Ο μαζικός διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως το Μάρτιο του 1963

1964 Η μαζική έξοδος των Ελλήνων υπηκόων της Κωνσταντινούπολης

Απελάσεις Ελληνικών Διαβατηρίων από την Τουρκία το 1964 και μαζική φυγή Ελλήνων Κωνσταντινουπολιτών. (Ελληνικά διαβατήρια τα οποία είχαν αυτόματη ανανέωση παραμονής βάση συμφώνου εγκαταστάσεως του 1930 που υπεγράφει μεταξύ Κεμάλ Ατατούρκ και Ελευθερίου Βενιζέλου. Μονομερώς η κυβέρνηση στην Άγκυρα το αναίρεσε λόγω πολιτικών πιέσεων για την Κύπρο μέσω του Καραρναμέ).

Το 1963 Το Κυπριακό πρόβλημα ήταν σε έξαρση με ανταρσία των Τουρκοκυπρίων, τον Αυτοπεριορισμό τους σε θύλακες, μια Ελλάδα μέσα σε κοινωνικά προβλήματα, και την Τουρκία να προσπαθεί να ανορθωθεί από την οικονομική κρίση που την βασάνισε χρόνια πριν. Έτσι μετά τους Βομβαρδισμούς που πραγματοποίησε η Τουρκική Αεροπορία τον χειμώνα του 1963 στη Κύπρο, τέθηκε εντός Τουρκίας το ζήτημα των Ελλήνων Υπηκόων που ζούσαν χωρίς πρόβλημα στη χώρα ως απόρροια της Συμφωνίας Ατατούρκ και Βενιζέλου. Μάλιστα οι Τουρκικές Κυβερνήσεις είχαν γνωμοδοτήσει την άποψη πως η Ελληνική Μειονότητα εάν δεν είχε τους Έλληνες υπηκόους που ήταν περίπου 35-40.000 δεν θα μπορούσε να επιβιώσει στο τουρκικό μουσουλμανικό περιβάλλον. Έτσι το 1964 αποφασίστηκε πως εν αρχής 10.224 άνθρωποι ήταν εθνικός κίνδυνος για την Τουρκία και πως έπρεπε να εγκαταλείψουν την χώρα εντός 24 ωρών. Αφορμή όμως στάθηκε το μυστικό Νομοδιάταγμα που δέσμευε τις περιουσίες των Ανεπιθύμητων Ελλήνων (!) στην Τουρκία!

Έτσι μέσα σε λίγες μέρες τα σχολεία σχεδόν άδειασαν, δεν υπήρχαν εισιτήρια και τσεκ και φυσικά ο κόσμος άρχισε να εγκαταλείπει μαζικά την Κωνσταντινούπολη με διαταγή να έχουν 2 βαλίτσες με 25 κιλά μαζικό βάρος και το πολύ 30 δολάρια μαζί τους. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσπαθούσε να αλλάξει τα πράγματα μα ο Πατριάρχης Αθηναγόρας απλά δεν μπόρεσε να πετύχει απολύτως τίποτα. Σε διάστημα λίγων μηνών 10.224 άνθρωποι είχαν φύγει οριστικά από την Τουρκία. 

Οικογένειες χωρίστηκαν και φυσικά η Ελληνική Πολιτεία απασχολημένη που ήταν με τα εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας πέραν από τα διαβήματα που έκανε στον ΟΗΕ, δεν μπόρεσε να αντιδράσει και παρόλο που υπήρξαν σχέδια για αντεκδίκηση εναντίων των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης, εν τούτοις δεν πραγματοποιήθηκαν αυτές οι απειλές.

Οι μαζικές έξοδοι Ελλήνων Υπηκόων μονίμων κατοίκων της Πόλης, είχε δημιουργήσει ένα σωρό προβλήματα όπως τις τύχες των περιουσιών τους. Με μυστικά διατάγματα τα σπίτια και οι περιουσίες των δημευόντουσαν από το Τουρκικό δημόσιο και εσωτερικά εντός Τουρκίας χαρακτηρίστηκαν περιουσίες που οι νόμιμοι κάτοχοι τις εγκατέλειψαν και έτσι τα σπίτια αυτά περιήλθαν στο Τουρκικό δημόσιο.

Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα συρρικνώθηκαν και έτσι ο Ελληνισμός της Τουρκίας δέχτηκε το μεγαλύτερο πλήγμα στην ιστορία του γιατί η Ελλάδα δεν μπόρεσε να βοηθήσει ή να αντιδράσει και περίπου 1500 οικογένειες χωρίστηκαν με τραγικά αποτελέσματα ως επί το πλείστων - περίπου 450 περιστατικά αυτοκτονίας...

Τα κωμικοτραγικά στοιχεία: Ηλικιωμένοι άνθρωποι θεωρήθηκαν ως κίνδυνοι του Τουρκικού κράτους...

Ο Καραρναμές- Παράλληλα, το Τουρκικό Υπουργικό Συμβούλιο με βάση τη μυστική απόφαση 6/3801/2. 11.1964 δέσμευε το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας των Ελλήνων υπηκόων. Η απόφαση αυτή, γνωστή στην ελληνική ομογένεια της Κωνσταντινούπολης ως ο «καραρναμές» (από την τουρκική λέξη kararname =απόφαση) απαγόρευε τη μεταβίβαση εμπράγματων δικαιωμάτων στους Έλληνες υπηκόους με αποτέλεσμα με τιμές του 2004 μετά απο καταγραφή του κεντρικού συμβολαιογραφίου της Μητροπολιτικής ζώνης κων/πολης η αντικειμενική αξία των ακινήτων που ανήκαν στο σύνολο των απελαθέντων Ελλήνων Κων/πολιτών με Ελληνικά διαβατήρια να ξεπερνά τα 2,1 δις ευρώ.

Πηγή: www.omogeneia-turkey.com