ΣΚΟΡΔΟ το δυσώδες ρόδον των αρχαίων Ελλήνων

Γράφει και επιμελείται η
Δέττη Χριστοφίδου
Βοτανοθεραπεύτρια

Σκόρδο (Allium sativum ), είναι φυτό γνωστό από την αρχαιότητα (5000 χρόνια πριν) για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες, αλλά και για τη χρήση του ως τρόφιμο. Είναι ποώδες πολυετές φυτό, με βολβό πολλαπλό, αποτελούμενο από 8 – 14 σκελίδες. Η συγκομιδή του γίνεται με ξερίζωμα, όταν το επίγειο τμήμα του φυτού ξεραθεί ή κιτρινίσει και αφήνεται στο χωράφι για 10 ημέρες για να ξεραθεί.

Ο Ηρόδοτος στην ιστορία του αναφέρει ότι οι σκλάβοι που έχτισαν τη Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου έτρωγαν μεγάλες ποσότητες σκόρδου.
Στην αρχαία Ελλάδα οι αθλητές έτρωγαν σκόρδο σαν τονωτικό πριν τους Ολυμπιακούς αγώνες.

Τα συστατικά του είναι: πτητικά έλαια με θειούχες ενώσεις με κυριότερες την αλλιΐνη και το ατζοένιο. Η αλλιΐνη, όταν κόβονται και θρυμματίζονται οι σκελίδες, μετατρέπεται σε αλλικίνη, η οποία με την έκθεσή της στον αέρα μετατρέπεται σε διαλυδισουλφίδιο, ουσία που ευθύνεται για την αντιβακτηριδιακή δράση του σκόρδου. Στα πτητικά έλαια οφείλεται εξάλλου και η έντονη οσμή του, ενώ οι ισχυρές αρωματικές ενώσεις του εκκρίνονται μέσω των πνευμόνων και του δέρματος, γι’ αυτό οι άνθρωποι που καταναλώνουν πολύ σκόρδο έχουν έντονη μυρωδιά και στο σώμα τους. Επιπλέον, είναι πλούσιο σε μαγγάνιο, βιταμίνη Β6 και βιταμίνη C, ενώ θεωρείται και καλή πηγή σεληνίου.
.
Οι επιστημονικές έρευνες, αν και δεν συμφωνούν πάντα μεταξύ τους, συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι το σκόρδο έχει πολλές ευεργετικές ιδιότητες.

Θεραπευτικές ιδιότητες
· Αποτελεσματική θεραπεία κατά των βακτηρίων, των ιών, των μυκητιάσεων και των παρασίτων, με δράση εφάμιλλη με άλλα αντιβιοτικά.
· Κατά την αποβολή του από τους πνεύμονες, τα έντερα, το δέρμα και το ουροποιητικό σύστημα, «απολυμαίνει» τον οργανισμό.
· Ωφέλιμο για τον πονόλαιμο, το βήχα, το κρύωμα, τη γρίπη, τη βρογχίτιδα και το άσθμα. Καταπολεμά την καταρροή, την έμφραξη των ιγμόρειων και τον αλλεργικό κατάρρουν.
· Βοηθά στην αποκατάσταση της χλωρίδας των εντέρων μετά από λοίμωξη ή χρήση αντιβιοτικών.
· Προστατεύει και από το έλκος του στομάχου. παρατηρήθηκε ότι το σκόρδο καταπολεμά και το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού που ενοχοποιείται για την πρόκληση έλκους του στομάχου. Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι το σκόρδο καταπολεμά ακόμη και ορισμένα στελέχη του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού που είναι ανθεκτικά στα αντιβιοτικά.
· Ωφέλιμη θεραπεία για τη στοματίτιδα και τις άφθες.Αυξάνοντας την έκκριση ινσουλίνης, βοηθά στην μείωση των σακχάρων του αίματος στους διαβητικούς.
· Οι ενώσεις θείου που περιέχονται στο σκόρδο θεωρούνται ότι εμποδίζουν τη δημιουργία όγκων και προστατεύουν τον οργανισμό από τον καρκίνο.
· Διεγείροντας την κυκλοφορία του αίματος, ανακουφίζει τις κράμπες και τις διαταραχές του κυκλοφορικού.
· Η τακτική κατανάλωση σκόρδου μειώνει σημαντικά την κακή χοληστερόλη και προστατεύει από τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Οι αντιθρομβωτικές και οι αντιοξειδωτικές ιδιότητες του σκόρδου, καθώς και η ιδιότητά του να μειώνει τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα, έχουν αποδοθεί στην ουσία αλλικίνη.
Αντί να φάτε τις σκελίδες του σκόρδου ολόκληρες, είναι προτιμότερο να τις ψιλοκόψετε ή να τις χτυπήσετε στο γουδί προτού τις καταναλώσετε. Με αυτό τον τρόπο, απελευθερώνονται και γίνονται πιο δραστικές οι ευεργετικές ουσίες του σκόρδου, όπως η αλλικίνη.
Αντενδείξεις- Αλληλεπιδράσεις
Η πιο κοινή δυσάρεστη συνέπεια του σκόρδου είναι η μυρωδιά στην αναπνοή και στο σώμα. Η κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας ωμού σκόρδου, ειδικά με άδειο στομάχι, μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικές διαταραχές και αλλαγές στην εντερική κινητικότητα. Έχουν υπάρξει αναφορές αλλεργικής δερματίτιδας, εγκαυμάτων, και εξανθημάτων από την τοπική εφαρμογή ακατέργαστου σκόρδου.Οι ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά φάρμακα πρέπει να δείχνουν προσοχή κατά την κατανάλωση σκόρδου, καθώς εμφανίζει αντιθρομβωτικές ιδιότητες.
Δέττη Χριστοφίδου
ΕΥ ΖΩ Newsletter