Nάσος Πατέτσος

Μια ιστορία… ένα θρύλος

Αυτό το αφιέρωμα που παραπέμπει σε αναμνήσεις, εκτίμηση, σεβασμό και αγάπη για τον άνθρωπο, που παρ' όλες τις δόξες και τιμές που γνώρισε, παρέμεινε ο ευατός του. Απλός, καταδεκτικός, πάντα γελαστός, ευγενικός, με λεπτό χιούμορ και εκλεπτυσμένους τρόπους.

Ένας πολύ μεγάλος τραγουδιστής, ένας μοναδικός καλλιτέχνης ξαναήρθε από τα παλιά, για να μας υπενθυμίζει ότι τα μεγάλα ταλέντα είναι διαχρονικά. Αν ο Νάσος Πατέτσος ακόμη και σήμερα μπορεί να συγκινεί, σίγουρα, αυτό δεν είναι τυχαίο. Δεν είναι μόνο η καλλιτεχνική του αξία και ιστορία, που τον κάνει να ξεχωρίζει, αλλά και η δυνατή, ολοκληρωμένη προσωπικότητά του.

Ο Νάσος δεν είχε μόνο μια ξεχωριστή φωνή. Είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για να κατακτήσει την κορυφή και να γίνει ίνδαλμα, ένα αληθινό αστέρι.

Τα όμορφα και μελωδικά του τραγούδια σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή και άφησαν έντονα την παρουσία τους. Όπως, πολλοί άλλοι καταξιωμένοι καλλιτέχνες έβαλε τη δική του ανεξίτηλη σφραγίδα στο ελληνικό τραγούδι.

O Nάσος Πατέτσος γεννήθηκε στο χωριό Τσιμάνδρια της Λήμνου. Το 1941, μικρός μαθητής του δημοτικού, έφυγε και ήρθε στην Αθήνα, ταξιδεύοντας είκοσι ολόκληρες μέρες, με κίνδυνο να βομβαρδιστούν κατά το ταξίδι τους. Τον ίδιο χρόνο, μέσα Δεκεμβρίου, κατοχή, επέστρεψε στο νησί μ' ένα καϊκι, γιατί αλλιώς ίσως και να μην ζούσε σήμερα.

Μετά την απελευθέρωση, το Μάιο του 1945, πήγε πάλι στην Αθήνα όπου και κατατάχθηκε ως εθελοντής στο Ναυτικό, υπηρετώντας 6,5 χρόνια, γιατί πήγαινε για μόνιμος.

Στο διάστημα της θητείας του, τον ανακάλυψε ο μαέστρος Ζοζέφ Κορίνθιος. Ο ίδιος τον πήγε στην Κολούμπια, για να τον ακούσουν. Πέτυχε και γύρισε τον πρώτο του δίσκο το 1951, 'Adios Marikita Linda' και το 'Ερωτικό παράπονο'.

Τον Ιανουάριο του 1952, προτού απολυθεί και ντυμένος ναυτικά, πήγε στο Στούντιο και τραγούδησε το «Τραγούδι του ναύτη». Τον ίδιο χρόνο, 21 Μαΐου συγκεκριμένα, τον παρουσίασε ο Γιώργος Οικονομίδης μαζί με τον Κώστα Πρετεντέρη στο Άλσος.

Η επιτυχία του ήταν άνευ προηγουμένου και ακολούθησε η μία την άλλη, σε ξέφρενο ρυθμό. Τον χειμώνα του '53 κάνει ντεμπούτο και στο θέατρο.

Συνεργάστηκε με τα πιο λαμπερά ονόματα του καλλιτεχνικού κόσμου, Έλληνες και ξένους. Ανάμεσά τους, Μουζάκης, Πλέσσας, Κορίνθιος, Σουγιούλ, Γκετερύ, Τίνο, Ρόσσι, Σεβαλιέ, Πιαφ, Λουϊ Μαριάνο, Κατερίνα Βαλέντε, Κρόσμπυ, Σινάτρα, Ταγιόλι, Χούλιο Ιγγλέσιας, Μπελίντα, Παμέλα, Λάουρα, Γιοβάννα, Μελάγια, Τρίο Κιτάρα, Κουρούκλη, Δανάη, Βέμπο, Αττίκ, Μένδρη, Χαιρόπουλος κ.ά.

 

Παρουσιάστηκε σε εκατοντάδες επιθεωρήσεις, ψυχαγωγούσε κόσμο σε νοσοκομεία, σανατόρια, εργοστάσια, Εργατική Εστία, κοινωνικούς ομίλους, ποδοσφαιρικούς συλλόγους, γήπεδα. Έκανε τουρνέ σε όλο το κόσμο με τεράστια επιτυχία.

Το μεγαλύτερο του σουξέ ήταν το «Άσπρο μου περιστέρι πέτα» (Vola paloma) που όλοι μας κάπου, κάποτε το ακούσαμε.

Τις παλιές κι αγαπημένες του επιτυχίες, τις τραγουδούσε με το δικό του άνετο στυλ. Η ανεπανάληπτη, βελούδινη φωνή του, δεν γνώρισε περιορισμούς και δυσκολίες. Με σεβασμό στον κόσμο που τον λάτρεψε, ο Νάσος πρόσεχε την ποιότητα σ’ αυτό που έκανε.

Έζησε 28 ευτυχισμένα χρόνια πλάι στη γυναίκα του Ρένα και το σπίτι τους ήταν πάντα ανοιχτό για φίλους και γνωστούς. Δεν φεύγει ποτέ ταξίδι, αν δεν φροντίσει πρώτα τα περιστέρια που κατακλύζουν τη βεράντα του.

Ευτυχία, λέει ο Νάσος, είναι: «Να χαίρεσαι τα πιο απλά πράγματα, να κοιτάζεις τον ήλιο, τα λουλούδια, τα χρώματα της φύσης, το φεγγάρι, τ' αστέρια...». Και συνεχίζει: «Οι ανώτεροι άνθρωποι θέλουν να δίνουν χαρά στους άλλους». Αλήθειες βγαλμένες μέσα από την ψυχή του, τις πλούσιες εμπειρίες του, την παιδεία και την καλλιέργειά του ως ατόμου.

