Νέα ποιητική συλλογή της Θάλειας Χριστοδούλου
«Δροσοσταλίδες» από τη Θάλεια Χριστοδούλου
Τη δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Δροσοσταλίδες» κυκλοφόρησε η Θάλεια Χριστοδούλου πριν από δύο μήνες. Στη συλλογή αυτή η Θάλεια Χριστοδούλου περιλαμβάνει ποιήματα τα οποία μιλούν για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την πραγματική φιλία και αγάπη, αλλά και για τον ζωντανό Θεό, ο οποίος, όπως η ίδια αναφέρει, είναι ο λόγος για τον οποίο ζει και αναπνέει.
Η Θάλεια Χριστοδούλου γεννήθηκε στο χωριό Κλήρου της επαρχίας Λευκωσίας. Σήμερα ζει με την οικογένεια της στη Λεμεσό. Από μικρό κοριτσάκι έβλεπε τον πατέρα της να γράφει υπέροχα ποιήματα και τον θαύμαζε. Στα 17 της χρόνια έγραψε το πρώτο της ποίημα και έκτοτε, δεν σταμάτησε να γράφει. Με τη βοήθεια και την παρότρυνση πάντα του πατέρα της, εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή το 2014 με τον τίτλο «Κομμάτια Ουρανού».
Πριν ένα μήνα εκδόθηκε και η δεύτερη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο «Δροσοσταλίδες». Πιο κάτω δύο από τα ποιήματα στη δεύτερη της συλλογή.
Αληθινή ιστορία
Σε κάποιες χώρες πιο παλιά κι αυτό είναι αλήθεια,
σαν οι γονείς γερνούσανε δεν είχανε βοήθεια.
Τους παίρνανε σ’ έναν γκρεμό και κάτω τους πετούσαν,
σαν βάρος τους εβλέπανε όταν αυτοί γερνούσαν.
Ένας πατέρας μια φορά αδύναμος και γέρος,
ζούσε με τα βλαστάρια του στο μέσα μέρος!
Κι αφού πλέον δεν πρόσφερε και είχε πια λυγίσει,
ο γιός του αποφάσισε πως δεν πρέπει να ζήσει!
Με το εγγόνι το μικρό στον γάιδαρο καθίσαν,
μ’ ένα καλάθι να κρατά ο γέρος, προχωρήσαν!
Μες στο καλάθι ο παππούς σε λίγο θα καθήσει,
Μες στο καλάθι ο παππούς σε λίγο θα καθήσει,
να πέσει από τα ψηλά άγιος θα τον αφήσει!
Πατέρα, είπ’ ο εγγονός, σαν φτάσουμε στο μέρος,
το καλαθάκι φύλαξε για σε που θα ‘σαι γέρος!
Που να βρω χρόνο να γυρνώ καλάθι για να ψάξω;
Να το ‘χω θέλω έτοιμο ευθύς να σε πετάξω!
Και ο πατέρας πάγωσε, σταμάτησ’ η καρδιά του,
απλά το αντιλήφθηκε πως έρχετ’ η σειρά του!
Σε ένα δευτερόλεπτο αλλιώς όλα τα είδε,
αγκάλιασε τον γέρο του και σπίτι του τον πήγε!
Όπως φερθείς θα σου φερθούν, θα πάρεις ό, τι δώσεις,
Αν φέρεσαι μ’ απανθρωπιά, κι εσύ δεν θα γλυτώσεις!
Αχ έρωτα
Είναι γλυκό να σ’ αγαπούν, μα και να σου το λένε,
για σένανε να καίγονται, να λιώνουν, να τρελαίνονται, για
πάρτη σου να κλαίνε!
Η αγάπη σου χαμογελά και σου γλυκομιλάει,
παράξενα αισθάνεσαι στο πάθος της πια χάνεσαι καθώς σε
ακουμπάει!
Ο έρωτας γλυκοκοιτά, η έλξη ψιθυρίζει,
αρχίζουν τα μηνύματα τα ερωτικά ποιήματα κι ο πόθος σε
αγγίζει!
Σαν πούπουλο στον άνεμο σε παίρνει και σε φέρνει,
αχ έρωτας παράφορος καθόλου
Αδιάφορος στα πόδια τους σε σέρνει!
Πρόκειται για 130 περίπου ποιήματα μέσα από τα οποία η ποιήτρια αποτυπώνει τη δική της αντίληψη για το νόημα και την αξία της ζωής, του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, αλλά και του κοινωνικού συνόλου.
Μέσα από τους στίχους της κυριαρχεί το μήνυμα της ελπίδας και του αγώνα για την ίδια τη ζωή και τη δημιουργία. Είναι χαρακτηριστικοί οι στίχοι της:
«Ελπίζω και χαμογελώ,
ελπίζω κι αναπνέω,
ελπίζω δεν τα παρατώ,
ελπίζω κι όταν κλαίω».
Η έκδοση διατίθεται μέσω διαδικτύου στη διεύθυνση: www.kommatia-ouranou.com
Κύπρος μου πολυπόθητη
και πολυαγαπημένη,
όμορφη σαν νεράιδα
μα τόσο πονεμένη.
Σε πόνεσαν, σε τσάκισαν
και σβήσαν τη χαρά σου,
κάποιοι που ζήλεψαν πολύ
την τόση ομορφιά σου.
Ποθήσανε τα κάλλη σου
και σ' έχουνε φθονήσει,
θελήσανε τα πλούτη σου
το γέλιο σου έχουν σβήσει.
Μα εμείς που σ' αγαπήσαμε
μαζί σου αγρυπνούμε,
ανορθωμένη θέλουμε
και πάλι να σε δούμε!
Για σε θα προσευχόμαστε
κάθε κακό να σβήσει,
να δούμε το χαμόγελο
στα χείλη σου ν' ανθήσει!
Η σωτηρία της ψυχής
Η αλήθεια αυτή δεν κρύβεται
σε όλους θα την λέμε,
αν την αλήθεια κρύψουμε
μετά πολύ θα φταίμε!
Η σωτηρία της ψυχής
είναι σπουδαίο πράγμα,
δώσ' την καρδιά σου στον Χριστό
κι Αυτός θα κάνει θαύμα!
Δώσ' Του το πράσινο το φως
μέσα σου για να ζήσει,
θα σε αλλάξει ριζικά
θα σε αναγεννήσει!
Μελοποιημένη ποίηση
Προσευχή (Στίχοι Θάλεια Χριστοδούλου, Τραγούδι Πόπη Ξενιδάκη)Οι ενδιαφερόμενοι για τις ποιητικές συλλογές, μπορούν, να επικοινωνήσουν στο email:
Thalia777ch@gmail.com
No comments:
Post a Comment