Μουσείο Κομμουνισμού στην Πράγα

Το όνειρο που έγινε εφιάλτης...

Γράφει από την Αθήνα η

Αδαμαντία 

Se hace camino al andar

Το όνειρο, η πραγματικότητα, ο εφιάλτης είναι ο τίτλος της αφίσας.

Στο Μουσείο του "Υπαρκτού Σοσιαλισμού", για ένα οδυνηρό οδοιπορικό... Ακριβώς δίπλα στα Mac Donalds!!

Πρώτη αίθουσα εκεί που ξεκινάει το όνειρο, αγάλματα του Λένιν και του Μάρξ και αποσπάσματα των λόγων τους. Δικαιοσύνη, ισότητα, δουλειά για όλους.

Δεύτερη η αίθουσα της πραγματικότητας. Η προπαγάνδα, ο υποχρεωτικός αθλητισμός, τα λιγοστά τρόφιμα-κονσέρβες σε ακριβή αναπαράσταση μπακάλικου της εποχής, η αστυνομία, η λογοκρισία. Η έλλειψη ελευθερίας του λόγου είναι εμφανής. Αφίσες που καλούν τους νέους σε στρατιωτικές παρελάσεις, αγροτικές εργασίες ή αθλητικά γεγονότα. Συγκρίσεις με τη καταραμένη Αμερικανική νεολαία και τη διεφθαρμένη καπιταλιστική κοινωνία της.

Στην τρίτη αίθουσα ο εφιάλτης. Αναπαράσταση ανακριτικού γραφείου, φωτογραφία του Στάλιν στον τοίχο και μερικά όργανα βασανιστηρίων. Συγκλονιστική λεπτομέρεια ένα τηλέφωνο που χτυπάει, μια καμπαρτίνα κι ένα καπέλο στη κρεμάστρα που φαίνεται, σαν να μόλις τα κρέμασε ο ανακριτής. Είναι τελείως λιτό αλλά νιώθεις ένα κύμα φόβου να σε διαπερνά.

Στη συνέχεια βίντεο από τη βελούδινη επανάσταση και την απελευθέρωση όπως και μερικά αυθεντικά κομμάτια από το Τείχος του Βερολίνου. Στο τέλος φυσικά, το κατάστημα με αφίσες της προπαγάνδας, καρφίτσες και παράσημα του τσεχοσλοβακικού στρατού και άλλα αναμνηστικά μιας εποχής που όλος αυτός ο λαός θέλει να ξεχάσει. Συγκλονιστική αίσθηση.

Κυρίως όταν σκέφτεσαι ότι αυτό που για τα δυτικά κομμουνιστικά κόμματα και τους οπαδούς τους ήταν η ενσάρκωση του ονείρου και της ιδανικής κοινωνίας, γι' αυτούς που το έζησαν ήταν ο απόλυτος εφιάλτης. Όνειρο γι' αυτούς ήταν η ελευθερία και τα Mac Donalds. Παρά τα προβλήματα που έχουν (ανεργία, ακρίβεια κ.λπ.) δεν μετανιώνει κανείς για την αλλαγή.

Η μεταβατική περίοδος θα κρατήσει ίσως πολύ και δεν θα είναι ανώδυνη. Θα βρουν όμως κάποτε την δική τους αλήθεια. Ένα συγκλονιστικό μουσείο που δεν πρέπει να χάσετε όσοι βρεθείτε στην Πράγα!

Αδαμαντία  Se hace camino al andar

Thalia, cute little girl

Her name is Thalia, an ancient Greek name directly connected with the Greek Mythology. THALIA was the goddess of festivity and rich, luxurious banquets. She was one of the three Harites (Graces). Thalia was also one of the nine Muses, patron of comedy and idyllic poetry. Θάλεια in Greek derives from the same stem as θάλλειν «to bloom». Charming little Thalia is only eight months old and is the daughter of our nephews Marilena and George.

Στην ελληνική μυθολογία μία από τις τρεις Χάριτες και μια από τις εννέα Μούσες ήταν η Θάλεια. Το όνομά της προήλθε από το ρήμα θαλλέω - Θαλλώ, που σημαίνει βλαστάνω άφθονα, ανθίζω πλούσια, ευδοκιμώ.

Η κούκλα Θάλεια είναι κόρη της ανιψιάς μας Μαριλένας και του Γιώργου. Είναι μόλις οκτώ μηνών και σύντομα θα βαφτιστεί.

Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision

Γράφει η
Στρατούλα Τραμουντάνη Γκόγκα

Έχουν γραφτεί και θα συνεχίσουν να γράφονται δεκάδες άρθρα, να πραγματοποιούνται εκατοντάδες ρεπορτάζ, να δίνονται συνεντεύξεις να παράγονται εκπομπές ραδιοφώνου, τηλεοράσεως και ουσιαστικά να ασχολείται ένας ολόκληρος κόσμος με τον Διαγωνισμό Τραγουδιού Eurovision, που κατά κανόνα πραγματοποιείται κάθε χρόνο στα μέσα της Άνοιξης. Και ενώ ο διαγωνισμός, για όλους αυτούς που πραγματικά γνωρίζουν από μουσική, στίχο αλλά και παρουσίαση ενός καλλιτεχνικού προγράμματος, αποτελεί έναν σημαντικό ετήσιο μουσικό σταθμό, στην Ελλάδα και στην Κύπρο, η προσέγγιση που γίνεται από τους δημοσιογράφους και λοιπούς απογοητευμένους συντελεστές της σχετικής καλλιτεχνικής ζωής είναι τόσο ελαφρόμυαλη που αγγίζει τα όρια της γελοιότητας.

Ας δούμε όμως πώς ξεκίνησε ο μουσικός διαγωνισμός της Eurovision και πώς έφτασε να αποτελεί ένα παγκόσμιο μουσικό γεγονός, με επιπτώσεις στην οικονομική, κοινωνική αλλά και πολιτιστική ζωή των κρατών που συμμετέχουν. Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ακόμα και αρχηγοί κρατών έφτασαν να ασχολούνται με τα διαδραματιζόμενα στον διαγωνισμό, αλλά και να επιμελούνται πλέον τις εργασίες που γίνονται κάθε χρόνο για την παρουσίασή του. Στην μεταπολεμική Ευρώπη το 1950 η Ευρωπαϊκή Ραδιοτηλεοπτική Ένωση (European Broadcasting Union EBU), με έδρα την Ελβετία, συνέλαβε την ιδέα να δημιουργήσει ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που θα μεταδιδότανε σε όλες τις χώρες- μέλη της. Το 1955, ο Γάλλος δημοσιογράφος Marcel Bezençon που εργαζότανε στην EBU,σχεδίασε τον εν λόγω διαγωνισμό στα πρότυπα του ιταλικού διαγωνισμού του Σαν Ρέμο.

Ο πρώτος διαγωνισμός διοργανώθηκε στην πόλη Λουγκάνο της Ελβετίς την επόμενη χρονιά στις 24 Μαί ου. Αρχικά συμμετείχαν 7 χώρες με δύο τραγούδια η κάθε μία και την πρώτη θέση κατέλαβε η Ελβετία. Το καταστατικό του διαγωνισμού απαιτήθηκε να αλλάξει πολλές φορές. Από την εκπροσώπηση της κάθε χώρας με ένα τραγούδι, την κατάργηση της εθνικής γλώσσας, τη δημιουργία ημιτελικών, την ψηφοφορία του κοινού, τον συμψηφισμό των αποφάσεων κριτικής επιτροπής και κοινού, κ.ά Σήμερα ο διαγωνισμός, γνωστός πλέον ως Eurovision (τον όρο εισήγαγε το 1951 ο δημοσιογράφος George Campey), έχει καταστεί ένα τηλεοπτικό υπερθέαμα, χωρίς όμως αυτό να δεσμεύει και κυρίως να αποτρέπει την ύπαρξη ποιοτικών ακουσμάτων. Στο διαγωνισμό οι χώρες εκπροσωπούνται κυρίως με τραγούδια που προέρχονται από τη μουσική Ποπ.

Εντούτοις πολλές χώρες έχουν αποστείλει τραγούδια με παραδοσιακή χροιά, ροκ, μπαλάντα, έθνικ, χέβυ μέταλ, Ραπ κ.α Αν εξαιρέσει κανείς ορισμένες συμμετοχές χωρών που για διάφορους λόγους (εθνικούς, οικονομικούς, κτλ ) που απέστειλαν τραγούδια πολύ χαμηλής ποιότητας, οι περισσότερες συμμετοχές όλα τα χρόνια είναι αξιοπρόσεκτες. Και όσο και αν μένει στο τέλος μια πικρία για τον νικητή από τους αποτυχημένους, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι τουλάχιστον στην πρώτη τριάδα, αναρριχώνται τα τραγούδια που όντως είναι τα καλύτερα. Ακόμα και οι πολλαπλές συμμαχίες χωρών, λόγω εθνικότητας, γλώσσας, κουλτούρας, πολιτικής συνταύτισης κτλ, δεν μπορούν να αποτρέψουν τη νίκη του καλύτερου.

