Η κραυγή του γλάρου

Σχόλια για το βιβλίο: Η κραυγή του γλάρου, του Emmanelle Labori

Γράφει η
Ναταλία Ιωαννίδου
Από Λευκωσία

Από μικρή λάτρευα τους γλάρους, τα άσπρα πουλιά που πετάνε πάνω από την θάλασσα κυνηγώντας τα καράβια που φεύγουν... λάτρευα την κραυγή τους!

Η Εμμανουέλ Λαμπορί είναι κουφή, είναι ο γλάρος που προσπαθεί με την κραυγή της να επικοινωνήσει και να ενώσει δύο κόσμους; τον κόσμο των ήχων με τον κόσμο της σιωπής. Αγωνιά, πονά, χαίρεται, ερωτεύεται, απογοητεύεται, συγκρούεται... Κι όμως παλεύει γιατί θέλει να ζήσει! Δεν τα βάζει κάτω παρ’ όλες τις δυσκολίες που συναντά. Γίνεται επαγγελματίας ηθοποιός και κερδίζει το βραβείο Μολιέρ στη χώρα της.

Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό, στο μυαλό μου έρχονται όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται ανάμεσά μας και έχουν κάποια αδυναμία. Όλοι τους διανύουν τη δικιά τους ιδιαίτερη πορεία μέσα στην κοινωνία, αγωνίζονται για να ενταχθούν στον κόσμο των «κανονικών». Ένας αγώνας που ακόμα συνεχίζεται και έχει τις δικές του ξεχωριστές παραμέτρους, που παράγονται από την φύση της κάθε αδυναμίας.

Αποσπάσματα από το βιβλίο, που δείχνουν το πείσμα και τη δύναμη της ψυχής αυτής της κοπέλας για επιβίωση:

- Έχω την φαντασία μου κι αυτή εκδηλώνει τους θορύβους της με εικόνες. Φαντάζομαι τους ήχους με χρώμα. Η σιωπή έχει για μένα χρώμα, δεν είναι ποτέ ασπρόμαυρη. Υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στα χρώματα και τους ήχους που φαντάζομαι.

- Όποτε αρχίσω κάτι, το ολοκληρώνω. Ήθελα να τα καταφέρω και ήμουν αποφασισμένη για να το καταφέρω!

- Μια φορά, όταν ήμουν μικρή, η γιαγιά μου, μού είπε: «Σε έχει διαλέξει ο Θεός να γεννηθείς κουφή. Ελπίζει να φέρεις κάτι στους άλλους, σε όσους ακούν. Αν άκουγες, δε θα ήσουν απολύτως τίποτα, ένα συνηθισμένο κοριτσάκι, ανήμπορο να φέρει κάτι στους άλλους...» Εκείνος είχε επιλέξει να γεννηθώ κουφή. Θα έφερνα κάτι στον κόσμο. Η γιαγιά μου, μού ενέπνευσε ένα είδος υπαρξιακής φιλοσοφίας. ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ! ΘΕΛΗΣΗ!

- Όλη μας τη ζωή μαθαίνουμε. Αν πάψουμε να μαθαίνουμε, καταστρεφόμαστε. Η ζωή πρέπει να συνεχίζεται, μέρα με την μέρα, κεντρίζοντας την περιέργεια μας για καινούρια πράγματα, διαφορετικές γνώσεις και εμπειρίες. Μόνο έτσι θα μπορούμε να ωφεληθούμε πραγματικά από τη ζωή. Φιλοσοφία μου είναι ο αγώνας για τη ζωή. Να μην υποχωρώ. Να είμαι σε εγρήγορση. Να απολαμβάνω και τα πιο απλά πράγματα,!»

Ναταλία Ιωαννίδου