Ο Σενέρ, ο σουλτάνος και τα όνειρα των ηγετών μας

Του Άριστου Μιχαηλίδη

Τι να λέμε τώρα! Όταν παρακολουθείς όσα συμβαίνουν στα κατεχόμενα σε βάρος του Σενέρ Λεβέντ και στη ψευδοβουλή σε βάρος της Ντογούς Ντεριά, κι έχεις τους ηγέτες σου να παρελαύνουν στα καφενεία να πείσουν τον κόσμο για τα οφέλη του συνεταιρισμού με την Τουρκία, καλύτερα να αποδημήσεις εις Κύριον, που έλεγε κι ο Γλαύκος Κληρίδης. Διότι, τα τελευταία χρόνια κρύβουν κάτω από το χαλί την κατοχή, κρύβουν τους έποικους, τον Αττίλα, το ποιος κάνει κουμάντο στη μισή σου πατρίδα κι έρχεται κάθε τόσο ένας δικτάτορας, εισβολέας Ερντογάν, να τραβάει το χαλί και να τα ξεσκεπάζει όλα. Και πάλι ξανά από την αρχή οι δικοί σου να τα ξανασκεπάσουν με μεταξωτές κορδέλες για να μην τα βλέπεις και να εξοργίζεσαι, μέχρι να σε πείσουν ότι το μέλλον σου είναι να πετύχεις έναν καλό συνεταιρισμό με τη μεγάλη Τουρκία. 

Να ανοίξουν οι δρόμοι για το εμπόριο, να κάνεις εκεί στη μεγάλη αγορά εξαγωγές προϊόντων που δεν έχεις· να γίνεις το Χονγκ Κονγκ της Τουρκίας, όπως λένε οι εμποροβιομήχανοί σου για να μην πουν προτεκτοράτο και σε τρομάξουν. Όνειρα κι εφιάλτες να γίνουν ένα, να τα βλέπεις και στον ξύπνιο σου ακόμα, αλλά να μην σε αφήνουν να τα ξεχωρίσεις με τα τόσα φτιασιδώματα περί της ΔΔΟ, της επανένωσης, της αρμονικής συμβίωσης, της «αδελφής Τουρκίας», των εποίκων της Ανατολίας που ενσωματώθηκαν κι έχουν γίνει κι αυτοί συμπατριώτες σου... Να προσπαθούν να σε κάνουν να νιώθεις κι ενοχές, που αρνείσαι να δεχτείς αυτά τα παραμύθια και παραμένεις κολλημένος να επιμένεις στην αλήθεια των πραγμάτων, χωρίς στολίδια και ψευτιές.

Και ξαφνικά, ένας νεο-σουλτάνος, σφαγέας και κατακτητής, την ώρα που τα στρατεύματα του εισβάλλουν ξανά σε ξένη χώρα και δολοφονούν Κούρδους, την ώρα που έχει να διαχειριστεί αντιδράσεις μεγάλων χωρών όπως οι ΗΠΑ και η Γαλλία, τόσο ανισόρροπος είναι, που έχει το μυαλό του σε μια τουρκοκυπριακή εφημερίδα, την Αφρίκα, και τον εκδότη της, Σενέρ Λεβέντ, που έγραψε ότι η εισβολή στο Αφρίν είναι η δεύτερη εισβολή της Τουρκίας σε εδάφη ξένης χώρας μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974. Και στέλνει φιρμάνι από τ’ ανάθεμα να ξεσηκωθούν οι έποικοί του και οι έμμισθοί του να επιτεθούν στην εφημερίδα. Κι αυτοί ξεσηκώνονται και επιτίθενται… Κι ας μη λέμε ότι επιτίθενται στη δημοκρατία και στην ελευθεροτυπία και ξεχνάμε πάλι ότι μιλάμε για ένα κατοχικό καθεστώς, ένα παράνομο μόρφωμα το οποίο λεηλατούν επί 43 χρόνια και δεν έχει καμιά δημοκρατική υπόσταση. Γι’ αυτό, εξάλλου, είναι άξιος θαυμασμού και υποκλινόμαστε μπροστά του, ο Σενέρ Λεβέντ, που τολμά να γράφει αυτά που γράφει σε τέτοιο καθεστώς, παίζοντας κυριολεκτικά τη ζωή του κορώνα γράμματα.

Λοιπόν, αυτοί που επιτίθενται στον Σενέρ Λεβέντ είναι οι ίδιοι που τα παραμύθια πολλών δικών μας φωστήρων, τους θέλουν για εταίρους μας στο μελλοντικό κράτος της Κύπρου. Οι ίδιοι που θα παίρνουν για πάντα οδηγίες απευθείας από την Άγκυρα και τους σουλτάνους, για να λιντσάρουν όποιον δεν θέλει να γίνει γιουσουφάκι, ή για να βάζουν βέτο στη Δημοκρατία μέχρι να τη διαλύσουν. Κι ας τα λένε οι παραμυθάδες μας αυτά «κινδυνολογίες», ακόμα και την ώρα που τα βλέπουν μπροστά στα μάτια τους. Οι ίδιοι, που γιουχάιζαν χτες και τον Μουσταφά Ακιντζί και του φώναζαν «defol» (εξαφανίσου), γιατί θεωρούν πια την Κύπρο δική τους χώρα. Να εξαφανιστεί ο Ακιντζί κι όχι αυτοί. 

Εδώ φτάσαμε. Κι ας υπερασπιζόταν κι αυτός την εισβολή της Τουρκίας στο Αφρίν. «Η Τουρκία είχε το δικαίωμα να πάρει μέτρα», έλεγε ο χαριτωμένος Ακιντζί την ώρα που οι άλλοι διέλυαν τα γραφεία μιας εφημερίδας. «Και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό να αποκαλείται εισβολή η “ειρηνευτική επιχείρηση” του 1974». «Defol», του φώναζαν οι έποικοι, ανάμεσά τους κι αυτοί που επί δικής του ηγεσίας πήραν «υπηκοότητες», κι αυτοί που συνεργάζονται με όλα τα κόμματα των Τουρκοκυπρίων και τους φέρνουν ψήφους και τελικά παρέδωσαν στα χέρια τους την πατρίδα μας. 


Αλλά εμείς το βιολί μας. Να θαυμάζουμε τους ηγέτες μας με τα παραμύθια τους, τα γιουνάιντεντ παραμύθια, που δεν τολμούν να αντικρίσουν σε ποια αθλιότητα μάς οδήγησαν κι ούτε τολμούν να παραδεχθούν ότι ακολούθησαν μια πολιτική αδιεξόδων, που αν δεν αλλάξει θα έρθει σύντομα η ώρα, που οι έποικοι θα φωνάζουν σε όλους τους Κύπριους, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους, «defol». Σιχτίρ.
Άριστος Μιχαηλίδης
Εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" 23.1.2018
Facebook