ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΥΜόλις κυκλοφόρησε ‐ Νοέμβριος 2009
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΚΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚΑ Β΄
Κυκλοφορεί ο πρώτος τόμος του βιβλίου του Σπύρου Παπαγεωργίου «ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΚΑ ΣΤΗΝ ΕΟΚΑ Β΄», από τις Εκδόσεις Επιφανίου.
Ακολουθεί ο Β΄ τόμος.
Γράφτηκε αυτό το βιβλίο με σκοπό να δώσει πληροφορίες και στοιχεία για την ταραγμένη και καθοριστική για την ιστορική μοίρα της Κύπρου
περίοδο. Γράφεται σε μια προσπάθεια να απαντηθούν οι απορίες και οι προβληματισμοί της Ενωτικής Παρατάξεως για το πώς συνέβη να
εμπλακεί στα γεγονότα της περιόδου. Υπήρξε αυτή η παράταξη θύτης ή θύμα; Υπήρξε αγέλη πρακτόρων και δολοφόνων ή στρατός λευτεριάς;
Ποιο κίνητρο και ποια ιδανικά συνεπήραν και στράτευσαν τα 20.000 μέλη της ΕΟΚΑ Β΄; Διότι, βεβαίως ο συγγραφέας του παρόντος δεν δέχεται τον εμπαθή και αβασάνιστον ισχυρισμόν ότι τα μέλη αυτά «υπήρξαν συνειδητοί προδότες και διχοτόμοι της Πατρίδος». Και, επίσης, θεωρεί ως πονηρό το διαχωρισμό αυτών των ανθρώπων σε «αμετανόητους» και «παρασυρόμενους». Διότι όλοι είναι μετανοημένοι! Και, ακόμη και σήμερα η ψυχή τους θρηνεί επάνω από τα ερείπια και τους τάφους της Κύπρου! Και, επίσης, πάνω από τις τέφρες των προδομένων ιδανικών τους και ειδικώς της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.
8 comments:
Καλημέρα. Δεν νομίζω πως υπάρχουν πολλοί που να πιστεύουν ότι όλοι όσοι ήσαν μέλη της ΕΟΚΑ Β΄ήταν προδότες! Ίσως να μπορούσαμε να πούμε πως κάποιοι ήταν παραπλανημένοι, κάποιοι ήταν "χαζοί" κλπ. κλπ., αλλά δεν μπορεί κανένας να αποκλείσει πως ο εγκέφαλος που δημιούργησε, οργάνωσε, εξόπλιζε, ενεθάρρυνε, σχεδίαζε τα κτυπήματα, δεν είχε σκοπό - στόχο τη δημιουργία των απαραιτήτων συνθηκών για όλα όσα επακολούθησαν....Και σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα δικαιολόγησε=απέδειξε προφητική τη ρήση του Μακαρίου : "Νεκροθάφτες της Ενώσεως", όπως αποκαλούσε όσους Έλληνες μάχονταν ενάντια στο τότε Κυπριακό κράτος!
η ΕΟΚΑ Α΄ καθαγιάστηκε μέσα από το αίμα και των αγώνα των Κυπριών … ενώ η ΕΟΚΑ Β με όπλο την πατριδοκαπηλία και την ενωσιολογία έσπερνε τη διχόνοια και τη διάσπαση στο εσωτερικό και προετοίμαζε το έδαφος για την επέλαση του Αττίλα …
πιστεύω πως ο κυπριακός λαός είχε αναγκη για ειρήνη και ομαλή ζωή και όχι τον σπαραγμό που προκάλεσε η ΕΟΚΑ Β
την καλησπέρα μου Φοίβο
@ Mike. Είναι πολύ κατανοητά και σεβαστά αυτά που αναφέρεις. Το πώς έγινε το μεγάλο κακό, το έγκλημα κατά της Κύπρου, χρειάζεται μεγάλος... 'εγκέφαλος' για να το κατανοήσει, νοουμένου ότι υπάρχουν και οι απτές αποδείξεις. Το σίγουρο είναι πως οι ξένες δυνάμεις και οι μυστικές παντοδύναμες τους υπηρεσίες, εκτός από στράτευση ανυποψίαστων ανθρώπων, δημιουργούν και τις κατάλληλες προϋποθέσεις για 'άτυπες' συνεργασίες με παράγοντες και παραγοντίσκους, κτίζοντας πρόσφορες υποδομές και ενθαρρύνοντας άλλους να 'αγωνίζονται' για ένα σκοπό... Τις περισσότερες φορές, εντελώς αντίθετο με τις επιδιώξεις τους! Όπως, ίσως, έγινε και με τα πρωτοπαλλίκαρα του αγώνα για την Ένωση... μετά το 1972...
Ανεξάρτητα, λοιπόν με τις προθέσεις κάποιων, το κακό έγινε και χάσαμε τη μισή Κύπρο. Το παιγνίδι της υστεροφημίας του ενός ή του άλλου, δεν οφελεί ποσώς τη μοιρασχένη σήμερα Κύπρο μας...
@ Αcer_v. Αφροδίτη μου, με εκπλήττεις ευχάριστα με τις ιστορικές σου γνώσεις περί Κύπρου. Συμφωνώ με τις σκέψεις σου. Άλλο ο ηρωικός Απελυθερωτικός Αγώνας του 1955-59 κατά των Άγγλων Αποκιοκρατών και άλλο ο εμφύλιος σπαραγμός, οι καταστροφές και οι δολοφονίες αντιπάλων...
Εγώ θα κάνω σχόλια εφόσον διαβάσω το βιβλίο. Το παράγγειλα ήδη.
ξαναλέω αυτό που είπα και πριν καιρό στο μπλογκ του πίττα σε ανάλογη βιλβιοπαρουσιαση.
υπάρχει υπερπλυθώρα βιβλίων για το κυπριακό. Μακάρι να χα το χρόνο και το χρήμα να τα διαβάσω όλα. και αφού ΔΕΝ έχω θα κάνω επιλογή. Και αυτό το βιβλίο ΔΕΝ θα το επιλέξω (αφού προς το παρόν έχω άλλα 3-4 τουλάχιστον υπόψιν... άσε δε τα βιβλία εκτός κυπριακού).
και εξηγώ:
Αποφεύγω (πλέον) να διαβάζω βιβλία "δημοσιογράφων/ ερευνητών". Έχουν μεν αρκετές πηγές και έγγραφα, δεν είμαι σίγουρος αν μπορούν να τα αναλύσουν.
Οι πλείστοι εξ αυτών είναι απολογητές πργανώσεων, πολιτκών κομμάτων, ηγετλων κλπ. και ο σπύρος παπαγεωργίου είναι ένας εξ αυτών.
Καλό είναι βεβαίως κάποιος που ασχολείται με το κυπριακό να διαβάσει και βιβλία του παπαγεωργίου. έτσι μπορεί κάποιος να αντιληφθεί και την συγκεκριμένη άποψη. αλλά.... ένα δυό μετά φτάνει.
Να ρωτήσω τον μπλογκδεσπότη να μας απαντήσει ένα δυο πράγματα αφού το διάβασε και το διαφημίζει:
ο κύριος παπαγεωργίου στο τέλος του βιβλίου έχει λίστα βιβλιογραφίας ;
και γιατί ρωτώ αυτό: έχει κάνει το κόπο να ασχοληθεί ή να κάτσει να διαβάσει, την ιστορία και κατάληξη άλλων αντιαποικιακών οργανώσεων ;
Όχι για να ανακαλύψει ή να πιστέψει σε "ένα μοντέλο" αλλά για να δει ερωτήματα που τίθενται σε μετααποικιακές κοινωνίες, για τα οποία δεν πρόκειται ποτέ να κάνει έρευνα.
