Sunday, March 15, 2020

Οθωμανικό χαστούκι

Του Φοίβου Νικολαΐδη
Ένα προβληματάκι με τον νταή Ευρωκύπριο πολίτη, μέλος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Unite Cyprus Now» που κτύπησε αναίτια και με θρασύτητα στο πρόσωπο τον στρατιώτη της Ε.Φ. στο οδόφραγμα της Οδού Λήδρας την περασμένη εβδομάδα υπάρχει.

Η χειροδικία του εν λόγω ανθρωπάκου θα είχε νόημα εάν τη δωροδοκούσε σε Τούρκο εισβολέα στρατιώτη στη γραμμή αντιπαράταξης. Εκεί βεβαιότατα θα έτρωγε ο ίδιος της χρονιάς του, το βίαιο «οθωμανικό χαστούκι», που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι παλιά στους εχθρούς τους.

Οι εκδηλώσεις πατριωτικών και δημοκρατικών αισθημάτων που εκδηλώνονται μονόπλευρα και εξαντλούνται στην αντίθετη κατεύθυνση είναι κάτι που χρήζει ψυχανάλυσης.

Χρόνια τώρα, η πλύση εγκεφάλου γίνεται ανενόχλητα μέχρι σημείου που ο κάθε «ειρηνιστής» του γλυκού νερού να θεωρεί ως εχθρό του, τον Ελληνοκύπριο εθνοφρουρό και όχι τον Τούρκο εισβολέα, που βάναυσα και αδιάκριτα καταπατά τα ατομικά δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων…

Ο Τζορτζ  Όργουελ στο προφητικό του βιβλίο «1984», μας προειδοποίησε από τη δεκαετία του ‘40 για την ελεγχόμενη και παραποιημένη πληροφόρηση, που συστηματικά κάνει πλύση εγκεφάλου στον πολίτη-γλάστρα. Που δημιουργεί άτομα με παρωπίδες και απονευρωμένα αντανακλαστικά, ώστε εύκολα να ασπάζονται κάθε ηλιθιότητα και κάθε χονδροειδές ψέμα ως αλήθεια, ακόμη και όταν είναι ενάντια στα δικά τους συμφέροντα!
 
Αμέσως μετά το 1974 στήθηκαν μηχανισμοί, ιδρύθηκαν σύνδεσμοι και οργανώθηκαν από ξένους δεκάδες σεμινάρια και διαλέξεις τόσο στην Κύπρο όσο και στο εξωτερικό με αποκλειστικό στόχο τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Περιττό να λεχθεί ότι σ’ αυτά τα ειδικά εργαστήρια έχει ενδιατρίψει σχεδόν όλη η πολιτικο-κομματική ελίτ του τόπου κι ένα μεγάλο κομμάτι του κατεστημένου της Κύπρου.

Πολλά έχουν γραφτεί κατά καιρούς για τη χρηματοδότηση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Όπως επίσης και για τον προβληματισμό και τα πολλά ερωτηματικά που δημιουργεί η ίδια η δράση και η συγκαλυμμένη λειτουργία τους.

Είναι πλέον γνωστό ότι μέσω ορισμένων Μη Κυβερνητικών Οργανισμών ξοδεύονται εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από ξένα κέντρα αποφάσεων,  για να ασχολούνται με ύποπτους και επικίνδυνους σχεδιασμούς με προκάλυμμα τον «ανθρωπισμό», την «ειρήνη», τα «ανθρώπινα δικαιώματα», την «επανένωση» και άλλα ηχηρά.

Δρουν επίσης ως δούρειοι ίπποι για τη συστηματική παραπληροφόρηση και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, ώστε να διαμορφώνονται συγκεκριμένες σχολές σκέψεις και μονόπλευρες πολιτικές απόψεις.

Αφού έφτασε ο κόμπος στο χτένι, ακούσαμε μόλις πρόσφατα κάτι να ψελλίζει η κυβέρνηση για την ανεξέλεγκτη κατάσταση που επικρατεί με τους Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς που δρουν στην Κύπρο. Έτσι γίνεται πάντα στον τόπο μας. Πρέπει να φτάσουμε στο απροχώρητο και μετά να δράσουμε. Κάλλιο αργά όμως, παρά ποτέ.

Στα πλαίσια του δημοκρατικού ελέγχου η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να βάλει κανόνες λειτουργίας αυτών των Οργανισμών και τέρμα στο καθεστώς  αδιαφάνειας που υπάρχει, ιδιαίτερα όσων έχουν σχέση με πολιτικές δραστηριότητες, όπως είναι η ‘Unite Cyprus Now’ και δεκάδων άλλων παρόμοιων, που λειτουργούν ω ς βιτρίνες άγνωστων(;) σκοπιμοτήτων.

Σε μια ημικατεχόμενη και μικρή χώρα όπως η Κύπρος, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά, ότι η πιο ύπουλη και η πιο επικίνδυνη μάστιγα είναι οι ποταποί άνθρωποι, που προσπαθούν με πλατφόρμες και ρυμουλκούμενες ομάδες, να περάσουν μηνύματα και πολιτικές που εξυπηρετούν ξένους παρά την ίδια τους την πατρίδα.

Το μόνο ίσως ελαφρυντικό στη θλιβερή φιγούρα του Ευρωκύπριου και των ομοίων του, που σαν παπαγάλοι ξελαρυγγίζονταν γελοία με έκτροπα στο οδόφραγμα της ντροπής του Αττίλα είναι ότι υπήρξαν θύματα του αόρατου –πλην γνωστού- μηχανισμού χειραγώγησης.

Η χαρακιά εκείνη στο πρόσωπο του εθνοφρουρού θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μας, γιατί ήταν ένα ηχηρό χαστούκι εναντίον όλων μας. Εναντίον της κυβέρνησης, της Βουλής, των κομμάτων και γενικά της πολιτείας.

Όλοι ξέρουμε το γιατί, διότι στο μικρόκοσμο της Κύπρου τα πολιτικά δρώμενα έχουν άλλο περιεχόμενο και άλλο συμβολισμό. Οι κινήσεις προς την ελευθερία είναι σχεδόν πάντα οι ίδιες. Διαφορετικός είναι ο τρόπος που ο καθένας μας επιστρέφει στη σκλαβιά του… 
Φοίβος Νικολαΐδης 

No comments: