Μιχάλης Γιασεμίδης, Ένα φαινόμενο μουσικής πολυμάθειας

Γεννήθηκε στο Κοιλάνι της επαρχίας Λεμεσού στις 3 Νοεμβρίου 1923, έβδομο παιδί του Χρύσανθου και της Αναστασίας. Ο πατέρας του κατασκεύαζε  λαούτα και βιολιά.  Από πολύ μικρός έδειξε την αγάπη του για τη μουσική.    Όταν ήταν 5 χρονών, μετά από δική του επιμονή, ο  πατέρας του κατασκεύασε ένα μικρό βιολί  και ο μικρός άρχισε να παίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ήταν χαρισματικός και γεννημένος για τη μουσική. 

Ο πατέρας του ήταν βιολιτζής αλλά και κατασκευαστής βιολιών και λαγούτων. Κοντά στον πατέρα του άρχισε να παίζει βιολί από νηπιακή σχεδόν ηλικία και κατέληξε να παίζει με ξεχωριστή δεξιοτεχνία περίπου 30 μουσικά όργανα. Πήγαινε νηπιαγωγείο και έπαιζε βιολί.  Την πρώτη του δημόσια εμφάνιση την έκανε σε καφενείο του χωριού του  πέντε χρόνων παίζοντας βιολί για 15 λεπτά.

Τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια του Αμαλία, Αντώνης και Θέμης έκαναν σπουδές στο Ελληνικό Ωδείο στη Λευκωσία το 1928. Η Αμαλία σπούδασε πιάνο και ακορντεόν, ο Αντώνης βιολί και αργότερα έπαιζε κλαρίνο, σαξόφωνο κ.λπ. και ο Θέμης τρομπέτα, ντραμς και τρομπόνι.  Ο Αντώνης  έπαιρνε μαζί του  στο Ωδείο τον Μιχαλάκη, που καθ'  όλη την ώρα του μαθήματος καθόταν στη γωνιά και παρακολουθούσε.  Στο σπίτι, όταν μελετούσε ο μεγάλος αδελφός, μελετούσε και ο μικρός στο βιολί του το μάθημα.  Ο Αντώνης τον βοηθούσε και έτσι προχωρούσε.   Αργότερα όταν τα αδέλφια παράλληλα με τις σπουδές τους εργάζονταν τα βράδια σε διάφορα κέντρα έπαιρναν και τον Μιχαλάκη  μαζί τους και ο μικρός έκανε μεγάλη εντύπωση.  

Σε ηλικία 16 χρόνων προσελήφθη ως πιανίστας στην τότε ορχήστρα χορού της Αστυνομίας και ως μέλος της φιλαρμονικής της δύναμης. Το πιάνο είναι το μόνο μουσικό όργανο για το οποίο πήρε κάποια στοιχειώδη μαθήματα. Ένα χρόνο αργότερα έφυγε από την Αστυνομία και σταδιοδρόμησε ως ελεύθερος επαγγελματίας, παίζοντας, αναλόγως των περιστάσεων, διάφορα μουσικά όργανα σε νυκτερινά κέντρα, ως μέλος ορχηστρών και συγκροτημάτων, σε μουσικές θεατρικές επιθεωρήσεις, σε κινηματογράφους που οργάνωναν στις αίθουσές τους μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις, αλλά και σε ξενοδοχεία. Εμφανίστηκε επίσης στο εξωτερικό, παίζοντας μουσική σε Ρόδο, Αθήνα, Δαμασκό, Βηρυτό, Λονδίνο κ.ά.

Φαινόμενο μουσικής πολυμάθειας, άφησε το στίγμα του στα μουσικά δρώμενα του τόπου. Ήταν αυτοδίδακτος μουσικός. Μελετούσε μόνος του και έπαιζε με την ίδια ευκολία και δεξιοτεχνία, όλα τα είδη μουσικής, κλασσική, λαϊκή, δημοτική, τζαζ, ρεμπέτικα, χορευτικά, ορχηστρική μουσική.  

