Στιγμή
Σε σιωπή περί ορίζομαι
Όχι ... !
δεν στέρεψαν οι ήχοι μέσα μου,
ούτε οι φωνές εκείνων που λουλούδι φόρεσαν στο πέτο
την λέξη συνοδοιπόρος.
Μόνο που απόψε …
γίναν πιο μακρινές.
Εσπερινοί απόηχοι συνθήματα στους φράχτες μου γράφου
νενώ ο πίσω χρόνος αγνάντιος στέκει.
Ότι έζησες δεν θηρεύεται.
Ότι προσμένεις έπεται
… ίσως
Ζωή
ότι αγγίζεται είναι
κάθε
τώρα
Επισκήνιο
στις βεγγαλικές στιγμιαίες επί πτώσεις
στις βάρδιες που δεν ανταλλάσσονται
στους δανεικούς διάδρομους απογειώσεων
στα ανθόφυλλα του Ιανού που οικειοθελώς καίγονται
στις υπολειμματικές διαδρομές
στις αποστάσεις που δεν τέμνονται
στα παρ’ οράματα των διαβεβαιώσεων
στις αξίες που κατά περίπτωση προ φέρονται
στους όρκους που συμβιβάζονται
στις εκεχειρίες εντόςΑυλαία.
Α.Κ.
την ταπεινότητα μου υποταγή μην την θωρήσεις
και ξεπεσμός δεν είναι ο σεβασμός μου
την ευθραυστία μου μην ψέγεις
μόνο εκεί που επιλέγω σκορπίζομαι
δεν ματαιοπονώ
δεν θυσιάζομαι
κι όταν μ’ απελπισιά ριγώ
-σβήνοντας κάπηλες λέξεις-
δεν αφανίζομαι
δεν ρημάζομαι
αναπλέω
… … …
όπως τιμώσε
τιμά με
Αφροδίτη Κυριάκη
4 comments:
Ότι υπάρχει μέσα στο remendios είναι «από καρδιάς» … για μένα είναι ένας τόπος και ένας τρόπος να εκφράζω ένα κομμάτι εντός ... ένα ημερολόγιο στιγμών γραμμένο με συμβολικές φράσεις … ένα μικρό σεντούκι με όμορφα μαζώματα … «σταθμοί» που δεν θέλησα να προσπεράσω … ο καθένας μας έχει τον δικό του τρόπο έκφρασης.
Τα πολλά λόγια όμως φτωχαίνουν τα νοήματα !!!
Με τιμάς Φοίβο
Σ’ ευχαριστώ … από καρδιάς.
Αφροδίτη
Acer_v. Διάβασα πολλά από τα γραφόμενα στο ωραίο σου μπλοκ. Πιστεύω ότι παρουσιάζεις, είναι αυθεντικό και ειλικρινές «από καρδιάς». Είναι ωραίος και πρωτότυπος ο τρόπος έκφρασης σου. Τα άπειρα ‘μαζώματα’, σταθμοί δικοί σου και των φίλων σου, πορεύονται όμορφα μέσα από την ανάγνωση αυτών που ξέρουν να ξεχωρίζουν μέσα από τις γραμμές, νοήματα και μηνύματα…
Είναι εμένα που τιμάς Αφροδίτη με την παρουσίαση αυτή. Αν ανατρέξεις το μπλοκ μου, θα δεις ότι με μεγάλη μου χαρά παρουσιάζω τους αξιόλογους φίλους μου, τους οποίους τιμώ και εκτιμώ ειλικρινά.
Σ’ ευχαριστώ κι εγώ από καρδιάς. Εύχομαι να ‘ναι μακρύς ο δρόμος σου, για να’ χεις πολλούς σταθμούς… να εκφράζεσαι και να απολαμβάνουμε εμείς τα σκιρτήματα της ψυχής, του νου και της καρδιάς σου!
'Σε σιωπή περιορίζομαι... όχι πως στέρεψαν οι ήχοι μέσα μου... μόνο που έγιναν πιο μακρινοί...'
Μακάρι να σιωπούσαμε πού και πού...
'Την ταπεινότητα μου υποταγή μην την θωρήσεις και ξεπεσμός δεν είναι ο σεβασμός μου...'
Πράγματι έχουν παρεξηγηθεί τόσες έννοιες...
Ωραίο γράψιμο!
JamanFou. Συμφωνώ μαζί σου Ιωάννα για το ωραίο πράγατι γράψιμο της Αφροδίτης!
Post a Comment