Σκόρπιες σκέψεις για τη φιλία και τις ανθρώπινες σχέσεις

 Της Μαρίας Πέττα

Τι είναι άραγε η φιλία;
Πόσο σημαντική είναι στις ανθρώπινες σχέσεις και γενικά στη ζωή μας;
Ποιο είναι το περιεχόμενο που της δίνουμε;  
Τι σημαίνει για τον καθένα μας η φιλία;

Αναμφίβολα, η φιλία καταλαμβάνει ένα σημαντικό μέρος στη ζωή μας, μια απαραίτητη ανάγκη στις ανθρώπινες σχέσεις, με ιδιαίτερη σημασία στη ζωή του καθενός μας.

Ο Αριστοτέλης πίστευε χαρακτηριστικά τα εξής: «Ο αληθινά ηθικός άνθρωπος χρειάζεται τη φιλία, γιατί αποτελεί απαραίτητο στοιχείο στη ζωή του. Η αληθινή φιλία είναι δυνατή μόνο ανάμεσα σε καλούς ανθρώπους. Ανάμεσα, δηλαδή, σε ανθρώπους που τους ενώνουν τα ίδια ιδανικά. Μόνο αυτή η φιλία έχει διάρκεια».

Όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει». Ο άνθρωπος δηλαδή από τη φύση του, τείνει να συναναστρέφεται άτομα που του μοιάζουν, που έχουν κοινά στοιχεία και ενδιαφέροντα. Τίποτα, πιο αληθινό από τα πιο πάνω.

Ακριβώς, επειδή, η φιλία είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό μέρος της καθημερινότητας μας, ο αληθινός φίλος είναι δύσκολο να βρεθεί. Όπως ακριβώς και ο κρυμμένος θησαυρός. Όταν όμως βρεθεί, χρειάζεται να διαφυλαχτεί ώστε δύσκολα να χαθεί.

Για να αναπτυχθεί μια φιλία, χρειάζεται απαραίτητα να υπάρχει κοινό έδαφος ως προς την έννοια και το περιεχόμενο της. Η φιλία δηλαδή, να σημαίνει το ίδιο πράγμα και για τους δυο. Για να διατηρηθεί δε, χρειάζεται απαραίτητα ο αλληλοσεβασμός η κατανόηση και η θετική αλληλεπίδραση. 

Για την αρχή μιας φιλίας, είναι σημαντικό να ξέρουμε τι ζητάμε και τι θέλουμε από τους άλλους. Τους φίλους μας, τους θέλουμε συμπαραστάτες μας στα εύκολα και στα δύσκολα.  Πού φαίνονται άραγε οι φίλοι; Στις δύσκολες περιστάσεις ή στη χαρά και στην επιτυχία μας; Θα ήταν υπέροχο, εάν οι φίλοι μας μπορούσαν, να είναι παρόντες και στα δύο. Να μοιράζονταν εξίσου τις χαρές και τις λύπες μας.

Τελικά, όμως, φαίνεται πως μόνο οι αληθινοί φίλοι μπορούν, να αντέξουν τη χαρά στην επιτυχία μας. Την ευτυχία μας στις ωραίες μας στιγμές και στα επιτεύγματά μας.

Ίσως, επειδή στα δύσκολα αισθάνονται ανώτεροι. Οι πραγματικοί φίλοι όμως, ξέρουν ν’ αγαπούν αληθινά, χωρίς μικρότητες, ανούσιες συγκρίσεις και ζήλιες. Τέτοιοι φίλοι φυσικά, είναι σπάνιοι αλλά και πολύτιμοι. Οι φίλοι αυτοί είναι πραγματική ευλογία. Οι αληθινοί φίλοι μπορούν να μοιράζονται την ψυχή και τα συναισθήματα τους, όπως τον πόνο, τη χαρά και την αγάπη!

Είναι ειλικρινείς, έστω και αν η ειλικρίνεια τους μπορεί να πληγώσει. Υποστηρίζει ο ένας τον άλλον και ξέρουν να συγχωρούν. Είναι μαζί στα δύσκολα. Η στεναχώρια, του ενός δεν παύει να είναι στεναχώρια και για τον άλλο. Οι πραγματικοί φίλοι αποδέχονται ο ένας τον άλλο, όπως είναι.

Αποδοχή δεν σημαίνει απαραίτητα και έγκριση αλλά κατανόηση. Λένε πως οι πραγματικές φιλίες δεν χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη. Πόσο όμως, ευσταθεί αυτό; Αφού οι άνθρωποι με τα χρόνια αλλάζουν, μεταμορφώνονται. Σε κάθε στάδιο της ζωής τους γνωρίζουν νέους ανθρώπους.

Υπάρχουν άνθρωποι που μόλις τους συναντήσεις, αγγίζουν την ψυχή σου, με έναν μαγικό και ιδιαίτερο τρόπο. Πριν καν το συνειδητοποιήσεις, τους νιώθεις δικούς σου, δίπλα σου, λες και τους ήξερες από χρόνια. Τους εμπιστεύεσαι χωρίς δεύτερη σκέψη.

Η διαίσθηση μας και οι κραδασμοί που δεχόμαστε, φαίνεται, να αποτελούν ουσιαστικό παράγοντα στο να εμπιστευθούμε κάποιον και να το δεχτούμε ως καλό μας φίλο. «Αληθινός φίλος είναι αυτός που παραβλέπει τις αποτυχίες σου και αντέχει τις επιτυχίες σου.» Doug Larson, 1926

Μαρία Πέττα
Συγγραφέας