Διονύσης Καζέλης, αγωνιστής της ΕΟΚΑ 1955-1959

 Διονύσης Καζέλης από τη Λάπηθο, αγωνιστής της ΕΟΚΑ 1955-59

Ο Διονύσης Καζέλης ήταν ένα από τα δραστήρια μέλη της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών), -όπως και ο αδελφός του Γιώργος Καζέλης- της μυστικής οργάνωσης που αγωνίστηκε κατά την περίοδο 1955-1959 για την απελευθέρωση της Κύπρου από την αγγλική αποικιοκρατία και την ένωση με την Ελλάδα. 

Γεννημένος στη Λάπηθο το 1933, ο Διονύσης Καζέλης μεγάλωσε σε μια εποχή που ο κυπριακός λαός διεκδικούσε την απελευθέρωση του από τον αγγλικό ζυγό. Από νεαρή ηλικία, ήταν δραστήριος στους κόλπους του εθνικού κινήματος. Εντάχθηκε στην ΕΟΚΑ το 1955 και συμμετείχε με επιτυχία σε πολλές δραστηριότητες της οργάνωσης, επιδεικνύοντας θάρρος, ανιδιοτέλεια και πίστη στον αγώνα.

Η Λάπηθος μια περιοχή με πλούσια ιστορική παράδοση υπήρξε ενεργό κέντρο στον τιτάνιο αγώνα της ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών) εναντίον της πανίσχυρης Αγγλίας. Είχε ουσιαστική συμμετοχή στον αντιαποικιακό αγώνα με πολλούς εθελοντές αγωνιστές και πρόθυμους συνεργάτες από όλα τα στρώματα του λαού. Την Κυριακή (17.11.2024), ο προσφυγικός Δήμος Λαπήθου τίμησε όλους όσους έλαβαν μέρος στον ανεπανάληπτο αγώνα της ΕΟΚΑ που κατάγονται και έδρασαν στην επαρχία Κερύνειας. Μεταξύ αυτών και τα αδέλφια Διονύσης & Γιώργος Καζέλης από τη Λάπηθο.

«Και όπου οι άνθρωποι πολεμούν ενάντια στη βαρβαρότητα, την τυραννία και τη σφαγή, για ελευθερία, το νόμο και την τιμή, ας θυμούνται ότι, η φήμη των πράξεών τους, αν και οι ίδιοι έχουν εξοντωθεί, μπορεί να γιορτάζεται όσο η ζωή προχωράει». Ουίνστον Τσώρτσιλ

― Winston S. Churchill, Birth Of Britain, 55 B.C. Μέχρι το 1485

Ο αδελφός του Διονύση, Γιώργος Καζέλης, κατατάχθηκε στις τάξεις της ΕΟΚΑ κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα 1955-1959.

«Είναι το πρωταρχικό δικαίωμα των ανθρώπων να πεθαίνουν και να σκοτώνουν για τη γη τους και να τιμωρούν με εξαιρετική αυστηρότητα όλα τα μέλη της δικής τους φυλής, που έχουν ζεστάνει τα χέρια τους στην εστία των εισβολέων».

― Winston S. Churchill, The Birth of Britain

-Η ιστορία των αγγλόφωνων λαών, 1956-58, Ουίνστον Τσώρτσιλ

«Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει την ιστορία χωρίς να συνδέει συνεχώς τις μεγάλες περιόδους, οι οποίες συνεχώς αναφέρονται με τις εμπειρίες της δικής μας σύντομης ζωής. Πέντε χρόνια είναι πολλά. Είκοσι χρόνια είναι ο ορίζοντας για τους περισσότερους ανθρώπους. Τα πενήντα χρόνια είναι αρχαιότητα. Για να κατανοήσουμε πώς ο αντίκτυπος του πεπρωμένου πέφτει σε οποιαδήποτε γενιά ανθρώπων, πρέπει πρώτα να φανταστούμε τη θέση τους και μετά να εφαρμόσουμε τη χρονική κλίμακα της δικής μας ζωής».  Ουίνστον Τσώρτσιλ

― Winston S. Churchill, The Birth of Britain

Ο τιτάνιος αγώνας της EOKA (Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών) (1955-1959) εναντίον της Αγγλικής αποικιοκρατίας πέρασε στην ιστορία αφήνοντας βαρύ το αποτύπωμα του. Ύστερα από ογδόντα χρόνια κατοχής οι ξένοι δυνάστες παρέδιδαν επιτέλους την εξουσία στους νόμιμους ιδιοκτήτες της. Οι Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου είχαν ήδη υπογραφτεί και το όραμα της Ένωσης με την Ελλάδα έμεινε σύνθημα γραμμένο στους τοίχους των νεκροταφείων των ηρώων, που έπεσαν για την Ένωση με την Ελλάδα... 

Η Αγγέλα Καζέλη Χριστοφόρου, με τον σύζυγό της Χριστόφορο Χριστοφόρου και την εγγονούλα τους Αγγελική παρακολοθούν με συγκίνηση την εκδήλωση.

