Δύσκολο δεν είναι τελικά να κυλήσουνε 365 μέρες στον ιμάντα των αποσκευών , να τις αρπάξει ταξιδιάρης χρόνος με βιασύνη , να περάσει γοργά την πόρτα εξόδου , παίρνοντας βαθιά ανάσα από γνώριμο ουρανό γενέθλιας σκέψης κι όλα πια να γίνουνε ανάμνηση και παρελθόν. Γιατί όλα κυλάνε , όλα αλλάζουν και μόνο αυτή η αίσθηση της ασύλληπτης ταχύτητας του χρόνου παραμένει εν τέλει σταθερή. Και μέσε σε αυτό τον ακατάπαυστο ρου επιβεβαιώνεται με απόλυτη ακρίβεια η φράση του γνωστού Ρωμαίου φιλόσοφου Σενέκα :
«Κάθε καινούρια αρχή προέρχεται από το τέλος κάποιας άλλης αρχής». Ας μην μας καταλαμβάνει λοιπόν, κατά τον Νίτσε, η μελαγχολία όλων των τελειωμένων πραγμάτων. Ας μάθουμε να μετατρέπουμε ένα τέρμα σε αφετηρία και να ανοίγουμε καινούριους δρόμους ταχύτητας ή αντοχής.
Κι ας καθίσουμε , λίγο πριν από αυτό τον τερματισμό, να αναστοχαστούμε τις στιγμές εκείνες αυτής της πορείας που έρχονται πιο έντονα στη μνήμη μας , όπως έρχονται και ξανάρχονται οι αλήθειες της ζωής μας και αυτά που είτε με το πάθος τους είτε με το λάθος τους, μας έδωσαν τα πιο ωραία μηνύματα ή τα πιο κατάλληλα μαθήματα. Γιατί, τίποτα δεν τελειώνει ποτέ, κατά τον Εμίλ Ζολά. Αρκεί λίγη ευτυχία για να ξαναρχίσουν όλα. Κι ίσως αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο μέσα στον ταραγμένο κόσμο μας, μέσα στο ελάχιστο του βίου μας, καθώς μια νέα χρονιά αρχίζει . Να βρει ο καθένας μας στον χάρτη της ζωής του τις συντεταγμένες εκείνες που προσδιορίζουν την ουσία της ευτυχίας του.
Και τι μπορεί να είναι αλήθεια η ιδανική ευτυχής κατάσταση για τον καθένα μας; Μπορεί η ευτυχία να είναι ένας στόχος ή είναι μια διαρκής αναζήτηση και ίσως στο τέλος και μια ουτοπία; Δύσκολο να ορίσει κανείς επακριβώς το πολυδιάστατο της έννοιας . Τείνω να υιοθετήσω μια άποψη του Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά πως : « Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που πράττεις βρίσκονται σε αρμονία».
Κι ας καθίσουμε , λίγο πριν από αυτό τον τερματισμό, να αναστοχαστούμε τις στιγμές εκείνες αυτής της πορείας που έρχονται πιο έντονα στη μνήμη μας , όπως έρχονται και ξανάρχονται οι αλήθειες της ζωής μας και αυτά που είτε με το πάθος τους είτε με το λάθος τους, μας έδωσαν τα πιο ωραία μηνύματα ή τα πιο κατάλληλα μαθήματα. Γιατί, τίποτα δεν τελειώνει ποτέ, κατά τον Εμίλ Ζολά. Αρκεί λίγη ευτυχία για να ξαναρχίσουν όλα. Κι ίσως αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο μέσα στον ταραγμένο κόσμο μας, μέσα στο ελάχιστο του βίου μας, καθώς μια νέα χρονιά αρχίζει . Να βρει ο καθένας μας στον χάρτη της ζωής του τις συντεταγμένες εκείνες που προσδιορίζουν την ουσία της ευτυχίας του.
Και τι μπορεί να είναι αλήθεια η ιδανική ευτυχής κατάσταση για τον καθένα μας; Μπορεί η ευτυχία να είναι ένας στόχος ή είναι μια διαρκής αναζήτηση και ίσως στο τέλος και μια ουτοπία; Δύσκολο να ορίσει κανείς επακριβώς το πολυδιάστατο της έννοιας . Τείνω να υιοθετήσω μια άποψη του Μαχάτμα Γκάντι, ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά πως : « Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, αυτά που λες και αυτά που πράττεις βρίσκονται σε αρμονία».
