Αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να λέω την άποψή μου.
Οι δυνάμεις που αποφασίζουν σε αυτό τον τόπο το μέλλον του είναι η Κυβέρνηση και οι υπουργοί της και τα ΜΜΕ με τους ανθρώπους τους. Ούτε η μια ομάδα ούτε η άλλη έχουν αναδείξει προσωπικότητες ικανού πνευματικού εκτοπίσματος, ώστε να πείθεται ο λαός με την παρουσία και τον λόγο τους.
Και στις δύο ομάδες υπάρχουν ευφυέστατοι και ευσυνείδητοι άνθρωποι, πιστοί στο καθήκον που επιβάλλει το λειτούργημά τους. Αυτό, όμως, δεν είναι αρκετό.
Οι άνθρωποι αυτοί, οι υπουργοί και οι λειτουργοί των ΜΜΕ, δεν υπερέβησαν ποτέ (και αυτό δεν ήταν φανερό) το πνευματικό επίπεδο του μέσου Κυπρίου, όσο εξαιρετικές σπουδές κι αν έχουν να παρουσιάσουν ο καθένας στον τομέα τους. Η κρίση του κορονοϊού έβγαλε στην επιφάνεια (έκαμε πλέον φανερό) το πνευματικό επίπεδο και των δύο ομάδων, που είναι το ίδιο με εκείνο του μέσου Κυπρίου: Του «ειδικού» στον τομέα του και του παντελώς ανενημέρωτου πάνω σε άλλους ουσιώδεις τομείς της του ανθρώπινου πολιτισμού. Είναι, δηλαδή, αδιάβαστοι. Προσθέστε τώρα και το γεγονός ότι παραδοσιακά μάς λείπει η φαντασία και τα ευεργετήματά, η δημιουργικότητα, και, βέβαια, το πνεύμα και το χιούμορ.
Παρακολουθείστε ένα οποιοδήποτε επεισόδιο του τηλεοπτικού προγράμματος του ταλαντούχου και ικανότατου κωμικού Λούη Πατσαλίδη. Σε κάθε 6-7 αστεία που λέει, τα 3-4 έχουν θέμα το σεξ και ένα είναι σίγουρα απαράδεκτα χυδαίο (με διφορούμενες λέξεις, νοήματα και χειρονομίες). Μόνο το ένα στα 7 «αστεία» χαρακτηρίζεται από πραγματικά δημιουργικό πνεύμα.
Ότι αυτό είναι η «μόδα», ότι το αντιγράψαμε από την Ελλάδα κυρίως (γιατί οι Άγγλοι -όσο και να τους κατηγορούμε- δεν είναι του ιδίου επιπέδου με μάς), δεν αποτελεί δικαιολογία. Αντίθετα, είναι απόδειξη της πνευματικής φτώχειας που μας δέρνει.
Στο προκείμενο: Ο Κύπριος, υπουργός/πολιτικός ή τηλεοπτικός παρουσιαστής/σχολιαστής των ειδήσεων, υποφέρει από το σύνδρομο που υποφέρει και ο σουβλιτζής, ο παγωτάρης ή ο οικοδόμος: Αδυνατεί να αναλύσει το γενικό σε ειδικό, όπως και να δει το ειδικό μέσα στο γενικότερο. Συγκεκριμένα: Τόσο οι αρμόδιοι υπουργοί και οι άλλοι άμεσα αναμεμιγμένοι με το πρόβλημα του κορονοϊού επιστήμονες, όσο και οι τηλεπαρουσιαστές, μένουν κολλημένοι στη γενική πληροφόρηση ότι η τελευταία (χθεσινή) αύξηση των κρουσμάτων που παρατηρήθηκε οφείλεται σε «επαφές συγγενικών προσώπων»! Κανείς δεν καταλαβαίνει ότι η γενική αυτή πληροφόρηση πρέπει ν’ αναλυθεί στο «κοινό» με συγκεκριμένα παραδείγματα για να γίνει από όλους κατανοητή. Από ένα κοινό που γενικά δεν έμαθε ποτέ να ξεφεύγει από τη στυγνή πραγματικότητα για να δεχτεί ως υπαρκτή οποιαδήποτε άλλην.
