Thursday, April 6, 2023

Δωρεάν λάβετε δωρεάν δώτε!

Του Δρ Ανδρέα Σοφόκλη 

Όταν χρειαζόμαστε πνευματική, ψυχική, στήριξη συχνά προσφεύγουμε στους ψυχολόγους, στους κοινωνιολόγους, στα μέντιουμ και σε διάφορες άλλες παρεμφερείς και αβέβαιων αποτελεσμάτων λύσεις. Όταν σε όλα αυτά δε βρούμε αυτό που χρειαζόμαστε για την ανάπαυση του πνεύματος και της ψυχής μας, η μόνη καίρια και κύρια προστασία μας μένει το καταφύγιο των Ορθόδοξων Πνευματικών Ιερέων και εξομολόγων.

Κάτω από το πετραχήλι χιλιάδες άνθρωποι βρήκαν και βρίσκουν ανάπαυση, καταφύγιο, στήριξη, αρωγή. Αν συγκρίνουμε τα Μαντεία στην Αρχαιότητα, διαπιστώνουμε ότι έδιναν απλά απαντήσεις σε ερωτήματα, με ποικίλες ερμηνείες. Δε συνδέονταν οι απαντήσεις με την ηθική, με την πνευματική ηρεμία, με τη σωτηρία της ψυχής, με την έννοια και με τη σημασιολογία της Πίστεως και της Πατρίδας, είχαν κυρίως προσωπικό χαρακτήρα. Αντιθέτως η αγάπη για την Ορθοδοξία συνταυτίζεται με την αγάπη για την Πατρίδα. Η Πίστη αφορά το σύνολο της ζωής του ανθρώπου και συνδέεται άρρηκτα με την ελευθερία του.

Οι Ήρωες, οι Άγιοι, δεν προσκυνούσαν κανέναν άλλο εκτός από τον Θεό, από την Παναγία. Πίστη δεν σημαίνει υποχώρηση από τις αρχές, στις αντιλήψεις, στις απόψεις άλλων, δήθεν για λόγους καλών φιλικών σχέσεων, για λόγους συνεργασίας, αυτό εάν, όπου, όποτε συμβαίνει σημαίνει άτακτη υποχώρηση, σημαίνει ήττα, αλλά πιθανόν και προδοσία. Προδοσία είναι ο δεύτερος και τελειωτικός θάνατος και φυσικά χειρότερος από τον πρώτο τον βιολογικό.

Βασική αρχή Πίστεως είναι η γνώση και των αρχαίων ημών συγγραφέων, όπως η περίπτωση της Αντιγόνης στη γνωστή Τραγωδία του Σοφοκλή (442 π.Χ.). Ο Πολυνείκης και ο Ετεοκλής συγκρούστηκαν, το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Τα δύο αδέλφια αλληλοσκοτώθηκαν. Ο Κρέων, δηλωτικό όνομα του ρήματος: Κρατώ, που σημαίνει: Εγώ εξουσιάζω διά της δικής μου προσωπικής βουλήσεως, δήλωσε την απόφασή του, ως δικό του νόμο, κανείς να μη θάψει τον Πολυνείκη, ώστε άταφος να αφανιστεί και το τελευταίο σημάδι της ύπαρξής του, αφού τον έκρινε ως προδότη.

Η Αντιγόνη ανακοίνωσε στην Ισμήνη την Ιερή της απόφαση, να θάψει το νεκρό σώμα του αδελφού τους. Η Ισμήνη, δηλωτικός χαρακτήρας των υποταγμένων και των ακολούθων, συμβούλεψε την Αντιγόνη, με τη δική της λογική, να μείνουν πιστές στην εντολή του κραταιού Κρέοντα, χωρίς βεβαίως να την ενδιαφέρει η ηθική διάσταση, την οποία εκπροσωπεί η αδελφή της η Αντιγόνη.

