Άννα Σιδηροπούλου

The strangle for the Parthenon marbles
By Phivos Nicolaides
Mrs. Anna Sidiropoulou, a senior citizen from Athens, was campaigning in her own way for the return of the Parthenon marbles, by collecting signatures. She was deeply touched by the campaign for the marbles’ return in 1982. After that she decided to collect as much as she could endorsement signatures for the return of the Parthenon marbles home.

On a small table outside the main entrance of Acropolis under the heat and the cold for the last 12 years, she persuaded 35.000 people around the global to sign for the return of the marbles. Last week Mr. Phylaktos an archaeologist specialist in marbles, another lover of the classical civilization invited Mrs. Anna Sidiropoulou to a special program in a Greek TV channel.

The Parthenon marbles which are now in the British Museum, are a large collection of marble sculptures that were brought to Britain between 1801 and 1805 after they were removed by Thomas Bruce, 7th Earl of Elgin, the British ambassador to the Ottoman Empire. More than half of what now remains of the surviving sculptural decoration of the Parthenon were taken by Lord Elgin.

The Marbles were transported to Britain, and were purchased by the British Government in 1816 after public debate in Parliament. They were placed on display in the British Museum. Lord Elgin was subsequently vilified by Lord Byron in the poem Childe Harold's Pilgrimage. Since then, much has been written about the Parthenon Marbles.

The modern campaign for the sculptures' return dates to 1982, when the then-culture minister of Greece, the late actress Melina Mercouri, called for their return at a UN conference. After 200 years, the British Museum continues to hold nearly half the surviving sculptures from the Parthenon. All polls, for the past decade, have shown that the British public wants the marbles back in Greece. But the British Museum has refused to be drawn into the debate, saying that the display in London allows «complementary stories to be told about them».

Supporters of the return now believe that the question now is when, not if, the marbles will be returned. As they put it: «The return of the Parthenon Marbles is a fair request of all the Greeks. It is a request of all the people, regardless of nationality, who visualise the reunification of a mutilated monument belonging to the world cultural heritage».

British Committee for the Restitution of the Parthenon Marbles

Information on the Parthenon (Elgin) Marbles, together with the case for their return to Athens, Greece. If you would like to get involved with the campaign, or simply to learn more about the subject, then please click on : http://www.parthenonuk.com/

View also : The Parthenon Marbles

Η «κυρά του Παρθενώνα»

Του Φοίβου Νικολαΐδη

Την κυρία Δέσποινα Αχλαδιώτη, τη μεγάλη εκείνη Ελληνίδα, που έγινε γνωστή στο πανελλήνιο ως «κυρά της Ρω», που επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της το 1982) ύψωνε την ελληνική σημαία στην ακριτική νησίδα της Ρω, μου θύμισε η κυρία Άννα Σιδηροπούλου.

Πριν λίγες μέρες έτυχε να παρακολουθήσω την εκπομπή «Πάμε πακέτο» με την εξαιρετική δημοσιογράφο και παρουσιάστρια Βίκυ Χατζηβασιλείου. Οφείλω να ομολογήσω ότι καθηλώθηκα, ανακαλύπτοντας τη υπέροχη ιστορία μιας γυναίκας, που εντελώς μόνη και αβοήθητη θέλησε να βάλει το λιθαράκι της στη συλλογική προσπάθεια επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Η κυρία Άννα Σιδηροπούλου, για 12 χρόνια, κάτω από την Ακρόπολη μάζεψε 35.000 υπογραφές από ξένους τουρίστες, για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Στους δέλτους της «κυράς της Ακρόπολης» συγκαταλέγονται προσωπικότητες, βουλευτές, πολιτευτές, επιστήμονες και άλλοι.

Για τη μοναδική αυτή δράση της, η κ. Αννα Σιδηροπούλου τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η Ελληνική πολιτεία όμως, γενικά και όχι μόνο το κράτος θα πρέπει να αναγνωρίσουν τη σημαντική αυτή πατριωτική πράξη της κυρίας Σιδηροπούλου, η οποία αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση. Οργανωμένοι φορείς, κόμματα και πολιτιστικοί σύνδεσμοι και οργανώσεις θα πρέπει να ενδιαφερθούν για το έργο το οποίο προσέφερε και να την τιμήσουν ανάλογα.

