Η εκδίκηση της Σιλάνας

Παρουσίαση στη Λευκωσία του βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη

Τόσο βιογραφικός που πιο πολύ δεν γίνεται είναι ο Γιάννης Ξανθούλης στο τελευταίο του βιβλίο. Περιγράφει την επεισοδιακή του εφηβεία στην Αλεξανδρούπολη. Μια εφηβεία διανθισμένη με ακατάλληλα για ανηλίκους στιχάκια, γραμμένα τότε, διορθωμένα τώρα. Γραμμένο με το πηγαίο χιούμορ που τον διακατέχει σαν άνθρωπο, με απλή γλώσσα μιλά και λέει αυτά που θέλει να πει χωρίς περιττό λόγο και άσκοπους προλόγους.

Ο ίδιος λέει πως, από τον καιρό που ξεκίνησε να δημιουργεί μυθιστορηματικά πρόσωπα, πάντα φοβόταν μην και τα συναντήσει εμπρός του, έτοιμα να απαιτήσουν εξηγήσεις για την όποια μεταχείριση τους είχε επιφυλάξει στα βιβλία του, γιατί όπως ο ίδιος εξομολογείται , οι ήρωες του δεν πέρασαν “καλά” μαζί του.

Τώρα ποιά σχέση μπορεί να έχει “μια εκδίκηση” με μια “αυτοβιογραφία” θα διερωτηθείτε. Τα πράγματα για το Συγγραφέα είναι απλά. Ένα από τα “φαντάσματά” που είχε επινοήσει είναι η Σιλάνα, η οποία είναι η ηρωίδα αυτού του βιβλίου, είναι μια περσόνα που δημιούργησε ειδικά για την εκπομπή του στον ΣΚΑΪ και που απάγγελε τα ποιήματα της σε κάθε εκπομπή του.

Κι έτσι, συναντιέται με τη Σιλάνα και ξεκινά την αφήγηση του.... από τότε που ήταν παιδί... Το τρυφερό φινάλε στο βιβλίο γράφεται, με τον Ξανθούλη να αρρωσταίνει βαριά από τα νεφρά του και να καταλήγει στον «Ευαγγελισμό», στην Αθήνα.

Η Βιβλιοπαρουσίαση έγινε από το βιβλιοπωλείο-Πολυχώρο-Καφέ RIVERGATE, Λατσιά Τηλ. 22 572 722

 

Στη φωτογραφία ο συγγραφέας με την ιδιοκτήτρια του Βιβλιοπωλείου Αίγλη Τούμπα.

O Γιάννης Ξανθούλης, στο καινούργιο του μυθιστόρημα, «Η εκδίκηση της Σιλάνας», συναντά ένα φάντασμα, τη Σιλάνα Σαλιάγκου, την ποιήτρια που ο ίδιος επινόησε και της οποίας τις ποιητικές δημιουργίες απαγγέλλει κάθε Σάββατο στη ραδιοφωνική εκπομπή του.

Μολονότι επινοημένο το πρόσωπό της, όταν ο συγγραφέας αποφασίζει να κάνει μυθιστόρημα τα τριάμισι από τα οκτώ συνολικά χρόνια που διήρκεσε η επεισοδιακή εφηβεία του στην επαρχία, η Σιλάνα τού φανερώνεται «σαν άγγελος λοξής έμπνευσης». Του αποκαλύπτει ότι εκείνη τον καθοδηγούσε ήδη από το 1959, από τότε που έκλεινε τα δώδεκά του χρόνια.

Ένα πρόσωπο, λοιπόν, που ο συγγραφέας πίστευε πως «είχε κυοφορηθεί μέσα στην ταλαίπωρη επαγγελματική του μήτρα», αίφνης αποκτά σάρκα και οστά ως «πλάσμα φορολογούμενο στη μισοσκότεινη ελληνική επικράτεια», το οποίο μάλιστα ξέρει ό,τι ξέρει ο συγγραφέας, θυμώνει με όσα θυμώνει κι εκείνος, αγαπά τον τρόπο με τον οποίο αγάπησε ό,τι αγάπησε ο συγγραφέας.

