Επαίτης τάφου πατρίδος, Κώστα Χατζηκωστή

Το νέο βιβλίο του Κώστα Δ. Χατζηκωστή

Ο καταξιωμένος Κώστας Δ. Χατζηκωστής (facebook) από την κατεχόμενη Άσσια, ακούραστος υπηρέτης του γραπτού λόγου με πάθος για τον πολιτισμό, την κοινωνία και την πατρίδα γράφει ωραία και ασταμάτητα. Η δημιουργικότητα και η συγγραφική έφεση του είναι μεγάλες. Με μεράκι και αγάπη, πλάθει και εξιστορεί ιστορίες γεμάτες ηθικά διδάγματα.

Σεμνός, πολύπειρος και πολυτάλαντος, με αγάπη για τη ζωή και τον άνθρωπο γράφει δοκίμια και βιβλία με πρωτότυπους τίτλους και περιεχόμενο. Πράος, χαμηλών τόνων, ο Κώστας Δ. Χατζηκωστής έχει μια κρυστάλλινη σκέψη, όπως είναι και η ματιά του. Μιλά χωρίς περιστροφές για θέματα κοινού ενδιαφέροντος με λόγια γεμάτα νόημα. Η κριτική του σκέψη είναι πάντα καθαρή και τεκμηριωμένη. Άνθρωπος πεπαιδευμένος, πορεύεται στο δρόμο του καλού με ήθος και αξιοπρέπεια.

Η ανεξάντλητη δημιουργική του πνοή μας, μας χαρίζει το 10ο του βιβλίο, με δράση, που σε κρατάει σε αγωνία μέχρι και την τελευταία στιγμή. «Επαίτης τάφου πατρίδoς» είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος, του Κώστα Δ. Χατζηκωστή. Τίτλος που προδίδει αυτόματα το νόστο και την υπέρμετρη φιλοπατρία. Ένα μυθιστόρημα σαγηνευτικό μέσα στην απλότητά του. Μια σκληρή και συγκλονιστική ιστορία που διαδραματίζεται με τα γεγονότα της εισβολής και της κατοχής.

Εν πρώτοις, έχουμε να κάνουμε με έναν συγγραφέα που λατρεύει τον τόπο του και τον Ελληνισμό. Η φιλοπατρία, οι αρχές, οι αξίες, το χρέος, η ευθύνη, η ανθρωπιά το ήθος και οι παράμετροι του, είναι το βασικό μήνυμα του βιβλίου. Εξαιρετική γραφή, που καθηλώνει τον αναγνώστη με ενδιαφέρουσα ιστορία και πολύ καλογραμμένη. Μεστός λόγος, εύηχος, με τη ξεχωριστή δημοσιογραφική γραφίδα του Κώστα Χατζηκωστή. Το βιβλίο του μας θυμίζει την τραγικότητα του χτες μέχρι και σήμερα.

Ο λόγος του είναι μεστός, λιτός και απέριττος. Ακούγεται σαν διαμαρτυρία, με την ειλικρίνεια που διακατέχει όλα τα κεφάλαια του βιβλίου. Η τσαλακωμένη υπερηφάνεια, του δράματος του 1974 και η ανάγκη καταγραφής γεγονότων και εμπειριών ως ένα άλλο μνημόσυνο στα τραγικά βιώματα, της εποχής. Ο Κώστας Δ. Χατζηκωστής νιώθει την ανάγκη, να πει πολλά και τα λέει εξομολογητικά, σαν παραμύθι με τους ήρωες από τη μια και τους αφηνιασμένους λύκους από την άλλη.

Ήρωάς του ο καθημερινός άνθρωπος, που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα, ανυπεράσπιστος, αδύνατος και προδομένος, να βαδίζει σε κακοτράχαλους δρόμους ξυπόλυτος στ’ αγκάθια με ματωμένη καρδιά και καταπιεσμένη ψυχή. Καταγράφοντας την τραγωδία του 1974 με τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και τα εγκλήματα που έγιναν, ο συγγραφέας μοιάζει σαν να εξορύσσει το ιστορικό μετάλλευμα της μνήμης, από τη οποίαν αντλεί το θέμα του. Ο συγγραφέας θυμάται, αναλογίζεται, διαλέγεται με τι ς πικρές θύμησες και σκιαγραφεί τον πόνο και το αίμα με τον τόπο του με αναμφισβήτητη ευαισθησία.

Ο πόλεμος, οι καταστροφές, η δυστυχία, ο ανθρώπινος πόνος, ο θάνατος, η απουσία ανθρώπων, η έλλειψη θαλπωρής, τα ατέλειωτα τραύματα που επιζητούν επούλωση βρίσκουν τη θέση τους μέσα στην ιστορία του Χατζηκωστή. Η επιτυχία του Κώστα Χατζηκωστή αποτυπώνεται πάνω στον υπέροχο χειρισμό της γλώσσας και στην εκφραστική συμπεριφορά των λέξεών που χρησιμοποιεί με τόση άνεση, καθώς προσπαθεί, να απαλύνει το σκοτάδι της ανείπωτης τραγωδίας με το αναφυόμενο φως της λύτρωσης.

