Παρουσίαση ποιητικών συλλογών
Μαρίας Ταπακτσόγλου-Μπούλη
Ταπακτσόγλου-Μπούλη Μαρία
Νοσταλγοί της Εδέμ
Ἡ κυρία Μαρία Ταπακτσόγλου-Μπούλη στήν πρώτη της ποιητική συλλογή ἐμφανίζεται ὥριμη, τόσο ὡς ἄνθρωπος ὅσο καί ὡς σκεπτόμενο ἄτομο. Ἡ ποίησή της εἶναι γνήσια λυρική, διότι εἶναι ἀνθρώπινη.Θεωρεῖ ὅτι σκοπός μιᾶς ἀληθινῆς διαδρομῆς εἶναι ὁ ἐσωτερικός κόσμος, ἡ καλλιέργεια τῆς αὐτοσυνειδησίας καί ἡ ἀνακάλυψη τοῦ πραγματικοῦ προσώπου τοῦ ἀνθρώπου. Σέ αὐτόν τόν χῶρο βασιλεύει ἡ ψυχή καί ἡ ἀναζήτηση τοῦ ὑψηλοτέρου καί ὡραιοτέρου, τό ὁποῖο ἀπολυτρώνει, μιά ἀναζήτηση πού ἐκφράζεται ἀπό τήν ποιήτρια μέ ἰδιαίτερη εὐαισθησία.
Ἡ προσωπική της περιπέτεια καί τά βιώματά της μεταβάλλονται σέ μετάβαση ἀπό τήν δουλεία στήν ἐλευθερία, ἀπό τήν ζοφερή ἄβυσσο στό φῶς, ἀπό τήν πτώση στήν ἄνοδο. Ἔτσι, τό ἄτομο βιώνει μιά νέα ζωή, σμίγει μέ τό ὑπερβατικό Ἐγώ καί ὑψώνεται σέ μιά ὀντολογική πληρότητα.
Θά ἤθελα, ἀκόμη, νά τονίσω ὅτι οἱ στίχοι της χαρακτηρίζονται ἀπό τήν ἐμβρίθεια τοῦ στοχασμοῦ καί τή θερμότητα τοῦ ἀνησυχοῦντος ἀνθρώπου.
Καί μαζί μέ τόν σωστό χειρισμό τῆς γλώσσας, πού εἶναι ἀπαλλαγμένη ἀπό ρητορισμούς καί φέρει τήν προσωπική της σφραγίδα, χωρίς δουλικές μιμήσεις, μᾶς προσφέρει στίχους καλοδουλεμένους, δομικά, ρυθμικά καί μετρικά, ἀφήνοντας τήν ψυχή νά ἐνορᾶται.
Αλεκος Δαφνομήλης
Προεδρος της εταιρείας Συγγραφεων Βορείου Ελλάδος
Ταπακτσόγλου-Μπούλη Μαρία
Ιχνηλάτες Ονείρων
Η Ποιητική συλλογή είναι αφιερωμένη στα παιδιά όλου του κόσμου!
Ποίημα από την ενότητα της συλλογής [ Ήριννα ] Στους δρόμους του κόσμου.
Έχω χαθεί στους δρόμους του κόσμου.
Ψάχνω να βρω τα κλεμμένα χαμόγελα
από τα χείλη των παιδιών.
Τα είδα στοιβαγμένα, ματωμένα,
σε μια παντέρημη γωνιά.
Δάκρυσα και τα δάκρυα καυτά
χάραξαν μονοπάτια στα πέτρινα μάγουλα μου.
Άνοιξα λευκά φτερά και πέταξα,
άγγισα τους φίλους μου τ’αστέρια,
τους ψιθύρισα τα πικρά παράπονα μου.
Μ’ έλουσαν μ’ασημένια βροχή,
μ’ έκλεισαν στο κλίβανο των καθαρμών
κι έτσι εξαγνισμένη, μ’ έστειλαν πίσω στη γη
με το καθαρό τους μήνυμα,
να ηχεί καμπάνα στ’ αυτιά μου.
Δώστε πίσω τα χαμόγελα στα παιδιά.
Δώστε πίσω τα όνειρα τους
και τους χαμένους ορίζοντες.
