Wednesday, January 27, 2010

Η ταυτότητα της πονεμένης Ρωμιοσύνης

Του Τάσου Μητσόπουλου
Βουλευτή
Δείτε : Σισμανόγλειο Μέγαρο Κωνσταντινουπόλεως

Πριν από λίγες μέρες το μεγαλόπρεπο και προσφάτως ανακαινισμένο Σισμανόγλειο Μέγαρο, που βρίσκεται στη μεγάλη οδό του Πέραν και φιλοξενεί το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη, φιλοξένησε μια πολύ σημαντική έκθεση φωτογραφίας. Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει φωτογραφίες από 53 ελληνορθόδοξους ναούς της Πόλης που οικοδομήθηκαν πριν από τη μεταρρυθμιστική περίοδο του Τανζιμάτ, που άρχισε το 1839 και αποτελεί το προϊόν της συστηματικής επιστημονικής έρευνας ενός κορυφαίου Τούρκου βυζαντινολόγου του Δρος Ζαφέρ Καρατζά.

Τα εγκαίνια της έκθεσης τέλεσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο οποίος με τον εναργή και γλαφυρό του λόγο προκάλεσε ρίγη συγκίνησης στους εκατοντάδες επισκέπτες και κατάφερε από τη μια να αναβιώσει το ιστορικό κλίμα της περιόδου εκείνης μέσα στην οποία οικοδομήθηκαν οι ναοί και από την άλλη να στείλει μηνύματα πίστης, ελπίδας και απαντοχής. Το άρθρο αυτό, αντί άλλης αναφοράς που θα ήταν εξ ορισμού λειψή, δανείζεται αποσπάσματα της ομιλίας του Παναγιοτάτου στην τελετή εγκαινίων και αποτελεί ελάχιστο φόρο τιμής στην ακαταπόνητη και απροσκύνητη Ρωμιοσύνη της Πόλης και στον κατεξοχήν εμπνευσμένο εκφραστή της, στην σεπτή κορυφή της Ορθοδοξίας, τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαίο.

«Το αντικείμενον της παρούσης Εκθέσεως είναι οι Ναοί της Κωνσταντινουπόλεως μετά την δευτέραν άλωσιν και μέχρι των μεταρρυθμίσεων του Τανζιμάτ και του Ισλαχάτ. Αι 53 τον αριθμόν μικραί, ταπειναί, χαμηλαί, ρυθμού βασιλικής, εκκλησίαι, κρυμμέναι πίσω από άλλας μεγαλυτέρας οικοδομάς, ωσάν σεμναί εντροπαλαί κορασίδες παλαιοτέρων εποχών, δια να μη δίδουν στόχον, να μη προκαλούν το κυριαρχούν στοιχείον! Αι εκκλησίαι που ηγιάσθησαν από τα δάκρυα των πονεμένων, τους στεναγμούς των αδικουμένων, τας προσευχάς των πολλαχώς δοκιμαζομένων! Αι εκκλησίαι που ήσαν η ανοικτή θερμή πατρική αγκαλιά του Θεού δια τους πατέρας μας, και εξακολουθούν να είναι και δι’ ημάς!

Τας αγαπώμεν όλας! Είναι κομμάτι της ψυχής μας! Είναι η ανάσα της ζωής μας! Είναι η έκτυπος σφραγίς της ταυτότητος της «Πονεμένης Ρωμιοσύνης»! Και βεβαίως, εφ’ όσον ζώμεν και αναπνέομεν δεν πρόκειται να τας εγκαταλείψωμεν ή να τας αφήσωμεν αλειτουργήτους. Όσον είναι αναμμένο το κανδήλι της ζωής μας, θα είναι αναμμένη και η κανδήλα των εκκλησιών αυτών!».
Τάσος Μητσόπουλος
Βουλευτής Λάρνακας
Επίτροπος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων

9 comments:

Anastasia Marou said...

Αξιος βουλευτής της Λάρνακας ο Τάσος Μητσόπουλος! Μακάρι νάχαμε άλλους πέντε σαν κι'αυτόν. Εύχομαι μια μέρα να ξεπεράσω κάποιους δισταγμούς και να επισκεφτώ την Πόλη καθώς και τη γενέτειρα του παππού μου που έζησε τη μεγάλη έξοδο του 1922.

Phivos Nicolaides said...

Anastasia. Πανάξιος και με ήθος ο Τάσος Μητσόπουλος, σπάνιο είδος τις μέρες μας... Δεν ξέρω γιατί έχεις δισταγμούς, να επισκεφθείς την Πόλη ή μήπως περιμένεις Αναστασία μου, όταν 'με χρόνια και καιρούς, θα είναι δικιά μας'...

Βάσσια said...

Πολύ καλό άρθρο του βουλευτή (που δεν τον γνωρίζω βέβαια) :-)
Και για ένα θέμα που πονάει τον Ελληνισμό.

Και δεν έχω επισκεφτεί μέχρι σήμερα την Κωνσταντινούπολη, παρά του ότι γνωρίζω πολλούς ανθρώπους που επέστρεψαν από εκεί στην Ελλάδα και τις ιστορίες που έχω ακούσει. Κάτι απροσδιόριστο με κάνει να διστάζω..

Καλησπέρα

Phivos Nicolaides said...

Βάσσια. Δεν φαντάζουμαι να περιμένεις κι εσύ Βάσσια μου, όπως την Αναστασία, να γίνει πρώτα η ανάσταση της πόλης και μετά να πας... Καλό σου βράδυ και να'σαι πάντα καλά.

jf said...

Όταν πάει η @Αναστασία και η @Βάσια θα πάω κι εγώ! :))

Phivos Nicolaides said...

JamanFou. Μα, αν θα πάνε αυτές, εσύ γιατί να κάνεις Ιωάννα μου!! Καλό σας ταξίδι.

evelina said...

Μάλλον θα ακολουθήσω και εγώ τις προηγούμενες...Μακάρι όλοι οι πολιτικοί μας να είχαν τέτοιες ευαισθησίες και να είναι τόσο άξιοι...σίγουρα θα είμαστε πολύ καλύτερα

Phivos Nicolaides said...

Evelina. Δηλαδή δεν θα πας!! Προτιμάς την "παθητική αντίσταση". Όσο για τους πολιτικούς, για να είμαστε δίκαιοι, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από πολλούς άξιους ψηφοφόρους... γλάστρες... Σκέψου να δεις πως δουλεύει ένα δημοκρατικό σύστημα και θα καταλάβεις. Δεν μπορεί σε μια κοινωνία να τα φορτώνουμε όλα σε μια μικρή μόνο μερίδα κι εμείς να πιστεύουμε ότι είμαστε αμέτοχοι, οι αναμάρτητοι και οι σωστοί!!!

Anastasia Marou said...

Μπορεί και να το περιμένω αυτό- πως η Πόλη πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικιά μας θάναι. Ετσι ακριβώς όπως περιμένω εδώ και 35 χρόνια να επιστρέψουν όλοι οι πρόσφυγες της ιδιαίτερης μου πατρίδας στις πατρογονικές τους εστίες. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αγαπητέ Φοίβο.