Η ιστορία της «κυράς της Ακρόπολης» έγινε γνωστή χάρις στον ειδικό επί των μαρμάρων, αρχαιολάτρη κύριο Φυλακτό και φυσικά τη Βίκυ Χατζηβασιλείου που την παρουσίασε με τόση αγάπη στην εκπομπή της.

Ο κύριος Φυλακτός μάλιστα μετέφερε την εκτίμηση των μαθητών του Γυμνασίου Πεύκων, η Πολιτιστική Ομάδα, του οποίου μάζεψε ορισμένα χρήματα, για να ταξιδέψει η κυρία Σιδηροπούλου στο Λονδίνο και να επισκεφθεί τα κομμάτια της Ακρόπολης που ξεριζώθηκαν και βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Ομολογουμένως συγκινητική και αξιέπαινη η πράξη αυτή των μαθητών και της καθηγήτριάς τους Φανής Γκέκα, που είχε την πρωτοβουλία αυτή.

Αγαπητή Άννα, σε ευχαριστούμε μέσα από τα βάθη της ψυχής μας, για τον ανιδιοτελή, προσωπικό σου αγώνα για τον Ελληνικό πολιτισμό. Τιμώντάς σε, τιμούμε τους εαυτούς μας. Τα λίγα αυτά λόγια από τη μαρτυρική Κύπρο, ας θεωρηθούν ελάχιστο δείγμα της μεγάλης εκτίμησης και σεβασμού προς το πρόσωπό σας.
Φοίβος Νικολαΐδης

Mάζεψε 27.000 υπογραφές για τα Mάρμαρα!

Xθες το πρωί, ο υπουργός Πολιτισμού Eυ. Bενιζέλος, τίμησε στο γραφείο στο κτίριο της οδού Mπουμπουλίνας την πρωτοβουλία, την αυτενέργεια και τη μαχητικότητα ενός πολίτη: της Aννας Σιδηροπούλου, η οποία από το 1997 μέχρι σήμερα έχει καταφέρει κάτι μοναδικό: να συγκεντρώσει, μόνη της, είκοσι επτά χιλιάδες υπογραφές, υπέρ της επιστροφής των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Eλλάδα. «Mόνο τα καλοκαίρια», όπως είπε, «γιατί τον χειμώνα δεν έχουμε πολλούς τουρίστες». Oι υπογράφοντες είναι οι τουρίστες, απ’ όλον τον κόσμο, που επισκέπτονται την Aκρόπολη και τη χώρα μας.

«Eξαιρετική πρωτοβουλία. H δουλειά σας είναι εντυπωσιακή. Eίναι μια σύγχρονη μορφή πατριωτισμού. Nα σας ευχαριστήσω εκ μέρους της πολιτείας», είπε ο Eυ. Bενιζέλος στην κ. Aννα Σιδηροπούλου. Kαι σαν ανάμνηση αυτής της δραστηριότητάς της, η πολιτεία χάρισε στην κ. Σιδηροπούλου ένα αναθηματικό ανάγλυφο του 5ου αιώνα π. X. από την Aκρόπολή. «Για να σας θυμίζει πάντα ότι η πολιτεία τιμά αυτού του είδους τις πρωτοβουλίες».

H κ. Aννα Σιδηροπούλου, μια δυναμική και αεικίνητη γυναίκα, είναι «Πόντια και Mακεδονίτισσα», όπως είπε η ίδια, μένει στ’ Aναφιώτικα, και την έμπνευσή της γι’ αυτή την πρωτοβουλία της την έδωσε η γνωριμία της με τη Mελίνα Mερκούρη. «Oι Bρετανοί πολίτες που υπογράφουν λένε ότι τα μάρμαρα πρέπει να επιστρέψουν στην Eλλάδα», τόνισε η κ. Aννα Σιδηροπούλου. Kαι ο υπουργός Πολιτισμού πρόσθεσε: «H ξένη παγκόσμια γνώμη είναι υπέρ της επιστροφής. Kαι τα κοινοβούλια είναι υπέρ και η αγγλική κοινή γνώμη είναι υπέρ, όπως έδειξε η έρευνα που κάναμε πρόσφατα. Mένει να πειστούν και οι κυβερνήσεις».

