Ο καλός δαίμονας της Κύπρου!

Σε πρόσφατη δεξίωση που έδωσε για τους δημοσιογράφους, ο ύπατος αρμοστής της Βρετανίας στην Κύπρο κ. Πίτερ Μίλετ, για πρώτη φορά επισήμως δια στόματος του, φέρεται η Βρετανία να αναγνωρίζει (γενικώς και αορίστως) ότι διέπραξε στο παρελθόν (ποιο παρελθόν δεν διευκρινίζεται) λάθη σ’ ότι αφορά την Κύπρο. Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν ανέφερε (εκούσια ή ακούσια) τι είδους λάθη διέπραξε η χώρα του. Δόξα όμως τω Θεώ και αρκετά στοιχεία αλλά και πολλές αποδείξεις υπάρχουν για τα έργα και τις ημέρες της Βρετανικής πολιτικής στην Κύπρο.

Αν γινόταν ένας αντικειμενικός απολογισμός για τον ρόλο της πάλαι ποτέ Μεγάλης Βρετανίας στον πολιτικό και διπλωματικό τομέα, τότε, δεν είναι μόνο μερικά λάθη που διέπραξε σε βάρος της Κύπρου, αλλά ένα διαρκές έγκλημα, αυτό, της διχοτόμησης με τις τρομερές συνέπειες για το λαό της Κύπρου Ελλήνων και Τούρκων.

Από τα πρώτα χρόνια της αποικιοκρατικής κατοχής η Αγγλία έσπειρε έντεχνα τον σπόρο της διαίρεσης των Κυπρίων, πρώτα στο μυαλό μετά στην ψυχή και τελικά στην πράξη. Πώς αλλιώς δικαιολογείται ο δόλιος διαχωρισμός από το 1878 σε μουσουλμάνους και μη μουσουλμάνους κατοίκους της νήσου;

Οι περίτεχνες μεθοδεύσεις με τη συστηματική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» εξακολουθούν ως τις μέρες μας, να προωθούν τον πάγιο και αμετάθετο πολιτικό στόχο της Βρετανίας, που δεν είναι άλλος από τον διαμελισμό της Κύπρου. Αυτό είναι το «όραμα» της Βρετανίας, όταν διαφάνηκε στον ορίζοντα ότι η φυλή των «μη μουσουλμάνων», θα μπορούσε να αμφισβητήσει την κυριαρχία της και να απαιτήσει το στοιχειώδες ατομικό και συλλογικό δικαίωμα της ελευθερίας. Ακόμη και σήμερα δεν μας αναγνωρίζουν τέτοιο δικαίωμα.

Να μιλήσουμε για τα διάφορα κατά καιρούς προταθέντα σχέδια για επίλυση του Κυπριακού από το 1955 και μετά; Βασικές αρχές όλων ανεξαίρετα των σχεδίων ο «συνεταιρισμός» με τη μορφή ενός είδους προτεκτοράτου. Έχουν επιστρατευτεί όλα τα μέσα και όλες οι πολύπλοκες νομικές διατυπώσεις και δικολαβισμοί, προκειμένου να διατηρείται η Βρετανική επικυριαρχία επί της Κύπρου μέσω των «κυρίαρχων» βάσεων. Να μιλήσουμε για λάθη και παραλήψεις της Αγγλικής πολιτικής ή για υποκρισία και ραδιουργίες, που κατέληξαν πρώτα με τον συνταγματικό διαχωρισμό των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου το 1959 και στον εδαφικό διαμελισμό το 1974 με την τουρκική εισβολή;

Το σχοινί που πέρασε στο λαιμό μας η Βρετανική πολιτική από το 1878, όπως αυτή εκφραζόταν από τις αποικιοκρατικές αντιλήψεις και τα κατάλοιπα των αυτοκρατορικών συνδρόμων έχει γίνει σφιχτή θηλιά στο λαιμό, που μας πνίγει ακόμη και σήμερα. Η πολιτική και η ηθική ευθύνη για τη διχοτόμηση της πατρίδας μας, τα συσσωρευμένα δεινά για τον τόπο και τον λαό, μα προπάντων οι φοβερές συνέπειες της, είναι κάτι που δυστυχώς δεν παραγράφεται με ψευτοσυγνώμες και μισόλογα.

Στην ομιλία του ο κ. Μίλετ απέρριψε επίσης, την εντύπωση ότι η Βρετανία αποτελεί «τον κακό δαίμονα της Κύπρου» και ότι απεργάζεται την αποσταθεροποίηση στο νησί. Το τι απεργάζεται η Βρετανία στην Κύπρο δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες για να διακριβωθεί. Ευχόμαστε όμως να επικρατήσουν ρεαλιστικότερες και λιγότερο επιθετικές επιδιώξεις της Μεγάλης Βρετανίας στην Κύπρο.

Τώρα, αν η Βρετανία είναι ο κακός ή ο καλός δαίμονας της Κύπρου, αυτό εξαρτάται από ποια οπτική γωνία το βλέπει ο καθένας। Η αλήθεια είναι ότι, η άποψη που έχουμε ως λαός για την Βρετανική πολιτική, δεν συμπίπτει με την άποψη που έχει ο κ. Μίλετ για την ίδια την πολιτική τους. Όμως, δεν παύουμε να εκτιμούμε τις προσπάθειες που κάνουν για να βλέπουμε μόνο το μέλλον... όπως, ο κ. Μίλετ, μας προτρέπει να βλέπουμε περισσότερο το μέλλον παρά το παρελθόν.

Φοίβος Νικολαΐδης