χώρα, τους αεριτζήδες της πολιτικής και των ΜΜΕ ώστε όταν η χώρα βρέθηκε στο σταυροδρόμι, να πάρει τον ίσιο δρόμο κι όχι το οδυνηρό αδιέξοδο).

Στην απόγνωση είσαι έτοιμος να πιστέψεις τα πάντα. Κι ότι γίνονται θαύματα, κι ότι ως διά μαγείας όλα φτιάχνουν. Γιατί λοιπόν να μην πιστέψεις τον Τσίμπρα ότι θα τρίψει το μνημόνιο στη μούρη της Μέρκελ; Και ήδη οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν πρώτο κόμμα, αν γίνουν νέες εκλογές. Εδώ, σχεδόν μισό εκατομμύριο Έλληνες ψήφισαν τη Χρυσή Αυγή, που δεν την είδαν. Εκτός από τον αρχηγό της, οι ψηφοφόροι δεν είχαν δει ούτε έναν από τους υποψήφιους βουλευτές της. Κι όμως τους ψήφισαν. Τι μας λέει αυτό; Ότι την ώρα που τον έστειλαν στην κάλπη, ο ψηφοφόρος που μπήκε στον κόπο να πάει - διότι το 37% δεν ψήφισε καν στις δήθεν κρίσιμες εκλογές - πήγε για να τιμωρήσει, να προκαλέσει χάος. Ας μην τον έστελναν τώρα, την ώρα που η χώρα είχε μια ισχυρή κυβέρνηση κι έναν Παπαδήμο που διέθετε στο εξωτερικό μεγαλύτερο κύρος απ’ όσο όλη η χώρα που εκπροσωπούσε.

Οι ελληνικές εκλογές όμως έχουν ακόμα ένα σημαντικό δίδαγμα κι αυτό είναι για τα ΜΜΕ, που είναι μέρος του συστήματος παντού, κι όχι μόνο στην Ελλάδα. Εκτός από τη Χρυσή Αυγή, που συνειδητά δεν βγήκε καθόλου στην τηλεόραση προεκλογικά, και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμένου, που εξασφάλισαν 10,6%, δούλεψαν πολύ περισσότερο με το διαδίκτυο και πολύ λιγότερο με τα παραδοσιακά ΜΜΕ και τα κατάφεραν. 

Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα έχει πολλά διδάγματα για πολλούς και στην Κύπρο, αλλά το πρόβλημα είναι πως αυτοί που πρέπει να πάρουν τα μηνύματα, έπαψαν προ πολλού να ακούνε, ακριβώς όπως και οι παραδοσιακοί συντελεστές του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. 

Ανδρέας Χατζηκυριάκου 

Εφημερίδα "Φιλελεύθερος' 13.5.2012

Facebook