Η λύση, η όποια λύση και η τουρκοποίηση

Του Αντρέα Θεμιστοκλέους
Βουλευτή

1. Γιατί οι πρόεδροι Μακάριος, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδης, Παπαδόπουλος, πάντες πλην Κληρίδη υποστηριχθέντες από το ΑΚΕΛ, απέτυχαν να λύσουν το Κυπριακό; Μήπως όλοι αυτοί οι λαοπρόβλητοι ηγέτες δεν κατανοούσαν τις συνέπειες τής μη λύσης ή μήπως δεν ήθελαν να λυθεί το Κυπριακό;

2. Πώς να κατανοήσουν οι πολίτες τη θέση όλων των πολιτικών κομμάτων και μαζί και του Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι επιδιώκουμε λύση, αλλά όχι την όποια λύση;

3. Πραγματικά πιστεύουμε, ότι η Τουρκία μπορεί να πιεστεί προς την εξεύρεση βιώσιμης λύσης όταν η ίδια δεν έχει, δεν φροντίσαμε να έχει, σοβαρούς λόγους να υποχωρήσει από τις ακραίες επιδιώξεις της;

4. Τι νόημα έχει το επιχείρημα που προβάλλεται απ’ όσους επιδιώκουν την όποια λύση ότι η παραμονή της υφιστάμενης κατάστασης πολλαπλασιάζει και εδραιώνει τους εποίκους όταν η όποια λύση, που θέλουν, δεν θα διασφαλίζει εσαεί τις υφιστάμενες νόμιμες πληθυσμιακές αναλογίες από εξωτερικές αλλοιώσεις, τουτέστιν, από την απρόσκοπτη ροή εποίκων;

5. Όλοι ανησυχούν μήπως και στα κατεχόμενα χάσει τις εκλογές ο Ταλάτ και εκλεγεί ο Έρογλου, ωσάν να επηρεάζει αυτό τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Ας δεχτούμε όμως την ανησυχία τους. Αν το Κυπριακό λυθεί και παρά τις πρόνοιες της λύσης ότι το νέο κράτος θα είναι αδιάλυτο, αδιαίρετο και μετά την αποδοχή και την εφαρμογή της λύσης ένας νέος Έρογλου γίνει ηγέτης της Τουρκοκυπριακής κοινότητας με σύνθημα την απόσχιση – διχοτόμηση τότε ποιοι θα έρθουν εδώ για να προλάβουν ή να επιβάλουν στην πράξη την τάξη, το αδιαίρετο, το αδιάλυτο και τα υπόλοιπα αυτονόητα που πανηγυρίζουν γιατί δήθεν τα πέτυχαν;

6. Ποιος λαός δια της υπογραφής του απεμπόλησε το αναφαίρετο δικαίωμα του για αυτοάμυνα και εναπόθεσε την ασφάλεια του σε μια επιθετική γειτονική χώρα από την οποία δέκτηκε εισβολή, υφίσταται κατοχή και απειλή και στην οποία και πάλιν δια της υπογραφής του της ανανέωσε εις το διηνεκές το δικαίωμα να ξαναεισβάλει όποτε της δοθεί ή καλύτερα, όποτε η ίδια δημιουργήσει αφορμή;

7. Σχεδόν όλοι λένε, πως η προτέρα κατάσταση πραγμάτων, σε περίπτωση λύσης, θα είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Αν αυτό δεν διασφαλίζεται ρητά στη συμφωνία ακόμα και οι πλέον αδαείς καταλαβαίνουν ότι η προτέρα κατάσταση δεν θα είναι προφανώς η Κυπριακή Δημοκρατία που θα τελειώσει με τα ξεχωριστά δημοψηφίσματα, αλλά τα εκ των δημοψηφισμάτων παρθενογεννημένα συνιστώντα κρατίδια που θα δημιουργήσουν τον κατά Χριστόφια νέο συνεταιρισμό της νέας Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Κύπρου.

8. Δέχονται οι ηγέτες μας τη βασική θέση, ότι, λύση που θα καταρρεύσει όχι μόνον θα εξισώσει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας τις δύο κοινότητες, όχι μόνον θα οδηγήσει στη διχοτόμηση, που εκ των υστέρων θα κριθεί και διεθνώς και ως συμπεφωνημένη, αλλά θα μας καταστήσει και πολύ πιο αδύναμους ενώπιον της απειλής της πλήρους τουρκοποίησης;

9. Πόσο άραγε, κατανοεί ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ότι η λύση πρέπει να διαλαμβάνει ρητές διατάξεις και όχι τις δήθεν εποικοδομητικές ασάφειες που μας προτείνουν οι ξένοι; Κατανοεί ο κ. Χριστόφιας ότι στην πολιτική και ιδίως σε διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες, αυτές ερμηνεύονται προς όφελος του ισχυρότερου και εις βάρος του ασθενέστερου, που δυστυχώς είμαστε εμείς;

10. Τι θα κάνει ο κ. Χριστόφιας, αν παρά τις γενναίες προσφορές και τα πλούσια δώρα(τ’ αντίδωρα ακόμα να έρθουν) που έκανε προς τον σύντροφο του Ταλάτ, η Τουρκική πλευρά δεν υποχωρήσει από τις ακραίες αξιώσεις της; Θα συνεχίσει τις προσφορές και τα δώρα; Και για πόσο καιρό νομίζει ότι έχει την πολυτέλεια να βαφτίζει τις άνευ ουσιαστικών ανταλλαγμάτων οδυνηρές υποχωρήσεις της δικής μας πλευράς ως πρόοδο; Και πού θα φτάσει ακολουθώντας αυτήν την άθλια, πολιτική;

11. Λοιπόν: Μια κακή λύση δεν είναι υποδιαίρεση μιας σωστής λύσης που με λίγη Ευρώπη, αρκετό σπρώξιμο και πολλή καλή θέληση από ελληνικής πλευράς θα γίνει κάποτε σωστή λύση. Με μια κακή λύση αυτά που θέλουμε να αποφύγουμε θα τα πετύχουμε, αυτά που θέλουμε να πετύχουμε θα τα ματαιώσουμε, αυτά που θέλουμε ν’ απομακρύνουμε θα τα επισπεύσουμε, αυτά που θέλουμε να εξουδετερώσουμε θα τα ενισχύσουμε και προ πάντων με μια κακή λύση η διχοτόμηση θα ολοκληρωθεί, θα νομιμοποιηθεί, θα οριστικοποιηθεί και θ’ αναγνωριστεί. Να λοιπόν γιατί μια κακή λύση είναι μυριάκις χειρότερη από την υφιστάμενη κατάσταση! Τουτέστιν, η υφιστάμενη κατάσταση είναι μυριάκις καλύτερη από την όποια λύση!

Υστερόγραφο :
Την ώρα που γραφόταν το άρθρο ήρθαν και τ’ αντίδωρα: Λύση ισοδυνάμου της τουρκοποιήσεως!
Ανδρέας Θεμιστοκλέους
Βουλευτής Λεμεσού