Μπορεί (λέω γω) αφού ήταν σε αυτή τη παράταξη να έχει τις απαντήσεις, αλά να του λείπουν οι ερωτήσεις. Αυτό είναι το όφελος από την άσκηση, του να διαβάσεις και να ασχοληθείς λίγο με άλλους εκτός από εμάς.
Αν το κανε αυτό μπορεί να μάθαινε να μην θέτει ερωτήματα του στυλ:
"Υπήρξε αυτή η παράταξη θύτης ή θύμα;
Υπήρξε αγέλη πρακτόρων και δολοφόνων ή στρατός λευτεριάς; (!!!!)"
να μαντέψω την απάντηση του βιβλίου πριν το θκιεβάσω ; (εν όπως το σινεμά ρε γμτ, εννα πα να δεις ένα έργο που ξέρεις το τέλος ; )
"Δημοσιογράφος ερευνητής" γαρ, δεν θα μπορέσει ποτέ να σκεφτεί ότι, μεθοδολογικά, όταν η αρχική ερώτηση μιας έρευνας είναι του τύπου: το Α ή το Β ; η έρευνα
είναι προβληματική.
Γιατί αυτόματα αποκλείει τη πιθανότητα να είναι το Α και Β, να μην είναι ούτε το Α ούτε το Β, και βεβαίως έχει εξ αρχής αποκλείσει τη πιθανότητα να είναι το Γ ή/και το Δ ή/και ή/και...
Ενδιαφέρον είναι βεβαίως και το επόμενο ερώτημα:
"Ποιο κίνητρο και ποια ιδανικά συνεπήραν και στράτευσαν τα 20.000 μέλη της ΕΟΚΑ Β΄; "
Δεν ξέρω αν η εοκα ββου είχε 20,000 χιλιάδες μέλη - αυτό όντως είναι πληροφορία που μπορείς να πάρεις από βιβλία αυτού του τύπου.
Ενδιαφέρον είναι ότι ενώ πριν υπάρχει η σύζευξή "ή" , του τύπου "θύτης ή θύμα;" , τώρα αλλάξαμε στο "και" στο στυλ "κίνητρα και ιδανικά".
πως και δεν του παιρνά από το νου η πιθανότητα π.χ. να ήταν "κίνητρά ή ιδανικά" ;
η ερώτηση έχει προεξοφλήσει ότι είχαν ιδανικά ! και κίνητρα!
όμως το διαχωρισμό «αμετανόητους» και «παρασυρόμενους» κόφκει τον ο νους του να τον χαρακτηρίσει ως "πονηρό". ε, ρε φίλε αφού την επήρες τη σκέψη σου ως τζαμέ, ίντα γράφεις βιβλίο με παρόμοιους διαχωρισμούς ;
πρώτος βασικός κανόνας στη μεθοδολογία: Κατά που την ερώτηση εν τζαι η απάντηση
για αυτό και η γαμημένη βιβλιογραφία του κυπριακού δεν προχωρεί και δεν αφήνει το κόσμο ι να κάμει θκυο βήματα παραπάνω από όσα έκαμαν οι τζυρούες μας.