Η κρυμμένη απελπισία, το άγνωστο περιβάλλον, το απρόσμενο νέο σκηνικό, το πάντα αιωρούμενο πάθος, της φιλοπατρίας, μετουσιώνεται σιγά, σιγά μέσα από την πλοκή της ιστορίας σε συγκεκριμένες επιδιώξεις, που ενεργοποιούν όλες τις δυνάμεις μαζί με τις πέντε αισθήσεις για την επίτευξη του μοναδικού και αμετάθετου στόχου. Η επιστροφή στην Ιθάκη κι ας επέλθει το τέλος…

Μοίρα του αυθεντικού συγγραφέα είναι, με τη γλώσσα, να βρίσκει και να δείχνει την ψυχή του. Από μακρινούς και συχνά απόκρημνους δρόμους ξεκίνησε ο Κώστας Χατζηκωστής. Από τα ανήσυχα νιάτα του σταθερά και αταλάντευτα, άρχισε το συγγραφικό ταξίδι. Τα σημάδια αυτής της πορείας υπάρχουν στα βιβλία του, μέσα από το λόγο του, που δράχνει ηθικά νήματα. Η συγγραφή, του έδωσε «το ωραίο ταξίδι».
Καλοτάξιδο να είναι και το νέο του βιβλίο.
Φοίβος Νικολαΐδης

 

Η ιστορία του βιβλίου
Ήρωας του βιβλίου ο Δήμος Δράκος. Μετά τη στρατιωτική του θητεία και τις σπουδές του, επιστρέφει στην Κύπρο, όπου γνωρίζει τον έρωτα της ζωής του, την Ηλέκτρα. Οι σχέσεις τους ολοκληρώνονται, η Ηλέκτρα μένει έγκυος και προγραμματίζουν να παντρευτούν τον Αύγουστο του 1974. Η τουρκική εισβολή ανατρέπει τα σχέδιά τους και το γάμο. Ο Δήμος κατατάσσεται στην Εθνική Φρουρά και τραυματίζεται. Στην προσπάθεια του να διαφύγει από τον κλοιό των Τούρκων συλλαμβάνεται αιχμάλωτος έξω από την Άσσια.

Προτού συλληφθεί γίνεται μάρτυρας εκτελέσεων αμάχων. Μετά τη σύλληψή του ακούει και για άλλες εκτελέσεις αμάχων και στρατιωτών. Οδηγείται στις φυλακές Αδάνων, απ' όπου, όμως, δεν επιστρέφει με τις ανταλλαγές αιχμαλώτων. Στις φυλακές αντιμετωπίζει την έχθρα Τούρκων κρατουμένων, επιθέσεις που απειλούν τη ζωή του και βασανιστήρια από τους Τούρκους δεσμοφύλακές του. Μόνη του βοήθεια και συμπαράσταση, Κούρδοι συγκρατούμενοί του.

Στις φυλακές τον «εκτουρκίζουν» με το ζόρι και τον παντρεύουν με Τουρκάλα, για να τον επιτηρούν συνεχώς και εκτός φυλακής. Μετά παρέλευση πολλών ετών καταφέρνει να αποκτήσει την ελευθερία του. Καταφεύγει στο Κουρδιστάν, όπου βρίσκει φίλους του Κούρδους από τις φυλακές. Εκεί εκπαιδεύει Κούρδους μαχητές και μάχεται και ο ίδιος για την ελευθερία του Κουρδιστάν.

Όταν διαπιστώνει ότι ο αγώνας των Κούρδων κάπου έχει προδοθεί, αποφασίζει να γυρίσει στην Κύπρο, για να πεθάνει στον τόπο που γεννήθηκε. Τι απέγιναν οι δικοί του; Η μάνα του, η γυναίκα που αγαπούσε και το παιδί που κυοφορούσε; Οι φίλοι; Είχε τις πληροφορίες του, αλλά θέλει να εξακριβώσει ο ίδιος την αλήθεια τους. Φτάνει στην Κύπρο μετά από πολλές περιπέτειες και κρύβοντας την ταυτότητά του. Μαθαίνει ο ίδιος την επικρατούσα κατάσταση.

Ο Κώστας Δ. Χατζηκωστής (facebook) γεννήθηκε στην Άσσια Αμμοχώστου Κύπρου. Πατέρας του ο Δαυΐδ Χατζηκωστής (Λάϊφος) και η μητέρα του η Ιωάννα Δαθΐδ Κκίση. Φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο του χωριού του και μετά στο Γεωργικό Γυμνάσιο Μόρφου. Μετά τη στρατιωτική του θητεία εργάσθηκε ως δημοσιογράφος και δημόσιος υπάλληλος.

Παραιτήθηκε και φοίτησε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παίρνει το πτυχίο του και αρχίζει άσκηση ως δικηγόρος στη Θεσσαλονίκη και αργότερα μετεγγράφεται στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.

Παντρεύεται στην Αθήνα το 1977 τη Στάμω Λυκούδη. Από το γάμο τους απέκτησαν δύο παιδιά, την Ιωάννα και τον Δαυΐδ. Παράλληλα με το επάγγελμα του δικηγόρου, εργάζεται και ως δημοσιογράφος στην Ελευθεροτυπία Αθηνών. Σήμερα είναι συνταξιούχος δικηγόρος και δημοσιογράφος. Η σύζυγος του απεβίωσε το 2010.

Δεκατέσσερα διηγήματα, δοσμένα με κομμάτι ψυχής, το ιδιαίτερο ύφος, την άριστη γνώση και χρήση της γλώσσας, ένα παιχνίδι με τις λέξεις του συγγραφέα. Περιγράφουν ψυχές άλλων, με τα αμαρτήματά τους, το ύψος και την άβυσσό τους, άλλοτε με σοβαρότητα και άλλοτε με χιούμορ και σκωπτική διάθεση.

Τα βιβλία του Κώστα Δ. Χατζηκωστή