Με το αστείρευτο ταλέντο και την αφοσίωσή του στη μουσική, που την υπηρέτησε αδιάλειπτα για δεκαετίες, συνέβαλε σοβαρά στην καθιέρωση και ακμή της μουσικής τζαζ στην Κύπρο, βοηθώντας τα μουσικά δρώμενα  του τόπου, να αναπτυχθούν σε ψηλά επίπεδα. 

Υπήρξε μοναδικό ταλέντο στον αυτοσχεδιασμό, και  δεξιοτέχνης (βιρτουόζος) στην εκτέλεση. Χαρισματικός και φωτισμένος στη μουσική, μπορούσε άνετα να παίζει όποιο μουσικό όργανο τύχαινε να είναι μπροστά του, αφήνοντας το κοινό άφωνο. Με την ίδια άνεση έκανε ενορχηστρώσεις, σύνθεση – εκτέλεση, για θεατρικά σχήματα.

Η συμβολή του στη διάσωση και διατήρηση της δημοτικής κυπριακής μουσικής είναι από τις μεγαλύτερες υπηρεσίες που πρόσφερε στον τόπο. Από το 1966 συνεργάστηκε με το ΡΙΚ και ταυτόχρονα έπαιζε  στα πιο εκλεκτά κέντρα της εποχής  με  τραγουδιστές,  τη Σοφία Βέμπο, τον Τώνη Μαρούδα, τον Γούναρη, τη Νανά Μούσχουρη, τη Σούλη Σαμπάχ, τη Ρένα Βλαχοπούλου,  την Καλλιόπη Σπύρου τον Μιχάλη Βιολάρη, τον Δώρο Γεωργιάδη κ.ά.

Τιμήθηκε από την Πολιτεία, Σωματεία, Δήμους, τον αείμνηστο Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς, Ευάγγελο Φλωράκη κ.ά. Ο Μιχαλάκης Γιασεμίδης υπήρξε ένα μουσικό φαινόμενο, αφού εμπειρικά και μόνο μπορούσε να παίζει με δεξιοτεχνία οποιοδήποτε μουσικό όργανο. Για τον λόγο αυτό το Πολιτιστικό Ίδρυμα «Φώτος Φωτιάδης» υπέβαλε το 2008 αίτηση για ένταξη του Μιχαλάκη Γιασεμίδη στο βιβλίο ρεκόρ «Γκίνες», ως μοναδικής περιπτώσεως ταλέντου που, χωρίς μουσική παιδεία, παίζει περίπου 30 μουσικά όργανα με ξεχωριστή δεξιοτεχνία.

Χωρίς να έχει εντρυφήσει σε μουσικές σχολές, είχε γνώσεις που τις απέκτησε με την αφοσίωση του στη μουσική, φτάνοντας σε ένα επίπεδο, που θα το ζήλευαν πολλοί σπουδασμένοι μουσικοί. 

Ο Μιχαλάκης Γιασεμίδης ήταν παντρεμένος με τη Λευκή, ένας ωραίος άνθρωπος, μια καλλονή της εποχής, με την οποία απέκτησαν τέσσερα πανέμορφα παιδιά (δυο αγόρια και δυο κορίτσια). Έζησαν χρόνια στο κατεχόμενο τώρα προάστειο της Νεάπολης, Λευκωσίας. Η θυγατέρα του Αναστασία Γιασεμίδου Στυλιανού αναφέρει με συγκίνηση: «Πρώτη μέρα κυκλοφορίας γραμματοσήμου με αφορμή 100 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου μουσικού, δεξιοτέχνη,  βιρτουόζου Μιχαλάκη  Γιασεμίδη. Κείμενο για την πορεία και το έργο του αυτοδίδακτου μουσικού, δόθηκε από την υποφαινόμενη, όπου μεταφράστηκε στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και στάλθηκε σε χιλιάδες φιλοτελιστές και συλλέκτες τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό. Να αναφέρω πως ο πατέρας  μου φοβόταν να ταξιδέψει με αεροπλάνο. Τώρα χάρη στο αναμνηστικό αυτό γραμματόσημο, θα ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο! Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα Κυπριακά Ταχυδρομεία για την τιμή!».