Αν ανατρέξει κάποιος στα αρχεία του Προεδρικού, βρει τις ετήσιες εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή από τη σύσταση αυτού του θεσμού μέχρι σήμερα και τις μελετήσει, θα καταλήξει σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα. Οι εκθέσεις του Γενικού Ελεγκτή αποκαλύπτουν πως έχουμε πλήρη γνώση της διαφθοράς, της ακαταστασίας, της ανοργανωσιάς, τις διαπλοκής, των στημένων προσφορών, των σχεδιασμών τοπικών σχεδίων προς όφελος διαφόρων, κι άλλων τινών. Αλλά δεν μας ενδιαφέρει περισσότερο από μια μέρα. Τη μέρα που ο Γενικός Ελεγκτής παραδίδει την έκθεση και σοκαριζόμαστε. Είναι λες και πρώτη φορά ακούμε τι συμβαίνει. Και την επόμενη χρονιά τα ίδια.
Όταν τον γενικό έλεγχο ασκούσε η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη, θεωρούσαμε πως το μόνο που έπρεπε να κάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν να ανοίξει την ετήσια έκθεση που του παρέδιδε η Ελέγκτρια σε εκείνο το τελετουργικό μπροστά στο τζάκι του Προεδρικού με τον Μακάριο στο κάδρο να κοιτάζει αγέρωχος, και να αρχίσει να εφαρμόζει τις υποδείξεις κεφάλαιο προς κεφάλαιο.
Κάποιες φορές, ορισμένοι –τότε που θεωρούσαμε τη Γιωρκάτζη μεγάλο κεφάλαιο– ίσως να σκεφτήκαμε πως δεν χρειαζόμαστε καν Πρόεδρο. Απλώς θα έπρεπε η Ελέγκτρια να θέσει σε εφαρμογή τις επισημάνσεις και ο τόπος θα καθάριζε. Η Γιωρκάτζη μεταπήδησε στην Κεντρική Τράπεζα και το άστρο της έσβησε, ενώ στην Ελεγκτική Υπηρεσία την διαδέχτηκε ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, που αποτελεί σήμερα το νέο μας μεγάλο κεφάλαιο.
Τη σκηνή μπροστά στο τζάκι τη ζήσαμε, για άλλη μια χρονιά, με τον Μακάριο αγέρωχο στη θέση του. Σημειολογικά ίσως. Για να θυμόμαστε ποιος ήταν αυτός που έστησε το σύστημα πάνω σε τόσο σαθρά θεμέλια. Ο Πρόεδρος, πάντως, επανέλαβε τον ρόλο του πειστικά, υποσχόμενος να επιληφθεί των ατασθαλιών κι όλων των άλλων ευρημάτων του Γενικού Ελεγκτή. Πολύ πιο πειστικός στον ρόλο του δε, ο νέος Γενικός Ελεγκτής. Κι οι δημοσιογράφοι να κάνουμε πάρτι με ιστορίες για λεηλασία.
Στους καφενέδες δε, οι θαμώνες θα έχουν θέμα συζήτησης για δύο τρεις μέρες. Το ίδιο σκηνικό σε επανάληψη. Είναι όμως λες και πρώτη φορά το ζούμε. Λες και πρώτη φορά ακούμε πως οι πολεοδομικές ζώνες καθορίζονταν σύμφωνα με συγκεκριμένες περιουσίες. Κι όμως, τα ίδια γίνονταν πάντοτε και θα συνεχίσουν να γίνονται, όσο το μόνο που μας ενδιαφέρει από αυτή την έκθεση είναι το ετήσιο τελετουργικό μπροστά στο τζάκι του Προεδρικού. Κι από χρόνου.
Χρυστάλλα ΧατζηδημητρίουΕφημερίδα «Ο Φιλελεύθερος» 9.12.2015
No comments:
Post a Comment