Η Μάγισσα του Πόρτομπελο

Η Μάγισσα του Πόρτομπελο

Συγγραφέας: Paulo Goelho

Εκδόσεις: Εκδοτικός Οίκος Α.Α. Λιβάνη

Ναταλία Ιωαννίδου

Γράφει από τη Λευκωσία

O Πάολο Kοέλο γεννήθηκε το 1947 στο Pίο ντε Ζανέιρο. Tα βιβλία του έχουν πουλήσει πάνω από 65 εκατομμύρια αντίτυπα και έχουν μεταφραστεί σε 56 γλώσσες σε περισσότερες από 150 χώρες. O αλχημιστής, το πρώτο του έργο με ευρεία απήχηση, κυκλοφόρησε το 1988, είναι το πιο επιτυχημένο βιβλίο της βραζιλιάνικης λογοτεχνίας και έχει πουλήσει περισσότερα από 11 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Tο βιβλίο αυτό προτείνεται ως ανάγνωσμα σε προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, καθώς και σε εκπαιδευτικά ιδρύματα σε περισσότερες από 30 χώρες.

Eιδικός σύμβουλος της UNESCO για το διαπολιτισμικό διάλογο και την πνευματική σύγκλιση, ο Πάολο Kοέλο κατέχει την Έδρα 21 της Aακαδημίας Γραμμάτων της Βραζιλίας και είναι μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ιδρύματος Schwab για την κοινωνική επιχειρηματικότητα (Schwab Foundation for Social Entrepreneurship), του ιδρύματος Shimon Peres και του ιδρύματος Lord Menuhin. Mέχρι σήμερα έχει προσκληθεί 6 συνεχόμενες φορές να συμμετάσχει στην ετήσια συνεδρίαση του Παγκόσμιου οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας.

Tου έχει απονεμηθεί το βραβείο Bambi πολιτιστικής προσωπικότητας της χρονιάς (Γερμανία, 2001), το βραβείο Λογοτεχνίας Fregene (Ιταλία, 2001), ο τίτλος του επισήμου Tεχνών και Γραμμάτων (Γαλλία, 2003), του Iππότη του Tάγματος της Λεγεώνας της Tιμής (ο σημαντικότερος τίτλος του γαλλικού κράτους, 2001), ο τίτλος του Tάγματος του Rio Branco (Bραζιλία), καθώς και διάφορες άλλες τιμητικές διακρίσεις.

Αυτό που απολαμβάνω ιδιαίτερα διαβάζοντας βιβλία του Paulo Coelho, είναι η θετική στάση προς τη ζωή. Μέσα από τη γραφή του βγαίνουν αμέτρητα συμπεράσματα και αποφθέγματα …. Γι’ αυτό, θα περιοριστώ στη παρουσίαση αποσπασμάτων από το βιβλίο του «Η Μάγισσα του Πόρτο-μπέλο»

Όταν τολμάμε να ταξιδέψουμε σ’ αυτή την άγνωστη θάλασσα, δείχνουμε τυφλή εμπιστοσύνη σε εκείνους που μας οδηγούν, πιστεύοντας πως ξέρουν περισσότερα από εμάς. Εγώ όμως το εγγυώμαι: ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ

Οι άνθρωποι δεν προσπαθούν πια να μετατρέψουν πράγματα που κάνουν καθημερινά σε ιερές κινήσεις. Μαγειρεύουμε και παραπονιόμαστε για το χρόνο που χάνουμε, ενώ θα μπορούσαμε να μεταμορφώσουμε την αγάπη σε φαγητό. Δουλεύουμε πιστεύοντας ότι πρόκειται για θεόσταλτη κατάρα, ενώ θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε τις δεξιότητές μας για να προσφέρουμε ικανοποίηση στον εαυτό μας και για να σκορπάμε γύρω μας ενέργεια.

Η Αθηνά έφερε στην επιφάνεια τον πλούσιο κόσμο που έχουμε όλοι στην ψυχή μας.

Πολλές φορές ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε ποιοι είμαστε είναι να προσπαθήσουμε να μάθουμε πως μας βλέπουν οι άλλοι.

Το απόγευμα της Κυριακής, ενώ κάναμε βόλτα στο πάρκο, της ζήτησα να προσέξει όλα όσα έβλεπε και άκουγε, τα φύλλα που χόρευαν στον άνεμο, τα κύματα στη λίμνη, τα πουλιά που κελαηδούσαν, τα σκυλιά που γάβγιζαν, τις φωνές των παιδιών που έτρεχαν πέρα δώθε, λες και υπάκουαν σε μια παράξενη λογική, ακατανόητη στους μεγάλους. «Τα πάντα κινούνται. Και τα πάντα κινούνται με ρυθμό. Και όλα όσα κινούνται με ρυθμό παράγουν ήχο.