Η ευτυχία , λοιπόν, μπορεί να βρίσκεται σε μια τέτοια ιδανική συνύπαρξη, η οποία επαγωγικά κυοφορεί την συμπόρευση σκοπού και συναισθήματος, συναισθήματος και πράξης; Από γερό μυαλό, άραγε, όπως διατείνεται και ο Αισχύλος, γεννιέται η ευτυχία; Από ένα μυαλό, ίσως, που μπορεί να προσαρμοστεί επιτυχώς στις εκάστοτε συνθήκες που προκύπτουν , τόσο στην άνετη λεωφόρο όσο στις δύσκολες καμπές της πορείας του ανθρώπου;
Γιατί , ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως όλες οι μέρες του, όλα τα χρόνια του, ήταν περίπατοι μέσα σε ανθισμένους ροδώνες; Υπήρξαν και υπάρχουν όλα τα χρώματα στις καθημερινές μας στιγμές, στις καθημερινές συναντήσεις ή αψιμαχίες με το πεπρωμένο μας. Κάθε μέρα κάτι τελειώνει , κάτι αρχίζει, κάτι διαρκεί, κάτι διακόπτεται. Κι όλα έρχονται με μικρές ή μεγάλες δοσολογίες συναισθημάτων. Τίποτα δεν είναι σταθερό και τίποτα δεν μπορεί να επιζεί αιώνια. Αυτή η στιγμή, αυτή η χρονιά, αυτή η λύπη, αυτή η χαρά…
ΚΙ αφού όλα τελικά κυλάνε μέσα στο ακράτητο ποτάμι του χρόνου, παρασύροντας στο διάβα τους τα φύλλα των ημερών σαν μοιραίες πτώσεις από το δέντρο της ζωής μας, αφού όλα διαρκούν τόσο όσο προορίζονται να διαρκέσουν , ας προσπαθήσουμε, όσο μπορούμε, να κρατηθούμε από τη μοναδικότητα των στιγμών. Ας επιχειρήσουμε να αντλήσουμε από όλα όσα μας δίνονται, το μερίδιό μας στην ύπαρξη. Γιατί σήμερα ζούμε, σήμερα έχουμε τη δυνατότητα, παρά τους δρόμους που φαίνονται κλειστοί ή τους κινδύνους που φαίνονται θανάσιμοι.
«Μπορεί να υπάρξουν καλύτερες εποχές, αλλά αυτή εδώ είναι η δική μας», κατά τον Γάλλο φιλόσοφο υπαρξιστή Jean Paul Sartre. Kι εδώ υπάρχουμε, εδώ ζούμε, εδώ ελπίζουμε, εδώ συνεχίζουμε, εδώ ξαναρχίζουμε…Αρκεί, όπως είπαμε, λίγη ευτυχία…
Κι αν ακόμα ψάχνουμε ένα κλαδί από δέντρο στέρεο να πιαστούμε, καθώς η ζωή μας ρέει αδιάλειπτα προς τις εκβολές της , αν ακόμα αναρωτιόμαστε για το τι πραγματικά έχει αξία και μας δίνει την αστείρευτη χαρά, της ευτυχίας την πολύτιμη αίσθηση, ας έχουμε υπόψη και τη γνωστή ρήση του Ουγκώ , ο οποίος χαρακτηριστικά δήλωσε πως… «Η πιο μεγάλη ευτυχία στη ζωή είναι αυτή που μας δίνει η αντίληψη πως μας αγαπούν».
Καλή χρονιά, λοιπόν! Καλή αρχή, με πολλή κι ακόμα περισσότερη αγάπη για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα! Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου
Γιατί , ποιος μπορεί να ισχυριστεί πως όλες οι μέρες του, όλα τα χρόνια του, ήταν περίπατοι μέσα σε ανθισμένους ροδώνες; Υπήρξαν και υπάρχουν όλα τα χρώματα στις καθημερινές μας στιγμές, στις καθημερινές συναντήσεις ή αψιμαχίες με το πεπρωμένο μας. Κάθε μέρα κάτι τελειώνει , κάτι αρχίζει, κάτι διαρκεί, κάτι διακόπτεται. Κι όλα έρχονται με μικρές ή μεγάλες δοσολογίες συναισθημάτων. Τίποτα δεν είναι σταθερό και τίποτα δεν μπορεί να επιζεί αιώνια. Αυτή η στιγμή, αυτή η χρονιά, αυτή η λύπη, αυτή η χαρά…
ΚΙ αφού όλα τελικά κυλάνε μέσα στο ακράτητο ποτάμι του χρόνου, παρασύροντας στο διάβα τους τα φύλλα των ημερών σαν μοιραίες πτώσεις από το δέντρο της ζωής μας, αφού όλα διαρκούν τόσο όσο προορίζονται να διαρκέσουν , ας προσπαθήσουμε, όσο μπορούμε, να κρατηθούμε από τη μοναδικότητα των στιγμών. Ας επιχειρήσουμε να αντλήσουμε από όλα όσα μας δίνονται, το μερίδιό μας στην ύπαρξη. Γιατί σήμερα ζούμε, σήμερα έχουμε τη δυνατότητα, παρά τους δρόμους που φαίνονται κλειστοί ή τους κινδύνους που φαίνονται θανάσιμοι.
«Μπορεί να υπάρξουν καλύτερες εποχές, αλλά αυτή εδώ είναι η δική μας», κατά τον Γάλλο φιλόσοφο υπαρξιστή Jean Paul Sartre. Kι εδώ υπάρχουμε, εδώ ζούμε, εδώ ελπίζουμε, εδώ συνεχίζουμε, εδώ ξαναρχίζουμε…Αρκεί, όπως είπαμε, λίγη ευτυχία…
Κι αν ακόμα ψάχνουμε ένα κλαδί από δέντρο στέρεο να πιαστούμε, καθώς η ζωή μας ρέει αδιάλειπτα προς τις εκβολές της , αν ακόμα αναρωτιόμαστε για το τι πραγματικά έχει αξία και μας δίνει την αστείρευτη χαρά, της ευτυχίας την πολύτιμη αίσθηση, ας έχουμε υπόψη και τη γνωστή ρήση του Ουγκώ , ο οποίος χαρακτηριστικά δήλωσε πως… «Η πιο μεγάλη ευτυχία στη ζωή είναι αυτή που μας δίνει η αντίληψη πως μας αγαπούν».
Καλή χρονιά, λοιπόν! Καλή αρχή, με πολλή κι ακόμα περισσότερη αγάπη για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα! Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου
No comments:
Post a Comment