Αφήστε τα στην αθωότητα τους
να πλάσουν ένα καινούργιο κόσμο αγγελικό,
όπως αυτά μονάχα ξέρουν.
Ακολουθώντας τη γνώση την απόκρυφη,
που έχουν κρυμμένη,
βαθειά μες την καρδιά τους.
Ταπακτσόγλου-Μπούλη Μαρία
Ταπακτσόγλου-Μπούλη Μαρία
Γεννήθηκε, μεγάλωσε, σπούδασε, παντρεύτηκε, έγινε μητέρα και γιαγιά στη μαγική πόλη της Θεσσαλονίκης.
Περπάτησε στη ζωή της σε αχαρτογράφητες γειτονιές και χάθηκε. Ασχολήθηκε με το εμπόριο και τις επιχειρήσεις. Με πολλή αγάπη, τον ελεύθερο χρόνο της τον διέθεσε στον εθελοντισμό, γιατί πάντα πίστευε ότι η ψυχή ξεκουράζεται όταν το εγώ γίνεται εμείς. Για χρόνια ήταν υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων στο «Σπίτι της Ευρώπης» και ασχολήθηκε με οργάνωση διεθνών συνεδρίων και συναφών εκδηλώσεων. Κάποτε βρήκε την έξοδο του λαβύρινθου στον οποίο περιπλανήθηκε σ΄ όλη της τη ζωή.
Γύρισε στην πηγή της, την Ποίηση. Αυτή που αγάπησε από παιδί, όταν έγραφε τα πρώτα της ποιήματα όλα της τα χρόνια. Απλώς θεωρούσε τα ποιήματά της κομμάτια της ψυχής της και τα κρατούσε ερμητικά κλειστά στα συρτάρια της. Κάποτε θέλησε να εμφανίσει τα ποιήματά της.
Έτσι, αποφάσισε να συμμετάσχει στον παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό που οργάνωσε η Αμφικτυονία Ελληνισμού και πήρε το βραβείο «Ἀμφικτύων Φιλοκλῆς». Η συλλογή αυτή εκδόθηκε χάρη στην ενθάρρυνση και προτροπή αγαπημένων της φίλων, ποιητών και ζωγράφων.
Είναι μέλος της Αμφικτυονίας Ελληνισμού και της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
Βιβλία : Ταπακτσόγλου-Μπούλη Μαρία , Νοσταλγοί της Εδέμ
Περπάτησε στη ζωή της σε αχαρτογράφητες γειτονιές και χάθηκε. Ασχολήθηκε με το εμπόριο και τις επιχειρήσεις. Με πολλή αγάπη, τον ελεύθερο χρόνο της τον διέθεσε στον εθελοντισμό, γιατί πάντα πίστευε ότι η ψυχή ξεκουράζεται όταν το εγώ γίνεται εμείς. Για χρόνια ήταν υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων στο «Σπίτι της Ευρώπης» και ασχολήθηκε με οργάνωση διεθνών συνεδρίων και συναφών εκδηλώσεων. Κάποτε βρήκε την έξοδο του λαβύρινθου στον οποίο περιπλανήθηκε σ΄ όλη της τη ζωή.
Γύρισε στην πηγή της, την Ποίηση. Αυτή που αγάπησε από παιδί, όταν έγραφε τα πρώτα της ποιήματα όλα της τα χρόνια. Απλώς θεωρούσε τα ποιήματά της κομμάτια της ψυχής της και τα κρατούσε ερμητικά κλειστά στα συρτάρια της. Κάποτε θέλησε να εμφανίσει τα ποιήματά της.
Έτσι, αποφάσισε να συμμετάσχει στον παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό που οργάνωσε η Αμφικτυονία Ελληνισμού και πήρε το βραβείο «Ἀμφικτύων Φιλοκλῆς». Η συλλογή αυτή εκδόθηκε χάρη στην ενθάρρυνση και προτροπή αγαπημένων της φίλων, ποιητών και ζωγράφων.
Είναι μέλος της Αμφικτυονίας Ελληνισμού και της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
Βιβλία : Ταπακτσόγλου-Μπούλη Μαρία , Νοσταλγοί της Εδέμ
No comments:
Post a Comment