Nάσος Πατέτσος

Μια ιστορία… ένα θρύλος

Αυτό το αφιέρωμα που παραπέμπει σε αναμνήσεις, εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη για τον άνθρωπο, που παρ' όλες τις δόξες και τιμές που γνώρισε, παρέμεινε ο ευατός του. Απλός, καταδεκτικός, πάντα γελαστός, ευγενικός, με λεπτό χιούμορ και εκλεπτυσμένους τρόπους.

Ένας πολύ μεγάλος τραγουδιστής, ένας μοναδικός καλλιτέχνης ξαναήρθε από τα παλιά, για να μας υπενθυμίζει ότι τα μεγάλα ταλέντα είναι διαχρονικά. Αν ο Νάσος Πατέτσος ακόμη και σήμερα μπορεί να συγκινεί, σίγουρα, αυτό δεν είναι τυχαίο. Δεν είναι μόνο η καλλιτεχνική του αξία και ιστορία, που τον κάνει να ξεχωρίζει, αλλά και η δυνατή, ολοκληρωμένη προσωπικότητά του.

Ο Νάσος δεν είχε μόνο μια ξεχωριστή φωνή. Είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για να κατακτήσει την κορυφή και να γίνει ίνδαλμα, ένα αληθινό αστέρι.

Τα όμορφα και μελωδικά του τραγούδια σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή και άφησαν έντονα την παρουσία τους. Όπως, πολλοί άλλοι καταξιωμένοι καλλιτέχνες έβαλε τη δική του ανεξίτηλη σφραγίδα στο ελληνικό τραγούδι.

O Nάσος Πατέτσος γεννήθηκε στο χωριό Τσιμάνδρια της Λήμνου. Το 1941, μικρός μαθητής του δημοτικού, έφυγε και ήρθε στην Αθήνα, ταξιδεύοντας είκοσι ολόκληρες μέρες, με κίνδυνο να βομβαρδιστούν κατά το ταξίδι τους. Τον ίδιο χρόνο, μέσα Δεκεμβρίου, κατοχή, επέστρεψε στο νησί μ' ένα καϊκι, γιατί αλλιώς ίσως και να μην ζούσε σήμερα.

Μετά την απελευθέρωση, το Μάιο του 1945, πήγε πάλι στην Αθήνα όπου και κατατάχθηκε ως εθελοντής στο Ναυτικό, υπηρετώντας 6,5 χρόνια, γιατί πήγαινε για μόνιμος.

Στο διάστημα της θητείας του, τον ανακάλυψε ο μαέστρος Ζοζέφ Κορίνθιος. Ο ίδιος τον πήγε στην Κολούμπια, για να τον ακούσουν. Πέτυχε και γύρισε τον πρώτο του δίσκο το 1951, 'Adios Marikita Linda' και το 'Ερωτικό παράπονο'.

Τον Ιανουάριο του 1952, προτού απολυθεί και ντυμένος ναυτικά, πήγε στο Στούντιο και τραγούδησε το «Τραγούδι του ναύτη». Τον ίδιο χρόνο, 21 Μαΐου συγκεκριμένα, τον παρουσίασε ο Γιώργος Οικονομίδης μαζί με τον Κώστα Πρετεντέρη στο Άλσος.

Η επιτυχία του ήταν άνευ προηγουμένου και ακολούθησε η μία την άλλη, σε ξέφρενο ρυθμό. Τον χειμώνα του '53 κάνει ντεμπούτο και στο θέατρο.

Συνεργάστηκε με τα πιο λαμπερά ονόματα του καλλιτεχνικού κόσμου, Έλληνες και ξένους. Ανάμεσά τους, Μουζάκης, Πλέσσας, Κορίνθιος, Σουγιούλ, Γκετερύ, Τίνο, Ρόσσι, Σεβαλιέ, Πιαφ, Λουϊ Μαριάνο, Κατερίνα Βαλέντε, Κρόσμπυ, Σινάτρα, Ταγιόλι, Χούλιο Ιγγλέσιας, Μπελίντα, Παμέλα, Λάουρα, Γιοβάννα, Μελάγια, Τρίο Κιτάρα, Κουρούκλη, Δανάη, Βέμπο, Αττίκ, Μένδρη, Χαιρόπουλος κ.ά.

 

Παρουσιάστηκε σε εκατοντάδες επιθεωρήσεις, ψυχαγωγούσε κόσμο σε νοσοκομεία, σανατόρια, εργοστάσια, Εργατική Εστία, κοινωνικούς ομίλους, ποδοσφαιρικούς συλλόγους, γήπεδα. Έκανε τουρνέ σε όλο το κόσμο με τεράστια επιτυχία.

Το μεγαλύτερο του σουξέ ήταν το «Άσπρο μου περιστέρι πέτα» (Vola paloma) που όλοι μας κάπου, κάποτε το ακούσαμε.

Τις παλιές κι αγαπημένες του επιτυχίες, τις τραγουδούσε με το δικό του άνετο στυλ. Η ανεπανάληπτη, βελούδινη φωνή του, δεν γνώρισε περιορισμούς και δυσκολίες. Με σεβασμό στον κόσμο που τον λάτρεψε, ο Νάσος πρόσεχε την ποιότητα σ’ αυτό που έκανε.

