The American way of romance

The following exchange took place on Craigslist, the New York community message board:

«What am I doing wrong? I’m tired of beating around the bush. I’m a beautiful (spectacularly beautiful) 25-year-old girl. I’m articulate and classy. I’m not from New York. I’m looking to get married to a guy who makes at least half a million a year. I know how that sounds, but keep in mind that a million a year is middle class in New York City, so I don’t think I’m over-reaching at all. Are there any guys who make 500k or more on this board? Any wives? Could you send me some tips? I dated a businessman who made around 200-250K. But that’s where I seem to hit a roadblock. $250,000 won’t get me to Central Park West. I know a woman in my yoga class who was married to an investment banker, and lives in Tribeca. She’s not as pretty as I am, nor is she a great genius.

So what is she doing right? Here are my questions specifically:
Where do you single rich men hag out? Give me specifics-bars, restaurants, gyms.
What are you looking for in a mate?
Is there an age range I should be targeting?
Why are some of the women living lavish lifestyles on the Upper East Side so plain? What’s the story there?
Lawyers, investment bankers, doctors. How much do those guys really make? And where do the hedge fund guys hang out?
How do you rich guys decide on marriage vs just a rirlfriend? I am looking for MARRIAGE ONLY».

An Investment Banker’s Response:
«I qualify as a guy who fits your bill- I make more than $500K per year. Here’s how I see it: Your offer is a plain and simple crappy business deal. What you suggest is a simple trade: you bring you looks to the party and I bring my money.

Fine, simple. But here’s the rub, your looks will fade and my money will likely continue into perpetuity – in fact, it is very likely that my income will increase, but it is an absolute certainty that you won’t be getting any more beautiful!

So, in economic terms, you are a depreciating asset. In Wall Street terms, we’d call you a trading position – not a buy and hold. It doesn’t make good business sense to ‘buy you’ (which is what your’re asking) – so I’d rather lease. The deal that makes sense for me is dating, not marriage».
(The Independent, 14 October 2007)

Οι ακόλουθες μικρές αγγελίες παρουσιάστηκαν στον πίνακα ανακοινώσεων ενός κοινοτικού συμβουλίου Νέας Υόρκης:

«Τι να κάνω λάθος άραγε; Κουράστηκα να γυροφέρνω στο ίδιο σημείο. Είμαι ένα όμορφο και εντυπωσιακό κορίτσι 25 χρόνων. Είμαι έξυπνη και έχω επίπεδο. Δεν είμαι από τη Νέα Υόρκη. Ψάχνω, να παντρευτώ κάποιον που να κερδίζει τουλάχιστον μισό εκατομμύριο δολάρια το χρόνο. Ξέρω πως ίσως να ακούγεται παράξενα αυτό, έχετε όμως, υπόψη σας ότι ένα εκατομμύριο δολάρια το χρόνο, κερδίζει η μεσαία τάξη της Νέας Υόρκης. Έτσι, δεν θεωρώ ότι είμαι υπερβολικά απαιτητική.
.
Μήπως, υπάρχουν άνδρες σε αυτό το Συμβούλιο, που κερδίζουν 500 χιλιάδες δολάρια ή περισσότερα; Κάποιες γυναίκες ίσως μπορούν να μου δώσουν μερικές συμβουλές; Τις προάλλες, έβγαινα με κάποιον επιχειρηματία που κέρδιζε περίπου 200 με 250 χιλιάδες. Αλλά με αυτό το ποσό δεν πας πουθενά. Με 250 χιλιάδες δολάρια δεν μπορείς να πας ούτε στα δυτικά του Central Park. Ξέρω μια γυναίκα στην τάξη μου, της γιόγκα που ήταν παντρεμένη με ένα τραπεζίτη επενδυτή και ζει στην Tribeca. Δεν είναι και τόσο όμορφη όπως εγώ, ούτε είναι και καμιά μεγάλη ιδιοφυία.
.
Διερωτώμαι δηλαδή, τι άραγε κάνει σωστό, αυτή κι εγώ όχι; Εδώ είναι οι συγκεκριμένες ερωτήσεις μου: Πού τριγυρνούν συνήθως τα πλουσιόπαιδα; Δώστε μου λεπτομέρειες για τα μπαρ, τα εστιατόρια και τα γυμναστήρια που συχνάζουν... Τι ακριβώς ψάχνετε σ’ ένα σύντροφο; Υπάρχει άραγε οποιαδήποτε προτίμηση στην ηλικία που θα πρέπει να στοχεύω; Γιατί έτσι απλά, ορισμένες γυναίκες στην Άνω Ανατολική πλευρά της πόλης καταφέρνουν να ζουν πλουσιοπάροχα;

Πόσα πραγματικά κερδίζουν οι δικηγόροι, οι τραπεζίτες επενδυτές, οι γιατροί; Και ποιο είναι το σημείο σύγκλισης; Πώς ακριβώς τα πλουσιόπαιδα αποφασίζουν να παντρευτούν, αντί να προτιμούν να έχουν φιλενάδα; Προσωπικά, ψάχνω σύντροφο μόνο για παντρειά.
.
Ένας τραπεζίτης επενδυτής, της απάντησε ως εξής:

Ως άντρας, ανταποκρίνομαι στα κριτήρια που ζητάτε. Κερδίζω περισσότερα από 500 χιλιάδες δολάρια τον χρόνο. Να όμως, πώς βλέπω το θέμα εγώ: Η προσφορά σας είναι μια καθαρά επιχειρηματική συμφωνία. Αυτό που προτείνετε είναι μια απλή εμπορική πράξη: εσείς παρουσιάζετε από τη μια την ομορφιά σας κι εγώ από την άλλη τα λεφτά μου. Έτσι όμορφα και απλά.

Αλλά υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με αυτό. Ενώ η εμφάνιση σας, με το χρόνο θα ξεθωριάζει, τα λεφτά μου θα συνεχίσουν στο διηνεκές - στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιθανό το εισόδημα μου να αυξηθεί μάλιστα, ενώ, είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν θα είναι δυνατό εσείς, να γίνετε πιο όμορφη!

Έτσι, με οικονομικούς όρους, αποτελείτε ένα περιουσιακό στοιχείο που αποσβένεται. Με οικονομικούς όρους της Wall Street, θα σας χαρακτήριζα ως εμπορεύσιμη- όχι όμως για αγορά και κατακράτηση. Υπό τα περιστάσεις, δεν θα ήταν επιχειρηματικά σοφό να «σε αγοράσω» (πράγμα το οποίο είναι αυτό που ζητάς). Ως εκ τούτου, προτείνω να σε μισθώσω. Έτσι, η συμφωνία που κάνει νόημα σε μένα, είναι, να σε έχω φιλενάδα και όχι να σε παντρευτώ
(Πηγή: The Independent, 14 Οκτωβρίου 2007)

View Video: Money, money, money Δείτε το Βίντεο: Ανήμερα του έρωτα