Πείτε τους, εσείς οι ισχυροί της εκτελεστικής αλλά και της τέταρτης εξουσίας, αυτάρεσκοι τηλεαστέρες του πολλού μπλα-μπλα με το λίγο περιεχόμενο, πείτε τους ευθέως ότι: επειδή ο μπαμπάς δύο κόρων έκτισε διπλοκατοικία για προίκα στις δυο κόρες του, δεν σημαίνει ότι τα παιδιά τους μπορούν να παίζουν μαζί στην κοινή αυλή, ούτε ότι εφόσον δεν μπορούν να βγουν μαζικά έξω μπορούν να μαζεύονται όλοι στο σπίτι πότε της μιας και πότε της άλλης οικογένειας για να τρων μαζί – για να περνούν ευχάριστα οι ώρες του εγκλεισμού. Πείτε τους ότι δεν είναι το ίδιο με τα «κέρφιου» των Εγγλέζων, όταν οι γείτονες, που μόνο ένα τέλι τους χώριζε -αν υπήρχε κι αυτό- περνούσαν μαζί τις περισσότερες ώρες της απαγόρευσης της κυκλοφορίας. Πείτε τους ΟΛΑ τα συγκεκριμένα παραδείγματα. Ο αστοιχείωτος, γενικά Κύπριος, σουβλιτζής ή επιστήμων, δεν καταλαβαίνει γενικούς και αφηρημένους όρους του τύπου «από τα 35 νέα κρούσματα τα 31 οφείλονται σε επαφές συγγενικών προσώπων»!
Πριν μερικά χρόνια όταν μα επισκέφθηκε ο Τζο Μπάιντεν, ο σημερινός αντίπαλος του Τραμπ, έδειξε φανερά και ανεμπόδιστα τη δυσφορία του απέναντι στους Τούρκους, επειδή πέρα από τις δεσμεύσεις που του επιβάλλουν τα συμφέροντα της χώρας του είχε και έχει το πνευματικό και μορφωτικό εκτόπισμα να το κάνει, και αποχαιρέτησε εμάς με στίχους από ένα ποίημα, θέλοντας να μας δώσει θάρρος και ελπίδα στο αδιέξοδο που με τον νου μας κλειστήκαμε μόνοι χωρίς πολλές ελπίδες να γλιτώσουμε. Πείτε μου ένα δικό μας, Κύπριο, που θα μπορούσε να έχει το πολιτικό/πνευματικό εκτόπισμα του Μπάιντεν. Να μπορεί ν’ ανοίγει το στόμα του και να λέει κάτι πραγματικά ανθρώπινο ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ. Δεν υπάρχει κανένας. Κι ο λόγος είναι απλός: Κανένας πολιτικός ή επιστήμονας δεν έχει την αυτοπεποίθηση του δικού του λόγου. Ο λόγος τους είναι εκείνος των επίσημων ανακοινώσεων, του κόμματος ή της Κυβέρνησης, και ο είναι λόγος αυστηρά της «επιστήμης» τους. Που όσο αναγκαία κι αν είναι, σε τέτοιες κρίσεις είναι ανεπαρκής από μόνη της. Και στη ΚΡΙΣΗ βγαίνει στην επιφάνεια η ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ.
Κι ενώ στην Ελλάδα υπήρξαν (όλο και λιγοστεύουν κι εκεί τώρα) τέτοιοι άνθρωποι, ηγέτες με πολιτική σκέψη και πνευματικό, πολιτισμικό εκτόπισμα, εμείς κάναμε το παν να αποσυνδεθούμε από την Ελλάδα, υπό την ηγεσία μάλιστα ό,τι πιο «πνευματικού» διαθέταμε, ενός Αρχιεπισκόπου. Κι όταν κατά λάθος και κατ’ εξαίρεση βρίσκεται κάποιος να τους το πει ευθέως, τότε πέφτει απάνω του η ντόπια ιστορική και από κοντά η φιλολογική επιστήμη να του κλείσουν το στόμα. Άλλο θέμα κι αυτό της κυπριακής ιδιοφυίας, που το μόνο που γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά, που το αναγνωρίζει και με κλειστά τα μάτια είναι το αυτοκρατορικό του καθενός προσωπικό συμφέρον.
Ότι το πνευματικό επίπεδο ενός λαού είναι αναγκαίο σε στιγμές που κρίνεται η επιβίωσή του είναι φανερό· μα από την άλλη είναι στις στιγμές που κρίνεται η επιβίωσή του που φαίνεται το πνευματικό του επίπεδο.
Μιλώντας στον Σεφέρη ο Έλιοτ για το φτωχό επίπεδο του λόγου των «πολιτικών», ανάφερε το παράδειγμα του Στραβίνσκι, που ακούγοντας ένα βράδυ στο ραδιόφωνο τον Κρούστσεφ να μιλά, το έκλεισε. «Ένας άνθρωπος» είπε, «με τόσες ευθύνες και να μιλά τέτοια ρωσικά»! Άντης Ροδίτης
1 comment:
Ακριβως ετσι , καμια πραγματικη αναλυση.
Post a Comment