Η Eurovision κατόρθωσε και ανέδειξε όχι μόνο καλά τραγούδια. Συγκροτήματα, τραγουδιστές/ ιες, (ABBA, Céline Dion, Johnny Logan κα) κατόρθωσαν και έκαναν διεθνή καριέρα, τραγούδια έμειναν στο χρόνο, ενώ οι οπαδοί αυτού του θεσμού πολλαπλασιάστηκαν και φτάσαμε σε μια εποχή που να μιλάμε για ένα θεσμό. Μπορεί οι καθημερινές αναφορές των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών να αναλώνονται σε χαζοχαρούμενες αναφορές όσον αφορά τις ενδυματολογικές επιλογές, τις φωνητικές ικανότητες ή τις ζογκλερικές επιδόσεις των τραγουδιστών, όμως ο διαγωνισμός δεν είναι τούτο. Ίσως αυτό γίνεται για ευνόητους οικονομικούς λόγους, για λόγους προβολής κτλ. Εκτιμάται ότι πάνω από 100 εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο παρακολουθούν την Eurovision, που μεταδίδεται και σε χώρες εκτός ευρωπαϊκού χώρου, όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Χονγκ Κονγκ, η Ινδία η Κορέα, η Νέα Ζηλανδία και οι ΗΠΑ.

Ποια όμως ήταν τα τραγούδια και οι ερμηνευτές που ξεχώρισαν όλα αυτά τα χρόνια; Η προσωπική κρίση μας οδηγεί στους παρακάτω χωρίς να παραβλέψουμε ότι υπάρχουν εξίσου πολύ καλά τραγούδια που λόγω χώρου δεν τα αναφέρουμε. Το 1964 στην Κοπεγχάγη ο Gigliola Cinquetti από την Ιταλία, τραγουδά Non ho l'età (per amarti) και παίρνει την πρώτη θέση.

Η Βίκυ Λέανδρος ΤΟ 1972 με το τραγούδι Après toi ως εκπρόσωπος του Λουξεμβούργου εντυπωσιάζει την Ευρώπη, ενώ δύο χρόνια μετά ξεκινά μια θαυμαστή καριέρα για τους ΑΒΒΑ από την Σουηδία με το Waterloo που ψηφίστηκε και το καλύτερο τραγούδι των 50 χρόνων της Eurovision . Τον επόμενο χρόνο οι Teach-Ιn τραγουδούν Ding-a-dong και οδηγούν την Ολλανδία στην πρώτη θέση, για να αλλάξει χέρια το βραβείο το 1976 στην Αγγλία με το τραγούδι Save your kisses for me των Brotherhood of Man.

Το 1977 η Γαλλία στέλνει τη μελωδική σύνθεση L'oiseau et l'enfant με την Marie Myriam και κατακτά την κορυφή. Το 1978, η μουσική Ποπ κυριαρχεί και το Ισραήλ με τον Izhar Cohen και το συγκρότημα Alpha Beta τραγουδά 'A-ba-ni-bi και οδηγεί τον διαγωνισμό στην Ιερουσαλήμ. Ο Johnny Logan από την Ιρλανδία κατακτά ως τραγουδιστής δύο φορές την πρωτιά, το 1980 και το 1987 με τα τραγούδια What's another year? και Hold me now αντίστοιχα. Οκτώ χρόνια αργότερα η διάσημη πλέον Céline Dion με το Ne partez pas sans moi για την Ελβετία βγαίνει πρώτη. Το 1992 στο Ζάγκρεπ η Ιρλανδία με την Linda Martin και την σύνθεση Why me? του Johnny Logan κατακτά για μια ακόμα φορά την πρώτη θέση. Το 1996, η Ιρλανδία με ένα τραγούδι που βασίζεται στην παραδοσιακή τους μουσική The voice και την Eimear Quinn δημιουργούν αίσθηση. Χρειάστηκε να έρθει το 2005, για να γευτεί και η Ελλάδα τη χαρά της πρώτης θέσης. Η εκρηκτική Έλενα Παπαρίζου τραγουδά στην αγγλική γλώσσα My number one στο Κίεβο και παίρνει την πρώτη θέση.

