Στις 26 Μαρτίου συμπληρώνονται 101 χρόνια από την γέννηση της Μεγάλης Ελληνίστριας και Ακαδημαϊκού Ζαγκλίν Ντε Ρομιγί (Γεννήθηκε στις 26/03/1913 στην πόλη Σαρτρ στη Βόρεια Γαλλία) γνωστή για την υπέρμετρη της αγάπη για την Ελλάδα και ιδιαίτερα τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό.
Σε μια εποχή λοιπόν που ο Ελληνισμός βάλλετε από παντού, σε μια εποχή που επικρατεί η αλαλία και μια ανεπανόρθωτη σήψη στους θεσμούς και γενικότερα στην κοινωνία, κρίνετε επιτακτική η ανάγκη να θυμόμαστε ανθρώπους, όπως η Ζαγκλίν Ντε Ρομιγί που με την προσωπικότητα της και το πλούσιο συγγραφικό της έργο το οποίο έχει αφήσει έχει καταστήσει την Ελλάδα (αναφορά από το βιβλίο της Γιατί η Ελλάδα? Εκδόσεις Το Άστυ)
<Πηγή και τροφό του πολιτισμού μας και η παρουσία της συνεχίζεται ως τις μέρες μας έστω και αν την παραβλέπουμε>.
Άφησε κληρονομιά σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα στους Έλληνες (ως αυτογνωσία) ένα σημαντικό έργο για την Αθήνα του 5ου αιώνα που όπως συνήθιζε να λέει «από εκεί άρχισαν όλα», δηλαδή η Ιστορία, η Φιλοσοφία, η Τραγωδία, η Κωμωδία. Θαύμαζε την εποχή εκείνη και δεν έχανε ευκαιρία να κάνει συνέχεια αναφορές στις ομιλίες της (υπήρξε η πρώτη καθηγήτρια του College de France) καθώς και στα συγγράμματα της.
Ιδιαίτερες αναφορές έκανε στον Θουκυδίδη που όπως συχνά συνήθιζε να λέει ήταν «ένας από του άντρες της ζωής της. Έχει αναλώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σ την έρευνα για τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό. Έχει μεταφράσει στην Γαλλική γλώσσα έργα Ελλήνων συγγραφέων.
Την Ζαγκλίν Ντε Ρομιγί την έχει τιμήσει πρόσφατα η Ακαδημία Αθηνών ανακηρύσσοντας την μέλος της Ακαδημίας, ενώ η Πολιτεία της έδωσε Ελληνική υπηκοότητα το 1995 τιμής ένεκεν για την έρευνα της και την προσφορά της σε ότι είχε σχέση με τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό.
Η μεγαλύτερη της όμως διάκριση ήταν η εκλογή της στις 24/11/1988 ως μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και ταυτόχρονα ήταν η δεύτερη γυναίκα μεταξύ των Γάλλων <Αθανάτων>.
Πολλές αναφορές της στους Αρχαίους και σπουδαίους Έλληνες όπως ο Όμηρος, Αισχύλος και ο Ευριπίδης. Έχει διδάξει στα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου όπως Η Οξφόρδη, το Γέιλ το Δουβλίνο.
Εκείνο το οποίο είναι φανερό κατά την γνώμη μου είναι ότι με τον θάνατο της οι πνευματικοί άνθρωποι αυτού του επιπέδου σε παγκόσμια κλίμακα λιγοστεύουν επικίνδυνα. Εξάλλου το βλέπουμε σχεδόν σε καθημερινή βάση ότι τελικά την Ελλάδα και ιδιαίτερα τον Ελληνικό Πολιτισμό τον αγαπούν περισσότερο οι ξένοι παρά οι Έλληνες.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της υπέφερε πάρα πολύ. Είχε σοβαρά προβλήματα υγείας (είχε τυφλωθεί) αλλά η αγάπη της και το ενδιαφέρον της για την Ελλάδα ήταν ακμαίο και παντοτινό. Πέθανε σε ηλικία 97 χρονών, στις 18/12/2010.
.jpg)
Κλείνοντας την σύντομη αναφορά στην σπουδαία αυτή γυναίκα, πιστεύω ότι με το έργο της ανέδειξε τη σημασία, το εύρος και το βάθος της Ελληνικής γλώσσας, ως γλώσσας Οικουμενικής και ως κώδικα επικοινωνίας που νοηματοδοτεί τον κόσμο. Η φράση της «Όποιος σκέφτεται αν και δεν το γνωρίζει σκέφτεται Ελληνικά» δίνει ανάγλυφη την οικουμενικότητα της Ελληνικής γλώσσας.