«Η κυρία Σιλάνα Σαλιάγκου για μένα υπήρξε άλλοθι», λέει ο συγγραφέας. «Έτσι κι αλλιώς, πάντα ήθελα να γεννήσω - και τη γέννησα ακριβώς όταν είχα καβατζάρει τον μισό αιώνα και λίγο πιο πάνω. Τη γέννησα ώριμη, στοχαστική, με μια δυνατή νοσταλγία και με θαυμασμό στην αξεπέραστη ποιητική ανορθογραφία του Μποστ (του Μέντη Μποσταντζόγλου), αλλά και φίλων γελοιογράφων. (Στη φωτογραφία ο συγγραφέας με την Έφη Μιχαήλ).

Η γέννα προέκυψε μέσω ερτζιανών, μέσω του ραδιοφώνου του Σκάι, όπου από το 1989 κάνω εκπομπές. Πρόκειται για μια κυρία με αβάσταχτη την ανάγκη ομοιοκατάληκτης ηθικής. Απόλυτα Ελληνίς, πατριδοφωτισμένη και ευτράπελα ρομαντική, αντάξια του ονόματός της.

Στα χρόνια που υπηρέτησα τις εμπνεύσεις της, άρχισα να πιστεύω ότι κάθε Σάββατο, που απήγγελλα από μικροφώνου τις συνήθεις επίκαιρες δημιουργίες της, μου τις υπαγόρευε εκείνη μέσα από ένα μυστήριο νεφέλωμα συγγένειάς μας. Λόγια και ηχηρές ομοιοκαταληξίες, που κατέληγαν με την πολυχρησιμοποιημένη αλλά καίρια -για μένα- επωδό: "Γαμώ την ατυχία μου». (Στη φωτογραφία ο συγγραφέας με τον Φοίβο Νικολαΐδη).

Γεννημένος και μεγαλωμένος στην επαρχία, ο Γιάννης Ξανθούλης έχει γνωρίσει από πρώτο χέρι τι εστί διαφορετικότητα, μέσα σ' έναν περίγυρο που ζει και αναπνέει στην πιο ολοκληρωτική ομοιομορφία. Το πόσο σκληρό και απάνθρωπο είναι να έρχεται κανείς αντιμέτωπος, στην πιο τρυφερή του ηλικία, με αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα, της κατά τα άλλα τόσο «ανθρώπινης» ελληνικής επαρχίας και γενικότερα κάθε επαρχίας, φαίνεται να το έχει νιώσει στο πετσί του ο συγγραφέας, όντας ένα από τα θύματα αυτής της θλιβερής αντιμετώπισης, της οποίας τυγχάνουν όσοι έχουν το «ελάττωμα» να διαφέρουν.

Με την «Εκδίκηση της Σιλάνας» ο Ξανθούλης αναδιφεί, με το γνωστό του χιούμορ και την αυτοσαρκαστική του διάθεση, την παιδική και πρώιμη εφηβική ηλικία του στην «υπερβόρεια» Αλεξανδρούπολη. Σαφώς αυτοβιογραφικό, το βιβλίο αυτό είναι εμποτισμένο από το άρωμα μιας άλλης εποχής, άρωμα που το αποδεσμεύει, για να το εισπράξει ο αναγνώστης σαν ένα λεπτό, σχεδόν αραχνοϋφαντο πέπλο τρυφερής μελαγχολίας.

O Γιάννης Ξανθούλης γεννήθηκε στην Aλεξανδρούπολη το 1947, από γονείς πρόσφυγες της Aνατολικής Θράκης. Σπούδασε Δημοσιογραφία και Eνδυματολογία Θεάτρου. Έγραψε θέατρο, πεζογραφία, εικονογράφησε βιβλία για παιδιά, ενώ το 1982 ξεκινά να γράφει τα "Σαββατιάτικα" στην εφημερίδα Eλευθεροτυπία . Aπό το 1989, κρατά συνεχώς στο ραδιόφωνο του ΣKAΪ δύο σατιρικές εκπομπές. Έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Zει στην Aθήνα και είναι μέλος της Eταιρείας Συγγραφέων και της EΣHEA.