Έζησε 28 ευτυχισμένα χρόνια πλάι στη γυναίκα του Ρένα και το σπίτι τους ήταν πάντα ανοιχτό για φίλους και γνωστούς. Δεν φεύγει ποτέ ταξίδι, αν δεν φροντίσει πρώτα τα περιστέρια που κατακλύζουν τη βεράντα του.

Ευτυχία, λέει ο Νάσος, είναι: «Να χαίρεσαι τα πιο απλά πράγματα, να κοιτάζεις τον ήλιο, τα λουλούδια, τα χρώματα της φύσης, το φεγγάρι, τ' αστέρια...». Και συνεχίζει: «Οι ανώτεροι άνθρωποι θέλουν να δίνουν χαρά στους άλλους». Αλήθειες βγαλμένες μέσα από την ψυχή του, τις πλούσιες εμπειρίες του, την παιδεία και την καλλιέργειά του ως ατόμου.

Η παλιά γλυκιά εποχή... Τότε που το συναίσθημα υπερίσχυε της λογικής, τότε που είχαμε χρόνο να προσέξουμε τον συνάνθρωπό μας, τον φίλο μας, τον διπλανό μας, τότε που η καλημέρα έβγαινε κατ' ευθείαν από την καρδιά μας, τότε που τα όνειρά μας, για το μέλλον, ήταν άμεσα συνδεδεμένα με την ελπίδα... Ήταν τότε, που ο Νάσος μεσουρανούσε.

Για τον Νάσο Πατέτσο, η φιλία, είναι το απόλυτο ιδανικό. Έχει φίλους στο εξωτερικό, που τον λατρεύουν και τον φιλοξενούν πολλές εβδομάδες τον χρόνο.

Τους φιλοξενεί και εκείνος ,με την σειρά του, όταν έρχονται στην Αθήνα. Μιλά με ανείπωτη αγάπη, γι' αυτήν την εξαιρετική οικογένεια και για το πεντάχρονο κοριτσάκι τους που θέλει να γίνει, όταν μεγαλώσει, τραγουδίστρια! Έτσι ο Νάσος το μαθαίνει να τραγουδά και να χορεύει!

Είχε επισκεφθεί την Κύπρο το 1967-68 και έφυγε με ωραίες αναμνήσεις. Το ΡΙΚ έχει κάνει ωραία αφιερώματα στο Νάσο και το επόμενο θα είναι στις 8 Αυγούστου, 2010.

Ο Νάσος, είναι ένας άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια και αγάπη για τη ζωή. Να, πως εκφράζει τις απόψεις του για το ελαφρό τραγούδι: «Για μένα το ελαφρό τραγούδι είναι ποίηση. Περνά τρυφερά και διάφανα μηνύματα, όμορφες εικόνες, ερωτικούς παλμούς, αναμνήσεις, την αγάπη. Αγγίζει τις λεπτές και ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής. Γι' αυτό και σε όποια εποχή κι αν ανήκει είναι αθάνατο. Ζει και θα ζει, μαζί με τα αισθήματα, την ευαισθησία, την ανθρωπιά και την αγνή καθημερινότητα. Και είναι πολύ άξιοι οι σημερινοί δημιουργοί που συνεχίζουν την παράδοση και την ιστορία του χωρίς φανφάρες και λαϊκισμούς». 

Και συνεχίζει: «Και βέβαια δεν μετανιώνω που ερμήνευσα ελαφρό τραγούδι, γιατί, πιστεύω ότι είναι το μόνο που συνδυάζει την ποιότητα και την ψυχαγωγία».

Στη ζωή του Νάσου τα χρήματα δεν υπήρξαν ποτέ το διακίδευμα, ούτε ήταν αυτοσκοπός. Αισιόδοξος και αυθόρμητος χαρακτήρας όπως είναι, δεν πτοείται από καμιά δυσκολία. Έχει συμφιλιωθεί από καιρό με την ηλικία του. Ανήκει στο ζώδιο του λέοντος και λέει: «Είμαι Λέων και δεν το βάζω κάτω!».

 

Γεμάτος κοινωνικές ευαισθησίες και φιλοπατρία, δεν σταμάτησε ποτέ, παράλληλα με τις επαγγελματικές τους ενασχολήσεις, να ενδιαφέρεται και να συμμετέχει ενεργά στη δημόσια ζωή του τόπου. Είναι αυτό εξ' άλλου και άλλα πολλά, που τον κάνουν να ξεχωρίζει και να λάμπει ακόμη.

Το μικρό αυτό αφιέρωμα δείγμα εξαιρετικής τιμής και αγάπης για έναν άνθρωπο, που τίμησε και τιμά την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την ουσιαστική συμβολή της θαυμάστριας του, Μαίρης Παπαδημητρίου, την οποία και ευχαριστώ θερμά.

Φοίβος Νικολαΐδης

Ακούστε μερικές από τις επιτυχίες του: Μαρία   Το τραγούδι του ναύτη   

Αμόρε μου μπέλλα σενιόρα   Άι Μορένα     Νάσος Πατέτσος-Επιλογή