Η παλιά γλυκιά εποχή... Τότε που το συναίσθημα υπερίσχυε της λογικής, τότε που είχαμε χρόνο να προσέξουμε τον συνάνθρωπό μας, τον φίλο μας, τον διπλανό μας, τότε που η καλημέρα έβγαινε κατ' ευθείαν από την καρδιά μας, τότε που τα όνειρά μας, για το μέλλον, ήταν άμεσα συνδεδεμένα με την ελπίδα... Ήταν τότε, που ο Νάσος μεσουρανούσε.

Για τον Νάσο Πατέτσο, η φιλία, είναι το απόλυτο ιδανικό. Έχει φίλους στο εξωτερικό, που τον λατρεύουν και τον φιλοξενούν πολλές εβδομάδες τον χρόνο.

Τους φιλοξενεί και εκείνος ,με την σειρά του, όταν έρχονται στην Αθήνα. Μιλά με ανείπωτη αγάπη, γι' αυτήν την εξαιρετική οικογένεια και για το πεντάχρονο κοριτσάκι τους που θέλει να γίνει, όταν μεγαλώσει, τραγουδίστρια! Έτσι ο Νάσος το μαθαίνει να τραγουδά και να χορεύει!

Είχε επισκεφθεί την Κύπρο το 1967-68 και έφυγε με ωραίες αναμνήσεις. Το ΡΙΚ έχει κάνει ωραία αφιερώματα στο Νάσο και το επόμενο θα είναι στις 8 Αυγούστου, 2010.

Ο Νάσος, είναι ένας άνθρωπος γεμάτος ζωντάνια και αγάπη για τη ζωή. Να, πως εκφράζει τις απόψεις του για το ελαφρό τραγούδι: «Για μένα το ελαφρό τραγούδι είναι ποίηση. Περνά τρυφερά και διάφανα μηνύματα, όμορφες εικόνες, ερωτικούς παλμούς, αναμνήσεις, την αγάπη. Αγγίζει τις λεπτές και ευαίσθητες χορδές της ανθρώπινης ψυχής. Γι' αυτό και σε όποια εποχή κι αν ανήκει είναι αθάνατο. Ζει και θα ζει, μαζί με τα αισθήματα, την ευαισθησία, την ανθρωπιά και την αγνή καθημερινότητα. Και είναι πολύ άξιοι οι σημερινοί δημιουργοί που συνεχίζουν την παράδοση και την ιστορία του χωρίς φανφάρες και λαϊκισμούς». 

Και συνεχίζει: «Και βέβαια δεν μετανιώνω που ερμήνευσα ελαφρό τραγούδι, γιατί, πιστεύω ότι είναι το μόνο που συνδυάζει την ποιότητα και την ψυχαγωγία».

Στη ζωή του Νάσου τα χρήματα δεν υπήρξαν ποτέ το διακίδευμα, ούτε ήταν αυτοσκοπός. Αισιόδοξος και αυθόρμητος χαρακτήρας όπως είναι, δεν πτοείται από καμιά δυσκολία. Έχει συμφιλιωθεί από καιρό με την ηλικία του. Ανήκει στο ζώδιο του λέοντος και λέει: «Είμαι Λέων και δεν το βάζω κάτω!».

 

Γεμάτος κοινωνικές ευαισθησίες και φιλοπατρία, δεν σταμάτησε ποτέ, παράλληλα με τις επαγγελματικές τους ενασχολήσεις, να ενδιαφέρεται και να συμμετέχει ενεργά στη δημόσια ζωή του τόπου. Είναι αυτό εξ' άλλου και άλλα πολλά, που τον κάνουν να ξεχωρίζει και να λάμπει ακόμη.

Το μικρό αυτό αφιέρωμα δείγμα εξαιρετικής τιμής και αγάπης για έναν άνθρωπο, που τίμησε και τιμά την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς την ουσιαστική συμβολή της θαυμάστριας του, Μαίρης Παπαδημητρίου, την οποία και ευχαριστώ θερμά.

Φοίβος Νικολαΐδης

Ακούστε μερικές από τις επιτυχίες του: Μαρία   Το τραγούδι του ναύτη   

Αμόρε μου μπέλλα σενιόρα   Άι Μορένα     Νάσος Πατέτσος-Επιλογή

Ο Γιώργος Μιτίδης σχολιάζει την επικαιρότητα

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα του: Gmitides

Με ρουσφέτι για μια πιο «δίκαιη κοινωνία»

Του Τάσου Μητσόπουλου

Βουλευτή 

Ποιος αλήθεια πιστεύει ότι η κυβέρνηση Χριστόφια με το σύνθημα «δίκαιη κοινωνία» κατάφερε να απαλλάξει την Κύπρο από το ρουσφέτι; Υποθέτω κανείς. Εδώ ακόμη και τα κορυφαία στελέχη του ΑΚΕΛ στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις δεν κρύβουν αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Ότι δηλαδή έχει στηθεί ένας άριστος μηχανισμός εξυπηρέτησης της κομματικής πελατείας με ιδιαίτερη έμφαση στην άλωση και στο μακροχρόνιο έλεγχο της κρατικής μηχανής. «Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». Σκεφτόμουν όμως ειλικρινά, μετά από μια ακόμη αποκάλυψη, απροκάλυπτων κι ευνοιοκρατικών παρεμβάσεων, που ενορχηστρώνονται μάλιστα κι εκτελούνται στα ανώτατα κλιμάκια του προεδρικού μεγάρου, πόσο εύκολο είναι ένα κεφάλαιο αξιοπιστίας να εξανεμιστεί εν ριπή οφθαλμού.

