Υπάρχει ένα
σημείο στο οποίο σχεδόν όλοι στην Ελλάδα συμφωνούν. Μήπως όμως κάνουν λάθος;
Μήπως όταν όλοι συμφωνούμε σε κάτι, δεν επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να
αναλογιστούμε ξανά και ξανά πάνω στα δεδομένα που έχουμε μπροστά μας; Μένω στο
θέμα μου. Όλοι (;) στην Ελλάδα συμφωνούν ότι το χρέος είναι εκεί και οφείλουμε
να το πληρώσουμε. Η διαφωνία, η έντονη διαφωνία, είναι στο μνημόνιο! Συμφωνούν
στο χρέος, διαφωνούν στο μνημόνιο.
Έχω τελείως διαφορετική άποψη. Πρέπει να αναποδογυρίσουμε
το πρόβλημα για να το δούμε ίσια. Κατά την άποψή μου αυτό που πρέπει να
αμφισβητηθεί είναι το χρέος! Μπορεί και στο μνημόνιο να χρειαστούν αλλαγές, οι
οποίες όμως δεν θα διαφοροποιούν τον στόχο που είναι να σταματήσει η χώρα να
παράγει χρέος! Όμως το μέγα θέμα είναι το χρέος και εκεί είναι που πρέπει να
εστιάσει η ελληνική πολιτική σκέψη. Αντ’ αυτού καταναλώνουν την ενέργειά τους
πολεμώντας το μνημόνιο.
Που αν καταφέρουν να το αποσύρουν θα υποχρεωθούν στη
συνέχεια να εφεύρουν ένα δικό τους. Έχω την εντύπωση ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει
να αποπληρώσει το χρέος των 350 δισ. ευρώ. Και όταν αυτό αποδειχτεί δεν θα
είναι αργά μόνο για την Ελλάδα. Θα είναι αργά για όλες τις χώρες του ευρώ. Θα
είναι αργά ακόμα και για αυτήν τη Γερμανία, γιατί δεν θα μπορεί να ισορροπήσει
τα οικονομικά της. Να το πούμε καθαρά. Αν η Ευρώπη δεν απαλλάξει την Ελλάδα από
το χρέος, τότε τα €350 δισ.
θα ξεπεράσουν το €1τρισ. και τότε θα αναπολούν όλοι την εποχή που τώρα
διανύουμε. Πέρα και από την πιθανή κατάρρευση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Η
σημερινή εποχή του ολέθρου θα φαντάζει δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα.
Ξέρω πως αυτό μπορεί και να ακούγεται σκληρό στα γερμανικά αυτιά, μετά το κούρεμα που έκαναν ήδη στο ελληνικό χρέος. Και μπορεί και να ακούγεται και λίγο σαν απειλή, το.... «σώστε μας για να μην σας πάρουμε στον λαιμό μας».
Όμως αν αυτή είναι η πραγματικότητα, τότε οι δανειστές μας ως καλοί διαχειριστές είμαι σίγουρος ότι θα το επιμετρήσουν. Φτάνει οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες να δουν πού βρίσκεται το πραγματικό πρόβλημα και εκεί να εστιάσουν την προσπάθειά τους.
Σήμερα όλο το χρέος έχει μετατραπεί από ιδιωτικό σε δημόσιο. Τώρα είναι η ώρα να διεκδικηθεί το ανήκουστο. Να διακηρυχτεί ότι στο μνημόνιο κάποιες αλλαγές απαιτούνται, και πως το ζητούμενο είναι η διαγραφή του χρέους.
Αν η εισήγηση δεν εισακουστεί, τότε απλά, οι δανειστές, όχι μόνο δεν θα πάρουν τα €350δισ., αλλά θα χάσουν, τόσα κι άλλα τόσα, μαζί με άλλα τόσα, ...ων ουκ έστιν αριθμός.
Ευρωβουλευτής
No comments:
Post a Comment