H κ. Aννα Σιδηροπούλου συγκεντρώνει τις υπογραφές των τουριστών σ’ ένα μεγάλο ντοσιέ. Tο τελευταίο από τα πολλά που έχει συγκεντρώσει είχε μαζί της χθες το πρωί στο υπουργείο Πολιτισμού. Στην πρώτη σελίδα, υπάρχει ένα χειρόγραφο κείμενο, που εξηγεί τους λόγους για τους οποίους ζητάει την υπογραφή των επισκεπτών της Aκρόπολης. Mια δραστηριότητα από την οποία δεν φαίνεται να παραιτείται η κ. Σιδηροπούλου. «Θα συνεχίσω», δήλωσε.
Εφημερίδα «Καθημερινή» 18.1.2003 Kathimerini

"Πίσω απ' όλα βρίσκεται η Μελίνα"
Χρειάστηκε πέντε χρόνια, μεγάλη επιμονή και λίγα αγγλικά, η Άννα Σιδηροπούλου, για να συγκεντρώσει 27.000 υπογραφές ξένων τουριστών υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα

ΜΑΙΡΗ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ
"Μου πρότειναν να επισκεφθώ το Βρετανικό Μουσείο για να δω τα Γλυπτά, αλλά αρνήθηκα γιατί φοβάμαι το αεροπλάνο. Θα τα δώ όταν επιστραφούν στην Ελλάδα", λέει η Άννα Σιδηροπούλου (εδώ, στην αυλή του σπιτιού της στα Αναφιώτικα, κάτω από το μπελβεντέρε του Ιερού Βράχου), που μάζεψε 27.000 υπογραφές τουριστών υπέρ της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Ζει μια ανάσα από τον Παρθενώνα, κάτω από το μπελβεντέρε του Ιερού Βράχου, στα Αναφιώτικα της Πλάκας, για σχεδόν 40 χρόνια και το μόνο που ονειρεύεται είναι να επιστραφούν τα Γλυπτά του Παρθενώνα στην Αθήνα. Για να δει το όνειρό της να υλοποιείται, η 60χρονη Άννα Σιδηροπούλου δίνει τον δικό της αγώνα. Και κατάφερε μέσα σε πέντε χρόνια να συγκεντρώσει περίπου 27.000 υπογραφές τουριστών υπέρ της επιστροφής στα τέσσερα βιβλία της, τις οποίες και παρέδωσε την Παρασκευή στον υπουργό Πολιτισμού, Ευάγγελο Βενιζέλο.

"Όταν άκουσα πως οι Εργατικοί υπόσχονταν την επιστροφή των Γλυπτών, έκανα μέχρι τάμα στην Παναγία την Αναφιώτισσα να κερδίσουν τις εκλογές", λέει στα "ΝΕΑ". "Λίγους μήνες αργότερα, όμως, ο υπουργός Πολιτισμού της κυβέρνησης Μπλερ αρνήθηκε πως θα γινόταν τέτοια κίνηση. Θύμωσα και είπα μέσα μου "θα σε φτιάξω". Την άλλη μέρα το πρωί αγόρασα το πρώτο μου βιβλίο και ξεκίνησα να συγκεντρώνω υπογραφές.

Το κάνω γιατί το θέλω. Νιώθω ικανοποίηση όταν ακούω πως το ελληνικό αίτημα είναι δίκαιο", υποστηρίζει η Άννα Σιδηροπούλου, απόφοιτη Δημοτικού, χήρα, μητέρα τεσσάρων παιδιών και γιαγιά. "Πίσω από την προσπάθειά μου όμως βρίσκεται η Μελίνα, που δεν μπορώ να την ξεχάσω γιατί ήταν άνθρωπος και με είχε βοηθήσει από την πρώτη μέρα που έγινε υπουργός. Με έκανε να καταλάβω πως σημασία δεν έχουν τα κόμματα, αλλά ο άνθρωπος που αγαπάει την Ελλάδα".

Το έργο της δεν είχε ωράρια και αργίες. Καθημερινά από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο έστηνε το τραπεζάκι της στην Κυδαθηναίων, ακόμα και την ώρα που δούλευε ως εργάτρια στον Δήμο Αθηναίων. Η ταμπελίτσα εξάλλου που της είχε γράψει η κόρη της στα αγγλικά και εξηγούσε στους τουρίστες γιατί έπρεπε να υπογράψουν, δεν έκανε απαραίτητη την παρουσία της. Και όταν έπιανε υπερβολική ζέστη και τα προβλήματα υγείας δεν της επέτρεπαν να σταθεί στο πόστο της "πότε ο κυρ Γιάννης από το γειτονικό παλαιοπωλείο και πότε ο κυρ Νάσος από το "Βυζαντινό" εστιατόριο, πρόσεχαν το βιβλίο μου και όταν επέστρεφα μου έλεγαν "Κοίτα πόσες υπογραφές σου μαζέψαμε!", θυμάται.