H Ελλάδα μετείχε για πρώτη φορά στην Eurovision το 1974, ενώ κάποιες χρονιές επικαλούμενη λόγους οικονομικούς απείχε. Για την ιστορία θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το 1975 δεν συμμετείχε ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τα γεγονότα του 1974 στην Κύπρο. Η Κύπρος δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν κατόρθωσε να πάρει το πρώτο βραβείο, ενώ τις τελευταίες χρονιές, παρά το αξιόλογο των τραγουδιών, δεν μπορεί να περάσει στον τελικό του διαγωνισμού.

Όσο για τη φετινή χρονιά; Ποιος θα μπορέσει να αμφισβητήσει ότι το τραγούδι «Fairytale» του Αλεξάντερ Ρίμπακ από την Νορβηγία δεν ήταν το καλύτερο; Η παρουσία της Κύπρου με τη Χριστίνα Μεταξά και την «Πυγολαμπίδα», μία πολύ καλή σύνθεση, δεν μπόρεσε να περάσει στην τελική φάση, ενώ ο Σάκης Ρουβάς, ως σύγχρονος Showman, κατόρθωσε με ένα μετριότατο τραγούδι, να οδηγήσει την Ελλάδα στην 7η θέση του τελικού.
Στρατούλα Τραμουντάνη - Γκόγκα

Διευθύντρια σύνταξης του Περιοδικού «Προβολή 4 Εποχές», της Λάρνακας

Eurovision 2009 Winner - Norway Alexander Rybak, Fairy tale

Our good neighbours (2)

Our very good neighbours, sweet Tonia with her beautiful sister Andria, holding her loving puppy, are living opposite to our house. They have another sister named Agathi, who is currently studies in Britain. Their father Miltos who is an excellent diver, a ‘successful’ hander and generally a good sport man, owns 4 dogs! Therefore, her charming wife Koula, has to look after 9 souls!!

This is the cute Beagle with its strong sense of smell and excellent temper. Isn’t him lovable?

Up to this day he the girls didn’t agree on his name. Any recommendations folks?

These three puppies- Lalos, Lola and the black and white one (no name) live together in the one side of the yard. They are going under training by Miltos.

The Golden Retriever named Jastine is an intelligent and obedient dog. Every morning I leave for the office, Jastin is hanging there to salute me!

He knows exactly the time I leave and the time I come back (usually 3:30). Always is there to welcome his neighbour, me! He is a wonderful pet.

Η πανέμορφη γειτονοπούλα, Άντρια, με τον αγαπημένο της σκυλάκο ανά χείρας ζει ακριβώς απέναντι από το δικό μας σπίτι.

Η εξαιρετική, όμορφη οικογένεια του Μίλτου και της Κούλας, των πολύ καλών μας γειτόνων, αποτελείται από 3 κορίτσια, τη μικρή, γλυκιά Τόνια, την Άντρια και τη μεγάλη αδελφή Αγάθη, που σπουδάζει στο Λονδίνο. Ο Μίλτως είναι ένας άριστος κολυμβητής, δεινός δύτης, ‘επιτυχημένος’ κυνηγός και γενικά ένας άνθρωπος που λατρεύει τα σπορ. Ως εδώ, καλά τα πάμε! Ο Μίλτως είναι και φιλόζωος, γι’ αυτό γέμισε την αυλή του σπιτιού τους με 4 σκύλους. Έτσι, η γυναίκα του Κούλα, εκτός των άλλων, έχει να φροντίζει 9 ψυχές!!

Η παρέα αυτή των τριών φίλων κατοικεί στη μια πλευρά της αυλής του σπιτιού. Τα μικρόσωμα λαγωνικά, Μπιγκλ κάνουν καλή παρέα μεταξύ τους. Το μαυρόασπρο ακόμη δεν έχει όνομα, γιατί τα κορίτσια δεν συμφώνησαν ακόμη. Το δεύτερο είναι θηλυκό και ονομάζεται Λόλα, ενώ ο τρίτο δεξιά, είναι διασταύρωση Μπίγκλ και Γκράχα και ονομάζεται Λάλος. Μήπως έχετε καμιά καλή ιδέα για όνομα στο μικρό;

Η όμορφη θηλυκιά Λόλα (πάνω) και ο παιγνιδιάρης Λάλος κάτω, στό δικό τους βασίλειο.