Όταν απελευθερώνουμε τον εαυτό μας, κάνουμε το ίδιο και για την ανθρωπότητα.

Με το χορό ο υλικός και ο πνευματικός κόσμος καταφέρνουν να συνυπάρξουν χωρίς συγκρούσεις. Πιστεύω ότι οι χορευτές μπαλέτου σηκώνονται στις μύτες των ποδιών τους. Έτσι αγγίζουν τη γη και ταυτόχρονα ορθώνονται προς τον ουρανό.

Κατά την διάρκεια οποιοδήποτε χορού, στον οποίο παραδινόμαστε χαρούμενοι, ο εγκέφαλος χάνει τον έλεγχό και η καρδιά παίρνει τα ηνία του σώματος.

Ποιο είναι το νόημα της λέξης «χρόνος»; Η μέρα έχει 24 ώρες και άπειρες στιγμές. Πρέπει να έχουμε συνείδηση του κάθε λεπτού, να ξέρουμε να το εκμεταλλευόμαστε σε ό,τι κάνουμε ή κάνοντας απλώς συλλογισμούς για τη ζωή. Αν ελαττώσουμε ταχύτητα, όλα διαρκούν πολύ περισσότερο ... γιατί όμως να μην αξιοποιήσουμε αυτό το χρόνο σκεπτόμενοι ευχάριστα πράγματα, χαρούμενοι που είμαστε ζωντανοί;

Ένα απλό γράμμα απαιτεί να βάλουμε σε αυτό όλη τη δύναμη που περιέχει, σαν να χαράζουμε το νόημα του. Έτσι, όταν γράφονται ιερά κείμενα, κλείνουν μέσα του την ψυχή του ανθρώπου που χρησίμευε, σαν όργανο για να τα διαδώσει στον κόσμο. Γιατί το χέρι όπου χαράζει τις γραμμές αντικατοπτρίζει την ψυχή αυτού που τις γράφει. Το να γράφεις δεν είναι απλώς μια ενέργεια για να εκφράσεις μια σκέψη, αλλά για να συλλογιστείς το νόημα της κάθε λέξης.

Εκπαίδευσα το σώμα μου για να μπορέσω να εκφράσω πλήρως αυτά που ένιωθε η ψυχή μου. Τι θα πει «δάσκαλος»; Δάσκαλος δεν είναι αυτός που διδάσκει κάτι αλλά αυτός που εμπνέει το μαθητή του να δώσει τον καλύτερό του εαυτό για να ανακαλύψει αυτό που ήδη ξέρει. Καθώς ο γραφικός χαρακτήρας του ατόμου αποκαλύπτει την προσωπικότητά του, ανακάλυψα ότι η Αθηνά είχε επίγνωση του ότι την αγαπούσαν.

Η κομψότητα δεν είναι κάτι επιφανειακό, αλλά ο τρόπος που έχει βρει ο άνθρωπος για να τιμάει τη ζωή και τη δουλειά. Γι’ αυτό, όταν νιώθεις ότι η στάση σου σε ενοχλεί, μη σκεφτείς ότι είναι ψεύτικη, είναι σωστή γιατί είναι δύσκολη. Όταν ο άνθρωπος ανακαλύπτει την απλότητα και την αυτοσυγκέντρωση, όσο πιο απλή και απέριττη είναι η στάση του τόσο πιο όμορφη είναι.

Το φως είναι άστατο, σβήνει με τον άνεμο, ανάβει με τον κεραυνό, λάμπει σαν τον ήλιο, δεν είναι ποτέ εκεί, αλλά αξίζει τον κόπο να αγωνιστείς γι’ αυτό.

Μάθε να μαθαίνεις πάντα με ανθρώπους στο πλευρό σου. Μη μείνεις μόνη σ’ αυτή σου την αναζήτηση. Αν κάνεις λάθος δεν θα έχεις κανένα για να σε βοηθήσει να το διορθώσεις.

Η πίστη δεν είναι επιθυμία. Είναι Βούληση. Επιθυμία είναι κάτι που θέλουμε να εκπληρώσουμε. Η Βούληση είναι δύναμη. Η Βούληση αλλάζει το χώρο γύρω μας, όπως έκανες εσύ με τη δουλειά σου στην τράπεζα...

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτά τα χαρτιά έχουν ζωή, συναισθήματα, επιθυμίες, ιστορίες να πουν; Νομίζω ότι δεν δίνεις στη ζωή την προσοχή που της αξίζει.

Προσπάθησε να ξαναγεμίσεις τη ζωή σου με λίγη φαντασία!