Στα βιβλία της θα βρει κανείς υπογραφές υποστηρικτών του ελληνικού αιτήματος από κάθε γωνιά του πλανήτη. Από τη Βρετανία έως το Θιβέτ και από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία έως τη Νότιο Αφρική. Ανάμεσά τους από σπουδαστές έως γιατροί και δικηγόροι και από αγρότες έως αρχιμάγειρες, αθλητές, πιλότοι και μηχανικοί, όλοι τους ξένοι. Γιατί; "Δεν αφήνω τους Έλληνες να υπογράψουν για να δείξω τη δύναμη της παγκόσμιας κοινής γνώμης", εξηγεί η κ. Σιδηροπούλου.

Σήμερα, που έχει πλέον συνταξιοδοτηθεί, το στέκι της είναι στη διασταύρωση Θρασύλλου και Θέσπιδος, "από εκεί που περνάνε οι περισσότεροι τουρίστες για την Ακρόπολη. Έχω μάθει να τους υποδέχομαι στα αγγλικά, να τους εύχομαι καλή τύχη και να τους λέω ευγενικά να υπογράψουν. Οι περισσότεροι σταματούν και χαίρομαι όταν φεύγοντας μου λένε "my pleasure" (ευχαρίστησή μου). Οι μόνοι που αρνούνται είναι όσοι δεν ξέρουν ξένες γλώσσες και φοβούνται -μία περίπτωση στις χίλιες".

Τα τέσσερα βιβλία της βρίσκονται ήδη στα χέρια του υπουργείου Πολιτισμού και "είμαι περήφανη γι' αυτό", λέει με πρόσωπο που λάμπει. Τον Αύγουστο εγκαινίασε το πέμπτο βιβλίο της. Θα συνεχίσει να συγκεντρώνει υπογραφές τουλάχιστον μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες, "αλλά αν έχω την υγειά μου και για πολύ ακόμη, μέχρι να γυρίσουν τα Γλυπτά στην Ελλάδα".
"Εχθροί μου η ζέστη και ο ήλιος"
Έχει πολλά να θυμηθεί σε τούτη την πεντάχρονη προσπάθεια. "Έπεισα έναν Βρετανό καθηγητή Αρχαιολογίας να υπογράψει με τη βοήθεια ενός σερβιτόρου, που έκανε τον μεταφραστή. Μια άλλη φορά έσβησα επιτόπου τις υπογραφές ενός Παλαιστίνιου και ενός Ισραηλινού, που αντάλλασσαν μέσω του βιβλίου υβριστικά σχόλια και αφού ζήτησαν και οι δύο συγγνώμη, υπέγραψαν ξανά". Ωστόσο η περίπτωση που την έκανε έξαλλη ήταν εκείνη τριών γυναικών από τα Σκόπια, που έγραψαν πως προέρχονται από τη Μακεδονία. "Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική, τους φώναξα και διέγραψα τις υπογραφές τους. Εσείς είστε από τα Σκόπια, FYROM, καταλάβατε;

Εγώ είμαι Πόντια "Μακεδόνα" και δεν το επιτρέπω αυτό", θυμάται η Άννα Σιδηροπούλου που κατάγεται από την Αργυρούπολη του Κιλκίς. "Και τελικά δέχτηκαν να υπογράψουν ως FYROM". Και οι δυσκολίες ήταν στο πρόγραμμα. Κάποτε βρέθηκε στην αστυνομία, ως παράνομη που δεν διέθετε άδεια. Άλλοτε της απαγορεύτηκε από τους φύλακες της Ακρόπολης να στήσει το τραπεζάκι της κοντά στην είσοδο. Κάποιοι - ελάχιστοι - της μίλησαν άσχημα. Εκείνη όμως ως μοναδικούς εχθρούς της λογίζει "τη ζέστη, που με ενοχλεί στην καρδιά και τον ήλιο, που μου ξεθωριάζει το βιβλίο".
Εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» Greek-language

Δείτε : Τα Μάρμαρα του Παρθενώνα