Γρίβας: Προδότης ή Πατριώτης ;
Μακαριος: Εθνάρχης ή τυχοδιώκτης;
Μακάριος ή Γρίβας ;
Σχέδιο ακρίτας: αμυντικό ή σχέδιο εξόντωσης των τκ ;
διακοινοτικές συγκρούσεις ή τκ εξέγερση ;
ακελ: προδότες της εοκα ; ναι ή ου;
κλπ ή κλπ ;
μα δεν καταλαβαίνετε ότι δεν μας αποσχολούν οι ερωτήσεις σας;
Πως θα κάτσω να θκιεβάσω ένα βιβλίο που έχει τις απαντήσεις σε ερωτήματα που δεν με ενδιαφέρουν ;
έχει τριάντα χρόνια και ακόμα ο κόσμος προπαθεί να απαντήσει τα ίδια ερωτήματα. κάθουνται τζαι τρων ώρες για να μας πείσουν ότι το δικό του το "ή" εν το σωστό. Δεν τους παιρνά που το νου ότι το ερώτημα είναι προβληματικό ;
ότι το ερώτημα περιορίζει τους ;
ότι η ιστορία έχει ξεπεράσει τα ερωτήματα τούτα ;
Αγαπητέ Φοίβο επειδή όλα τα νομίσματα έχουν δυο όψεις κι επειδή και οι οπτικές γωνίες είναι τουλάχιστον 360,όσες οι μοίρες ενός κύκλου,πολύ φοβάμαι ότι το βιβλίο αντί να συνεισφέρει στην μαρτυρική πράγματι ιστορία της Κύπρου μάλλον θα περιπλέξει τα πράγματα και θα αναμοχλεύσει μίση και πάθη.Δεν μπορώ να ξέρω ποια χρησιμότητα και ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή η έκδοσή του.Μακάρι να είναι αντικειμενικό αλλά,με τόσο "νωπά" ακόμα τα γεγονότα γίνεται;
@ Μιχάλης. Ότι και να διαβαστεί Μιχάλη μου, το κακό είναι μεγάλο που μας έχει συμβεί...
@ Stelios. Οι παρατηρήσεις και τα ερωτήματά σου είναι πολύ σημαντικά για ένα που ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα πράγματα. Δεν έχει και τίποτα που να διαφωνώ με αυτά που λες. Απλώς, προσωπικά δεν έχω πρόβλημα να διαβάζω και ιδέες και απόψεις με τις οποίες δεν συμφωνώ. Εμπλουτίζουν την κριτική μου σκέψη. Έτσι, το βιβλίο του Σπύρου Παπαγεωργίου, το βλέπω ως μια προσπάθεια, να δικαιολογήσει από μια σκοπιά τις δικές τους επιλογές και το ότι ένιωσε προδομένος ο ίδιος για τα ιδανικά που πίστευε ότι προωθούσε. ΤΟ μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι πώς μπορούμε να πάμε παρακάτω. Να λυθεί το Κυπριακό, να ζήσουμε ειρηνικά με τους άλλους. Προσωπικά, πιστεύω ότι και λύση να βρεθεί, με τα μυαλά που κουβαλούν πολλοί, από εδώ και την άλλη πλευρά τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα. Χρειάζονται λαμπρά μυαλά για να μπορούν να συνεργαστούν οι άνθρωποι. Και δυστυχώς, η κοινωνία μας χρόνια τώρα είναι οικοδομημένη στον άκρατο ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ, την ξενοφοβία, τα μίση, τα πάθη και την ιδεολογία του "Μαύρου-Άσπρου".
@ Ζeidoron. Θέλω να βλέπω θετικά την προσπάθεια του συγγραφέα, όσο και να διαφωνώ με πολλά από τα θέματα που εγείρει. Σήμερα, τα ερωτήματα στην κοινωνία μας είναι άλλα και προπάντων οι προτεραιότητές μας... Έτσι, βλέπω, το βιβλίο αυτό και τίποτα δεν νομίζω να επηρεάσει την απροκρυσταλλωμένη μου άποψη ότι η ΕΟΚΑ Β' δεν είχε καμμιά σχέση με την ΕΟΚΑ 1955-59 έστω και αν ο αρχηγός της ήταν ο ίδιος. Τώρα, που το σκέφτομαι, καλό είναι να μας πει κάποιος 'ιστορικός' ποιος επέλεξε το όνομα της παράνομης οργάνωσης ΕΟΚΑ Β' η οποία αμαύρωσε κυριολεκτικά το περιεχόμενο του υπέροχου αγώνα εναντίον της Αποικιοκρατίας του 1955-59.
Αγαπητέ Φοίβο επειδή όλα τα νομίσματα έχουν δυο όψεις κι επειδή και οι
Post a Comment