Λαμπρατζιές, Κροτίδες, Πυροτεχνήματα

Του Δρ Ανδρέα Σοφόκλη  

Σε όλες τις περιοχές της ελεύθερης Κύπρου και σε όλες σχεδόν τις περιοχές της Ελλάδας, συνεχίζεται, ως «έθιμο», η συνήθεια αυτή.

Οι λαμπρατζιές συνδέονται, κατά τη διάρκεια της νύκτας του Αγίου Σαββάτου, με το κάψιμο του προδότη Ιούδα. Στην πορεία της ιστορίας συνδέονται με τη σκλαβιά, ως τραγική συνέπεια της Οθωμανοκρατίας, της Αγγλοκρατίας στην Κύπρο, της Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα, ως συμβολικό κάψιμο του κακού που είχε σάρκα και οστά μέσα από τους κατακτητές και των όλων συμφορών που προκαλούσαν, όπως και με το συμβολικό κάψιμο προδοτών ή/και αυτών που χαρακτηρίζονταν ως προδότες, λόγω και συνεργασιών κάποιων με τους κατά καιρούς κατακτητές.

Στη σύγχρονη εποχή, όμως, που θέλουμε αν θέλουμε με όλα αυτά, ως κοινωνία και ως Πολιτεία να προχωρήσουμε μπροστά, το έθιμο αυτό έχει διολισθήσει σε διαχειρίσημες δραστηριότητες νέων ανθρώπων και εφήβων, των οποίων τα κίνητρα πόρρω απέχουν από τα εθνικά και από τα εκκλησιαστικά δρώμενα.

Οι λαμπρατζιές, οι κροτίδες, τα πυροτεχνήματα, είναι η οδός του εύκολου κέρδους μεγάλων ποσών, αν αναλογιστούμε ότι η Αστυνομία της Κυπριακής Δημοκρατίας επιτελώντας το καθήκον της, έχει κατασχέσει 500.000 κροτίδες. Συλλαμβάνει κάποιους, όπως και για εξαρτησιογόνες ουσίες, όπως και για επεισόδια στα γήπεδα, απλά για να τους φιλοξενήσει μία-δύο βραδιές και μετά για διάφορους λόγους άσχετους με τα παραπτώματα και με τις παρανομίες, συνεχίζουν απρόσκοπτα τις δράσεις τους.

Οι έφηβοι και οι νέοι, που ασχολούνται με τα πυροτεχνήματα και με τις κροτίδες, έχουν στα χέρια τους ή/και κατασκευάζουν άλλες τόσες από όσες κατάσχονται. Ας αναλογιστούμε από που μας έρχονται.

Διαμαρτύρονται πολλοί πως αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικώς, ως πρόσωπα, ως οικογένειες, τότε πού και πώς βρίσκουν τα χρήματα για όλα αυτά;

Είναι σοβαρό θέμα κοινωνικό, πνευματικό, που οφείλουν να κάνουν την αυτοκριτική τους κυρίως γονείς/κηδεμόνες, να πάψουν να το θεωρούν «παλληκαριά» των παιδιών τους, επειδή η παλληκαριά είναι ιερός και καθαγιασμένος όρος. Ούτε φυσικά είναι τρόπος αντίστασης και εκδίκησης κατά του κράτους.

Το Κράτος, η Δημοκρατία, η Κοινωνία, έχουν τους νόμους, τις ηθικές αρχές και αξίες, όπου υπάρχουν λάθη, μέσα από διάλογο να λύνονται και πρέπει να λύνονται, αφού στα ανθρώπινα τίποτα δεν είναι τέλειο.

Αυτοί οι «ηγέτες» των λαμπρατζιών, δυστυχώς, δεν έχουν συνήθως τίποτα να δηλώσουν ως χρήσιμα μέλη της κοινωνίας και προσπαθούν μέσα από παράνομες και κοινωνικώς μη αποδεκτές ενέργειες να δηλώνουν την παρουσία τους, ώστε να ικανοποιούν την υποκειμενική τους εσωστρέφεια.

Γύρω από τις λαμπρατζιές, αποτελεί κοινό μυστικό, για το ποιοι τύποι ηγούνται, ποιοι παρευρίσκονται, τι καταναλώνουν!

Οι ευυπόληπτοι πολίτες, έχουν καταντήσει, κάθε χρόνο, σε αυτό το χρονικό διάστημα, έρμαιο στις ορέξεις των εμπόρων και αυτού του είδους του εύκολου κέρδους και αυτών των αυτοαποκαλούμενων «μαγκών» και «νταήδων».

Δυστυχώς αυτοί που έχουν φέρει στον ανθρώπινο κόσμο και έχουν «μεγαλώσει» τέτοιου είδους νέους και εφήβους, άλλοι από αυτούς δηλώνουν αδυναμία να τους καθοδηγούν ή/και τους φοβούνται, αφού τα «καμάρια» τους τους ασκούν και βία με διάφορες απειλές και με χειρονομίες, οπότε φυσικά και έχουν χάσει το παιχνίδι και άλλοι έχουν το αίσθημα της «υπερηφάνειας» για τους «λεβέντες» τους, διότι συνεχίζουν τη δική τους «παράδοση», ανεξάρτητα του γεγονότος ότι συχνά για να συγκεντρώσουν τις ποσότητες ξυλείας που χρειάζονται, κατά τις δικές τους αντιλήψεις, αυτοί οι «λεβέντες», παραβιάζουν περιουσίες, δηλαδή την ιδιοκατοίκηση, κλέβουν καρέκλες, τραπέζια και ό,τι άλλο τους είναι χρήσιμο ασκώντας και εκφοβισμό, στα πλαίσια της λείας τους χρησιμοποιούν και λάστιχα αυτοκινήτων, προκαλώντας δυσοσμία και αναπνευστικά προβλήματα στους γύρω κατοίκους- όποιος διαφωνεί ας τα διερευνήσει. Τι φταίνε, όμως, οι κάτοικοι των πόλεων, ειδικά των περιοχών που διεξάγονται όλα αυτά; Τί φταίνε φιλήσυχοι κάτοικοι και οικογένειες που έχουν τα εξοχικά τους σε κοινότητες και επιθυμούν να περάσουν σε αυτές τις ημέρες και την βραδιά της Ανάστασης του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ήρεμα, κατανυκτικά; Τι φταίνε επισκέπτες από άλλες χώρες ως τουρίστες ή/και ως φιλοξενούμενοι;

Κατά τα άλλα αγωνίζονται, αυτό είναι αλήθεια, όλοι οι φορείς της οικονομίας, της κοινωνίας, της Πολιτείας για να ελκύσουν και σε αυτή την χρονική περίοδο επισκέπτες στην Κύπρο και στις κοινότητες με στόχο, βέβαια, την οικονομική ανάπτυξη και κίνητρα για παραμονή, για εγκατάσταση.

Ακούει κάποιος; Ή μάλλον Κατανοεί κάποιος;

Δρ Ανδρέας Σοφόκλης

Ερευνητής, Μελετητής