Η Κύπρος ανακηρύσσεται σε δημοκρατία και «ανεξάρτητο» κράτος. Τόσο ανεξάρτητο που δεν ξέφυγε από τον ασφυχτικό εναγκαλισμό -των δυο πρώην κατακτητών και νυν εγγυητριών δυνάμεων- Αγγλίας και Τουρκίας! Οι αντάρτες που πολλές φορές έπαιξαν κορώνα γράμματα τη ζωή τους  βγήκαν από τα  κρησφύγετα και κατέβηκαν από τα βουνά. Οι αγωνιστές που έδρασαν στις πόλεις βγήκαν από τις κρυψώνες τους κι ενώθηκαν όλοι μαζί.

«Δυστυχώς όταν είσαι μικρός κι ανίσχυρος δεν σου κλέβουν μόνο το δίκαιο σου, αλλά και τις αλήθειες σου την ίδια σου την ιστορία... οι πλαστογράφοι». Αναγνωρίζοντας τον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-59 εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών, δικαιολογημένα νιώθουμε μεγάλη υπερηφάνεια και απέραντη ευγνωμοσύνη γι' αυτούς που πήραν μέρος και έπαιξαν τη ζωή τους κορώνα γράμματα. 

Η μικρή Αγγελική στην αγκαλιά του παππού της Χριστόφορου δικαιολογημένα είναι γεμάτη απορίες.

Οφείλουμε τον πρέποντα σεβασμό στους ανιδιοτελείς και έντιμους αγωνιστές και απέραντη ευγνωμοσύνη σ' αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα της ΕΟΚΑ του 1955-59 εναντίον των Άγγλων αποικιοκρατών. Αλλά και συναίσθηση μεγάλης ευθύνης προς τις αρχές και αξίες για τις οποίες πάλεψαν και πότισαν το δέντρο της κυπριακής ελευθερίας.

Αναστασία Νεοκλέους, Κώστας Νεοκλέους, αγωνιστής της ΕΟΚΑ και ο αδελφός του Χρίστος (Τάκης) Νεοκλέους από το Αγριδάκι, επαρχίας Κερυνείας.

Το να γνωρίζουμε την Ιστορία μας, τόσο στην ηρωική της εποχή, όσο και στην περίοδο των λαθών, είναι απαραίτητο, γιατί αποτελεί μια στέρεα βάση για σωστή ενέργεια στο μέλλον. Ευχής έργον θα είναι ότι σε πενήντα χρόνια ο Κυπριακός λαός δεν θα σκέπτεται πλέον με όρους πατριδοκαπηλίας, αλλά με ιστορική ευθύνη απέναντι σε γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο παρελθόν.

Ο Διονύσης Καζέλης είναι πατέρας της Αγγέλας Χριστοφόρου, η οποία συγκινημένη πήγε να παραλάβει το τιμητικό δίπλωμα.

Πέρασαν ήδη 65 ολόκληρα χρόνια από τότε που έληξε ο ηρωικός Αγώνας κατά των Άγγλων κατακτητών. Οι περισσότεροι αγωνιστές έχουν ήδη κάνει το μεγάλο ταξίδι στην αιωνιότητα. Ελάχιστοι πια συνεχίζουν να ζουν ανάμεσα μας, αποτελώντας το  απόλυτο παράδειγμα, πάλης του Δαβίδ και του Γολιάθ. Ο Αγώνας της ΕΟΚΑ ήταν παλλαϊκός γι’ αυτό και πέτυχε, ανεξάρτητα της τελικής κατάληξης.

Η δισέγγονη του Διονύση Καζέλη, η Αγγελική (τέταρτη πια γενιά) με τη γιαγιά της Πόπη Νικολαΐδου. Μακάρι οι αξίες και τα ιδανικά για τα οποία πολέμησαν οι πρόγονοι να μην πάνε χαμένα και η νέα γενιά να γίνει τιμητής των άξιων προγόνων.

Ότι και να συνέβη στο τέλος, τίποτα δεν μπορεί να μειώσει την ιστορική σημασία του τιτάνιου απελευθερωτικού αγώνα εναντίον του πανίσχυρου δυνάστη, γιατί ήταν απαράμιλλος τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε εκτέλεση. Αντιπροσώπευε τον αγώνα του καλού για τις πανανθρώπινες ηθικές αξίες της ελευθερίας, ενάντια στο κακό της τυραννίας.

Γι’ αυτό και έχει τεράστια σημασία το περιεχόμενο του αγώνα και όχι τόσο το αποτέλεσμα, όταν είναι πολύ γνωστό πως οι έμποροι των εθνών στο τέλος διαμοιράζουν τις πραμάτειες τους… Είναι ωραία να τα έχουμε όλα αυτά στο νου, όπως επίσης είναι ωραία να μπορούμε να μιλάμε ορθολογικά και κριτικά εφ’ όσον ο χρόνος έχει πάρει τις αποστάσεις.