Ο κυνηγός Μίλτως κάτι ξέρει από σκύλους. Το Μπιγκλ έχει την πιο ανεπτυγμένη αίσθηση όσφρησης από οποιοδήποτε άλλο σκύλο.

Τα αξιαγάπητα σκυλιά των καλών μας γειτόνων, που δημιουργούν μια όμορφη ατμόσφαιρα στη γειτονιά. Το καλό είναι, που ο δικός μας Μπάτυ δεν ζηλεύει.

Αυτός είναι ο Τζάστιν, το Γκόλντεν Ριτρίβερ, ένα αξιαγάπητο, με ευχάριστη προσωπικότητα σκυλί. Κάθε μέρα, στις 7 η ώρα το πρωί, που ξεκινώ, να πάω στη δουλειά μου, ο Τζάστιν με μεγάλη χαρά στέκεται στο κάγκελο να με αποχαιρετίσει.

Το Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι καλός ιχνηλάτης, πάντα υπομονετικό και ευγενικό με τα παιδιά και πολύ καλό με άλλα κατοικίδια ζώα. Το Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι ένα από τα πιο δημοφιλή κατοικίδια. Ο αξιαγάπητος με το γλυκό του βλέμμα

Όταν επιστρέφω από τη δουλειά κάθε μέρα, συνήθως στις 3:30 ο Τζάστιν είναι εκεί στην αυλή του, υπομονετικά με γλυκό μουτράκι να με υποδεχτεί και να περιμένει το χάδι μου. Είναι αξιαγάπητος ή όχι;

Memory of goldfish

The belief that goldfish have a memory span of only three seconds is among a series of myths.

Widely held ideas about dogs only being able to see in black and white or that purring means that a cat is content are also misconceptions, according to the group.

Even the assumption that a dog wagging its tail shows that it is happy is not necessarily true, according to research. Read more


Τα χρυσόψαρα αντιλαμβάνονται το χρόνο και διαθέτουν μνήμη

Βρετανοί επιστήμονες ξεκίνησαν ένα ενδιαφέρον πείραμα για να επιβεβαιώσουν αν η θεωρία ότι η μνήμη των χρυσόψαρων διαρκεί μόλις τρία - τέσσερα δευτερόλεπτα είναι σωστή. Γι’ αυτό άρχισαν να εκπαιδεύουν χρυσόψαρα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι έχουν (περιορισμένη) μνήμη και όχι μόνο. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πλίμουθ, με επικεφαλής τον καθηγητή Φιλ Γκι, ξεκίνησαν μια διαδικασία εκπαίδευσης ενός χρυσόψαρου στη συλλογή τροφής σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ημέρας.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η μνήμη των χρυσόψαρων διαρκεί τουλάχιστον για τρεις μήνες, ενώ επίσης, μπορούν να αντιλαμβάνονται το χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι τα χρυσόψαρα είναι πολύ πιο ευαίσθητα και έξυπνα από όσο πιστεύαμε.

Οι ερευνητές τοποθέτησαν ένα χρυσόψαρο μέσα σε μια γυάλα, στην οποία μπορούσε να τραφεί μόνο όταν πίεζε ένα μοχλό που υπήρχε εκεί και ο οποίος ενεργοποιούσε το μηχανισμό για τη ρίψη της τροφής.

Όταν το χρυσόψαρο κατανόησε ότι έπρεπε να πιέζει το μοχλό για να τρώει, οι ερευνητές προσάρμοσαν το μηχανισμό έτσι, ώστε να λειτουργεί μόνο για μία ώρα την ημέρα. Το ψάρι αντιλήφθηκε τι συνέβαινε και πήγαινε και πίεζε το μοχλό τη συγκεκριμένη ώρα που αυτός λειτουργούσε. «Το ψάρι αντιλήφθηκε ότι για να φάει έπρεπε να πιέσει το μοχλό μέσα σε ένα δεδομένο χρονικό διάστημα. Γι’ αυτό και όταν πλησίαζε η ώρα της λειτουργίας του μηχανισμού, το ψάρι κυκλοφορούσε γύρω του», αναφέρει ο καθηγητής Γκι.

Auction virginity!

Alina Percea, 18, is selling her virginity for £50,000

A teenager auctioning her virginity for £50,000 has so far only raised €10,000 with three days of bidding remaining. Alina Percea, 18, is conducting the auction over the internet to pay for her university tuition. The Romanian said she wants to meet a gentle, respectful and generous man who she hoped one day would become her husband.

According to media reports, the teenager, from Caracal in Olt county, posted an advert on a German-language dating website saying: 'I am a 108lbs, 5.67ft tall, brown-eyed Romanian girl. 'I don't smoke and own a certificate from a gynaecologist which says I am a virgin. I want my first time to be special and not very abrupt.

'I want to meet a gentle, respectful and generous man.' She insisted she wanted her first time to be special. 'The man who proves the most generous can stay with me for a full weekend but he has to pay for everything if we travel and stay in a hotel,' she said. Student auctions virginity for £50k... but so far she's only raised a tenth of that.

Updated on April 25 - Alina Percea has auctioned off her virginity to an Italian man. he offered the highest bid at 10,000 euros.

View more: Mail on line Daily News COED Magazine

Natalie Dylan is selling her virginity online. Intriguingly, the 22-year-old San Diego woman, who already holds a B.S. in women's studies, plans to finance her graduate school education in marriage and family therapy from the proceeds of the virginity auction. To prove her chastity, she will undergo a gynecological exam as well as a lie detector test.

Surprisingly, Natalie Dylan is entering into a not uncommon online marketplace. For instance, in 2007, 18-year-old Carys Copestake tried to sell her virginity for £10,000. In 2004, 18-year-old Rosie Reid, a lesbian student at Bristol University, auctioned hers off for £8,400. Oddly, British women are very over-represented although there are many other cases in other countries, including men who have sold their services online. Asked about her decision and doubters, Dylan replied, "We live in a capitalist society. Why shouldn't I be allowed to capitalize on my virginity?"

To consummate the deal, Natalie Dylan will meet the winner at the infamous Moonlite Bunny Ranch, a legal brothel, which is holding the auction, in Nevada where her sister works. She is apparently looking for a $1 million dollar bid, which may be highly optimistic given the prices that past auctions have closed at, but the amount of press she is getting, including an appearance with Howard Stearn, won't hurt.

Το ακούσαμε κι αυτό! Δέκα χιλιάδες ευρώ κατάφερε τελικά να κερδίσει 18χρονη Ρουμάνα η οποία από τον προηγούμενο μήνα είχε διαμηνύσει πως θα προσφέρει στον πλειοδότη της διαδικτυακής δημοπρασίας που είχε στήσει την παρθενιά της! Ο λόγος για την Αλίνα Περσέα που τώρα, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ντέιλι Μέιλ», σκοπεύει... να χρησιμοποιήσει τα χρήματα προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις σπουδές της στο πανεπιστήμιο, αλλά και να βοηθήσει οικονομικά τη φτωχή οικογένειά της στο Καρακάλ της Ρουμανίας. «Νιώθω πολύ χαρούμενη, αν και πίστευα πως θα μάζευα περισσότερα χρήματα» δήλωσε η ίδια μιλώντας για τη διαδικασία, που ολοκληρώθηκε την περασμένη Πέμπτη.

Αν και δεν έχουν γίνει γνωστά περισσότερα στοιχεία για την ταυτότητα του πλειοδότη, λέγεται πως ο μυστηριώδης νικητής είναι ιταλικής καταγωγής. «Ακόμη δεν έχω καταφέρει να μιλήσω μαζί του» είπε η Αλίνα, που πρόσθεσε ότι «εμφανίστηκε με νέα προσφορά -την καλύτερη από όλες- στο τέλος της διαδικασίας. Δεν ξέρω ούτε την ηλικία του ούτε το επάγγελμά του, αλλά ελπίζω να είναι ένας άνθρωπος ευγενικός με ευχάριστο χαρακτήρα».

Αξίζει να σημειωθεί πως η ιδιότυπη δημοπρασία προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, χαρακτηριστικότερη εκ των οποίων ήταν εκείνη ενός πρώην δάσκαλου της 18χρονης, που υποστήριξε πως «η Αλίνα δεν είναι παρθένα». Η ίδια πάντως δεν έδειξε να πτοείται, καθώς επισκέφτηκε και δεύτερο γιατρό προκειμένου να αποδείξει την... αγνότητά της.

Όσον αφορά το... διαδικαστικό μέρος της υπόθεσης; «Ακόμη δεν ξέρω το πού και το πότε της συνάντησης. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι θα χρησιμοποιήσουμε προφυλακτικό, ενώ αν περάσουμε καλά, ίσως υπάρξει και δεύτερη νύχτα» είπε η Αλίνα.

Η 22χρονη Νάταλι Ντίλαν (όχι το αληθινό της όνομα), είναι μια Αμερικανίδα φοιτήτρια που πήρε την απόφαση να βγάλει σε δημοπρασία μέσω του διαδικτύου την παρθενιά της, με σκοπό να πληρώσει το μεταπτυχιακό της και να κάνει "κοινωνιολογική έρευνα". Οι προσφορές έχουν φτάσει τα 3,8 εκατομμύρια δολάρια!

Η Νάταλι έγραψε τους λόγους για το "πείραμά της" στο Daily Beast:"Αν η παρθενιά θεωρείται πως έχει κάποια αξία, γιατί να μην το εκμεταλλευτώ;" γράφει. "Δεν θεωρώ ότι η παρθενιά έχει οποιαδήποτε ηθική αξία. Μπορεί, όμως, να έχει χρηματική. Δεν βλέπω πια την εμπορία του σεξ ως κάτι ανήθικο ή λανθασμένο - στο κολλέγιο κατάλαβα ότι είχα αποδεχτεί τυφλά τέτοιες προκαταλήψεις στο παρελθόν. Οπότε το σύστημα αξιών μου δεν με εμποδίζει να κάνω κάτι τέτοιο".

Η προσφορά της για σεξ μια νύχτας έχει προσελκύσει πάνω από 10.000 υποψήφιους άντρες! Οι προσφορές ξεκίνησαν από τα 243.000 δολάρια το Σεπτέμβριο, οπότε και ανακοινώθηκε η «πρόσκληση ενδιαφέροντος», και πλέον έχουν φτάσει στο αστρονομικό ποσό των 3.8 εκατομμυρίων δολαρίων!«Πολλοί είναι εκείνοι που θα με κατηγορήσουν, αλλά δημοπρατώ την παρθενιά μου κι όχι τον εαυτό μου" δηλώνει η Νάταλι.

Αυτό το διαμέρισμα το κρατάω για άλλη... φάρα

Μικρές ανθρώπινες... αληθινές ιστορίες

Γράφει η
Στρατούλα Τραμουντάνη - Γκόγκα

Τον Χουσείν τον γνώρισα μια βροχερή ημέρα στη Λάρνακα, καθώς πήγαινα στο διαμέρισμα της πολυκατοικίας όπου μένω. Έμενε και ο ίδιος στον 2ο όροφο της ίδιας πολυκατοικίας, στην περιοχή του Μακένζι. Είκοσι χρονών, με το μελαψό χρώμα να καλύπτει με επιμέλεια την αμηχανία των χρόνων του και τα όνειρά του, που ταξίδεψαν χιλιόμετρα μακριά, περνώντας μέσα από ερήμους, ψηλά βουνά, απόκρημνες όχθες, θάλασσες, τουρκοκρατούμενα σπίτια και αυλές, για να’ρθουν να σμίξουν με την πολυμορφία της πόλης, εδώ στην Κύπρο.

Ο Χουσείν δεν έμοιαζε με τους άλλους μετανάστες από την Ανατολή. Καθώς έβγαζε από μέσα του τον καημό και τον πόνο του, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Οι μνήμες και οι εικόνες από τη ζωή του στο Ιράκ, στη Βαγδάτη με τις βόμβες αγκαλιά, δεν του άφηναν πολλά περιθώρια. Έπρεπε να σφίξει την εφηβική καρδιά, να πνίξει το παρελθόν και να υπομένει το παρόν για να του χαμογελάσει το μέλλον.

Το Γραφείο Ευημερίας απείχε χιλιόμετρα από το σπίτι όπου έμενε μαζί με δύο άλλους μετανάστες από την Παλαιστίνη. Είχε υποβάλει τα χαρτιά του, για να λάβει το επίδομα εδώ και έξι μήνες και για κάποιους λόγους αυτό αργούσε και μαζί του αργούσε και η ζωή του. Σαν να μην έφταναν αυτά, έπρεπε να φύγει και από το σπίτι, γιατί δεν μπορούσαν άλλο οι Παλαιστίνιοι να τον φιλοξενούν. Ήταν και αυτή η διαφορά ηλικίας και νοοτροπίας που δυσκόλευε τα πράγματα. Ζήτησε τη βοήθειά μου και είναι αλήθεια πως δυσκολεύτηκα μέχρι να αποφασίσω. Στο τέλος όμως εκείνο το αναθεματισμένο φιλότιμο του Έλληνα έγειρε την πλάστιγγα, τον έβαλα στο αμάξι και αρχίσαμε τη γύρα,για να βρούμε μια καινούργια στέγη για κείνον και τα όνειρά του.

Είχε και κείνος δυό τρεις προτάσεις από συνομηλίκους φίλους του, γνωστούς από την πατρίδα, που προσφέρθηκαν να τον φιλοξενήσουν μέχρι να δει τι να κάνει. Τι να κάνει; Έπρεπε πρώτα να περάσουμε από τα κεντρικά να δούμε αν μπορούσαν να τον δεχτούν και ύστερα από έγκριση της ιδιοκτησίας. Φτάσαμε τηλεφωνικά μέχρι την Αγγλία, στην προσπάθειά μας να ανακαλύψουμε τον Κύπριο ιδιοκτήτη του καινούργιου διαμερίσματος. Του εξηγήσαμε την κατάσταση, του περιγράψαμε με τα καλύτερα λόγια τον Χουσείν και ποντάραμε στην ευαισθησία της καρδιάς ενός ανθρώπου που έζησε και ο ίδιος την προσφυγιά και τον πόνο του ξεριζωμού. Στο σύρμα του τηλεφώνου επικράτησε σιωπή.

Ένα όχι ακούστηκε που μου έσχισε την καρδιά και δαγκώθηκα. Βρήκα τη δικαιολογία πειστική. Πόσα άτομα να χωρέσει ένα σπίτι; Ήδη έμεναν τρία. Και αυτή η ψυχή; Τον ρώτησα ευγενικά εάν είχε κάποιο άλλο διαμέρισμα. Ναι, μου είπε ,αλλά δεν είναι γι’ αυτή την φάρα των ανθρώπων.

Και για ποια φάρα είναι αναρωτήθηκα, με όλες εκείνες τις σκέψεις που γκρεμίζουν τα όνειρα των ανθρώπων και μάλιστα των νέων. Για ποια φάρα είναι τα τέσσερα ντουβάρια σας; Δεν πειράζει Στρατούλα, μου είπε ο Χουσείν . Δεν πειράζει. Και πήραμε τον δρόμο του γυρισμού.

Στρατούλα Τραμουντάνη - Γκόγκα
Διευθύντρια σύνταξης του Περιοδικού «Προβολή 4 Εποχές», της Λάρνακας

Our Buddy

Our handsome Labrador pup-Buddy

Our son Renos, with his cute Labrador dog-Buddy. The Labrator Retriever is known for his people-friendly personality.

The Labrador Retriever, is the most popular breed of dog in the world.

Our niece Christina and our friend Soveeta from Nepal great friends of Buddy.

Christina playing with "cow boy" Buddy!

Christina and Soveeta, admirers of Buddy.

Labradors are generally considered good companions for people of all ages (including a high level of patience and tolerance for children), making them both excellent companions and working dogs.

The Labrador is one of the most dependable, obedient and multi-talented breeds in the world.

Η Χριστίνα και η Σοβίτα από το Νεπάλ δεν χάνουν ευκαιρία για επισκέψεις στον Μπάτυ.

Ο κούκλος Μπάτυ (φιλαράκος) το πέμπτο μέλος της οικογένειας μας.

Η γλυκιά ανηψιά μας Χριστίνα, λατρεύει τον Μπάτυ και έτσι έρχεται συχνά να μας δει κι εμάς!

Το Labrador Retriever είναι η πιο δημοφιλή ράτσα σκύλων σε πολλές χώρες, πολύ γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο δικός μας Μπάτυ με την μπάλα του!

Η Σοβίτα από το Νεπάλ και η ανηψιά μας Χριστίνα, δηλώνουν λάτρεις του Μπάτυ.

Ο "κάου-μπόι" με το μαντηλάκι στο λαιμό, δώρο από τον ιδιοκτήτη του τον Ρένο.

Με τον Μπάτυ η Χριστίνα έχει τεράστια υπομονή. Όχι με μάς!

Ο χαδιάρης Μπάτυ έχει μεγάλη προσωπικότητα και δημιούργησε ήδη Fun club!

Ο Μπάτυ, υπομονετικά αντικρίζει τον φακό με δικαιολογημένη περιέργεια. Δεν είναι κούκλος;