Δικαίωμα ένδυσης στο δικαστήριο, 9 Νοεμβρίου του 1938 στις ΗΠΑ
Η Helen Hulic, μια νεαρά νηπιαγωγός 28 χρόνων, κλήθηκε μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο του Σικάγο για μια διάρρηξη με κλοπή που έγινε στο σπίτι της . Αυτή παρουσιάζεται στο δικαστήριο φορώντας παντελόνια. Ο δικαστής, Arthur S. Guerin, σταματά την δίκη και την αναβάλλει προτρέποντας την Helen να παρουσιαστεί την επόμενη φορά ντυμένη ευπρεπώς γυναικεία. Στη συνέντευξη της στους Los Angeles Times δηλώνει : "πείτε στον δικαστή ότι θα πρέπει να σεβαστεί τα δικαιώματα μου. Εάν με διατάσσει να φορέσω φόρεμα δεν θα το κάνω. Μου αρέσουν τα παντελόνια γιατί είναι άνετα".
Στις 14 Νοεμβρίου η Helen ξαναπαρουσιαζεται στο δικαστήριο με τα παντελόνια και εξοργίζει τον δικαστή που της λέει: "την τελευταία φορά που παρουσιαστηκατε ενώπιον αυτής της έδρας, ντυμένη όπως τώρα, αποσπάσατε την προσοχή των παρευρισκομένων, των φυλακισμένων και των δικαστών περισσότερο από την ίδια την δίκη. Σας ζητήθηκε να επιστρέψετε με ένα ένδυμα παραδεκτό για την δίκη. Σήμερα επιστρεψατε φορώντας παντελόνια προκαλώντας ανοιχτά το δικαστήριο (.....) Εάν επιμένετε το ένδυμα σας αυτό θα σας εμποδίσει να καταθέσετε (....) αλλά θα είστε και έτοιμη να υποστείτε κυρώσεις για εξύβριση του δικαστηρίου".
Η Helen δεν εκφοβιζεται και απαντά "θα επιστρέψω με παντελόνια και αν μπω φυλακή ελπίζω αυτό να βοηθήσει τις γυναίκες να ελευθερωθούν για πάντα από αυτούς που δεν αποδέχονται να φορέσουν οι ίδιες ότι τους αρέσει".
Στην τρίτη κλήση με τον δικηγόρο της, William Katz, που είχε φέρει μαζί του τέσσερις τόμους με διάφορες αναφορές στο δικαίωμα της επιλογής ένδυσης ακόμα και στο δικαστήριο, η Helen παρουσιάζεται ξανά με παντελόνια. Ο δικαστής την καταδικάζει σε πέντε μέρες φυλακή.
Ο δικηγορος της φέρνει την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο το οποίο δέχεται το δικαίωμα της Helen όπως και κάθε γυναίκας να φορά παντελόνια ακόμα και στο δικαστήριο.
Το ότι σήμερα ανεξάρτητες ντυνόμαστε, εργαζόμαστε και αμοιβόμαστε ισότιμα με τους άντρες το οφείλουμε σε κερδισμένες μάχες ανώνυμων μικρών και μεγάλων γυναικών.
No comments:
Post a Comment