Προσπάθησε να νιώσεις καλά όταν νομίζεις ότι είσαι ο τελευταίος των ανθρώπων. Μην σκεφτείς ότι είσαι άσχημα. Παραδόσου μέσα από το χορό ή τη σιωπή ή μέσα από τα συνηθισμένα πράγματα της ζωής, όπως το να μαγειρεύεις, να συγυρίζεις το σπίτι. Τα πάντα είναι λατρεία – αν έχεις το μυαλό σου συγκεντρωμένο στην παρούσα στιγμή.

Μην προσπαθήσεις να πείσεις κανένα για τίποτα. Όταν δεν ξέρεις κάτι, ρώτα ή ψάξε. Όμως, ενόσω ενεργείς να είσαι όπως το ποτάμι που κυλάει σιωπηλό, να παραδίνεσαι.

Ο χορός είναι απλώς μια τελετή. Τελετή είναι να μεταμορφώνεις το μονότονο σε κάτι διαφορετικό, ρυθμικό που να μπορεί να διοχετεύσει την ενότητα. Γι’ αυτό επιμένω: να είσαι διαφορετική ακόμα κι όταν πλένεις πιάτα. Να κινείς τα χέρια σου έτσι ώστε να μην επαναλαμβάνουν ποτέ την ίδια κίνηση.

Αν νομίζεις ότι βοηθάει, προσπάθησε να φέρεις στο μυαλό σου εικόνες – λουλούδια, πουλιά, δέντρα στο δάσος. Μη φαντάζεσαι μεμονωμένα πράγματα. Είσαι αυτό που πιστεύεις ότι είσαι. Αντί να προσπαθείς να αποδείξεις πως είσαι καλύτερη από ότι νομίζεις, απλώς γέλα. Γέλα με τις ανησυχίες σου, τις ανασφάλειές σου. Δες με χιούμορ τα άγχη σου. Και τη μεγαλύτερη αρετή δεν έχει αυτός που δέχεται χωρίς να νιώθει ότι χρωστάει. Δίνετε, αλλά λίγα όταν δίνετε από τα υπάρχοντά σας. Δίνετε αληθινά μόνον όταν δίνετε από τον εαυτό σας.

Ναι! Έχω πολλά ελαττώματα, αλλά είμαι άξια και θέλω να προχωρήσω. Τι θέλεις; Δεν μπορεί να θέλεις να είσαι ευτυχισμένη, γιατί αυτό είναι εύκολο και βαρετό. Δεν μπορεί να θέλεις απλώς ν’ αγαπήσεις, γιατί αυτό είναι αδύνατο. Θέλεις να δώσεις νόημα στη ζωή σου, να τη ζήσεις όσο πιο έντονα γίνεται. Αυτό είναι ταυτόχρονα παγίδα και έκταση. Προσπάθησε να είσαι προσεκτική για να αντιληφθείς τον κίνδυνο και ζήσε τη χαρά, την περιπέτεια...

Αν υπάρχει αρκετή αγάπη μεταξύ σας, η σοδειά θα είναι πλούσια, γιατί η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που μεταμορφώνει τα πάντα. Ο πραγματικός δάσκαλος δίνει στο μαθητή το θάρρος να αναστατώσει τον κόσμο του, παρόλο που κι ο ίδιος φοβάται τα πράγματα που έχει συναντήσει – κι ακόμα περισσότερο αυτά που τον περιμένουν στην επόμενη στροφή.

Αν δεν ήσουν βιολόγος, τι θα ήσουν; «Σιδεράς» αλλά αυτό δεν έχει λεφτά. Όταν κουραστείς από αυτό που είσαι, πήγαινε να διασκεδάσεις και να γιορτάσεις τη ζωή χτυπώντας το σίδερο με σφυρί. Με τον καιρό θα ανακαλύψεις ότι θα σου δώσει κάτι περισσότερο από ικανοποίηση: θα σου δώσει νόημα.

Ξέρω ότι ο Θεός με ρίχνει στη φωτιά των δοκιμασιών. Έχω αποδεχτεί τις σφυριές που μου δίνει η ζωή και κάποιες φορές νιώθω κρύος και αναίσθητος, σαν το νερό που κάνει το χάλυβα να υποφέρει. Όμως το μόνο που ζητάω είναι το εξής: «Θεέ μου, μην παραιτηθείς μέχρις ότου πάρω τη μορφή που περιμένεις από μένα. Προσπάθησε με τον τρόπο που θεωρείς καλύτερο... για όσο χρόνο θέλεις. Ποτέ μη με βάλεις στο σωρό με τα παλιοσίδερα των ψυχών».

Ναταλία Ιωαννίδου