Σε μια εποχή λοιπόν που ο Ελληνισμός βάλλετε από παντού, σε μια εποχή που επικρατεί η αλαλία και μια ανεπανόρθωτη σήψη στους θεσμούς και γενικότερα στην κοινωνία, κρίνετε επιτακτική η ανάγκη να θυμόμαστε ανθρώπους, όπως η Ζαγκλίν Ντε Ρομιγί που με την προσωπικότητα της και το πλούσιο συγγραφικό της έργο το οποίο έχει αφήσει έχει καταστήσει την Ελλάδα (αναφορά από το βιβλίο της Γιατί η Ελλάδα? Εκδόσεις Το Άστυ)
<Πηγή και τροφό του πολιτισμού μας και η παρουσία της συνεχίζεται ως τις μέρες μας έστω και αν την παραβλέπουμε>.
Άφησε κληρονομιά σε ολόκληρο τον κόσμο, ιδιαίτερα στους Έλληνες (ως αυτογνωσία) ένα σημαντικό έργο για την Αθήνα του 5ου αιώνα που όπως συνήθιζε να λέει «από εκεί άρχισαν όλα», δηλαδή η Ιστορία, η Φιλοσοφία, η Τραγωδία, η Κωμωδία. Θαύμαζε την εποχή εκείνη και δεν έχανε ευκαιρία να κάνει συνέχεια αναφορές στις ομιλίες της (υπήρξε η πρώτη καθηγήτρια του College de France) καθώς και στα συγγράμματα της.
Ιδιαίτερες αναφορές έκανε στον Θουκυδίδη που όπως συχνά συνήθιζε να λέει ήταν «ένας από του άντρες της ζωής της. Έχει αναλώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της σ την έρευνα για τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό. Έχει μεταφράσει στην Γαλλική γλώσσα έργα Ελλήνων συγγραφέων.
Την Ζαγκλίν Ντε Ρομιγί την έχει τιμήσει πρόσφατα η Ακαδημία Αθηνών ανακηρύσσοντας την μέλος της Ακαδημίας, ενώ η Πολιτεία της έδωσε Ελληνική υπηκοότητα το 1995 τιμής ένεκεν για την έρευνα της και την προσφορά της σε ότι είχε σχέση με τον Αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό.
Η μεγαλύτερη της όμως διάκριση ήταν η εκλογή της στις 24/11/1988 ως μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και ταυτόχρονα ήταν η δεύτερη γυναίκα μεταξύ των Γάλλων <Αθανάτων>.
Πολλές αναφορές της στους Αρχαίους και σπουδαίους Έλληνες όπως ο Όμηρος, Αισχύλος και ο Ευριπίδης. Έχει διδάξει στα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου όπως Η Οξφόρδη, το Γέιλ το Δουβλίνο.
Εκείνο το οποίο είναι φανερό κατά την γνώμη μου είναι ότι με τον θάνατο της οι πνευματικοί άνθρωποι αυτού του επιπέδου σε παγκόσμια κλίμακα λιγοστεύουν επικίνδυνα. Εξάλλου το βλέπουμε σχεδόν σε καθημερινή βάση ότι τελικά την Ελλάδα και ιδιαίτερα τον Ελληνικό Πολιτισμό τον αγαπούν περισσότερο οι ξένοι παρά οι Έλληνες.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της υπέφερε πάρα πολύ. Είχε σοβαρά προβλήματα υγείας (είχε τυφλωθεί) αλλά η αγάπη της και το ενδιαφέρον της για την Ελλάδα ήταν ακμαίο και παντοτινό. Πέθανε σε ηλικία 97 χρονών, στις 18/12/2010.
Κλείνοντας την σύντομη αναφορά στην σπουδαία αυτή γυναίκα, πιστεύω ότι με το έργο της ανέδειξε τη σημασία, το εύρος και το βάθος της Ελληνικής γλώσσας, ως γλώσσας Οικουμενικής και ως κώδικα επικοινωνίας που νοηματοδοτεί τον κόσμο. Η φράση της «Όποιος σκέφτεται αν και δεν το γνωρίζει σκέφτεται Ελληνικά» δίνει ανάγλυφη την οικουμενικότητα της Ελληνικής γλώσσας.
Πάμπος Κρασιάς
No comments:
Post a Comment