Πόσο κενό και υποκριτικό ακούγεται πια το σύνθημα περί «δίκαιης κοινωνίας» στα αυτιά των πολιτών μετά τη χιονοστιβάδα των αποκαλύψεων για απροσχημάτιστες παρεμβάσεις άλλοτε του ΑΚΕΛ, δια το Γενικού του Γραμματέα και άλλοτε του ιδίου του Προέδρου, δια του Διευθυντή του γραφείου του, στην ομαλή λειτουργία του κράτους και των θεσμών, προκειμένου κάποιοι να ευνοηθούν εις βάρος κάποιων άλλων. Γιατί εδώ ισχύει η γνωστή αρχή «όλοι είναι ίσοι αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι από τους άλλους».

Κι εκεί που κάποιος θα ανέμενε από την κυβέρνηση μια πράξη εντιμότητας, παλικαριάς κι ευθύνης, μια δημόσια απολογία γι αυτά που γίνονται, τι ακούμε; Ακούμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, ένα νέο σε ηλικία πολιτικό από τον οποίο προσωπικά θα ανέμενα μια σύγχρονη, ασυμβίβαστη και ρηξικέλευθη προσέγγιση σε θέματα αρχών, να επιχειρεί απολογητικά συμψηφισμό. Τι μας είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος; Ότι αυτά τα έκαναν και οι προηγούμενοι, τα έκανε και ο Δημοκρατικός Συναγερμός. Κι επειδή τα έκαναν οι προηγούμενοι, προφανώς υπάρχει κάθε δικαιολογητικό και κάθε ηθική νομιμοποίηση, για να τα κάνουν και οι τωρινοί και οι επόμενοι. Για να συνεχίσουμε τον φαύλο κύκλο μιας τριτοκοσμικής πρακτικής που ευτελίζει κάθε μορφή ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Χωρίς ίχνος αιδούς και αισχύνης.

Η δήλωση αυτή και όσες άλλες ακολούθησαν, αποτελεί κατά τη γνώμη μου ομολογία αμηχανίας και αποτυχίας. Πλήρη αδυναμία υλοποίησης ενός διακηρυγμένου και προγραμματικού στόχου της κυβέρνησης – εκτός κι αν ήταν μόνο για τα μάτια του κόσμου - η οποία απλώς εφαρμόζει στην πράξη τη γνωστή παροιμία «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».

Θα κλείσω το άρθρο μου αυτό με απόσπασμα από μια παλαιότερη παρέμβασή μου που διατηρεί πλήρως τη διαχρονικότητα και την επικαιρότητά της: «Με αυτή όμως τη λογική – της δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων που για πολλοστή φορά επιχειρεί η κυβέρνηση - ένα πράγμα είναι βέβαιο. Θα βαυκαλιζόμαστε ότι αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα ενώ αυτό θα παίρνει διαστάσεις. Θα βρίσκουμε κάθε φορά τα εξιλαστήρια θύματα για να φορτώνουμε τις συλλογικές μας ευθύνες. Θα διευρύνουμε το χάσμα αξιοπιστίας μεταξύ πολιτών και πολιτικής. Και όλα αυτά την ώρα που τα φαινόμενα κοινωνικής αποσύνθεσης και εκφυλισμού θα μας προκαλούν δυσάρεστες εκπλήξεις τις οποίες εκ των υστέρων με ιερή αγανάκτηση θα αποδοκιμάζουμε αλλά και με περισσή σοβαροφάνεια και επιστημονική εμβρίθεια θα επιχειρούμε να ερμηνεύσουμε. Να το χαιρόμαστε λοιπόν το σύστημα που ασχολείται με τα επιφαινόμενα και όχι με την ουσία». 

Να χαιρόμαστε και την κυβέρνηση της «δίκαιης κοινωνίας» για τους ομολογουμένως νέους και ευφάνταστους τρόπους που βρήκε να αντιμετωπίσει και να εξαρθρώσει το πρόβλημα του ρουσφετιού.

Τάσος Μητσόπουλος

Βουλευτής Λάρνακας

Επίτροπος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων

Η ουρά είναι για την τουαλέτα;

Όχι, είναι για τον (εκάστοτε) γραμματέα της προεδρίας...

Γιώργος Μιτίδης σχολιάζει την επικαιρότητα

Δείτε περισσότερα στην ιστοσελίδα του: Gmitides

Έκθεση ζωγραφικής Αντώνη Καρατζιά

Κάνετε κλικ για να διαβάσετε

Στην εξορία

Η εθνικιστική πολιτική της Τουρκίας, την οποία επέτειναν ο θάνατος του Κεµάλ Ατατούρκ και η άνοδος του Ισµέτ Ινονού στην εξουσία τον Νοέµβριο του 1938, κορυφώθηκε µετά το ξέσπασµα του Β΄ Παγκόσµιου Πολέµου, µε την έξαρση του αντιµειονοτικού συναισθήµατος, ενδεικτική του οποίου υπήρξε και η επιστράτευση των 20 ηλικιών του 1941 ― η αποστολή µη µουσουλµάνων ανδρών (Ελλήνων, Αρµενίων και Εβραίων) ηλικίας 25-45 ετών σε στρατόπεδα εργασίας στα βάθη της Μικράς Ασίας.

Το αντιµειονοτικό µένος διατυπώθηκε και στον νόµο 4305/1942, µέσα από τις διατάξεις του για κατάσχεση και ανοικτή δηµοπράτηση των περιουσιών, αλλά και εκτοπισµό σε εργατικά τάγµατα στην ενδοχώρα της Τουρκίας των µειονοτικών εκείνων που αδυνατούσαν να πληρώσουν το βαρλίκι, έναν ληστρικό φόρο περιουσίας. Απώτερος στόχος του, η ολοκληρωτική ανάσχεση της επιχειρηµατικής δραστηριότητας του µη µουσουλµανικού στοιχείου στην Τουρκία.

Αυτή την πραγµατικότητα απηχεί το χειρόγραφο ηµερολόγιο του Κωνσταντίνου Κιουρκτσόγλου, το οποίο εξέδωσε µε ιδιαίτερη επιµέλεια η υπότροφος και µέλος του Συνδέσµου Ειρήνη Σαρίογλου, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Παιδείας Οµογενών και ∆ιαπολιτισµικής Εκπαίδευσης και ιδρυτικό µέλος του Ελληνικού Ιδρύµατος Ιστορικών Μελετών. Πρώτη δηµοσιευµένη µαρτυρία σχετικά µε τα εργατικά τάγµατα του 1943 στην Τουρκία, το εν λόγω ηµερολόγιο παρακολουθεί και καταγράφει τα γεγονότα της παραµονής του Κιουρκτσόγλου στο Άσκαλε, κωµόπολη στα δυτικά του Ερζουρούµ, από τον Ιανουάριο έως και τον ∆εκέµβριο του 1943. Με τρόπο άµεσο και λακωνικό, αναδεικνύει τις αντιξοότητες και τις κακουχίες της καθηµερινής διαβίωσης των υπόχρεων σε εξορία µέσα από λιτές περιγραφές, στις οποίες το άγχος της επιβίωσης εναλλάσσεται ή συµπλέει µε την ειρωνεία προς το τουρκικό καθεστώς.

Στην έκδοση, η οποία πραγµατοποιήθηκε µε ευγενική χορηγία της Βουλής των Ελλήνων, περιλαµβάνονται κατατοπιστική εισαγωγή της επιµελήτριας, έκθεση του ιστορικού πλαισίου, αποσπάσµατα από τον τουρκικό Τύπο της εποχής, καθώς και φωτογραφικό υλικό. Η έντυπη έκδοση συνοδεύεται από το DVD του οµώνυµου ντοκιµαντέρ της Καλλιόπης Λεγάκη, σε σενάριο της ίδιας και της Ειρήνης Σαρίογλου, µε την υποβλητική µουσική της Ελένης Καραΐνδρου.

Το ντοκιµαντέρ διακρίθηκε πρόσφατα στην όγδοη ∆ιεθνή Συνάντηση Αρχαιολογικής Ταινίας του Μεσογειακού Χώρου (Αθήνα, 11-16 Μαΐου), αποσπώντας την εύφηµο µνεία της Οργανωτικής Επιτροπής.

Στὴν Ἐξορία:

Ἐρζουρούµ / Ἄσκαλε.

Τὸ ἡµερολόγιο τοῦ

Κωνσταντίνου Κιουρκτσόγλου

στὰ ἐργατικά τάγµατα

τοῦ 1943,

εισαγωγή-επιµέλεια:
Ειρήνη Σαρίογλου (φωτογραφία)

Αθήνα: Ελληνικό Ίδρυµα

Ιστορικών Μελετών, 2009,

σελ. 213.

ISBN: 978-960-99058-1-7

Της Τιτίκας Καραβία

Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης

Δημοσιογραφικά Βραβεία

Το ΡΙΚ απέσπασε τρίτο βραβείο στην κατηγορία "ερευνητικό ρεπορτάζ" με ραδιοφωνική εκπομπή της Φοίβιας Σάββα.

Αποφάσεις της Κριτικής Επιτροπής για τα Δημοσιογραφικά Βραβεία

Ένωσης Συντακτών Κύπρου με την ευκαιρία των 50χρονων της

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Συντακτών Κύπρου βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει τις αποφάσεις της Κριτικής Επιτροπής για τα Δημοσιογραφικά Βραβεία που προκήρυξε η δημοσιογραφική οργάνωση με την ευκαιρία των 50 χρόνων δράσης και προσφοράς της.

Η Κριτική Επιτροπή για τον Διαγωνισμό απαρτιζόταν από:

- Γιώργο Γεωργή, Αναπληρωτή Καθηγητή Πανεπιστημίου Κύπρου

- Μαρία Θωμά, Μορφωτική Λειτουργό των Πολιτιστικών Υπηρεσιών Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού

- Χρίστο Χατζήπαπα, Πρόεδρο Ένωσης Λογοτεχνών Κύπρου

- Ανδρέα Καννάουρο, Πρόεδρο της ΕΣΚ, και Χρίστο Γεωργίου, Ταμία της ΕΣΚ

Κατά την εξέταση των συμμετοχών στην κατηγορία του σκίτσου στην Κριτική Επιτροπή συμμετείχε και ο διακεκριμένος σκιτσογράφος-γελοιογράφος Γιώργος Μαυρογένης, και κατά την εξέταση των συμμετοχών στην κατηγορία της φωτογραφίας ο καλλιτέχνης της φωτογραφίας Τάκης Δημητριάδης.

Μετά από τρεις συνεδρίες η Κριτική Επιτροπή κατέληξε στις ακόλουθες αποφάσεις:

Κατηγορία: Σκίτσο

1ο Βραβείο: Αντώνης Πέτρου (Εφ. «Αλήθεια», 1 Φεβρουαρίου 2010)

Δύο 2α Βραβεία: Πέτρος Παπαπέτρου-ΠΙΝ (Εφ. «Φιλελεύθερος, 31 Μαρτίου 2009) και Σκεύη Σαββίδου (Εφ. «Πολίτης», 19 Νοεμβρίου 2009)

3ο Βραβείο: Σώτος Βοσκαρίδης-Boss (Εφ. «Σημερινή», 22 Ιουλίου 2009)

Κατηγορία: Φωτογραφία

1ο Βραβείο: Πέτρος Καρατζιάς (ιστοσελίδα Associated Press, 28 Μαρτίου 2010)

2ο Βραβείο: Ανδρέας Λαζάρου (Εφ. «Φιλελεύθερος», 4 Φεβρουαρίου 2010)

3ο Βραβείο: Παύλος Βρυωνίδης (Εφ. «Πολίτης». 18 Αυγούστου 2009)

Κατηγορία: Χρονογράφημα

1 ο Βραβείο: Μάριος Δημητρίου

(«Οι σκέψεις που έκτιζε σαν πέτρες», εφ. «Σημερινή»)

2ο Βραβείο: Μαρία Ολυμπίου

(«Αμερικάνα. Όχι από Κύπρο», εφ. «Αλήθεια»)

3ο Βραβείο: Γιώργος Σοφοκλέους

(«Άλλα λόγια….θκειε παπά», Ράδιο ΑΣΤΡΑ)

Κατηγορία: Ερευνητικό Ρεπορτάζ

1ο Βραβείο: Γιάννης Κωστακόπουλος («Κύπριοι κομμουνιστές στο απόσπασμα», ΧΡΟΝΙΚΟ, εφ. «ΠΟΛΙΤΗΣ»)

Δύο 2α Βραβεία: Αθηνά Τυρίμου («Επίσημα στοιχεία προκαλούν σοκ», Εφ. «Πολίτης») και Γιώργος Αβραάμ – Κωνσταντίνος Πατσαλίδης («Ελπίδα ενάντια στην απελπισία», Ιστοσελίδα: www.documentaryworld.com.cy)

Δύο 3α Βραβεία: Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου («Όταν ο Τζιαμάλης συνάντησε τον Στυλλή και ο Πέτρος έχασε τον Κουπιλάι…») και Ράδιο Άστρα («Αφιέρωμα στον Παντελή Βαρνάβα»).

Η απονομή των Βραβείων θα γίνει σε ειδική τελετή, λεπτομέρειες της οποίας θα ανακοινωθούν αργότερα.

Διοικητικό Συμβούλιο

Ένωσης Συντακτών Κύπρου

15 Ιουλίου, 2010

Πανελλήνιο διαγωνισμό Διηγήματος και Ποίησης

Η Λογοτεχνική Ομάδα “Ιδεόπνοον” και το Περιοδικό “Πνοές Λόγου & Τέχνης” διοργανώνουν τον: 6ον Ετήσιο Πανελλήνιο διαγωνισμό Διηγήματος και Ποίησης εφήβων και ενηλίκων με ελεύθερο θέμα

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αποστείλουν τα κείμενά τους, τα οποία για το μεν διήγημα δεν θα υπερβαίνουν τις τρεις σελίδες, για τη δε ποίηση, τους τριάντα στίχους, με ψευδώνυμο, σε πέντε αντίτυπα τα οποία δεν επιστρέφονται, με απλή ταχυδρομική επιστολή (συστημένα θα αποκλείονται). Έξω από το φάκελο να ορίζεται η κατηγορία (πεζό ή ποίηση). Τα πλήρη στοιχεία των ενδιαφερομένων να εσωκλείονται σε δεύτερο φάκελο (κλειστό, διαφορετικά αποκλείονται), έξω από τον οποίο θα αναγράφεται το ψευδώνυμο. 

Τα κείμενα πρέπει να είναι ανέκδοτα, να μην έχουν δημοσιευτεί στο παρελθόν με οποιονδήποτε τρόπο και να είναι γραμμένα με γραφομηχανή ή Η/Υ. Μόνο ένα έργο μπορεί να υποβληθεί από τους ενδιαφερόμενους για κάθε μία από τις δύο κατηγορίες. Κάθε αποστελλόμενο έργο να είναι τυπωμένο στη μία πλευρά της σελίδας. Ως τελευταία ημερομηνία συμμετοχής στο διαγωνισμό ορίζεται η 30η Νοεμβρίου 2010. Δε θα δοθεί παράταση πέραν αυτής της ημερομηνίας. Ημερομηνία αποστολής θα θεωρείται αυτή που αναγράφεται στην ταχυδρομική σφραγίδα του φακέλου. 

Τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα ανακοινωθούν σε ειδική εκδήλωση τον Ιανουάριο του 2011. Όσοι εκ των νικητών (οι διαμένοντες στην Αθήνα) δεν καταφέρουν να παρευρεθούν οι ίδιοι ή αντιπρόσωποι αυτών κατά την απονομή, δε θα πάρουν τη βράβευσή τους. (Τα έργα των διαγωνιζομένων δεν επιστρέφονται). 

Αποστολή κειμένων: 

Προς κ. Αρετή Γκιωνάκη, 

“6ος Ετήσιος Πανελλήνιος Λογοτεχνικός Διαγωνισμός Διηγήματος και Ποίησης”

Ταχυδρομική θυρίδα: 48050, Πετρούπολη Τ.Κ 132 31

Email: ideopnoon@gmail.com, ideopnoon@yahoo.gr

Σελίδες με χρήσιμες πληροφορίες για τον διαγωνισμό: http://logotexniar.blogspot.com,

Η μεγάλη Γαλλική Επανάσταση.

Πολιτικοί συμβολισμοί – κοινωνικές προεκτάσεις

Του

Τάσου Μηστόπουλου

Βουλευτή

Τις μέρες αυτές, η Γαλλία τίμησε με κάθε επισημότητα την εθνική της επέτειο. Οι Γάλλοι έχουν κάθε λόγο να νιώθουν περήφανοι, αφού την ιστορική αυτή μέρα, η ανθρωπότητα δεν θα τη λησμονήσει ποτέ. Έχει ανεξίτηλα καταγραφεί στη συλλογική οικουμενική συνείδηση κι έχει αμετάκλητα ταυτιστεί με την πτώση της διαβόητης φυλακής της Βαστίλης και την έναρξη της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης. Ήταν η 14η Ιουλίου του 1789.

Η Γαλλική Επανάσταση, μαζί με την Αμερικανική που προηγήθηκε, αποτέλεσε το προζύμι όλων των μεγάλων επαναστατικών κινημάτων στο χώρο της Ευρώπης. Και πηγή έμπνευσης και έναυσμα για τους ξεσηκωμούς που ακολούθησαν στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία και αλλού. Το ηρωικό γαλλικό ξέσπασμα κατά του φεουδαρχικού συστήματος της κοινωνικής εκμετάλλευσης και της απολυταρχικής μοναρχίας, προβάλλει στην ιστορική μνήμη των εθνών ως μια αέναη πρώτη ύλη κοινωνικής ανατροπής. Ρήξης με το κατεστημένο, πολιτικής αμφισβήτησης και ριζοσπαστικής αλλαγής.

Η Επανάσταση οργανώθηκε από την ανερχόμενη αστική τάξη που ασφυκτιούσε μέσα στις συνθήκες οικονομικής εκμετάλλευσης και πολιτικής ανελευθερίας. Και αποτέλεσε το μεγάλο στοίχημα της εφαρμογής στην πράξη, των ιδεών του Διαφωτισμού, με κεντρικό σύνθημα το τρίπτυχο «Ελευθερία, Ισότητα Αδελφοσύνη». Η Επανάσταση πέρασε μέσα από πολλές συμπληγάδες μέχρι να εδραιωθεί και να καρποφορήσει. Από την κατάργηση της μοναρχίας, στην αναρχία και από κει στην περίοδο της τρομοκρατίας. Η περίοδος αυτή σφραγίζεται, με τον Ροβεσπιέρο και άλλους εκ των πρωτεργατών του ξεσηκωμού, να οδηγούνται στην γκιλοτίνα. Και μετά στην οργάνωση της νεοσύστατης δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Μιας δημοκρατίας, η οποία, κατά το Βολταίρο «δεν είναι καθόλου θεμελιωμένη πάνω στην αρετή. Είναι θεμελιωμένη πάνω στη φιλοδοξία κάθε πολίτη, που περικλείει και τη φιλοδοξία όλων των άλλων. Είναι πολίτευμα ανθρώπινο. Ανέχεται την ανθρώπινη φύση, που είναι φτιαγμένη να παλεύει ανάμεσα στη διαφθορά και την αρετή. 

Και την ποδηγετεί, μέσω της ελευθερίας, της δημοσιότητας, της κριτικής. Είναι πολίτευμα δυνατό, γιατί είναι πολίτευμα ελεύθερο». Ακολούθησε βεβαίως ο Ναπολέων που ενώ κατέπνιξε την εξέγερση των βασιλοφρόνων, με τις μεσσιανικές του βλέψεις, κατήργησε τα νομοθετικά σώματα και παλινόρθωσε το καθεστώς της απόλυτης μοναρχίας. Ο πυρήνας ωστόσο των πολιτικών ελευθεριών και των κοινωνικών προσδοκιών, παρέμεινε ατόφιος και αναλλοίωτος.

Κορωνίδα της Γαλλικής Επανάστασης υπήρξε αναντίλεκτα «Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη» που αποτελεί την ενσάρκωση των ιδανικών του Διαφωτισμού. Με έμφαση στα δικαιώματα της ελευθερίας, της ασφάλειας, της ατομικής ιδιοκτησίας καθώς και στο δικαίωμα αντίδρασης σε κάθε μορφή καταπίεσης και αυταρχισμού. Πρόκειται για κείμενο που ενσωματώνει και τις σύγχρονες αντιλήψεις για τη διάκριση των εξουσιών και τον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους όπως εκφράζεται μέσα από τις αρχές της ανεξιθρησκείας, της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, της αυτονομίας του λαού. 

Η ημερομηνία αυτή – 14 Ιουλίου 1789 – είναι σημαντική για ολάκερη την Ευρώπη. Όχι μόνο γιατί αποτέλεσε την αφετηρία για επαναστατικές πολιτικές και κοινωνικές ανατροπές, αλλά κυρίως γιατί ως επανάσταση της γαλλικής αστικής τάξης, επισφράγισε την κατάρρευση του μεσαιωνικού κοινωνικού συστήματος, έθεσε τις βάσεις του σύγχρονου αστικού κοινοβουλευτικού κράτους στην ευρωπαϊκή ήπειρο και σήμανε την απαρχή της βιομηχανικής επανάστασης και της δημιουργίας της παγκόσμιας αγοράς.

Τάσος Μητσόπουλος

Βουλευτής Λάρνακας

Επίτροπος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων

Φυγοστρατία : Γέννημα της παρακμής μας

Του Αντρέα Θεμιστοκλέους

Βουλευτή

Μέχρι πριν κάποια χρόνια ανάμεσα στους έφηβους και τους νέους εθεωρείτο μεγάλο κουσούρι κάποιος, έστω και δικαιολογημένα, να μην υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Μάλιστα, πολλές φορές όταν ιατρικώς και αποδεδειγμένα κάποιος χαρακτηριζόταν ως βοηθητικός ή ακόμα χειρότερα απορρίπτετο, τότε ο βοηθητικός ή ο απορριφθής έκανε το παν για να επανεξεταστεί και αν και πάλιν ευρίσκετο βοηθητικός ή απορριπτέος, το έφερε βαρέως, τόσον ο ίδιος όσον και η οικογένεια του.

Σήμερα τόση είναι η παρακμή μας που τα πράγματα αντεστράφησαν. Ο κανόνας για όσους επιδιώκουν δολίως ν’ απαλλαχτούν της στρατεύσεως, είναι να θέλει ο ίδιος ο νέος ν’ απορριφθεί και τόσον ο ίδιος όσον και η οικογένεια του όχι μόνον δεν το φέρουν βαρέως αλλά το παινεύονται κιόλας, ωσάν να είναι μεγάλος άθλος υψηλής αρετής κάποιος να επικαλείται ψυχοδιανοητικά νοσήματα ή παρεκκλίσεις του φυσιολογικού για ν’ απαλλαχτεί από τη στρατιωτική θητεία.

Τι χαρακτήρα και τι πεποιθήσεις απέκτησαν και διαθέτουν όσοι δολίως αποφεύγουν τη στράτευση και σε ποιο περιβάλλον και με ποιες επιδράσεις μεγάλωσαν για να φτάνουν σ’ αυτό το κατάντημα; Μάλιστα ορισμένοι για να επιτύχουν γρήγορα και αποτελεσματικά τη φυγοστρατία φτάνουν στο κατάντημα να δηλώνουν ότι είναι παρεκκλίνοντες του φυσιολογικού, δηλαδή, να δηλώνουν ομοφυλόφιλοι χωρίς να είναι, αγνοώντας ότι στην Αμερική, αλλά και αλλαχού, οι χιλιάδες των πραγματικών ομοίων τους είχαν ως ένα από τα βασικότερα αιτήματα τους να καταργηθεί ο αποκλεισμός τους από τον αμερικανικό στρατό, κάτι που πέτυχαν επί Κλίντον το 1993.

Οι δολίως αποφεύγοντες τη στράτευση, όταν ερωτηθούν, προβάλλουν κατά κανόνα τ’ ακόλουθα επιχειρήματα, τα οποία πέραν από δηλωτικά της ανατροφής και της νοοτροπίας τους, είναι και συμπτώματα και χαρακτηριστικά της παρακμής στην οποία έχουμε οδηγηθεί. Παρακμής εθνικής, πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής.

«Γιατί να πάω να υπηρετήσω αφού και άλλοι αποφεύγουν τη στράτευση; Γιατί να καθυστερήσω δύο χρόνια τις σπουδές μου, την επαγγελματική μου αποκατάσταση και καριέρα; Σε τι χρειάζεται η Εθνική Φρουρά, αφού αν το θελήσουν οι Τούρκοι να μας πιάσουν όλους, μπορούν να το κάνουν όποτε θελήσουν; Γιατί να στερηθώ για δύο χρόνια την καλοπέραση μου και να μπω σε ταλαιπωρίες, πορείες, αγγαρείες, ασκήσεις, σκοπιές και δεν συμμαζεύεται, όταν όλα αυτά μπορώ να τ’ αποφύγω και όταν οι άλλοι, τα θύματα οι συνομήλικοι μου, θα υπόκεινται σ’ όλα αυτά, εγώ θα μπορώ να παρακολουθώ τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα ή στο Μάντσεστερ την ομώνυμη ομάδα; Και ποιον και από ποιους να τον προσέχω και για ποιον και για τι να πολεμήσω;» 

Στις απαντήσεις που δίνουν, υπό μορφή ερωτήσεων, οι δολίως αποφεύγοντες τη στράτευση δεν νομίζω να χρειάζεται ούτε σχόλιο ούτε απάντηση, διότι το σημαντικό δεν είναι το τι ο καθένας επινοεί ή εφευρίσκει ως δικαιολογία για τις απαράδεκτες πράξεις και κατακριτέες συμπεριφορές του, αλλά το πώς ένας λαός υπό ημικατοχή και μόνιμη απειλή έφτασε στο κατάντημα να εκτρέφει, να επιτρέπει, να αιτιολογεί, να δικαιολογεί, ν’ ανέχεται και ενίοτε να επιβραβεύει τέτοια επικίνδυνα, θλιβερά και νοσηρότατα φαινόμενα.

Η δική μας άποψη για το τι φταίει γι’ αυτό το κατάντημα συνοψίζεται στ’ ακόλουθα:

Πρώτον. Η αναξιότητα, η ανικανότητα και πολύ περισσότερον η έλλειψη ισχυρής πραγματικής θελήσεως τής πολιτείας να πατάξει άμεσα και αποτελεσματικά το θλιβερό αυτό φαινόμενο.

Δεύτερον. Η απουσία οράματος απ’ όσους έχουν και φέρουν ευθύνη πολιτική, πνευματική και θεσμική για το πού πάει αυτός ο τόπος και για την παράλληλη γενικευμένη απαξίωση των πάντων από τους πολλούς.

Τρίτον. Η ολοένα αυξανόμενη τάση αυτοαπομονώσεως των ανθρώπων και η ανάπτυξη ενός νοσηρού ατομικισμού – ωφελιμισμού (ευκολότερα, γρηγορότερα, ψηλότερα) και η επικράτηση της θεωρίας του «κρύψε να περάσουμε» και του ωχαδερφισμού.

Τέταρτον. Ο ιδεολογικός και αξιακός αποπροσανατολισμός και η κρίση ταυτότητας που κατάφεραν να επιφέρουν στην κοινωνία και δη στη νεολαία τα ορφανά της αριστεράς και του διεθνισμού, οι ψευτοπροοδευτικοί της δεξιάς και κάθε κοπής αφελείς, ανιστόρητοι, ψευτοειρηνιστές και ψευτοεπαναπροσεγγιστές ενοχοποιώντας και διώκοντας τον πατριωτισμό και πλήττοντας ανελέητα κάθε τι που από μόνο του ή μαζί με άλλα είναι εστία παρούσης ή μελλοντικής αντιστάσεως σ’ όσα κυοφορούνται και έκδηλα μάς απειλούν.

Και ως υστερόγραφο μια εισήγηση προς όλα τα πολιτικά κόμματα:

Οι υποψήφιοι για τις θέσεις του προέδρου της Δημοκρατίας, του βουλευτή και του ευρωβουλευτή και όσοι και όσες αποδέχονται τιμητικούς διορισμούς από τον εκάστοτε πρόεδρο της Δημοκρατίας ή το υπουργικό του συμβούλιο να δηλώνουν δημοσίως, πότε, πόσον και πού υπηρέτησαν τη στρατιωτική τους θητεία. Το ίδιο να ισχύει και στην περίπτωση που τ’ άρρενα τέκνα τους έκλεισαν την ηλικία στρατεύσεως.

Η πατρίδα δεν είναι μόνο θέσεις, αξιώματα και μόνο για να κατοχυρώνει τα δικαιώματα και τις απολαύσεις μας! Έχει και απαιτήσεις η πατρίδα!

Αντρέας Θεμιστοκλέους

Βουλευτής

Παράδοξο ραδιοτηλεοπτικής ρύθμισης

 

Δρ Χριστόφορος Χριστόφορου 

Γράφει από τη Λευκωσία

Η δήλωση από το (νέο) Πρόεδρο της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης σχετικά με εξεταζόμενη υπόθεση για (πιθανή) παραβίαση του Νόμου από το ΡΙΚ προκαλεί δικαιολογημένες απορίες, αλλά και ερωτηματικά για το ρόλο που πρέπει να έχει η Αρχή. Με την ενέργεια αυτή, δημιουργούνται αμφιβολίες για την ορθή αντίληψη του έργου ενός ρυθμιστή.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Αρχής, αν τα στοιχεία είναι ενημερωμένα, εκατοντάδες υποθέσεις που χρονολογούνται από το 2004 και εντεύθεν, παραμένουν εκκρεμείς, αναμένοντας εξέταση. Υποθέτει κάποιος ότι μερικές από αυτές τις υποθέσεις θα αφορούν σημαντικά θέματα, πιθανές σοβαρές παραβάσεις της νομοθεσίας.

Η δημόσια δήλωση ότι έγινε καταγγελία, μάλιστα τον περασμένο Μάρτιο, αποδίδει στο σχετικό θέμα ιδιαίτερη σημασία, αν και προκύπτει μια αντίφαση: Αν ήταν τόσο σημαντική η καταγγελία και το θέμα, δεν θα χρειάζονταν τέσσερις μήνες για αναφορά σε αυτό.

Την ίδια ώρα, με το δείκτη του χεριού στραμμένο προς /και κατονομάζοντας την εκπομπή και το ΡΙΚ μετατίθεται η σημασία από το θέμα της πιθανής παράβασης, στο κανάλι και την εκπομπή, δημιουργώντας επίσης εντυπώσεις ότι 'έφταιξε' το ΡΙΚ – χωρίς να εξεταστεί ακόμα το θέμα!

Στα δώδεκα χρόνια ύπαρξης της Αρχής, για πρώτη φορά ο Πρόεδρος κάνει δήλωση για εξεταζόμενη υπόθεση, κάτι που ανάγει τη συγκεκριμένη υπόθεση σε κορυφαίο γεγονός – χωρίς να είναι. Τον φέρει επίσης να υπαινίσσεται – έστω και αν δεν το είπε, ενοχή του σταθμού, προκαταλαμβάνοντας την εξέταση και απόφαση.

Ο ρόλος της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης διαφέρει ριζικά από αυτό που έχουν οι πλείστοι οργανισμοί δημοσίου δικαίου. Είναι οιονεί δικαστικός, επομένως, ο καθένας αναμένει ότι ο Πρόεδρος της Αρχής και τα μέλη της ΔΕΝ κάνουν δηλώσεις για υποθέσεις υπό εξέταση. Οι δικαστές μιλούν μόνο όταν αποφασίσουν, ανακοινώνουν την ετυμηγορία τους χωρίς κανένα σχολιασμό.

Στο προκείμενο, η εκπομπή “Πατάτες αντιναχτές”, μια σατιρική εκπομπή έχει όλα τα δικαιώματα για υπερβολές, που βρίσκουμε στη σάτιρα. Ας το σκεφτούμε καλύτερα: Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι μέσα από την εικόνα των άγριων 'κακοποιών του σεξ” καλλιεργεί σεξιστικά πρότυπα και όχι το θετικό, γελοιοποιώντας του κακοποιούς;

Χριστόφορος Χριστόφορου

Πολιτικός αναλυτής

Εμπειρογνώμονας Συμβουλίου της Ευρώπης

στα ΜΜΕ και τις εκλογές

Τηλ. 22 490 761

c274@cablenet.com.cy

Φιλιώ Τερζή

Θεσσαλονίκη-Αθήνα, ένα τσιγάρο δρόμος...

Η τραγουδίστρια και ηθοποιός Φιλιώ Τερζή είναι ένας νέος χαρισματικός άνθρωπος γεμάτη ευαισθησίες και όμορφα συναισθήματα για τους γύρω της. 

Η ωραία Φιλιώ, με τη γλυκιά φωνή γεννήθηκε στην όμορφη Θεσσαλονίκη, από όπου ξεκίνησε τα πρώτα της βήματα στο πεντάγραμμο.

Πέρα από τις σπουδές της στο North College του Τμήματος Οικονομίας – Διοίκησης και Marketing , έκανε μουσικές σπουδές στο Σύγχρονο Ωδείο Θεσσαλονίκης.

Πολυσύνθετο ταλέντο η Φιλιώ, παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής, ποίησης, ορθοφωνίας, φωνητικής-θεατρικού τραγουδιού και χορού.

Η έντονη και πλούσια καλλιτεχνική παρουσία της, στο μουσικό στερέωμα με συναυλίες και άλλες παρουσίες, συμπληρώνεται και στο θέατρο.

Στο φεστιβάλ “Eurofest - Σκόπια ” το 2003, απέσπασε το βραβείο σκηνικής παρουσίας.

Στο φεστιβάλ “Ohrid fest – Οχρίδα” το 2005 πήρε το βραβείο σκηνικής παρουσίας.

Καλές μουσικές σπουδές, μαθήματα υποκριτικής, επιτυχίες και διακρίσεις.

Για τη μεγάλη της αγάπη το τραγούδι, η Φιλιώ λέει χαρακτηριστικά: Το Γυφτάκι, του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λίνας Νικολακοπούλου, γραμμένο για το δίσκο “Μαμά γερνάω” της Τάνιας Τσανακλίδου το 1988. Ένα τραγούδι που με συντροφεύει απ’ την προεφηβική μου ηλικία… Και συνεχώς μου τριβελίζει το νου… Στις συναυλίες μας με τον G, (τον maestro μου, Γιώργος Λυριστής) αποφασίσαμε να το “πειράξουμε”. Εδώ το βλέπετε, απ’ τη συναυλία μας στη μουσική σκηνή “8 δυτικά”, τον Δεκέμβριο του 2009. 

«Κι εσύ μια μέρα που δεν με είδες και τί θα γίνει και που με είδες, ζωή δεν λέγεται». Κάθε φορά που το τραγουδάω στη σκηνή, ανακαλύπτω νέες εικόνες, που μου δημιουργούν πρωτόγνωρα συναισθήματα και έναν πόνο… Σαν να λέω τα λόγια για πρώτη φορά. Κάθε φορά που το μεταφέρω στον κόσμο, νιώθω κομμένες ανάσες να με ακολουθούν σε κάθε μου 

ήχο. Δείτε την ιστοσελίδα της : Φιλιώ Τερζή

 

Ακούστε το τραγούδι Γυφτάκι σε ζωντανή εκτέλεση.

Ακούστε το τραγούδι "Καίγομαι" σε ζωντανή εκτέλεση.

Ακούστε το τραγούδι "Μήδεια" σε ζωντανή εκτέλεση.

Ακούστε το τραγούδι "Τα παιδιά της γειτονιάς σου" σε ζωντανή εκτέλεση.