Η Αντιγόνη λειτουργεί ως η εκπρόσωπος της Πίστεως, εντός των πλαισίων των πνευματικών αρχών, αψηφώντας τη δύναμη της υλικής ισχύος και πραγματοποιεί την απόφασή της. Η Αντιγόνη, μέσα από το σύνολο των δράσεων και των λόγων της συγκεντρώνει εμπράκτως την Ορθόδοξη Χριστιανική ηθική Προ Χριστού (Σπερματικός Ορθόδοξος Χριστιανικός Λόγος). Αυτή είναι σημαντική τεκμηρίωση της διαχρονικότητας της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, αφού θέτει σε εφαρμογή την Πίστη, διά της Αντιγόνης.

Οι ακλόνητοι στην Πίστη είναι αυτοί οι οποίοι διακρίνονται ως οι ηγέτες, ανεξαρτήτως από επάγγελμα, από κοινωνική θέση, από οικονομική κατάταξη.

Η Εκκλησία δεν είναι χώρος κατήφειας, απογοήτευσης, θλίψεως, μεμψιμοιρίας, αντιθέτως είναι χώρος χαράς, αισιοδοξίας, δύναμης της προσωπικότητας, αγώνα επιτυχίας.

Η Αντιγόνη-Ελευθερία φυσικά προδόθηκε, αφού προδότες δρουν παντού και πάντοτε. Η επιρροή των σαράντα αργυρίων ακριβώς εδράζεται και από την Τραγωδία Αντιγόνη, ως φυσική αρχή των μωροφιλόδοξων, των φιλοχρήματων. Αυτή η διαπίστωση χρησιμεύει για να μη μας ξενίζουν νέα σύγχρονα, πιθανώς παρόμοια και όμοια γεγονότα. Αφού ο άνθρωπος στο πέρασμα των αιώνων παραμένει ο ίδιος τέτοια γίνονταν, τέτοια γίνονται και τέτοια θα γίνονται, όπως δηλώνει και ο Πρώτος Επιστήμονας και αξεπέραστος Ιστορικός ο Θουκυδίδης.

Η Ορθοδοξία δίνει τη συγχώρεση, αρκεί η μετάνοια να είναι ειλικρινής, αυτό είναι ένα από τα ισχυρά χαρακτηριστικά της, αφού το καθόρισε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός πάνω στο Σταυρό: «Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι». Τέτοια τρανά διδακτικά και παιδαγωγικά παραδείγματα υπάρχουν πολλά, όπως της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Η Πατρίδα, η Θρησκεία είναι αιώνιες αρχές, δε χρειάζονται από κανένα στήριξη, άλλωστε από ποιον από τους φθαρτούς που έχουν ημερομηνία λήξεως;

Ο Αρειανισμός απειλούσε τον Μέγα Βασίλειο, διά του αυτοκράτορα Ουάλη, με υλικές απειλές, όπως με εξορία, με βασανιστήρια. Το ίδιο έπραττε και ο Κρέοντας, με τα υλικά του όπλα, κατά της Αντιγόνης, όμως αυτή πιστή στις Αξίες των Πανελλήνων, τον αντέκρουε.

Τόσο ο Κρέοντας όσο και ο Ουάλης, ως εκπρόσωποι των προσκαίρως κραταιών, ηττημένοι, ως γήινη ύλη αφανίστηκαν, αφού η ύλη είναι χώμα και το χώμα σκορπίζεται.

Τα ίδια και παρόμοια πιθανώς, με τους Κρέοντα και Ουάλη, έπρατταν και πράττουν οι κάθε είδους και κατηγορίας ισχυροί, με πιέσεις, με βιαιοπραγίες υλικού χαρακτήρα, με πεμπτοφαλαγγίτες προδότες, όμως η «Μαγιά» του Ιωάννη Μακρυγιάννη μένει, αφού ως διαχρονικώς σταθερές Αρχές και Αξίες, εξακολουθούν να έχουν Σάρκα και Οστά η Ορθοδοξία και η Πατρίδα με το «Δωρεάν λάβετε δωρεάν δώτε».

Δρ Ανδρέας Σοφόκλης
Ερευνητής, Μελετητής 

No comments: