Η εισδοχή στο Πανεπιστήμιο Κύπρου

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΑ GCE

Του Ανδρέα Θεμιστοκλέους
Βουλευτή

Σε δηλώσεις στο πλαίσιο δημοσιογραφικής διάσκεψης, ο κ. Θεμιστοκλέους επανέλαβε τη διαφωνία του με την απόφαση του Πανεπιστημίου Κύπρου και του Υπουργού Παιδείας για την εισδοχή Ελληνοκυπρίων φοιτητών στα κυπριακά κρατικά πανεπιστήμια με κριτήρια διαφορετικά από εκείνα των παγκύπριων ενιαίων εξετάσεων.

1. Έμαθα να σέβομαι τις αποφάσεις του κόμματος μου, ιδίως, όταν αυτές λαμβάνονται δημοκρατικά και αρμόδια. Την ίδια όμως ώρα, θεωρώ ότι οι αξιωματούχοι και δη οι βουλευτές ενός κόμματος έχουν – πρέπει να έχουν – κατοχυρωμένο συνταγματικό και καταστατικό δικαίωμα και μέγιστη ηθική υποχρέωση έναντι του λαού, να παίρνουν θέση και να εκφράζουν την άποψή τους ή ακόμα και τη διαφωνία τους, για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου.

2. Αισθάνομαι λοιπόν την ευθύνη, για μια ακόμα φορά να εκφράσω τη διαφωνία μου με την απόφαση του Πανεπιστημίου Κύπρου και του Υπουργού Παιδείας για την εισδοχή Ελληνοκυπρίων φοιτητών στα κυπριακά κρατικά πανεπιστήμια με κριτήρια διαφορετικά από εκείνα των παγκύπριων ενιαίων εξετάσεων. Ενώνω έτσι και τη δική μου φωνή με τη φωνή της ΟΕΛΜΕΚ, της Κίνησης καθηγητών ΑΛΛΑΓΗ, της ΠΟΕΔ και της ΠΑΔΕΔ – ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ, αλλά και με τη φωνή των υπουργών παιδείας των κυβερνήσεων Κληρίδη και της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών που είναι ή πρόσκεινται στον ΔΗ.ΣΥ.

3. Κάθε ευρωπαϊκή χώρα για τα δικά της δημόσια και κρατικά πανεπιστήμια και για τους δικούς της αποφοίτους, είτε αυτοί αποφοιτούν από τα δημόσια είτε αποφοιτούν από τα ιδιωτικά, έχει το δικό της «εθνικό» σύστημα αξιολόγησης και επιλογής των φοιτητών της, που είναι πάντοτε βασισμένο στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση της χώρας.

4. Δεν υπάρχει καμιά χώρα, όπου το κάθε ιδιωτικό σχολείο να έχει το δικό του σύστημα ή το δικό του ποσοστό εισδοχής στα δημόσια και κρατικά πανεπιστήμια.

5. Καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν εισαγάγει τους δικούς της αποφοίτους στα δικά της δημόσια και κρατικά πανεπιστήμια με κριτήριο άλλο από το εθνικό σύστημα αξιολόγησης. Ούτε στα γερμανικά πανεπιστήμια εισάγονται Γερμανοί φοιτητές με το γαλλικό Baccalauréat ούτε στα γαλλικά πανεπιστήμια εισάγονται Γάλλοι φοιτητές με το αγγλικό GCE. Τα άλλα κριτήρια που υπάρχουν σε κάθε χώρα αφορούν αποκλειστικά και μόνον αλλοδαπούς φοιτητές.

6. Προξενεί κατάπληξη, πώς μια κατά τ’ άλλα φιλολαϊκή κυβέρνηση, όπως διατείνεται το ΑΚΕΛ ότι είναι η κυβέρνηση Χριστόφια, απεφάσισε ότι η εισδοχή στα δημόσια και κρατικά μας πανεπιστήμια θ’ αρχίσει να βασίζεται όχι στη δωρεάν δημόσια παιδεία και την αξιολόγηση και επιλογή των φοιτητών μέσα από κριτήριο κοινό, ίσο και ανοικτό για όλους, αλλά, μέσα από την αγορά ιδιωτικής εκπαίδευσης των ολίγων προνομιούχων και την επιτυχία που αυτή προσφέρει στις αγγλικές εξετάσεις GCE.

7. Η δημόσια και δωρεάν παιδεία είναι μεγάλη και διαρκής λαϊκή και κοινωνική απαίτηση και κατάκτηση και είναι απαράδεκτο να πλήττεται απ’ όσους έχουν καθήκον να την υπερασπίζονται και να τη διαφυλάσσουν.

8. Οι δυνατότητες των κρατικών μας πανεπιστημίων να δημιουργούν νέες θέσεις, προέκυψαν μέσα από εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που ο Κυπριακός λαός κατέβαλε και καταβάλλει από το υστέρημα του και οι θέσεις αυτές πρέπει να είναι προς διεκδίκηση από το σύνολο των αποφοίτων μέσα από το ίδιο κριτήριο.

9. Ενώ κάθε χώρα δημιουργεί σε άλλες χώρες σχολεία, πανεπιστημιακές έδρες και ιδρύματα για να διαφυλάξει και να προωθήσει τον πολιτισμό, τα γράμματα και τη γλώσσα της, εδώ ο Υπουργός Παιδείας και το δημόσιο κρατικό πανεπιστήμιο αντί να είναι θεματοφύλακες όλων αυτών, προχωρούν στο εσωτερικό με την προσαρμογή της παιδείας μας σε ξένα αναλυτικά προγράμματα και ξένους στόχους. Εφτάσαμε στο κατάντημα ακόμα και εκεί που η ανεξαρτησία, η αξιοπρέπεια και η ελευθερία μας δεν μας κοστίζουν τίποτε απολύτως, να τις περιορίζουμε και να τις υποθηκεύουμε οικιοθελώς και αυτοβούλως.

10. Όσον αφορά τα επιχειρήματα που επικαλούνται το Πανεπιστήμιο και ο Υπουργός Παιδείας, αυτά όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα, όχι μόνον είναι ανεδαφικά, ψευδή και ανυπόστατα, αλλά, αντίθετα, είναι τα ίδια ή ανάλογα με τα επιχειρήματα που επέτρεψαν στο Πανεπιστήμιο Κύπρου να μετατραπεί σε πρωτοφανή εστία αδιαφάνειας, αυθαιρεσιών και παρανομιών, είναι τα ίδια επιχειρήματα που οδήγησαν στη δημιουργία διπλών πολυτεχνικών σχολών με εκατομμύρια ευρώ να πηγαίνουν χαμένα κάθε χρόνο, είναι τα ίδια επιχειρήματα που οδήγησαν τον Υπουργό Παιδείας, όταν ήταν πρόεδρος της προσωρινής Διοικούσας του ΤΕΠΑΚ, να φέρει στη βουλή νομοσχέδιο για την καθιέρωση της αγγλικής γλώσσας ως γλώσσας διδασκαλίας για το νέο πανεπιστήμιο.

11. Τέλος, ο Υπουργός Παιδείας και το πανεπιστήμιο θα πρέπει ν’ απαντήσουν και σε ορισμένα ερωτήματα:
Ø Γιατί σ’ ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα τόση προχειρότητα, τόση αλαζονεία και τόση βιασύνη;

Ø Γιατί ένα ζήτημα που είναι τόσο σημαντικό δεν αντιμετωπίζεται στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης και πρέπει να κλίσει άρον – άρον παραμονές των παγκύπριων ενιαίων εξετάσεων;

Ø Γιατί επί ένα χρόνο ο Υπουργός Παιδείας δεν ανέλαβε την πρωτοβουλία ώστε να διεξαχθεί ουσιαστικός διάλογος και περίμενε στο παρά πέντε και εκβιαστικά να επιφέρει μια τέτοιαν ανατροπή;

Ø Ποιους θέλουν να βολέψουν και ποιοι θέλουν να βολευτούν;

Ø Και για ποια δίκαιη κοινωνία μάς μιλούν ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ όταν, αντί να δώσουν νόημα στη μόνη έννοια δικαιοσύνης που έχει αξία, αυτής που πηγάζει από το Σύνταγμα και κατοχυρώνεται από την ισότητα απέναντι στους νόμους, την ίση αντιμετώπιση και την ίση μεταχείριση, αυτοί θέλουν τους νόμους να γίνονται και να κρίνονται με το μέτρο της προσωπικής περίπτωσης και επιλογής;

Ø Και πόθεν ως πόθεν, κάποιοι άντλησαν το συμπέρασμα, ότι οι προσωπικές επιλογές γεννούν κατ’ ανάγκη υπέρτερο δικαίωμα ξεχωριστής και προνομιακής αντιμετώπισης από το κράτος;

Ø Και από πότε, η ακαδημαϊκή ελευθερία ταυτίζεται με την ακαδημαϊκή αλαζονεία και την ακαδημαϊκή ασυδοσία;

Ανδρέας Θεμιστοκλέους
Βουλευτής Λεμεσού